Isaias 44 – HLGN & TNCV

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 44:1-28

Ang Promisa sang Dios sa Israel

1“Pero karon, pamati, O Israel nga akon alagad, ang katawhan nga akon pinili, nga mga kaliwat ni Jacob. 2Ako, ang Ginoo, amo ang naghimo kag nagbulig sa imo. Indi ka magkahadlok, ikaw nga akon alagad kag pinili ko nga katawhan. 3Kay hatagan ko ikaw sang tubig nga magapaumpaw sang imo kauhaw kag magabasa sang imo mamala nga duta. Gamhan ko sang akon Espiritu ang imo mga kaliwat kag bendisyunan ko sila. 4Magauswag sila pareho sa nagalambo nga tanom nga bugana sang tubig ukon mga kahoy sa higad sang mga sapa. 5May ara nga magasiling, ‘Ako iya sang Ginoo,’ kag may iban nga magasiling, ‘Kaliwat ako ni Jacob.’ May ara man nga magasulat sa ila kamot sang ngalan sang Ginoo, kag magakabig sang ila kaugalingon nga sakop sila sang katawhan sang Israel.

Wala sing Pulos ang mga Dios-dios

6“Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Hari kag Manluluwas sang Israel, ang Makagagahom nga Ginoo: Ako amo ang ginsuguran kag ang katapusan sang tanan. Luwas sa akon wala na sing iban pa nga Dios. 7Sin-o bala ang pareho sa akon? Isugid niya sa akon atubangan kon ano ang nagkalatabo halin sang gintukod ko nga isa ka nasyon ang akon katawhan sang una nga panahon. Kag isugid man niya kon ano ang magakalatabo sa palaabuton. 8Indi kamo magkahadlok ukon magpakulba. Indi bala nga ginpahibalo ko na sang una pa ang akon katuyuan sa inyo? Kamo mismo ang akon mga saksi. May iban pa bala nga Dios luwas sa akon? Wala gid! Wala na ako sing may nahibaluan pa nga palalipdan nga bato luwas sa akon.” 9Wala sing pulos ang tanan nga nagahimo sang mga dios-dios. Kag ining mga dios-dios nga ila ginapakamahal wala sing bili. Sila mismo makapamatuod nga wala ini sing bili. Kay indi ini makakita kag wala sing may nahibaluan. Amo gani nga nagakahuy-an ang mga nagasimba sini. 10Buang-buang ang tawo nga nagahimo sang mga dios-dios nga indi man lang niya mapuslan. 11Pamati! Mahuy-an ang tanan nga nagasimba sa mga dios-dios, kay ang naghimo sini mga tawo man lang. Patipuna sila tanan sa pagdepensa sang ila kaugalingon. Mahadlok gid sila kag mahuy-an.

12Ang panday sang metal nagabutang sang metal sa baga. Dayon ginamaso niya ini sing tudo agod pormahon nga dios-dios. Nagaluya siya sa kagutom kag daw malipong sa kauhaw. 13Ang panday sang kahoy nagatakos sang isa ka utod nga kahoy. Ginakuritan niya sa dagway sang dios-dios, kag dayon ginakurtihan niya paagi sa iya mga gamit. Ginaporma niya ini sa matahom nga dagway sang tawo agod ibutang sa isa ka templo. 14Agod may gamiton siya nga kahoy, nagautod siya sang sedro, ukon sipres, ukon terebinto. Ini nga mga kahoy ginapatubo niya sa kagulangan. Nagatanom man siya sang kahoy nga pino, kag paagi sa ulan nagatubo ini. 15Ginagamit niya ang iban nga mga kahoy nga gatong, agod makapainit siya kag makaluto sang tinapay. Kag ang iban nga mga kahoy ginahimo niya nga dios-dios, kag ginaludhan niya kag ginasimba. 16Ginasunog niya ang iban nga mga kahoy kag nagasugba siya sang karne sa baga sini. Dayon nagakaon siya sang sinugba kag nagakabusog. Nagapainit-init man siya sa kalayo kag nagasiling, “Hay, maayo kay nainitan ako.” 17Kag ang iban nga mga kahoy, ginahimo niya nga dios-dios. Nagaluhod siya kag nagasimba sa sini nga mga dios-dios, kag nagapangamuyo nga nagasiling, “Luwasa ako, kay ikaw ang akon dios.”

