Buligan sang Dios ang Israel
1Nagsiling ang Ginoo, “Kamo nga mga katawhan sa malayo nga mga lugar,41:1 malayo nga mga lugar: ukon, mga isla; ukon, mga lugar nga malapit sa dagat. Amo man sa bersikulo 5. maghipos kamo kag magpamati sa akon. Kamo nga mga nasyon, magpakabakod kamo kag magpalapit sa akon, kag ihambal ninyo ang inyo mga reklamo. Magtipon kita kag husayon naton ini. 2Sin-o bala ang nagtawag sa matarong nga mandadaog halin sa sidlangan agod ini siya mag-alagad sa iya? Sin-o bala ang nagapasakop sang mga nasyon kag mga hari sa sini nga mandadaog? Ginalaglag niya sila paagi sa iya espada kag pana; pareho sila sa yab-ok ukon upa nga ginpalid sang hangin. 3Ginalagas niya sila kag wala sing may nagabalabag sa iya, bisan sa lugar nga wala pa niya makadtui. 4Sin-o bala ang naghimo sining tanan? Sin-o bala ang nagbuot sang tanan nga nagakalatabo halin pa sa una nga henerasyon? Kundi ako, ang Ginoo nga ara na sa pag-umpisa sang kalibutan kag ara man ako gihapon sa katapusan sini.
5“Ang mga tawo sa malayo nga mga lugar, bisan sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan, nakakita sang akon binuhatan, kag nagkurog sila sa kahadlok. Nagtipon sila, 6kag ang kada isa nagabuligay kag nagapabakod sa isa kag isa. 7Ang mga panday, platero, kag iban pa nga mga trabahador41:7 iban pa nga mga trabahador: Indi klaro sa Hebreo kon ano ini nga klase sang mga trabahador. nga nagahimo sang mga dios-dios nagapabakod sa isa kag isa, nga nagasiling, ‘Maayo gid ang aton obra.’ Dayon ginalansang nila ang dios-dios sa iya sini bulutangan agod indi matumba.
8“Pero ikaw, Israel nga akon alagad kag pinili, nga ang imo katawhan mga kaliwat ni Abraham nga akon abyan, 9gintawag ko ikaw kag ginkuha halin sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan. Ginsilingan ko ikaw, ikaw ang akon alagad. Ginpili ko ikaw kag wala ko ikaw pagsikwaya. 10Indi ka magkahadlok kay kaupod mo ako. Indi ka magkabalaka kay ako ang imo Dios. Pabaskugon ko ikaw kag buligan. Proteksyunan ko ikaw paagi sa akon gahom nga magaluwas sa imo. 11Ang tanan nga nagakaakig sa imo sigurado gid nga mahuy-an kag magasalasala. Magakalawala ang mga nagakontra sa imo. 12Bisan pangitaon mo ang imo mga kaaway indi mo na sila makita. Sila nga nagapakig-away sa imo mangin wala sing pulos. 13Kay ako, ang Ginoo nga imo Dios, nagapabakod sa imo kag nagasiling sa imo nga indi ka magkahadlok kay buligan ko ikaw. 14Bisan gamay ka lang kag maluya,41:14 maluya: sa literal, daw ulod. indi ka magkahadlok kay ako mismo ang magabulig sa imo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. Ako ang imo Manluluwas, ang balaan nga Dios sang Israel. 15Pamati! Himuon ko ikaw nga pareho sa gamit sa panglinas nga bag-o kag may matalom kag madamo nga mga unto. Linason kag dugmukon mo ang mga bukid kag himuon nga daw sa mga upa. 16Pahanginan mo sila kag mapalid sila; laptahon sila sang buhawi. Pero ikaw magakalipay sa Ginoo; magadayaw ka sa Balaan nga Dios sang Israel.
17“Kon magpangita sang tubig ang akon katawhan nga mga imol, kag wala sila sing may makita kag magmala ang ila tutunlan sa kauhaw, ako nga Ginoo magabulig sa ila; ako nga Dios sang Israel indi magsikway sa ila. 18Pailigon ko ang mga suba sa mahawan nga mga bukid kag ang mga tuburan sa mga patag. Himuon ko ang desierto nga katubigan, kag ang mamala nga duta nga mga tuburan. 19Patubuon ko sa desierto ang mga kahoy nga sedro, akasya, mirto, olibo, pino, enebro, kag sipres, 20agod makita, mahibaluan, kag maintiendihan sang katawhan nga ako, ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel, amo ang naghimo sini.”
Wala sing Pulos ang mga Dios-dios
21Nagsiling ang Ginoo, ang Hari sang Israel,41:21 Hari sang Israel: sa literal, Hari ni Jacob. sa mga dios-dios, “Sige, magreklamo kag magrason kamo! 22-23Palapit kamo kag singgana kami kon ano ang matabo sa palaabuton. Isugid sa amon ang ginhambal ninyo sadto nga matabo agod mabinagbinag namon kon bala natuman ini. Isugid sa amon kon ano ang matabo sa palaabuton agod mahibaluan namon nga mga dios kamo. Maghimo kamo sing maayo ukon malain agod matingala kag mahadlok kami sa inyo. 24Pero ang matuod, wala kamo sing pulos, kag wala gid kamo sing may nahimo. Ang mga nagapili sa pagsimba sa inyo makangilil-ad. 25Ginpili ko nga magdumala ang isa ka tawo halin sa aminhan. Nagadangop siya sa akon; kag karon nagaabot siya halin sa sidlangan. Laglagon niya ang mga manugdumala pareho sang pagtasak sang manugkolon sa lunang nga himuon niya nga kolon. 26Sin-o bala sa inyo ang nagsugid sang una pa nga matabo ini agod makahibalo kami kag makasiling nga husto siya? Wala gid sing isa nga may nagsugid sa inyo, kag wala sing may nakabati nga may ginhambal kamo. 27Ako, ang Ginoo, amo ang una nga nagsugid sini sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem. Nagpadala ako sa sini nga siyudad sang isa ka mensahero sa pagsugid sang maayong balita nga ara na ang magabulig sa ila. 28Gintan-aw ko kon may ara nga dios-dios nga makalaygay, pero wala gid ako sing may nakita. Wala gid sing isa sa ila nga makasabat sa akon mga pamangkot. 29Tanan sila wala sing pulos, kag wala gid sila sing may mahimo. Pareho sila sa hangin nga umalagi lang.”
