Isaias 33 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 33:1-24

Pagabuligan sang Dios ang Iya Katawhan

1Kaluluoy kamo nga mga manuglaglag nga wala pa makaagi nga ginlaglag. Kaluluoy kamo nga mga traidor, nga wala pa makaagi nga gintraiduran. Kon matapos na ang inyo pagpanglaglag kag pagpangtraidor, kamo na man ang laglagon kag traiduran.

2Ginoo, kaluoyi kami. Nagasalig kami sa imo. Pabaskuga kami adlaw-adlaw, kag luwasa kami sa tion sang kalisod. 3Nagapalalagyo ang mga tawo sa imo tingog nga nagadaguhob. Kon magtindog ka sa pagsilot nagalalapta ang mga nasyon. 4Panguhaon ang ila mga pagkabutang; mangin pareho sila sa tanom nga ginsalakay sang apan.

5Ang Ginoo labaw sa tanan! Nagapuyo siya sa langit. Paluntaron niya ang hustisya kag pagkamatarong sa Jerusalem.33:5 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. 6Palig-unon niya kamo33:6 kamo: sa Hebreo, ikaw. sa inyo nga panahon. Permi niya kamo luwason kag hatagan sang kaalam kag ihibalo. Ang inyo bilidhon nga manggad amo ang pagtahod sa Ginoo.

7Pamati! Ang inyo maisog nga mga tawo nagasinggit sa pagpangayo sang bulig sa mga karsada; nagahilibion ang inyo mga embahador nga nagatinguha sa pagpaluntad sang kalinong. 8Wala na sing may nagaagi sa karsada; wala na sing mga tawo nga nagalakat dira. Ginalapas na ang kasugtanan kag ginabaliwala ang mga saksi sini.33:8 ang mga saksi sini: Amo ini sa Dead Sea Scrolls. Sa Masoretic Text, ang mga banwa. Ukon sa iban nga mga translations, ang mga nasulat sini. Wala na sing tawo nga ginatahod. 9Kaluluoy ang duta sang Israel. Nagkalalaya ang kakahuyan sa Lebanon, kag nahuy-an ini. Nangin kamingawan ang kapatagan sang Sharon. Nagkaladagas ang mga dahon sang mga kahoy sa Bashan kag Carmel. 10Nagasiling ang Ginoo, “Amo na ini ang tion nga magahulag ako, kag padunggan ako sang mga tawo. 11Kamo nga mga taga-Asiria, wala sing pulos ang inyo mga ginaplano kag ginahimo. Ang inyo kaakig33:11 kaakig: sa literal, ginhawa ukon, espiritu. nga daw sa kalayo amo ang magalaglag sa inyo. 12Masunog kamo hasta nga mangin pareho kamo sa apog. Mangin pareho kamo sa tunukon nga mga kahoy-kahoy nga ginpang-utod kag ginsunog. 13Kamo nga mga nasyon sa malayo kag sa malapit, pamatii ninyo ang akon mga ginhimo kag kilalaha ninyo ang akon pagkagamhanan.”

14Nagakulurog sa kahadlok ang mga makasasala sa Jerusalem.33:14 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Nagasiling sila, “Ang Dios pareho sa nagadabadaba nga kalayo nga indi mapatay. Sin-o sa aton ang makaestar diri sa presensya sang Dios?” 15Ang makaestar diri amo lang ang mga tawo nga nagakabuhi sing matarong kag nagasugid sing matuod. Wala sila nagapanguwarta, kag wala nagabaton sang lagay. Wala sila nagapartisipar sa plano sa pagpatay kag sa paghimo sang iban pa nga malain nga butang. 16Amo ini nga klase sang mga tawo ang mahilway sa katalagman, nga daw magaestar sila sa mataas nga mga lugar, nga ang ila palalipdan amo ang mga dalagko nga mga bato. Indi sila mawad-an sang pagkaon kag tubig.

17Mga Israelinhon, makita ninyo33:17 ninyo: sa Hebreo, mo. ang isa ka hari nga gamhanan, nga ang iya ginharian puwerte kalapad. 18Madumduman ninyo ang makahaladlok nga tion nga nagkadto sa inyo ang mga opisyal sang Asiria kag nag-isip kon pila ang inyo mga tore kag kon pila ang makuha nila nga mga pagkabutang sa inyo. 19Pero indi na ninyo makita inang bugalon33:19 bugalon: ukon, mapintas. nga mga tawo, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. 20Tan-awa ninyo ang Zion, ang Jerusalem, ang siyudad nga ginasaulugan naton sang aton mga piesta. Makita ninyo ini nga malinong kag malig-on. Pareho ini sa mabakod nga tolda nga ang iya mga palpal indi magabot kag ang mga higot indi mabugto. 21Sa sini nga lugar ipakita sang Ginoo sa aton nga gamhanan siya. Ang Jerusalem mangin pareho sa isa ka lugar nga may malapad nga mga suba kag mga sapa nga indi matabok sang sakayan sang mga kaaway. 22Himuon ini sang Ginoo tungod kay siya amo ang aton manughukom, manughimo sang kasuguan,33:22 manughimo sang kasuguan: ukon, manugdumala. kag hari. Siya ang magaluwas sa aton.