18Ini nga mga tawo wala makahibalo ukon makaintiendi sa ila ginahimo. Ang ila mga mata natabunan kag indi sila makakita. Ang ila mga hunahuna natakpan, kag indi sila makaintiendi. 19Wala gid sila nagapamalandong kag nagahunahuna sa pagsiling, “Gin-gatong ko ang iban nga mga kahoy, kag nagluto ako sang tinapay kag nagsugba sang karne sa baga sini, kag ginkaon ko ini. Kag karon himuon ko bala nga makangilil-ad nga butang ang nabilin nga kahoy? Magasimba bala ako sa isa ka utod nga kahoy?”

20Daw pareho lang nga nagkaon siya sang abo. Ang nadulman niya nga hunahuna nagpatalang sa iya, kag indi niya maluwas ang iya kaugalingon. Indi niya mabaton nga ang dios-dios nga ara sa iya indi matuod nga dios.

21Nagsiling ang Ginoo, “Dumduma ini nga mga butang, O Israel, kay alagad ko ikaw. Ginhimo ko ikaw agod mag-alagad sa akon, kag indi ko gid ikaw pagkalimtan. 22Dulaon ko na ang imo mga sala pareho sang gal-om ukon ambon. Balik ka sa akon, kay luwason ko gid ikaw.”

23Magkanta ka sa kalipay, O kalangitan! Singgit sing matunog, O kalibutan! Magkanta kamo nga mga bukid, kag mga kahoy sa kagulangan. Kay himuon gid ini sang Ginoo. Luwason niya ang mga kaliwat ni Jacob; ipakita niya ang iya pagkagamhanan sa Israel.

24Amo ini ang ginasiling sang Ginoo nga inyo Manluluwas, nga nagtuga sa inyo: Ako ang Ginoo nga naghimo sang tanan nga butang. Ako lang gid ang naghumlad sang kalangitan kag nagtuga sang kalibutan. 25Ginpaslaw ko ang mga tagna sang butigon nga mga propeta. Kag ginapabuang ko ang mga manugpakot. Ginabaliskad ko ang mga ginahambal sang mga maalamon, kag ginahimo nga wala sing pulos ang ila nahibaluan. 26Ginatuman ko ang mga tagna sang akon alagad44:26 alagad: ukon, mga alagad. kag mga mensahero. Nagasiling ako nga ang Jerusalem pagaestaran liwat, kag ang iban pa nga mga banwa sang Juda nga nagkalaguba patindugon liwat. 27Kon magmando ako nga magmala ang suba, nagamala ini. 28Nagasiling ako kay Cyrus, “Ikaw ang manugbantay sang akon katawhan, kag himuon mo ang tanan ko nga naluyagan. Magamando ka nga patindugon liwat ang Jerusalem kag ang templo sini.”

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 44:1-28

อิสราเอลที่ทรงเลือกสรรไว้

1“แต่บัดนี้ จงฟังเถิด ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย

อิสราเอลผู้ซึ่งเราได้เลือกสรรไว้

2นี่คือพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ผู้ทรงปั้นเจ้า ผู้ทรงสร้างเจ้าไว้ในครรภ์

ผู้จะทรงช่วยเหลือเจ้า ตรัสดังนี้ว่า

อย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเรา

เยชูรูนซึ่งเราได้เลือกสรรไว้

3เพราะเราจะเทน้ำลงบนดินที่แตกระแหง

ให้มีธารน้ำบนพื้นดินที่แห้งผาก

เราจะเทวิญญาณของเราลงเหนือวงศ์วานของเจ้า

และเทพรของเราให้ลูกหลานของเจ้า

4พวกเขาจะงอกงามเหมือนหญ้าในทุ่งกว้าง

เหมือนต้นปอปลาร์ริมธารน้ำ

5คนหนึ่งจะพูดขึ้นว่า ‘ฉันเป็นกรรมสิทธิ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า’

