Buligan sang Dios ang Israel
1Nagsiling ang Ginoo, “Kamo nga mga katawhan sa malayo nga mga lugar,41:1 malayo nga mga lugar: ukon, mga isla; ukon, mga lugar nga malapit sa dagat. Amo man sa bersikulo 5. maghipos kamo kag magpamati sa akon. Kamo nga mga nasyon, magpakabakod kamo kag magpalapit sa akon, kag ihambal ninyo ang inyo mga reklamo. Magtipon kita kag husayon naton ini. 2Sin-o bala ang nagtawag sa matarong nga mandadaog halin sa sidlangan agod ini siya mag-alagad sa iya? Sin-o bala ang nagapasakop sang mga nasyon kag mga hari sa sini nga mandadaog? Ginalaglag niya sila paagi sa iya espada kag pana; pareho sila sa yab-ok ukon upa nga ginpalid sang hangin. 3Ginalagas niya sila kag wala sing may nagabalabag sa iya, bisan sa lugar nga wala pa niya makadtui. 4Sin-o bala ang naghimo sining tanan? Sin-o bala ang nagbuot sang tanan nga nagakalatabo halin pa sa una nga henerasyon? Kundi ako, ang Ginoo nga ara na sa pag-umpisa sang kalibutan kag ara man ako gihapon sa katapusan sini.
5“Ang mga tawo sa malayo nga mga lugar, bisan sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan, nakakita sang akon binuhatan, kag nagkurog sila sa kahadlok. Nagtipon sila, 6kag ang kada isa nagabuligay kag nagapabakod sa isa kag isa. 7Ang mga panday, platero, kag iban pa nga mga trabahador41:7 iban pa nga mga trabahador: Indi klaro sa Hebreo kon ano ini nga klase sang mga trabahador. nga nagahimo sang mga dios-dios nagapabakod sa isa kag isa, nga nagasiling, ‘Maayo gid ang aton obra.’ Dayon ginalansang nila ang dios-dios sa iya sini bulutangan agod indi matumba.
8“Pero ikaw, Israel nga akon alagad kag pinili, nga ang imo katawhan mga kaliwat ni Abraham nga akon abyan, 9gintawag ko ikaw kag ginkuha halin sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan. Ginsilingan ko ikaw, ikaw ang akon alagad. Ginpili ko ikaw kag wala ko ikaw pagsikwaya. 10Indi ka magkahadlok kay kaupod mo ako. Indi ka magkabalaka kay ako ang imo Dios. Pabaskugon ko ikaw kag buligan. Proteksyunan ko ikaw paagi sa akon gahom nga magaluwas sa imo. 11Ang tanan nga nagakaakig sa imo sigurado gid nga mahuy-an kag magasalasala. Magakalawala ang mga nagakontra sa imo. 12Bisan pangitaon mo ang imo mga kaaway indi mo na sila makita. Sila nga nagapakig-away sa imo mangin wala sing pulos. 13Kay ako, ang Ginoo nga imo Dios, nagapabakod sa imo kag nagasiling sa imo nga indi ka magkahadlok kay buligan ko ikaw. 14Bisan gamay ka lang kag maluya,41:14 maluya: sa literal, daw ulod. indi ka magkahadlok kay ako mismo ang magabulig sa imo. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. Ako ang imo Manluluwas, ang balaan nga Dios sang Israel. 15Pamati! Himuon ko ikaw nga pareho sa gamit sa panglinas nga bag-o kag may matalom kag madamo nga mga unto. Linason kag dugmukon mo ang mga bukid kag himuon nga daw sa mga upa. 16Pahanginan mo sila kag mapalid sila; laptahon sila sang buhawi. Pero ikaw magakalipay sa Ginoo; magadayaw ka sa Balaan nga Dios sang Israel.
17“Kon magpangita sang tubig ang akon katawhan nga mga imol, kag wala sila sing may makita kag magmala ang ila tutunlan sa kauhaw, ako nga Ginoo magabulig sa ila; ako nga Dios sang Israel indi magsikway sa ila. 18Pailigon ko ang mga suba sa mahawan nga mga bukid kag ang mga tuburan sa mga patag. Himuon ko ang desierto nga katubigan, kag ang mamala nga duta nga mga tuburan. 19Patubuon ko sa desierto ang mga kahoy nga sedro, akasya, mirto, olibo, pino, enebro, kag sipres, 20agod makita, mahibaluan, kag maintiendihan sang katawhan nga ako, ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel, amo ang naghimo sini.”
