Pagasilutan sang Dios ang Kalibutan
1Pamati! Laglagon sang Ginoo ang kalibutan24:1 ang kalibutan: ukon, ang duta sang Canaan kag ang mga lugar sa palibot sini. hasta nga indi na ini mapuslan, kag laptahon niya ang mga pumuluyo sini. 2Isa lang ang dangatan sang tanan—pari ukon pumuluyo, agalon ukon suluguon, manugbaligya ukon manugbakal, manugpautang ukon manug-utang. 3Malaglag gid sing bug-os ang kalibutan kag magakalaubos ang mga butang diri. Matabo gid ini, kay ang Ginoo mismo ang nagsiling sini. 4Magamala kag magatig-a ang duta. Magaluya ang mga tawo sa bug-os nga kalibutan, pati ang dungganon nga mga tawo. 5Ginhigkuan ang kalibutan sang mga pumuluyo sini, tungod nga wala nila gintuman ang mga kasuguan kag mga pagsulundan sang Dios. Ginlapas nila ang wala sing katapusan nga kasugtanan sang Dios sa ila. 6Gani pakamalauton sang Dios ang kalibutan, kag magapanabat ang mga pumuluyo sini tungod sa ila mga sala. Sunugon sila, kag diutay lang ang mabilin sa ila. 7Magakalaya ang mga ubas, kag maubos ang duga sang ubas. Magapangasubo ang mga nagakalipay, 8kag indi na mabatian ang masadya nga tinukar sang mga tamborin kag mga arpa, kag ang paghinugyaw sang mga tawo nga nagaselebrar. 9Wala na sing kinanta sa ila pag-ininom, kag ang ilimnon mangin mapait. 10Mawasak ang siyudad kag indi na mapuslan. Siraduhon ang puwertahan sang kada balay agod wala sing may makasulod. 11Magasininggit ang mga tawo sa karsada, nga nagapangayo sang bino. Ang ila kalipay bayluhan sang kasubo. Wala na sing kinalipay sa kalibutan. 12Ang siyudad magapabilin nga guba, nga wasak ang mga puwertahan sini. 13Diutay na lang nga tawo ang mabilin sa tanan nga nasyon sa kalibutan, pareho sa olibo ukon ubas matapos nga gindugos. 14Ang mga tawo nga magkalabilin magahinugyaw sa kalipay. Ang ara sa nakatundan magabantala sang pagkagamhanan sang Ginoo. 15Gani ang mga tawo sa sidlangan kag sa mga lugar nga malapit sa dagat24:15 mga lugar nga malapit sa dagat: ukon, mga isla; ukon, malayo nga mga lugar. dapat magdayaw sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 16Mabatian bisan sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan nga nagakanta sang, “Dayawon ang Matarong nga Dios!”
Pero kaluluoy ako! Nagapalangluya na ako! Kay padayon gihapon ang pagluib sang mga traidor nga tawo. 17Kamo nga mga katawhan sang kalibutan, nagahulat sa inyo ang kahadlok, buho, kag siod. 18Ang magapalagyo sa kahadlok mahulog sa buho, kag ang magguwa sa buho masiod.
Magaulan sing mabaskog, kag magatay-og ang pundasyon sang kalibutan. 19Magalitik ang duta, kag mapihak ini. 20Daw sa magaduling-duling ini pareho sa hubog. Magauyog-uyog ini pareho sa payag nga ginahuyop sang hangin. Mabug-atan ini tungod sa sala, kag malaglag kag indi na makabangon liwat.
21Sa sina nga tion, silutan sang Ginoo ang gamhanan nga mga tinuga sa langit,24:21 gamhanan nga mga tinuga sa langit: ukon, mga soldado sa mataas nga mga lugar. kag ang mga hari sa kalibutan. 22Tipunon sila tanan sa buho pareho sa mga priso. Prisohon sila, kag sa ulihi silutan. 23Magadulom ang adlaw kag bulan kay magahari ang Ginoo nga Makagagahom sa Bukid sang Zion, sa Jerusalem. Kag didto mapahayag ang iya gahom sa atubangan sang mga manugdumala sang iya katawhan.
A devastação da Terra
1Vejam! O Senhor está a transtornar a Terra e a fazer dela uma vasta destruição! Reparem como a está a esvaziar inteiramente da sua população e a espalhá-la!
2Sacerdotes e povo,
servos e senhores,
escravas e patroas,
gente que compra e que vende,
gente que empresta e que pede emprestado,
banqueiros e financeiros,
ninguém será poupado.
3A Terra ficará completamente vazia e será pilhada, foi o Senhor quem o disse. 4Porque a Terra sofre por causa dos pecados do povo; vai perdendo vitalidade, as searas murcham, os céus recusam a chuva. 5A Terra foi profanada pelos seus habitantes. O povo transgrediu as leis de Deus, violaram os seus preceitos e quebraram a aliança eterna. 6Por essa razão, caiu sobre eles a maldição de Deus; são abandonados e destruídos pela seca; poucos resistirão a isto tudo.
7Todas as alegrias da vida desaparecerão; as vindimas cessarão e não haverá mais vinho novo; mesmo os que tinham um carácter folgazão não farão mais do que suspirar e gemer. 8Não se ouvirão mais os sons melodiosos da harpa e o ritmo alegre dos tambores. Acabaram-se os dias de alegria. 9Não haverá mais folguedos de vinho; as bebidas fortes se farão amargas na boca.
10A cidade está um caos. Cada casa, cada loja, está trancada a cadeado para impedir os assaltos. 11Nas ruas formam-se ajuntamentos de gente que pede vinho. A alegria é verdadeiramente uma coisa bem rara; o contentamento foi banido da Terra. 12A cidade foi deixada em ruínas; as portas de entrada foram derrubadas. 13Assim será na terra, entre todas as nações, como quando se usa a vara na oliveira ou se buscam os restos das uvas após a colheita.
14No entanto, todos esses que foram poupados gritarão e cantarão de alegria. Os que estão no ocidente, do lado do mar, louvarão a majestade do Senhor. 15Por isso, glorifiquem o Senhor desde o oriente! Nas costas marítimas proclamem o seu nome! Ele é o Senhor, o Deus de Israel! 16Ouvimos cantar desde as extremidades da Terra: “Glória ao justo!”
Contudo, o meu coração está pesado de tristeza, porque o mal ainda prevalece e a desonestidade reina por toda a parte. 17O terror, a cova e a armadilha é o que vocês merecem, ó habitantes da Terra. 18Quando fugirem dos gritos de terror, cairão numa cova; se escaparem da cova, serão apanhados numa armadilha, porque esta destruição que vos cai em cima vem do céu. Até em baixo a Terra treme! 19Toda a Terra está profundamente perturbada e caótica; tudo está ao abandono e perdido. 20Ela cambaleia como um embriagado; parece uma tenda sacudida sob uma forte tempestade. Cairá e não mais se levantará, porque os seus pecados são de extrema gravidade.
21Nesse dia, o Senhor castigará os exércitos celestes, nos céus, assim como os reis orgulhosos na Terra. 22Serão cercados e feitos prisioneiros, postos numa masmorra até serem julgados e condenados. 23O Senhor dos exércitos porá o seu trono em Sião e governará gloriosamente em Jerusalém, na presença dos anciãos do povo. A sua glória será de tal maneira intensa que o esplendor do Sol e da Lua se esvanecerá.
