Isaias 47 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 47:1-15

Ang Pagkalaglag sang Babilonia

1Nagsiling ang Ginoo, “Magapungko ka sa duta, Babilonia. Magapungko ka nga wala sing trono. Ikaw nga pareho sa birhen nga babayi indi na pagtawgon nga mahinhin kag maluming. 2Ulipon ka na subong, gani magkuha ka sang galingan kag maggaling sang trigo. Huksa ang imo belo, kag alsaha ang imo bayo agod makita ang imo paa samtang nagatabok ka sa suba. 3Makita ang imo pagkahublas kag mahuy-an ka. Magatimalos ako sa imo kag indi ko ikaw pagkaluoyan.”47:3 indi ko ikaw pagkaluoyan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

4Ang aton Manluluwas, nga ang iya ngalan Ginoo nga Makagagahom, amo ang Balaan nga Dios sang Israel.

5Nagsiling pa gid ang Ginoo, “Babilonia, magpungko ka sing malinong sa madulom nga lugar. Indi ka na pagtawgon nga rayna sang mga ginharian. 6Naakig ako sa katawhan nga akon ginpanag-iyahan, kag ginsikway ko sila. Gani gintugyan ko sila sa imo kamot, kag wala mo sila pagkaluoyi. Bisan gani ang mga tigulang sa ila ginpintasan mo. 7Nagsiling ka pa nga ang imo pagkarayna wala sing katapusan! Pero wala mo paghunahunaa ining imo mga ginhimo kag kon ano ang mangin resulta sini sa imo. 8Gani karon pamatii ini, ikaw nga mahilig sa pagpangalipay kag nagahunahuna nga indi ka maano. Nagasiling ka sa imo kaugalingon nga ikaw ang Dios, kag wala na sing iban pa. Nagahunahuna ka nga indi ka gid mabalo ukon madulaan sang mga anak.47:8 Nagahunahuna… anak: Siguro ang buot silingon, nagahunahuna siya nga indi siya madulaan sang manugprotektar ukon manugbulig. 9Pero sa hinali lang matabo ini sa imo: Mabalo ka kag madulaan sang mga anak. Matabo gid ini tanan sa imo bisan madamo ka pa sang nahibaluan nga madyik ukon binabaylan. 10Nagasalig ka nga indi ka maano sa imo pagkamalaot, kay nagahunahuna ka nga wala sing may nakakita sa imo. Ang imo kaalam kag ihibalo nagapatalang sa imo, kag nagatulod sa imo sa pagsiling, ‘Ako ang Dios, kag wala na sing iban pa.’ 11Gani magaabot sa imo ang katalagman kag indi ka makahibalo kon paano mo ini matabog sang imo nga madyik. Magaabot sa imo ang kalamidad nga indi mo mabayaran agod mag-untat. Hinali lang nga magaabot sa imo ang kalaglagan nga wala mo ginahunahuna. 12Sige, padayuna ang imo mga madyik kag mga binabaylan nga imo ginahimo halin sang bata ka pa. Basi pa lang magmadinalag-on ka, ukon basi pa lang kulbaan ang imo mga kaaway. 13Ginakapoy ka na sa imo madamo nga mga padihot. Pabuliga sa imo ang imo mga tinawo nga nagatuon parte sa mga bituon kag nagatagna kada bulan sang mga butang nga matabo sa imo. 14Sa pagkamatuod, pareho lang sila sa dagami nga dali lang masunog. Indi gani sila makaluwas sang ila kaugalingon sa kalayo. Indi puwede makapainit-init sa sini nga kalayo, kay puwerte ini kainit. 15Ti ano ang mahimo sang mga tawo nga ginapangayuan mo sang laygay halin sang bata ka pa? Ang kada isa sa ila nagtalang kag indi sila makaluwas sa imo.

Nova Versão Internacional

Isaías 47:1-15

A Queda de Babilônia

1“Desça, sente-se no pó,

Virgem Cidade47.1 Hebraico: Filha; também no versículo 5. de Babilônia;

sente-se no chão sem um trono,

Filha dos babilônios.

Você não será mais chamada

mimosa e delicada.

2Apanhe pedras de moinho e faça farinha;

retire o seu véu.

Levante a saia, desnude as suas pernas

e atravesse os riachos.

3Sua nudez será exposta

e sua vergonha será revelada.

Eu me vingarei;

não pouparei ninguém.”

4Nosso redentor, o Senhor dos Exércitos é o seu nome,

é o Santo de Israel.

5“Sente-se em silêncio, entre nas trevas,

cidade dos babilônios;

você não será mais chamada

rainha dos reinos.

6Fiquei irado contra o meu povo

e profanei minha herança;

eu os entreguei nas suas mãos,

e você não mostrou misericórdia para com eles.

Mesmo sobre os idosos

você pôs um jugo muito pesado.

7Você disse: ‘Continuarei sempre sendo a rainha eterna!’

Mas você não ponderou estas coisas,

nem refletiu no que poderia acontecer.

8“Agora, então, escute, criatura provocadora,

que age despreocupada e preguiçosamente em sua segurança

e diz a si mesma:

‘Somente eu, e mais ninguém.

Jamais ficarei viúva

nem sofrerei a perda de filhos’.

9Estas duas coisas acontecerão a você

num mesmo instante, num único dia,

perda de filhos e viuvez;

virão sobre você com todo o seu peso,

a despeito de suas muitas feitiçarias

e de todas as suas poderosas palavras de encantamento.

10Você confiou em sua impiedade e disse: ‘Ninguém me vê’.

Sua sabedoria e seu conhecimento a enganam

quando você diz a si mesma:

‘Somente eu, e mais ninguém além de mim’.

11A desgraça a alcançará

e você não saberá como esconjurá-la.

Cairá sobre você um mal

do qual você não poderá proteger-se com um resgate;

uma catástrofe que você não pode prever

cairá repentinamente sobre você.

12“Continue, então, com suas palavras mágicas de encantamento

e com suas muitas feitiçarias,

nas quais você tem se afadigado desde a infância.

Talvez você consiga, talvez provoque pavor.

13Todos os conselhos que você recebeu

só a deixaram extenuada!

Deixe seus astrólogos se apresentarem,

aqueles fitadores de estrelas

que fazem predições de mês a mês,

que eles a salvem daquilo que está vindo sobre você;

14sem dúvida eles são como restolho;

o fogo os consumirá.

Eles não podem nem mesmo salvar-se do poder das chamas.

Aqui não existem brasas para aquecer ninguém;

não há fogueira para a gente sentar-se ao lado.

15Isso é tudo o que eles podem fazer por você,

esses com quem você se afadigou

e com quem teve negócios escusos desde a infância.

Cada um deles prossegue em seu erro;

não há ninguém que possa salvá-la.