Wala sing Pulos ang mga Dios-dios
21Nagsiling ang Ginoo, ang Hari sang Israel,41:21 Hari sang Israel: sa literal, Hari ni Jacob. sa mga dios-dios, “Sige, magreklamo kag magrason kamo! 22-23Palapit kamo kag singgana kami kon ano ang matabo sa palaabuton. Isugid sa amon ang ginhambal ninyo sadto nga matabo agod mabinagbinag namon kon bala natuman ini. Isugid sa amon kon ano ang matabo sa palaabuton agod mahibaluan namon nga mga dios kamo. Maghimo kamo sing maayo ukon malain agod matingala kag mahadlok kami sa inyo. 24Pero ang matuod, wala kamo sing pulos, kag wala gid kamo sing may nahimo. Ang mga nagapili sa pagsimba sa inyo makangilil-ad. 25Ginpili ko nga magdumala ang isa ka tawo halin sa aminhan. Nagadangop siya sa akon; kag karon nagaabot siya halin sa sidlangan. Laglagon niya ang mga manugdumala pareho sang pagtasak sang manugkolon sa lunang nga himuon niya nga kolon. 26Sin-o bala sa inyo ang nagsugid sang una pa nga matabo ini agod makahibalo kami kag makasiling nga husto siya? Wala gid sing isa nga may nagsugid sa inyo, kag wala sing may nakabati nga may ginhambal kamo. 27Ako, ang Ginoo, amo ang una nga nagsugid sini sa Zion, ang siyudad sang Jerusalem. Nagpadala ako sa sini nga siyudad sang isa ka mensahero sa pagsugid sang maayong balita nga ara na ang magabulig sa ila. 28Gintan-aw ko kon may ara nga dios-dios nga makalaygay, pero wala gid ako sing may nakita. Wala gid sing isa sa ila nga makasabat sa akon mga pamangkot. 29Tanan sila wala sing pulos, kag wala gid sila sing may mahimo. Pareho sila sa hangin nga umalagi lang.”
የእስራኤል ረዳት
1“ደሴቶች ሆይ፤ በፊቴ ዝም በሉ፤
አሕዛብ ኀይላቸውን ያድሱ፤
ቀርበው ይናገሩ፤
በፍርድም ፊት እንገናኝ።
2“ከምሥራቅ አንዱን ያነሣው፣
በጽድቅም ወደ አገልግሎቱ የጠራው ማን ነው?41፥2 ወይም በእያንዳንዱ ርምጃ ድል የሚያጋጥመው
አሕዛብን አሳልፎ ሰጠው፤
ነገሥታትን በፊቱ አስገዛለት
በሰይፉም እንደ ትቢያ አቦነናቸው፤
በቀስቱም በነፋስ እንደ ተበተነ ገለባ አደረጋቸው።
3አሳደዳቸው፤ ያለ ችግርም ዐልፎ ሄደ፤
እግሩም ቀድሞ ባልረገጠው መንገድ ተጓዘ።
4ይህን የሠራና ያደረገ፣
ትውልድን ከጥንት የጠራ ማን ነው?
እኔ እግዚአብሔር ከፊተኛው፣
ከኋለኛውም ጋር፤ እኔው ነኝ።”
5ደሴቶች አይተው ፈሩ፤
የምድር ዳርቾች ደነገጡ፤
