1-2Kaluluoy kamo nga nagahimo sang indi husto nga mga kasuguan nga nagapigos sa mga imol ko nga kasimanwa, kag nagabaliwala sang ila kinamatarong kag nagakuha sang hustisya sa ila. Paagi man sa sini nga mga kasuguan ginakuha ninyo ang pagkabutang sang mga balo nga babayi kag mga ilo. 3Ano ang himuon ninyo sa adlaw nga silutan kamo? Ano ang himuon ninyo pag-abot sang katalagman halin sa malayo? Sin-o ang pangayuan ninyo sang bulig? Kag sa diin ninyo taguon ang inyo manggad? 4Wala sing may mabilin sa inyo kundi mabihag kamo ukon magakalamatay. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa inyo.
Ang Silot sang Dios sa mga Taga-Asiria
5Nagsiling ang Ginoo, “Kaluluoy ang mga taga-Asiria. Sila ang gamiton ko nga balakol sa pagsilot sa mga ginakaugtan ko. 6Suguon ko sila nga magsalakay sa indi diosnon nga nasyon nga ginakaugtan ko, agod laglagon ini pareho sa lutak sa karsada nga ginatasak-tasak, kag agod kuhaon nila ang tanan nga pagkabutang sang sini nga nasyon.”
7Pero indi makahibalo ang hari sang Asiria nga ginagamit lang sila sang Ginoo. Abi niya ginalaglag lang niya ang madamo nga mga nasyon. 8Nagapahambog siya, “Ang mga kumander sang akon mga soldado daw sa mga hari. 9Ano bala ang kinalain sang Carkemish sa Calno, sang Arpad sa Hamat, kag sang Damascus sa Samaria? Palareho lang nga naagaw ko ini nga mga siyudad. 10Ari na sa kamot ko ang mga ginharian nga nagasimba sa mga dios-dios, nga labaw pa10:10 nga labaw pa: ukon, mas madamo pa. sang sa mga dios-dios sa Jerusalem kag sa Samaria. 11Ginlaglag ko na ang Samaria kag ang mga dios-dios sini. Amo man ang himuon ko sa Jerusalem kag sa mga dios-dios sini.”
12Pero amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga matabo kon matapos na niya ang iya himuon kontra sa Bukid sang Zion kag sa Jerusalem: “Silutan ko ang hari sang Asiria tungod sa iya pagkamatinaas-taason kag pagkabugalon! 13Kay nagasiling siya, ‘Nahimo ko ini tungod sa akon kusog kag kaalam: Ginpang-agaw ko ang madamo nga mga nasyon, kag ang ila mga manggad. Pareho ako sa turo nga baka; ginpangpierdi ko ang ila mga hari. 14Ginpanguha ko ang manggad sang mga nasyon pareho nga daw nagapanguha lang ako sang mga itlog sa ginbayaan nga pugad. Wala sing may nagpalakpalak ukon may nag-iyagak.’ ”
15Mas labaw pa bala ang wasay ukon ang lagari sa nagagamit sa iya? Makaalsa bala ang balakol sa nagakapot sa iya? 16Gani ang Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, magapadala sang balatian nga makapaluya sa mga soldado sang hari sang Asiria, nga mga maayo sing lawas. Sunugon sang Ginoo ang iya manggad sa nagadabadaba nga kalayo. 17Ang Ginoo, nga amo ang suga sang Israel kag ila balaan nga Dios, mangin pareho sa nagadabadaba nga kalayo. Sunugon niya sa hinali lang10:17 sa hinali lang: sa literal, sa sulod sang isa ka adlaw. ang ini nga tunukon nga mga kahoy-kahoy. 18Kon paano ginaguba sang balatian ang lawas sang tawo, gub-on man sang Ginoo ang mga kagulangan kag mga kaumahan sang hari sang Asiria. 19Diutay lang ang mabilin nga mga kahoy sa iya kagulangan. Bisan ang bata gani sarang makaisip sini.
