Isaias 22 – HLGN & NSP

Ang Pulong Sang Dios

Isaias 22:1-25

Ang Mensahi Parte sa Jerusalem

1Ini nga mensahi parte sa pulopatag nga sa diin makita ang mga palanan-awon:22:1 pulopatag nga sa diin makita ang mga palanan-awon: Siguro amo ang Jerusalem.

Ano ang nagakatabo? Ngaa nagasalaka kamo tanan sa mga atop? 2Nagakinagula kag nagasininggit ang mga tawo sa bug-os nga siyudad. Ang mga nagkalamatay sa inyo wala napatay sa inaway. 3Nagpalalagyo ang tanan ninyo nga pangulo, kag nadakpan sila nga wala sing gamo. Ang iban sa inyo nagtinguha nga magpalagyo, pero nadakpan man sila. 4Karon, pabay-i ninyo ako nga maghibi sa akon mga kasimanwa nga nagkalamatay. Indi ninyo ako pag-uloulohi. 5Kay gintalana sang Ginoong Dios nga Makagagahom ang ini nga tion sang pagkinagula, pagdinalagan, kag pagsinalasala sang mga tawo sa pulopatag nga sa diin makita ang mga palanan-awon. Ang mga pader sini nagakalaguba, kag ang pagsininggit sang mga tawo mabatian hasta sa mga bukid. 6Nagasalakay ang mga soldado sang Elam nga may mga pana kag nagasakay sa mga kabayo. Ang mga soldado sang Kir nagasalakay man nga may ginauyatan nga mga taming. 7Ginalikupan nila ang inyo mapatubason nga mga kapatagan, kag nagatipon sila sa mga puwertahan sang inyo siyudad. 8Naagaw nila ang mga depensa sang Juda.

Nagkuha kamo sang inyo mga armas sa talaguan sini. 9Gintan-aw ninyo ang mga pader sang Banwa ni David agod mahibaluan ninyo kon diin ang mga guba sini. Nagtipon kamo sang tubig halin sa punong sa ubos. 10Gintan-aw ninyo ang mga balay sa Jerusalem kag gin-guba ang iban sini agod gamiton ang mga bato sa pagkay-o sa pader sang siyudad. 11Naghimo kamo sang pulunduhan sang tubig sa tunga sang duha ka pader, kag ginpuno ninyo ini sang tubig halin sa daan nga punong. Pero wala kamo nagsalig kag nagsapak sa Dios nga amo ang nagplano sini sang una pa, kag nagbuot nga matabo ini.

12Nagtawag sa inyo ang Ginoong Dios nga Makagagahom nga magpangasubo kag maghibi kamo. Ginhambalan niya kamo nga magpakalbo kag magsuksok sang sako sa pagpakita sang inyo pagpangasubo. 13Sa baylo, nagkinasadya kag nagselebrar kamo. Nag-ihaw kamo sang mga baka kag mga karnero, kag nagkinaon sang karne kag nag-ininom sang bino. Kay ang inyo rason, “Magpagusto kita, magkaon kag mag-inom, kay basi kon mapatay na kita buwas.”

14Nagsiling sa akon ang Ginoo, ang Ginoong Dios nga Makagagahom, nga ining sala ninyo indi gid niya pagpatawaron hasta nga mapatay kamo.

Ang Mensahi para kay Shebna

15Ginsugo ako sang Ginoong Dios nga Makagagahom nga kadtuan ko si Shebna, ang administrador sang palasyo, kag ihambal ini sa iya: 16“Sin-o ka gid bala nga magguhab sa banglid kag maghimo sang imo lulubngan upod sa mga dungganon? Sin-o ang nagtugot sa imo sa paghimo sini? 17Mag-andam ka! Bisan gamhanan ka pa, dakpon ka sang Ginoo kag ihaboy. 18Tipulunon niya ikaw nga daw sa bola kag ihaboy sa isa ka malapad nga lugar. Didto ka mapatay, kag didto man magkalaguba ang ginapabugal mo nga mga karwahe. Nagahatag ka sang kahuy-anan sa panimalay sang imo agalon. 19Nagasiling ang Ginoo sa imo, ‘Pahalinon ko ikaw sa imo obra! 20Sa sina nga adlaw, ipatawag ko ang akon alagad nga si Eliakim nga anak ni Helkia. 21Ipasuksok ko sa iya ang imo pang-opisyal nga bayo kag wagkos, kag ihatag ko sa iya ang imo awtoridad. Mangin pareho siya sa isa ka amay sa mga taga-Jerusalem kag mga taga-Juda. 22Itugyan ko sa iya ang yabi sang ginharian ni David. Kon abrihan niya ang puwertahan, wala sing may makasirado; kag kon siradhan niya, wala sing may makaabri. 23Palig-unon ko siya sa iya posisyon pareho sang kalabitan sa dingding. Kag magahatag siya sang dungog sa iya pamilya. 24Ang iya mga kabataan kag mga paryente magadepende sa iya. Pareho siya sa kalabitan nga may nagakalabit nga nagkalain-lain nga mga suludlan nga mga magagmay, halin sa mga yahong hasta sa mga tibod. 25Sa sina nga tion nga damo na ang nagakalabit sa iya, mahulog siya kag magakalawasak ang tanan nga nagakabit sa iya. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”