อีกคนหนึ่งจะเรียกตัวเองตามชื่อของยาโคบ

ส่วนอีกคนจะเขียนที่มือของตนว่า ‘เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า’

และจะใช้ชื่ออิสราเอล

องค์พระผู้เป็นเจ้า

6“พระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นองค์กษัตริย์และพระผู้ไถ่ของอิสราเอล

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนี้ว่า

เราเป็นปฐมและอวสาน

นอกเหนือจากเราแล้วไม่มีพระเจ้าอื่นใด

7ใครเล่าเสมอเหมือนเรา? ให้เขาประกาศออกมา

ให้เขาประกาศและแจกแจงต่อหน้าเรา

ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างนับตั้งแต่เราสถาปนาประชากรเก่าแก่ของเรา

และจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ให้เขาพยากรณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น

8อย่ากลัวเลย อย่าสั่นสะท้าน

เราไม่ได้ประกาศเรื่องนี้และทำนายไว้เมื่อนานมาแล้วหรอกหรือ?

เจ้าเป็นพยานของเรา มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเราหรือ?

ไม่มีเลย ไม่มีพระศิลาอื่นใดอีก เราไม่รู้จักสักองค์เดียว”

9บรรดาผู้ที่ทำรูปเคารพก็ไร้ค่า

สิ่งต่างๆ ที่เขาเทิดทูนก็เปล่าประโยชน์

บรรดาผู้ออกรับแทนพวกเขาก็ตาบอด

พวกเขาโง่เง่าและต้องอับอาย

10ใครปั้นเทวรูป ใครหล่อรูปเคารพ

ซึ่งไม่เป็นประโยชน์อะไรแก่ตน?

11เขากับพรรคพวกจะต้องอัปยศอดสู

ช่างฝีมือก็เป็นแค่มนุษย์

ให้พวกเขามาชุมนุมกัน ยืนอยู่ในที่ของตน

พวกเขาจะถูกทำให้ตกลงไปในความสยดสยองและความเสื่อมเสีย

12ช่างเหล็กหยิบเครื่องมือ

ง่วนอยู่กับรูปเคารพในเตาเผา

เขาใช้ค้อนแต่งเทวรูป

ทุบสุดกำลังแขน

เขาหิวและหมดกำลัง

เขาไม่ได้ดื่มน้ำและหมดแรง

13ช่างไม้ขึงเชือกวัด

ทำโครงสร้างหยาบๆ

ใช้กบไส

เอาวงเวียนขีด

แต่งให้เป็นรูปคน

มีลักษณะงามครบถ้วนอย่างมนุษย์

ให้อยู่ในสถานบูชา

14เขาโค่นสนซีดาร์ลง

บางทีก็ใช้สนไซเปรสหรือต้นโอ๊ก

เขาปล่อยให้มันโตขึ้นท่ามกลางต้นไม้ในป่า

บางทีก็ปลูกสน และฝนทำให้มันเติบโตขึ้น

15มันเป็นฟืนให้คนเผา

บางส่วนเขานำมาใช้ผิงกาย

เขาจุดไฟปิ้งขนมปัง

แต่ที่เหลือจากนั้นก็เอามาตกแต่งเป็นเทพเจ้าและนมัสการมัน

เขาสร้างให้เป็นรูปเคารพและก้มกราบมัน

16เขาใช้ไม้ครึ่งหนึ่งก่อไฟ

เตรียมอาหารย่างเนื้อกินจนอิ่ม

ทั้งใช้ผิงกายและพูดว่า

“เออ! อุ่นดี ข้าเห็นไฟแล้ว”

17ส่วนที่เหลือเขาใช้ทำเทวรูป เป็นรูปเคารพของเขา

แล้วเขาก็หมอบกราบนมัสการมัน

เขาอธิษฐานต่อมันว่า

“ช่วยลูกด้วย เทพเจ้าของลูก”

