Pagabuligan sang Dios ang Iya Katawhan
1Kaluluoy kamo nga mga manuglaglag nga wala pa makaagi nga ginlaglag. Kaluluoy kamo nga mga traidor, nga wala pa makaagi nga gintraiduran. Kon matapos na ang inyo pagpanglaglag kag pagpangtraidor, kamo na man ang laglagon kag traiduran.
2Ginoo, kaluoyi kami. Nagasalig kami sa imo. Pabaskuga kami adlaw-adlaw, kag luwasa kami sa tion sang kalisod. 3Nagapalalagyo ang mga tawo sa imo tingog nga nagadaguhob. Kon magtindog ka sa pagsilot nagalalapta ang mga nasyon. 4Panguhaon ang ila mga pagkabutang; mangin pareho sila sa tanom nga ginsalakay sang apan.
5Ang Ginoo labaw sa tanan! Nagapuyo siya sa langit. Paluntaron niya ang hustisya kag pagkamatarong sa Jerusalem.33:5 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. 6Palig-unon niya kamo33:6 kamo: sa Hebreo, ikaw. sa inyo nga panahon. Permi niya kamo luwason kag hatagan sang kaalam kag ihibalo. Ang inyo bilidhon nga manggad amo ang pagtahod sa Ginoo.
7Pamati! Ang inyo maisog nga mga tawo nagasinggit sa pagpangayo sang bulig sa mga karsada; nagahilibion ang inyo mga embahador nga nagatinguha sa pagpaluntad sang kalinong. 8Wala na sing may nagaagi sa karsada; wala na sing mga tawo nga nagalakat dira. Ginalapas na ang kasugtanan kag ginabaliwala ang mga saksi sini.33:8 ang mga saksi sini: Amo ini sa Dead Sea Scrolls. Sa Masoretic Text, ang mga banwa. Ukon sa iban nga mga translations, ang mga nasulat sini. Wala na sing tawo nga ginatahod. 9Kaluluoy ang duta sang Israel. Nagkalalaya ang kakahuyan sa Lebanon, kag nahuy-an ini. Nangin kamingawan ang kapatagan sang Sharon. Nagkaladagas ang mga dahon sang mga kahoy sa Bashan kag Carmel. 10Nagasiling ang Ginoo, “Amo na ini ang tion nga magahulag ako, kag padunggan ako sang mga tawo. 11Kamo nga mga taga-Asiria, wala sing pulos ang inyo mga ginaplano kag ginahimo. Ang inyo kaakig33:11 kaakig: sa literal, ginhawa ukon, espiritu. nga daw sa kalayo amo ang magalaglag sa inyo. 12Masunog kamo hasta nga mangin pareho kamo sa apog. Mangin pareho kamo sa tunukon nga mga kahoy-kahoy nga ginpang-utod kag ginsunog. 13Kamo nga mga nasyon sa malayo kag sa malapit, pamatii ninyo ang akon mga ginhimo kag kilalaha ninyo ang akon pagkagamhanan.”
14Nagakulurog sa kahadlok ang mga makasasala sa Jerusalem.33:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nagasiling sila, “Ang Dios pareho sa nagadabadaba nga kalayo nga indi mapatay. Sin-o sa aton ang makaestar diri sa presensya sang Dios?” 15Ang makaestar diri amo lang ang mga tawo nga nagakabuhi sing matarong kag nagasugid sing matuod. Wala sila nagapanguwarta, kag wala nagabaton sang lagay. Wala sila nagapartisipar sa plano sa pagpatay kag sa paghimo sang iban pa nga malain nga butang. 16Amo ini nga klase sang mga tawo ang mahilway sa katalagman, nga daw magaestar sila sa mataas nga mga lugar, nga ang ila palalipdan amo ang mga dalagko nga mga bato. Indi sila mawad-an sang pagkaon kag tubig.
17Mga Israelinhon, makita ninyo33:17 ninyo: sa Hebreo, mo. ang isa ka hari nga gamhanan, nga ang iya ginharian puwerte kalapad. 18Madumduman ninyo ang makahaladlok nga tion nga nagkadto sa inyo ang mga opisyal sang Asiria kag nag-isip kon pila ang inyo mga tore kag kon pila ang makuha nila nga mga pagkabutang sa inyo. 19Pero indi na ninyo makita inang bugalon33:19 bugalon: ukon, mapintas. nga mga tawo, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. 20Tan-awa ninyo ang Zion, ang Jerusalem, ang siyudad nga ginasaulugan naton sang aton mga piesta. Makita ninyo ini nga malinong kag malig-on. Pareho ini sa mabakod nga tolda nga ang iya mga palpal indi magabot kag ang mga higot indi mabugto. 21Sa sini nga lugar ipakita sang Ginoo sa aton nga gamhanan siya. Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka lugar nga may malapad nga mga suba kag mga sapa nga indi matabok sang sakayan sang mga kaaway. 22Himuon ini sang Ginoo tungod kay siya amo ang aton manughukom, manughimo sang kasuguan,33:22 manughimo sang kasuguan: ukon, manugdumala. kag hari. Siya ang magaluwas sa aton.
