Ang Mensahi Parte sa Jerusalem
1Ini nga mensahi parte sa pulopatag nga sa diin makita ang mga palanan-awon:22:1 pulopatag nga sa diin makita ang mga palanan-awon: Siguro amo ang Jerusalem.
Ano ang nagakatabo? Ngaa nagasalaka kamo tanan sa mga atop? 2Nagakinagula kag nagasininggit ang mga tawo sa bug-os nga siyudad. Ang mga nagkalamatay sa inyo wala napatay sa inaway. 3Nagpalalagyo ang tanan ninyo nga pangulo, kag nadakpan sila nga wala sing gamo. Ang iban sa inyo nagtinguha nga magpalagyo, pero nadakpan man sila. 4Karon, pabay-i ninyo ako nga maghibi sa akon mga kasimanwa nga nagkalamatay. Indi ninyo ako pag-uloulohi. 5Kay gintalana sang Ginoong Dios nga Makagagahom ang ini nga tion sang pagkinagula, pagdinalagan, kag pagsinalasala sang mga tawo sa pulopatag nga sa diin makita ang mga palanan-awon. Ang mga pader sini nagakalaguba, kag ang pagsininggit sang mga tawo mabatian hasta sa mga bukid. 6Nagasalakay ang mga soldado sang Elam nga may mga pana kag nagasakay sa mga kabayo. Ang mga soldado sang Kir nagasalakay man nga may ginauyatan nga mga taming. 7Ginalikupan nila ang inyo mapatubason nga mga kapatagan, kag nagatipon sila sa mga puwertahan sang inyo siyudad. 8Naagaw nila ang mga depensa sang Juda.
Nagkuha kamo sang inyo mga armas sa talaguan sini. 9Gintan-aw ninyo ang mga pader sang Banwa ni David agod mahibaluan ninyo kon diin ang mga guba sini. Nagtipon kamo sang tubig halin sa punong sa ubos. 10Gintan-aw ninyo ang mga balay sa Jerusalem kag gin-guba ang iban sini agod gamiton ang mga bato sa pagkay-o sa pader sang siyudad. 11Naghimo kamo sang pulunduhan sang tubig sa tunga sang duha ka pader, kag ginpuno ninyo ini sang tubig halin sa daan nga punong. Pero wala kamo nagsalig kag nagsapak sa Dios nga amo ang nagplano sini sang una pa, kag nagbuot nga matabo ini.
12Nagtawag sa inyo ang Ginoong Dios nga Makagagahom nga magpangasubo kag maghibi kamo. Ginhambalan niya kamo nga magpakalbo kag magsuksok sang sako sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. 13Sa baylo, nagkinasadya kag nagselebrar kamo. Nag-ihaw kamo sang mga baka kag mga karnero, kag nagkinaon sang karne kag nag-ininom sang bino. Kay ang inyo rason, “Magpagusto kita, magkaon kag mag-inom, kay basi kon mapatay na kita buwas.”
14Nagsiling sa akon ang Ginoo, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, nga ining sala ninyo indi gid niya pagpatawaron hasta nga mapatay kamo.
Ang Mensahi para kay Shebna
15Ginsugo ako sang Ginoong Dios nga Makagagahom nga kadtuan ko si Shebna, ang administrador sang palasyo, kag ihambal ini sa iya: 16“Sin-o ka gid bala nga magguhab sa banglid kag maghimo sang imo lulubngan upod sa mga dungganon? Sin-o ang nagtugot sa imo sa paghimo sini? 17Mag-andam ka! Bisan gamhanan ka pa, dakpon ka sang Ginoo kag ihaboy. 18Tipulunon niya ikaw nga daw sa bola kag ihaboy sa isa ka malapad nga lugar. Didto ka mapatay, kag didto man magkalaguba ang ginapabugal mo nga mga karwahe. Nagahatag ka sang kahuy-anan sa panimalay sang imo agalon. 19Nagasiling ang Ginoo sa imo, ‘Pahalinon ko ikaw sa imo obra! 20Sa sina nga adlaw, ipatawag ko ang akon alagad nga si Eliakim nga anak ni Helkia. 21Ipasuksok ko sa iya ang imo pang-opisyal nga bayo kag wagkos, kag ihatag ko sa iya ang imo awtoridad. Mangin pareho siya sa isa ka amay sa mga taga-Jerusalem kag mga taga-Juda. 22Itugyan ko sa iya ang yabi sang ginharian ni David. Kon abrihan niya ang puwertahan, wala sing may makasirado; kag kon siradhan niya, wala sing may makaabri. 23Palig-unon ko siya sa iya posisyon pareho sang kalabitan sa dingding. Kag magahatag siya sang dungog sa iya pamilya. 24Ang iya mga kabataan kag mga paryente magadepende sa iya. Pareho siya sa kalabitan nga may nagakalabit nga nagkalain-lain nga mga suludlan nga mga magagmay, halin sa mga yahong hasta sa mga tibod. 25Sa sina nga tion nga damo na ang nagakalabit sa iya, mahulog siya kag magakalawasak ang tanan nga nagakabit sa iya. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”
Profecia contra Jerusalém
1Advertência contra o vale da Visão:
O que está perturbando vocês agora,
o que os levou a se refugiarem nos terraços,
2cidade cheia de agitação,
cidade de tumulto e alvoroço?