18พวกเขาไม่รู้ประสีประสา ไม่เข้าใจอะไร

ตาของเขาถูกปิดจึงมองไม่เห็น

ใจของเขาก็ถูกบังจึงไม่อาจเข้าใจ

19ไม่มีใครหยุดเพื่อคิด

ไม่มีใครรู้หรือเข้าใจที่จะพิเคราะห์ว่า

“เราใช้ไม้ครึ่งหนึ่งทำฟืน

เราปิ้งขนมปังบนถ่านไม้

เราย่างเนื้อกิน

ควรหรือที่เราจะเอาไม้ส่วนที่เหลือมาทำสิ่งที่น่าเกลียดชัง?

ควรหรือที่เราจะหมอบกราบลงตรงหน้าท่อนไม้?”

20เขายังชีพด้วยขี้เถ้า จิตใจที่ลุ่มหลงนำเขาหลงเจิ่นไป

เขาไม่อาจช่วยเหลือตัวเองหรือพูดว่า

“สิ่งที่อยู่ในมือขวาของเรานี้เป็นสิ่งหลอกลวงไม่ใช่หรือ?”

21“ยาโคบเอ๋ย จงจดจำสิ่งเหล่านี้

อิสราเอลเอ๋ย เพราะเจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา

เราได้สร้างเจ้ามา เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา

อิสราเอลเอ๋ย เราจะไม่ลืมเจ้า

22เราได้กวาดล้างการละเมิดของเจ้าออกไปเหมือนเมฆ

ได้ลบล้างบาปของเจ้าเหมือนหมอกยามเช้า

จงกลับมาหาเรา

เพราะเราได้ไถ่เจ้าแล้ว”

23ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงร้องเพลงด้วยความยินดีเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงทำการนี้

โลกเอ๋ย จงโห่ร้องให้กึกก้อง

จงร้องเพลงเถิด ภูเขาทั้งหลาย

ทั้งป่าไม้และพฤกษ์ไพรทั้งปวง

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงไถ่ยาโคบแล้ว

พระองค์ทรงสำแดงพระเกียรติสิริในอิสราเอล

เยรูซาเล็มจะมีผู้อยู่อาศัย

24“พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่ของเจ้า

ผู้ได้ทรงปั้นเจ้าในครรภ์มารดาตรัสดังนี้ว่า

“เราคือพระยาห์เวห์

ผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งปวง

เราแต่ผู้เดียวคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมา

เราเองเป็นผู้กางแผ่นดินโลกออก

25ผู้ทรงทำลายหมายสำคัญของผู้เผยพระวจนะเท็จ

และทำให้นักทำนายกลายเป็นคนโง่เง่า

ผู้ทรงคว่ำความรอบรู้ของคนฉลาด

และทรงเปลี่ยนมันเป็นสิ่งไร้สาระ

26ผู้ประทานถ้อยคำแก่ผู้รับใช้ของพระองค์

และให้การคาดคะเนต่างๆ ของทูตของพระองค์กลายเป็นจริง

“ผู้ทรงกล่าวถึงเยรูซาเล็มว่า ‘จะมีผู้อยู่อาศัย’

ทรงกล่าวถึงเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า ‘จะถูกสร้างขึ้น’

และทรงกล่าวถึงความหายนะของพวกเขาว่า ‘เราจะฟื้นฟูขึ้นใหม่’

27ผู้ทรงกล่าวกับห้วงน้ำลึกว่า ‘จงแห้งไป

และเราจะทำให้สายธารทั้งหลายของเจ้าแห้งเหือด’

28ผู้ทรงกล่าวถึงไซรัสว่า ‘เขาเป็นคนเลี้ยงแกะของเรา

และจะทำทุกสิ่งให้สำเร็จตามที่เราพอใจ

เขาจะกล่าวถึงเยรูซาเล็มว่า “ให้สร้างมันขึ้นใหม่”

และกล่าวถึงพระวิหารว่า “ให้วางฐานรากของมัน” ’