20-21Magaabot ang adlaw nga ang nagkalabilin nga mga kaliwat ni Israel, nga amo si Jacob, indi na magsalig sa Asiria nga nagpaantos sa ila, kundi sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sang Israel. Magabalik sila sa Makagagahom nga Dios. 22-23Bisan matuod nga daw pareho sa balas sa baybayon ang kadamuon sang mga kaliwat ni Israel, pero diutay lang sa ila ang magabalik. Natalana na nga laglagon ang ila nga duta. Indi na mapunggan ang matarong nga pagsilot sang Ginoong Dios nga Makagagahom. Tumanon gid niya ini. 24Gani nagsiling ang Ginoong Dios nga Makagagahom, “Kamo nga akon katawhan nga nagaestar sa Jerusalem,10:24 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. indi kamo magkahadlok sa mga taga-Asiria bisan pa nga ginapaantos nila kamo pareho sang ginhimo sang mga taga-Egipto sa inyo. 25Tungod kay sa indi madugay matapos na ang kaakig ko sa inyo kag sa ila ko na man ipakita ang akon kaakig hasta magkalamatay sila. 26Silutan ko sila pareho sa akon ginhimo sa mga taga-Midian didto sa Bato sang Oreb kag sa mga taga-Egipto sang ginlunod ko sila sa dagat. 27Sa sina nga adlaw, hilwayon ko kamo sa gahom sang Asiria nga daw sa mabug-at nga dala sa inyo abaga kag daw sa gota nga nagapabug-at sa inyo liog. Mahilway kamo sa iya gahom tungod nga mangin gamhanan kamo.”10:27 tungod nga mangin gamhanan kamo: sa literal, tungod sa katambok.
Nagsalakay ang Asiria
28Ginsalakay sang mga taga-Asiria ang Ayat. Didto sila nag-agi sa Migron kag ginbilin nila sa Micmash ang ila mga dala. 29Nag-agi sila sa talabukan, kag didto nagtulog sa Geba. Hinadlukan ang mga taga-Rama, kag nagpalagyo ang mga pumuluyo sang Gibea nga amo ang banwa ni Haring Saul. 30Magsinggit kamo, mga taga-Galim! Magpamati kamo nga mga taga-Laish kag kamo nga mga taga-Anatot nga mga kaluluoy! 31Nagpalagyo na ang mga pumuluyo sang Madmena kag Gebim. 32Sa sini nga adlaw, maabot ang mga taga-Asiria sa Nob. Kag magasenyas sila sa pagsalakay sa bukid sang Zion,10:32 Zion: sa Hebreo, anak nga babayi sang Zion. ang Bukid sang Jerusalem. 33Pamati! Ang Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, magalaglag sa mga taga-Asiria paagi sa iya puwerte nga gahom, pareho sang pagpang-utod sang mga sanga sa puno. Paubuson niya sila nga mga bugalon pareho sang pagpang-utod sang mataas nga mga kahoy. 34Panglaglagon niya sila pareho sang pagpang-utod sang mga kahoy sa kagulangan paagi sa wasay. Sila nga pareho sang mga kahoy sa Lebanon, laglagon sila sang gamhanan nga Dios.
De straf voor Assur
1‘Wee de onrechtvaardige rechters en zij die slechte wetten uitvaardigen,’ zegt de Here, 2‘zodat er geen gerechtigheid is voor de armen, weduwen en wezen. Zelfs zij worden door hen beroofd. 3En wat zult u doen als Ik vanuit een ver land de verwoesting op u afstuur? Tot wie zult u zich wenden om hulp? Waar zullen uw schatten veilig zijn? 4Ik zal u niet helpen, u zult voortstrompelen als gevangenen en tussen de verslagenen op de grond liggen. En zelfs dan is mijn toorn nog niet bekoeld en blijft mijn hand dreigend opgeheven. 5Assur is de zweep van mijn toorn, zijn militaire kracht is mijn wapen tegen dit goddeloze en vervloekte volk. 6Hij zal hen tot slaven maken, hen uitplunderen en als vuil onder zijn voeten vertrappen.
7Maar de koning van Assur zal niet weten dat Ik hem stuurde. Hij zal eenvoudig denken dat hij mijn volk aanvalt als onderdeel van zijn plan om de wereld te veroveren. 8Hij zal aankondigen dat al zijn aanvoerders spoedig koningen over de veroverde gebieden zullen zijn. 9“Wij zullen Kalno vernietigen, net als Karchemis,” zal hij zeggen, “en Hamath zal net als Arpad tegen ons ten onder gaan. Samaria zullen wij vernietigen, net zoals wij het Damascus deden. 10Wij hebben menig koninkrijk ten val gebracht dat machtiger afgoden kende dan die van Samaria en Jeruzalem. 11Als wij Samaria en zijn afgoden hebben vernietigd, zullen wij ook Jeruzalem met zijn afgoden te gronde richten”.’