O ajudador de Israel
1“Escutem em silêncio, na minha presença, ó terras para além do mar! Depois venham e falem, apresentem os vossos mais fortes argumentos. O tribunal está pronto a julgar o vosso caso.
2Quem foi que suscitou, para vir lá do oriente, este que alcança vitórias a cada passo? Quem, na verdade, senão Deus? Quem faz com que as nações se lhe submetam e os reis lhe sejam entregues, e com a sua espada os transforme em pó e com o seu arco em palha que o vento arrebata? 3Persegue-os, afasta-os e continua seguro, por um caminho por onde nunca tinha andado. 4Quem é o responsável por tão célebres façanhas? É aquele que anuncia o futuro de antemão. Sou eu, o Senhor, o primeiro e o último! Eu mesmo!”
5As terras para além do mar tremem de medo, esperando notícias sobre as novas campanhas de Ciro. Terras distantes estremecem e mobilizam-se para a guerra. 6Cada pessoa encoraja o seu vizinho e diz: “Não te preocupes! Havemos de ganhar!” 7O certo é que correm a fazer um novo ídolo; o artífice de ouro encoraja o entalhador e o escultor ajuda o fundidor. “Está bem!”, dizem eles. “Ficou mesmo bem! Agora vamos fixar-lhe os membros!” Juntam-lhe as diferentes peças e fixam a imagem cuidadosamente ao chão, não vá ela cair!
8“Ouve, Israel, meu servo, povo de Jacob, meu escolhido, descendência de Abraão, o meu amigo! 9Chamei-vos das extremidades da Terra e disse-vos que a ninguém mais deviam servir senão a mim! Fui eu quem vos escolheu, por isso, nunca vos lançarei fora! 10Não temam porque eu estou convosco! Não se espantem, porque eu sou o vosso Deus! Dar-vos-ei força e ajudar-vos-ei; hei de sustentar-vos com a força e a justiça da minha mão vitoriosa.
11Reparem como todos os vossos irritados inimigos ficarão confundidos e frustrados! Todos quantos se vos opõem morrerão! 12Em vão procurarão saber deles, pois todos terão desaparecido. 13Eu, o Senhor, vosso Deus, seguro-vos pela vossa mão direita e digo-vos: Nada receiem! Estou aqui para vos ajudar! 14Ainda que sejam desprezados como vermes, não tenham medo, ó descendência de Jacob, ó Israel, porque eu vos socorrerei! Eu sou o Senhor, o vosso Redentor! Eu sou o Santo de Israel! 15Vou fazer de ti uma debulhadora de dentes agudos, que há de moer todos os vossos inimigos, despedaçando-os, transformando as montanhas em palha. 16Vocês os sacudirão no ar e o vento se encarregará de os levar para longe; remoinhos de ventos tempestuosos os dispersarão. A alegria do Senhor vos encherá e exultarão no Senhor, o Santo de Israel, o qual será a vossa glória.
17Quando os pobres e os necessitados procurarem água, sem a encontrar, e as suas línguas se secarem pela sede, então responderei, quando a mim clamarem. Eu, o Senhor, o Deus de Israel, nunca me esquecerei deles! 18Abrirei rios nos planaltos e dar-lhes-ei fontes de água nos vales. Haverá poços nos desertos e ribeiros alimentados por fontes correrão no meio de terras secas e ressequidas. 19Plantarei cedros, acácias, murtas, oliveiras, ciprestes e pinheiros em terras desertas. 20Toda a gente verá este milagre e compreenderá que foi o Senhor, o Santo de Israel, quem o fez.
21Podem os vossos ídolos fazer coisas semelhantes a estas? Então que venham e mostrem o que podem fazer, diz o Senhor, o Rei de Jacob. 22Que tentem dizer-nos e dar a entender o que ocorreu em anos passados ou o que nos aguarda no futuro. 23Sim, é isso! Se são deuses, então que digam o que irá acontecer nos tempos vindouros ou façam algum milagre poderoso que nos deixe estarrecidos, abismados. 24Mas não! Eles são menos que nada! Não podem fazer coisíssima nenhuma! Se alguém confia neles faz uma coisa abominável!
25Mas eu fiz com que viesse um do noroeste; um que virá contra as nações e que invocará o meu nome; dar-lhe-ei a vitória sobre reis e príncipes; há de esmagá-los como o oleiro pisa e amassa o barro.
26Quem mais vos anunciou que isto iria acontecer, senão eu? Quem mais predisse estas coisas antes de acontecerem, para que verifiquem depois como era verdade? Ninguém mais! Não houve ninguém que tivesse dito uma só palavra! 27Eu fui o primeiro a dizer a Sião: ‘Olhem! Olhem! Já vem a caminho a ajuda!’ A Jerusalém darei um anunciador de boas novas 28Nenhum dos vossos ídolos vos disse tal coisa. Ninguém respondeu quando vos interpelei. 29Vocês bem veem que esses ídolos não passam de coisas ocas, sem valor algum; são tão vazios como o vento.