23Karon ang Jerusalem pareho sa sakayan nga halog ang mga higot kag halog ang palo,33:23 palo: Ang mataas nga tukon nga sa diin naangot ang layag. kag indi mahumlad ang mga layag. Pero magaabot ang tion nga madamo gid nga pagkabutang ang maagaw sang Jerusalem sa iya mga kaaway. Bisan gani ang mga piang mapartihan. 24Wala sing pumuluyo sa Jerusalem nga magasiling, “Masakiton ako.” Patawaron sang Dios ang ila mga sala.

La Bible du Semeur

Esaïe 33:1-24

Malheur à l’Assyrie

L’Eternel est notre délivrance

1Malheur à toi, dévastateur,

qui n’as pas été dévasté33.1 Cette menace vise probablement l’Assyrie. !

Malheur à toi, le traître ╵qui n’as jamais été trahi !

Quand tu auras fini de dévaster, ╵tu seras dévasté.

Quand tu auras achevé de trahir, ╵tu seras toi aussi trahi.

2Eternel, fais-nous grâce,

car nous comptons sur toi.

Chaque matin, sois notre force,

délivre-nous ╵au temps de la détresse !

3Au bruit d’un grand tumulte,

les peuples fuient.

Quand tu te lèves,

les gens des nations se dispersent.

4On rafle leur butin,

comme raflent33.4 Autre traduction : s’assemblent. les sauterelles,

et l’on se rue dessus

comme se précipite ╵un essaim de criquets.

5L’Eternel est sublime

car il siège là-haut.

Il remplira Sion

de la droiture et la justice.

6Tu passeras tes jours ╵dans la sécurité.

La sagesse et la connaissance ╵sont les richesses du salut ;

et craindre l’Eternel,

tel est tout ton trésor.

Quand le Seigneur interviendra

7Les vaillants hommes

crient dans les rues,

les messagers de paix

pleurent amèrement.

8Les routes sont désertes.

Plus personne ne passe ╵sur les chemins ;

le dévastateur a rompu l’alliance,

il méprise les villes33.8 les villes: selon le texte hébreu traditionnel. Le texte hébreu de Qumrân a : les témoins.,

il n’a de respect pour personne.

9Le pays est en deuil, ╵il dépérit.

Le Liban est confus, ╵ses arbres sont flétris,

la plaine du Saron ╵ressemble à un désert.

Le pays du Basan ╵et le mont du Carmel ╵ont perdu leur feuillage.

10Maintenant, je me lève,

dit l’Eternel.

Maintenant, je me dresse,

oui, maintenant, ╵je montre ma grandeur.

11Vous ne concevez que du foin,

vous n’enfantez que de la paille,

votre souffle est le feu ╵qui vous consumera.

12Les peuples seront brûlés à la chaux,

comme des épines coupées

quand on y met le feu.

13Vous qui êtes au loin, ╵écoutez donc ╵ce que j’ai accompli,

et vous qui êtes près, ╵connaissez ma puissance !

14Les pécheurs dans Sion ╵ont été terrifiés,

ceux qui ne respectent pas Dieu ╵se sont mis à trembler.

Ils s’écrient : « Qui de nous ╵peut rester en présence ╵de ce feu qui consume ?

Qui pourra séjourner

auprès de brasiers éternels ? »

15Celui qui se conduit ╵selon ce qui est juste

et qui parle toujours ╵selon ce qui est droit,

qui rejette les gains ╵acquis par extorsion,

qui n’accepte jamais ╵de pots-de-vin,

qui ferme ses oreilles ╵aux propos criminels,

qui se bouche les yeux ╵pour ne pas voir le mal ;

16cet homme habitera ╵dans des lieux élevés ;

des rochers fortifiés ╵lui serviront d’abri,

son pain lui sera assuré,

et l’eau ne lui manquera pas.

Vision de paix

17Tes yeux contempleront ╵le roi dans sa beauté,

et ils verront ╵toute l’étendue du pays.

18Tu te souviendras de tes craintes,

et tu demanderas : ╵« Où donc est l’inspecteur, ╵celui qui percevait les taxes,

où est le contrôleur des tours33.18 Des fonctionnaires qui faisaient durement sentir l’oppression de l’ennemi. ? »

19Non, tu ne verras plus ╵tout ce peuple arrogant,

peuple à la langue obscure,

à la langue barbare ╵que l’on ne comprend pas.

20Mais tu contempleras Sion, ╵la cité de nos fêtes,

tes yeux verront Jérusalem, ╵résidence tranquille,

tente qui ne sera plus enlevée,

dont les piquets ne seront ╵plus jamais arrachés,

et dont aucun cordage ╵ne sera plus tranché.

21Là, l’Eternel se montrera ╵magnifique pour nous,

et ce sera une région33.21 Autre traduction : et il nous tiendra lieu. ╵de larges fleuves

et de vastes canaux.

Aucun bateau à rames ╵ne s’y avancera,

aucun vaisseau splendide ╵n’y passera.

22Car l’Eternel est notre chef,

il est notre législateur.

Oui, l’Eternel est notre roi

et il nous sauvera.

23Quant à vous, Assyriens, ╵vos cordes relâchées

ne tiennent plus le mât,

ils ne sont plus capables ╵de déployer les voiles.

Alors on se partagera ╵un immense butin.

Tous en prendront leur part, ╵y compris les boiteux.

24Aucun des habitants ╵ne se dira malade.

Le peuple qui habitera ╵à Jérusalem recevra

le pardon de ses fautes.