Dalayawon ang Dios
1Ginoo, ikaw ang akon Dios! Dayawon kag padunggan ko ikaw, kay makatilingala gid ang imo mga ginhimo. Gintuman mo gid ang imo mga ginplano sang una nga panahon. 2Gin-guba mo ang napaderan nga mga banwa sang mga taga-iban nga nasyon. Ginwasak mo ang mabakod nga mga parte sang ila mga banwa, kag indi na ini mapatindog liwat. 3Gani padunggan ka sang gamhanan nga mga katawhan, kag tahuron sang mapintas nga mga nasyon. 4Ikaw ang mabakod nga dalangpan sang mga imol sa tion sang kalisod. Palasilungan ka sa mabaskog nga ulan kag init. Kay ang pagsalakay sang mapintas nga mga tawo pareho sang bagyo nga nagahampak sa pader, 5kag pareho sang init sa desierto. Pero ginpahipos mo ang pagsininggit sang mga taga-iban nga nasyon. Ginpauntat mo ang pagkinanta sang mapintas nga mga tawo, pareho sang init nga nadula kay gintabunan sang panganod.
6Diri sa Bukid sang Zion, magapreparar ang Ginoo nga Makagagahom sang isa ka punsyon para sa tanan nga katawhan. Mga manamit nga pagkaon kag ilimnon ang iya ipreparar. 7Kag sa sini man nga bukid, pagakuhaon niya ang kasubo25:7 kasubo: sa literal, tabon, nga ginasuksok sang mga tawo sang una nga panahon sa tion sang pagpangasubo. sang mga katawhan sa tanan nga nasyon. 8Dulaon sang Ginoong Dios ang kamatayon kag pahiran niya ang mga luha sang tanan nga tawo. Kuhaon niya ang kahuy-anan sang iya katawhan sa bug-os nga kalibutan. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini.
9Kon matabo na ini, magasiling ang mga tawo: “Siya ang aton Dios! Nagsalig kita sa iya, kag ginluwas niya kita. Siya ang Ginoo nga aton ginsaligan. Magkalipay kita kag magkinasadya kay ginluwas niya kita.”
10Sa pagkamatuod, buligan sang Ginoo ining Bukid sang Zion, pero silutan niya ang Moab. Tasakon niya ini pareho sa dagami nga ginatasak sa ipot. 11Tinguhaan nila nga makaluwas sa sina nga kahimtangan pareho sa tawo nga nagakapaykapay sa tubig. Pero bisan maayo pa sila maglangoy, lumsan gihapon sila sang Ginoo; paubuson sila sang Ginoo sa ila pagkabugalon. 12Rumpagon niya ang ila mataas kag mabakod nga mga pader hasta nga maglalapta ini sa duta.
1O LORD, thou art my God; I will exalt thee, I will praise thy name; for thou hast done wonderful things; thy counsels of old are faithfulness and truth. 2For thou hast made of a city an heap; of a defenced city a ruin: a palace of strangers to be no city; it shall never be built. 3Therefore shall the strong people glorify thee, the city of the terrible nations shall fear thee. 4For thou hast been a strength to the poor, a strength to the needy in his distress, a refuge from the storm, a shadow from the heat, when the blast of the terrible ones is as a storm against the wall. 5Thou shalt bring down the noise of strangers, as the heat in a dry place; even the heat with the shadow of a cloud: the branch of the terrible ones shall be brought low.
6¶ And in this mountain shall the LORD of hosts make unto all people a feast of fat things, a feast of wines on the lees, of fat things full of marrow, of wines on the lees well refined. 7And he will destroy in this mountain the face of the covering cast over all people, and the vail that is spread over all nations.25.7 destroy: Heb. swallow up25.7 cast: Heb. covered 8He will swallow up death in victory; and the Lord GOD will wipe away tears from off all faces; and the rebuke of his people shall he take away from off all the earth: for the LORD hath spoken it.
9¶ And it shall be said in that day, Lo, this is our God; we have waited for him, and he will save us: this is the LORD; we have waited for him, we will be glad and rejoice in his salvation. 10For in this mountain shall the hand of the LORD rest, and Moab shall be trodden down under him, even as straw is trodden down for the dunghill.25.10 trodden down under: or, threshed, etc25.10 trodden down for…: or, threshed in Madmenah 11And he shall spread forth his hands in the midst of them, as he that swimmeth spreadeth forth his hands to swim: and he shall bring down their pride together with the spoils of their hands. 12And the fortress of the high fort of thy walls shall he bring down, lay low, and bring to the ground, even to the dust.