23Karon ang Jerusalem pareho sa sakayan nga halog ang mga higot kag halog ang palo,33:23 palo: Ang mataas nga tukon nga sa diin naangot ang layag. kag indi mahumlad ang mga layag. Pero magaabot ang tion nga madamo gid nga pagkabutang ang maagaw sang Jerusalem sa iya mga kaaway. Bisan gani ang mga piang mapartihan. 24Wala sing pumuluyo sa Jerusalem nga magasiling, “Masakiton ako.” Patawaron sang Dios ang ila mga sala.
Necaz și izbăvire
1Vai de tine, nimicitorule,
tu, care încă n‑ai fost nimicit!
Vai de tine, trădătorule,
tu, care n‑ai fost încă trădat de nimeni!
Când vei înceta să mai distrugi,
vei fi distrus
și când te vei opri din a mai trăda,
vei fi trădat.
2Doamne, arată‑Ți bunăvoința față de noi!
Noi nădăjduim în Tine.
Fii brațul lor în fiecare dimineață!
Fii izbăvirea noastră în vreme de necaz!
3Când răsună glasul Tău, popoarele fug;
când Te ridici Tu, neamurile se împrăștie.
4Prada voastră, neamuri, este adunată așa cum o adună lăcustele;
ca un roi de lăcuste așa se aruncă oamenii asupra ei.
5Domnul este înălțat căci locuiește în înălțimi.
El umple Sionul cu judecată și dreptate.
6El va fi siguranță pentru vremurile tale,
belșug de izbăviri, înțelepciune și cunoaștere,
iar teama de Domnul,
aceasta va fi comoara lui.
7Iată, vitejii lor strigă pe stradă,
iar solii păcii plâng cu amar.
8Drumurile sunt părăsite,
niciun călător nu se mai află pe uliță.
Legământul este rupt, martorii sunt disprețuiți,
nimeni nu mai este respectat.
9Țara se veștejește și se ofilește;
Libanul este făcut de rușine și se usucă;
Șaronul este ca deșertul9 Sau: Araba. Denumirea, în Vechiul Testament, a riftului care se întinde de la Marea Galileei până la Marea Roșie; de obicei se referă la Valea Iordanului.,
iar Bașanul și Carmelul își scutură frunzele.
10„Acum Mă voi ridica, zice Domnul,
acum Mă voi înălța, acum voi fi înălțat!
11Zămisliți iarbă uscată, nașteți paie;
suflarea voastră este un foc care vă va mistui.
12Popoarele vor arde ca varul nestins,
ca mărăcinii tăiați care ard în foc.
13Voi, cei de departe, auziți ce am făcut!
Voi, cei de aproape, recunoașteți‑Mi puterea!
14Păcătoșilor le este frică în Sion;
cutremurul i‑a cuprins pe cei lipsiți de evlavie:
«Care dintre noi poate trăi lângă un foc mistuitor?
Care dintre noi poate trăi lângă niște flăcări veșnice?»
15Cel ce umblă în dreptate
și vorbește ce este drept,
cel ce disprețuiește câștigul adunat din asuprire,
cel ce își ferește mâna de mită,
cel ce își astupă urechea când aude despre vărsări de sânge
și își închide ochii să nu‑l ademenească răul.
16Acela va locui pe înălțimi;
refugiul lui vor fi fortărețele din munți,
pâinea îi va fi dată și apa îi va fi asigurată.
17Ochii tăi îl vor vedea pe Împărat în splendoarea Sa;
vor vedea o țară care se întinde până departe.
18Inima ta va cugeta la groaza de dinainte, zicând:
«Unde este scribul?
Unde este cel ce cântărește tributul?
Unde este cel ce numără turnurile18 Posibil ca tributul să fi fost calculat și în funcție de numărul de turnuri pe care le avea o cetate sau este posibil ca asirienii să fi pus anumite interdicții referitor la fortificarea cetăților celor care le erau vasali.?»
19Nu vei mai vedea poporul acela arogant,
poporul cu vorbirea necunoscută,
cu limba sa ciudată și de neînțeles.“
20Privește Sionul, cetatea sărbătorilor noastre!
Ochii tăi vor vedea Ierusalimul:
o locuință liniștită, un cort ce nu se va mai muta.
Țărușii săi nu vor mai fi scoși vreodată
și niciuna dintre funiile sale nu va mai fi ruptă.
21Căci acolo Domnul va fi măreț pentru noi.
Va fi un loc cu râuri și canale largi,
unde nu vor veni corăbii cu vâsle
și prin care nu vor trece vase mărețe.
22Căci Domnul este Judecătorul nostru;
Domnul este Legiuitorul nostru,
Domnul este Împăratul nostru;
El ne va izbăvi.
23Funiile tale slăbesc;
ele nu mai pot sprijini catargul
și nu mai pot întinde pânzele.
Atunci se va împărți prada care va fi atât de multă,
încât până și ologii vor duce din ea.
24Niciun locuitor nu va zice: „Sunt bolnav!“
Poporului ce locuiește acolo îi va fi iertată nelegiuirea.