12Nadat de Here de koning van Assur heeft gebruikt om zijn doel te bereiken, zal Hij Zich tegen het volk van Assur keren en de Assyriërs op hun beurt straffen, want zij zijn trotse en hooghartige mensen. 13Zij beweren: ‘Wij hebben door eigen kracht en wijsheid deze oorlogen gewonnen. Met onze eigen kracht braken wij de muren kapot, vernietigden het volk en droegen hun schatten weg. 14In onze grootheid beroofden wij het volk van zijn schatten als iemand die een vogelnest leegrooft en wij verzamelden koninkrijken als een boer die eieren raapt. Niemand kan een vinger naar ons uitsteken of zijn mond openen om tegen ons te piepen!’
15Maar de Here zegt: ‘Zal de bijl er prat op gaan dat hij meer kracht heeft dan de man die hem hanteert? Is de zaag machtiger dan de man die zaagt? Kan een stok slaan zonder een hand die hem vasthoudt? Kan een wandelstok uit zichzelf lopen?’ 16Om uw grootspraak, koning van Assur, zal de Here God van de hemelse legers uw trotse legereenheden vernietigen als door een verterend vuur. 17God, het Licht en de Heilige van Israël, zal het vuur en de vlam zijn die hen zal vernietigen. In een enkele nacht zal Hij die Assyriërs die het land Israël hebben verwoest, verbranden als dorens en distels. 18Het machtige leger van Assur lijkt op een groot woud, maar toch zal het worden vernietigd. De Here zal hen vernietigen, hun ziel en hun lichaam, zoals een zieke die langzaam wegkwijnt. 19Slechts enkele leden van dat machtige leger zullen overblijven, zo weinig dat een kind hen zou kunnen tellen!
20Uiteindelijk zullen de overlevenden in Israël en Juda dan hun vertrouwen weer stellen in de Here, de Heilige van Israël. In plaats van angstig te zijn voor degenen die hen sloegen. 21Een restant van hen zal terugkeren naar de machtige God. 22Want al waren de Israëlieten zo talrijk als het zand aan het strand van de zee, slechts een klein deel van hen zal op dat moment zijn overgebleven om terug te keren. Uw ondergang staat vast en daaruit vloeit gerechtigheid voort. 23Ja, de Here God van de hemelse legers heeft nu al vast besloten hen te verteren, zodat alle volken het kunnen zien. 24Daarom zegt de Here God van de hemelse legers: ‘O mijn volk in Jeruzalem, wees niet bang voor de Assyriërs als zij u onderdrukken, zoals de Egyptenaren lang geleden deden. 25Het zal niet lang duren, binnen korte tijd zal mijn toorn tegen u bekoelen en dan zal mijn toorn zich tegen hen keren om hen te vernietigen.’ 26De Here van de hemelse legers zal zijn engel sturen om hen in een machtige slag te verslaan, zoals in de tijd dat Gideon de Midjanieten bij de rots Oreb versloeg of zoals toen God de Egyptische legers in de zee liet verdrinken. 27Op die dag zal God de last van de schouders van zijn volk afnemen. Hij zal het bevrijden van het slavenjuk en dat juk vernietigen.
28-29 Kijk, de machtige legers van Assur zijn in aantocht! Nu zijn zij bij Ajath en nu bij Migron. Zij slaan voorraden op bij Michmas en trekken de pas over, zij overnachten in Geba. De angst houdt Rama in zijn greep, alle inwoners van Gibea—de stad van Saul—rennen voor hun leven. 30Schreeuw van angst, inwoners van Gallim! Geef de waarschuwing door aan Laïs, want het machtige leger is in aantocht. Arm Anathoth, wat een wreed lot staat u te wachten! 31Daar vluchten de inwoners van Madmena, de inwoners van Gebim maken zich klaar om er vandoor te gaan. 32Maar de vijand houdt halt bij Nob en blijft daar de rest van de dag. Hij schudt zijn vuist tegen Jeruzalem op de berg Sion. 33Maar dan, kijk, kijk! De Here, de Here van alle hemelse legers, hakt die machtige boom om! Hij vernietigt heel dat enorme leger, groot en klein, officieren en manschappen. 34Hij, de Machtige, zal de vijand omhakken zoals de bijl van een houthakker de bomen in de bossen van de Libanon omhakt.