Na verdade, seus mortos não foram mortos à espada,
nem morreram em combate.
3Todos os seus líderes fugiram juntos;
foram capturados sem resistência.
Todos vocês foram encontrados
e presos, embora tendo fugido para bem longe.
4Por isso eu disse: Afastem-se de mim;
deixem-me chorar amargamente.
Não tentem consolar-me
pela destruição do meu povo.
5Pois o Soberano, o Senhor dos Exércitos,
enviou um dia de tumulto,
pisoteamento e pavor ao vale da Visão;
dia de derrubar muros
e de gritar por socorro pelos montes.
6Elão apanhou a aljava
e avança com seus carros e cavalos;
Quir ostenta o escudo.
7Os vales mais férteis de Judá ficaram cheios de carros,
e cavaleiros tomaram posição junto às portas das cidades;
8Judá ficou sem defesas.
Naquele dia, vocês olharam
para as armas do palácio da Floresta
9e viram que a Cidade de Davi
tinha muitas brechas em seus muros.
Vocês armazenaram água
no açude inferior,
10contaram as casas de Jerusalém
e derrubaram algumas para fortalecer os muros.
11Vocês construíram um reservatório entre os dois muros
para a água do açude velho,
mas não olharam para aquele que fez essas coisas,
nem deram atenção àquele que há muito as planejou.
12Naquele dia, o Soberano, o Senhor dos Exércitos,
os chamou para que chorassem e pranteassem,
arrancassem os seus cabelos
e usassem vestes de lamento.
13Mas, ao contrário, houve júbilo e alegria,
abate de gado e matança de ovelhas,
muita carne e muito vinho!
E vocês diziam: “Comamos e bebamos,
porque amanhã morreremos”.
14O Senhor dos Exércitos revelou-me isto: “Até o dia de sua morte não haverá propiciação em favor desse pecado”, diz o Soberano, o Senhor dos Exércitos.
Profecia contra Sebna
15Assim diz o Soberano, o Senhor dos Exércitos:
“Vá dizer a esse Sebna, administrador do palácio:
16Que faz você aqui, e quem deu a você permissão
para abrir aqui um túmulo,
você que o está lavrando no alto do monte
e talhando na rocha o seu lugar de descanso?
17“Veja que o Senhor vai agarrar você
e atirá-lo para bem longe, ó homem poderoso!
18Ele o embrulhará como uma bola
e o atirará num vasto campo.
Lá você morrerá e lá os seus poderosos carros se tornarão
a vergonha da casa do seu senhor!
19Eu o demitirei das suas funções,
e do seu cargo você será deposto.
20“Naquele dia, convocarei o meu servo Eliaquim, filho de Hilquias. 21Eu o vestirei com o manto que pertencia a você, com o seu cinto o revestirei de força e a ele entregarei a autoridade que você exercia. Ele será um pai para os habitantes de Jerusalém e para os moradores de Judá. 22Porei sobre os ombros dele a chave do reino de Davi; o que ele abrir ninguém conseguirá fechar, e o que ele fechar ninguém conseguirá abrir. 23Eu o fincarei como uma estaca em terreno firme; ele será para o reino de seu pai um trono de glória22.23 Ou assento de honra. 24Toda a glória de sua família dependerá dele: sua prole e seus descendentes—todos os seus utensílios menores, das bacias aos jarros.
25“Naquele dia”, anuncia o Senhor dos Exércitos, “a estaca fincada em terreno firme cederá; será arrebentada e desabará, e o peso sobre ela cairá”. Pois o Senhor o declarou.
