Ang mga Dios-dios sang Babilonia
1Ang mga dios-dios sang Babilonia nga sila ni Bel kag Nebo nagahamyang samtang ginakarga sa karwahe nga ginaguyod sang mga asno. Mabug-at sila nga karga sa ginakapoy nga mga asno. 2Nagahamyang sila, kag indi nila masarangan nga luwason ang nagadala sa ila. Pati sila ginbihag.
3Pamati kamo sa akon, kamo nga mga kaliwat ni Jacob, kamo tanan nga nagkalabilin sa katawhan sang Israel. Gin-atipan ko kamo halin sang inyo pagkatawo. 4Bisan magtigulang na kamo kag mag-ubanon, ako ang magaatipan sa inyo. Ginhimo ko kamo kag tatapon ko gid kamo. Buligan ko kamo kag luwason. 5Sa kay sin-o bala ninyo ako ipaanggid? May ara bala nga pareho sa akon? 6Ang iban nga mga tawo nagapaguwa sang ila bulawan ukon pilak kag nagasuhol sang platero agod himuon ini nga dios-dios kag ila dayon simbahon. 7Ginapas-an nila ini, kag dayon ginatungtong sa iya bulutangan, kag nagapabilin ini didto. Indi na ini makahalin didto. Kon may magpangamuyo sa sini, indi ini makasabat; indi ini makaluwas sa iya mga kalisod. 8Kamo nga mga rebelde, tandai ninyo ini kag itanom gid sa inyo hunahuna. 9Dumduma man ninyo ang akon mga ginhimo sang una nga panahon. Ako lang ang Dios, kag wala na sing iban pa nga pareho sa akon. 10Sa umpisa pa lang ginpahayag ko na ang palaabuton. Halin sang una, gintagna ko na kon ano ang matabo. Matuman gid ang akon mga plano; himuon ko ang tanan nga akon nagustuhan. 11Magatawag ako sang isa ka tawo halin sa sidlangan sa isa ka malayo nga lugar, kag tumanon niya ang akon plano. Magasulip siya pareho sa pispis nga nagapangdagit. Kon ano ang akon ginhambal kag ginplano tumanon ko ini. 12Pamati kamo sa akon, kamo nga mga matig-a sing ulo. Indi gid kamo makaangkon sang kadalag-an nga may pagkamatarong.46:12 Indi… pagkamatarong: ukon, Indi gid kamo maghimo sang matarong. 13Sa indi madugay, hatagan ko na sang kadalag-an nga may pagkamatarong ang Jerusalem.46:13 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Huo, malapit ko na ini nga luwason, kag padunggan ko ang Israel.
1Bel boweth down, Nebo stoopeth, their idols were upon the beasts, and upon the cattle: your carriages were heavy loaden; they are a burden to the weary beast. 2They stoop, they bow down together; they could not deliver the burden, but themselves are gone into captivity.46.2 themselves: Heb. their soul
3¶ Hearken unto me, O house of Jacob, and all the remnant of the house of Israel, which are borne by me from the belly, which are carried from the womb: 4And even to your old age I am he; and even to hoar hairs will I carry you: I have made, and I will bear; even I will carry, and will deliver you.
5¶ To whom will ye liken me, and make me equal, and compare me, that we may be like? 6They lavish gold out of the bag, and weigh silver in the balance, and hire a goldsmith; and he maketh it a god: they fall down, yea, they worship. 7They bear him upon the shoulder, they carry him, and set him in his place, and he standeth; from his place shall he not remove: yea, one shall cry unto him, yet can he not answer, nor save him out of his trouble. 8Remember this, and shew yourselves men: bring it again to mind, O ye transgressors. 9Remember the former things of old: for I am God, and there is none else; I am God, and there is none like me, 10Declaring the end from the beginning, and from ancient times the things that are not yet done, saying, My counsel shall stand, and I will do all my pleasure: 11Calling a ravenous bird from the east, the man that executeth my counsel from a far country: yea, I have spoken it, I will also bring it to pass; I have purposed it, I will also do it.46.11 that…: Heb. of my counsel
12¶ Hearken unto me, ye stouthearted, that are far from righteousness: 13I bring near my righteousness; it shall not be far off, and my salvation shall not tarry: and I will place salvation in Zion for Israel my glory.