New Serbian Translation

Књига пророка Исаије 22:1-25

Реч о долини виђења

1Пророштво о Долини виђења.

Шта ти је сад,

те се пењеш сав на кровове?

2Препун вреве, граде бучни,

шехеру разиграни!

Изгинули твоји од мача не падоше,

нити мртви твоји у боју.

3Сви твоји владари заједно побегоше,

не затегоше лук, а падоше у ропство,

заробљени су сви који се нађоше у теби,

далеко су бежали.

4Зато сам рекао: „Оставите ме,

горко ћу плакати;

немојте ме тешити

над рушевином милог народа мојега.“

5Јер је дан пометње и расула и збуњености

од Господара Господа над војскама.

У Долини виђења зид се руши,

према планини је вапај,

6јер Елам тоболац доноси,

са бојним колима и коњаницима,

а Кир штит открива.

7Изабране долине твоје бојних кола су пуне.

Коњаници се код вратница постројавају.

Против борбене готовости

8Тако је Јуди уклонио заштиту.

У дан онај поглед си сврнуо

на оружје у шумској кући.

9И пукотине у граду Давидову,

видели сте како их је много.

И сабрали сте воду

из Доњег језера.

10Па сте пребројали куће јерусалимске

и порушили куће да зид учврстите;

11те сте између два зида начинили

спремиште за воду из Старог језера;

али се на Створитеља нисте обазирали,

нити сте видели оног што је све начинио одавно.

12И позвао је у дан онај

Господар Господ над војскама:

да плачете и тугујете,

да обријете главе и припашете кострет.

13Али, гле, весеље и радост,

убијају говеда и кољу овце,

једу месо и пију вино:

„Да једемо и пијемо,

јер сутра ћемо да помремо.“

14А мојим ушима је објавио Господ над војскама: „Неће бити откупљена ваша кривица док не умрете – рече Господар Господ над војскама.“

Против надстојника Сомне

15Говори Господар Господ над војскама:

„Хајде, отиди оном дворанину,

Сомни, надстојнику двора:

16’Шта је с тобом и ко си то ти,

да овде гробницу клешеш себи?

Клеше себи гробницу на висини,

усеца у стени стан за себе.

17Гле, Господ ће тебе бацити силно,

јунак ће те ухватити снажно,

18у клупко ће те умотати жестоко,

као лопту ће те бацати по земљи широкој.

Тамо ћеш ти умрети,

и тамо су кола твоја славна,

срамото двору господара твога.

19Лишићу те положаја твога,

и отераћу те из службе твоје.

20А у тај дан ћу позвати слугу свога Елијакима сина Хелкијина. 21Њега ћу обући у одору твоју, њега ћу опасати појасом твојим, њему ћу у руке предати власт твоју, те ће бити предак становницима јерусалимским и дому Јудином. 22На његова плећа поставићу кључ од дома Давидова: кад отвори, неће затворити нико, кад затвори, неће отворити нико. 23Њега ћу као клин углавити на месту чврстоме, те ће постати славни престо у дому оца својега. 24О њега ће се обесити сва слава дома оца његова: изданци и потомци, све посуде малене, од зделица до свих крчага.’

25У дан онај – говори Господ над војскама – извући ће се клин углављени на месту чврстоме, сломиће се и пашће; а терет што је на њему биће одсечен, јер је Господ рекао.“