ቀረቡ፤ ወደ ፊትም መጡ።
6እያንዳንዱ ይረዳዳል፤
ወንድሙንም፣ “አይዞህ” ይለዋል።
7ባለ እጅ የወርቅ አንጥረኛውን ያበረታታዋል፤
በመዶሻ የሚያሳሳውም፣
በመስፍ ላይ የሚቀጠቅጠውን ያነቃቃዋል፤
ስለ ብየዳም ሥራው፣ “መልካም ነው” ይለዋል፤
የጣዖቱ ምስል እንዳይወድቅም በምስማር ያጣብቀዋል።
8“አንተ ግን፣ ባሪያዬ እስራኤል፣
የመረጥሁህ ያዕቆብ፣
የወዳጄ የአብርሃም ዘር ሆይ፤
9ከምድር ዳርቻ ያመጣሁህ፣
ከአጥናፍም የጠራሁህ፣
‘አንተ ባሪያዬ ነህ’ ያልሁህ፤
መረጥሁህ እንጂ አልጣልሁህም።
10እኔ ከአንተ ጋር ነኝና አትፍራ፤
አምላክህ ነኝና አትደንግጥ።
አበረታሃለሁ፤ እረዳሃለሁ፤
በጽድቄም ቀኝ እጄ ደግፌ እይዝሃለሁ።
11“እነሆ፤ የተቈጡህ ሁሉ፣
እጅግ ያፍራሉ፤ ይዋረዳሉም፤
የሚቋቋሙህ፣
እንዳልነበሩ ይሆናሉ፤ ይጠፋሉም።
12ጠላቶችህን ብትፈልጋቸው እንኳ፣
አታገኛቸውም፤
የሚዋጉህም፣
እንዳልነበሩ ይሆናሉ።
13እኔ እግዚአብሔር አምላክህ ‘አትፍራ፤
እረዳሃለሁ’
ብዬ ቀኝ እጅህን እይዛለሁና።
14አንት ትል ያዕቆብ፣
ታናሽ እስራኤል ሆይ፤
‘አትፍራ እኔ እረዳሃለሁ’ ” ይላል እግዚአብሔር፤
የሚቤዥህ የእስራኤል ቅዱስ ነው።
15“እነሆ፣ አዲስ
የተሳለና ብዙ ጥርስ ያለው ማሄጃ አደርግሃለሁ፤
ተራሮችን ታሄዳለህ፤ ታደቅቃቸዋለህ፤
ኰረብቶችንም ገለባ ታደርጋቸዋለህ።
16ታበጥራቸዋለህ፤ ነፋስ ጠርጎ ይወስዳቸዋል፤
ዐውሎ ነፋስም ይበትናቸዋል።
አንተ ግን በእግዚአብሔር ደስ ይልሃል፤
በእስራኤል ቅዱስ ሞገስ ታገኛለህ።
17“ድኾችና ችግረኞች ውሃ ይፈልጋሉ፤
ዳሩ ግን ምንም አያገኙም፤
ጕረሯቸው በውሃ ጥም ደርቋል።
ነገር ግን እኔ እግዚአብሔር እመልስላቸዋለሁ፤
እኔ የእስራኤል አምላክ አልተዋቸውም።
18በተራቈቱ ኰረብቶች ላይ ወንዞችን፣
በሸለቆዎች ውስጥ ምንጮችን አፈልቃለሁ።
ምድረ በዳውን የውሃ ኵሬ፣
የተጠማውን ምድር የውሃ ምንጭ አደርጋለሁ።
19በምድረ በዳ፣
ዝግባን፣ ግራርን፣ ባርሰነትንና ወይራን አበቅላለሁ፤
በበረሓ፣ ጥድን፣ አስታንና
ሸውሸዌን በአንድነት እተክላለሁ።
20ስለዚህ ሰዎች ያያሉ፤ ያውቃሉ፤
የእግዚአብሔር እጅ ይህን እንዳደረገ፣
የእስራኤል ቅዱስ እንደ ፈጠረው፣
በአንድነት ይገነዘባሉ፤ ያስተውላሉም።
21“ሙግታችሁን ይዛችሁ ቅረቡ” ይላል እግዚአብሔር፤
“ማስረጃችሁን አምጡ” ይላል የያዕቆብ ንጉሥ።
22“የሚሆነውን እንዲነግሩን፣
ጣዖቶቻችሁን አምጡ፤
እንድንገነዘብ፣
ፍጻሜአቸውን እንድናውቅ፣
የቀደሙት ነገሮች ምን እንደ ነበሩ ንገሩን፤
ስለሚመጡትም ነገሮች ግለጹልን።
23እናንት አማልክት መሆናችሁን እናውቅ ዘንድ፣
ወደ ፊት ስለሚሆነው ንገሩን፤
እንድንደነግጥ፣ በፍርሀት እንድንዋጥ፣
መልካምም ሆነ ክፉ፣ አንድ ነገር አድርጉ።
24እነሆ፤ እናንት ከምንም የማትቈጠሩ ናችሁ፤
ሥራችሁ ፈጽሞ ዋጋ ቢስ ነው፤
የመረጣችሁም አስጸያፊ ነው።
25“አንዱን ከሰሜን አስነሣሁት፤ እርሱም ይመጣል፤
ከፀሓይ መውጫ የሚመጣው፣ ስሜን የሚጠራ ነው፤
ሸክላ ሠሪ ዐፈር እንደሚረግጥ፣
አለቆችን እንዲሁ እንደ ጭቃ ይረግጣል።
26እኛ እናውቅ ዘንድ ይህን ከመጀመሪያው የተናገረ፣
‘እርሱ ትክክል ነው’ እንልም ዘንድ ቀድሞ የተናገረ ማነው?
ማንም አልተናገረም፤
ቀደም ብሎ የተናገረ የለም፤
ቃላችሁንም የሰማ የለም።
27በመጀመሪያ፣ ‘እነሆ፤ ተመልከቺአቸው’
ብዬ ለጽዮን የተናገርሁ እኔ ነበርሁ፤
ለኢየሩሳሌምም
የምሥራች ነጋሪን ሰጥቻለሁ።
28ተመለከትሁ ማንም አልነበረም፤
ከመካከላቸው አማካሪ የለም፤
ስጠይቅም መልስ የሚሰጥ የለም።
29እነሆ፤ ሁሉም ከንቱ ናቸው፤
ሥራቸውም መና ነው፤
ምስሎቻቸውም ባዶ ነፋስ ናቸው።