Hulubaton 16 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Hulubaton 16:1-33

1Nagaplano ang tawo, pero ang Ginoo ang nagabuot kon matuman ina nga plano ukon indi.16:1 ukon, Ang tawo nagaplano kon ano ang iya ihambal, pero ang Ginoo ang nagabuot kon ano gid ang iya ihambal.

2Mahimo nga nagahunahuna kita nga husto na gid ang tanan ta nga ginahimo, pero ang Ginoo ang makahukom kon ano gid ang aton motibo.

3Itugyan sa Ginoo ang tanan nga ginaplano mo nga himuon, kag mangin madinalag-on ka.

4Ginhimo sang Ginoo ang tanan nga may katuyuan,16:4 nga may katuyuan: ukon, sa iya katuyuan. bisan ang mga malaot nga gintalana niya nga malaglag.

5Ginakangil-aran sang Ginoo ang tanan nga bugalon, kag sigurado gid nga pagasilutan sila.

6Kon ginahigugma naton ang Ginoo nga may katutom, patawaron niya ang aton mga sala. Kon ginatahod naton siya, makalikaw kita sa kalautan.

7Kon nalipay ang Ginoo sa aton pagginawi, nagahimo siya sang paagi nga ang aton mga kaaway magpakig-abyan sa aton.

8Mas maayo pa ang gamay nga manggad nga ginpangabudlayan sing husto sang sa madamo nga manggad nga ginkuha sa malain nga paagi.

9Nagaplano ang tawo, pero ang Ginoo ang nagapatigayon sa sina nga plano.

10Kon maghukom ang hari nga ginatuytuyan sang Dios, husto permi ang iya paghukom.16:10 ukon, Nagahukom ang hari nga may awtoridad halin sa Dios, kag husto permi ang iya paghukom.

11Indi luyag sang Ginoo nga magpangdaya kita sa aton negosyo.

12Ginakangil-aran sang mga hari ang paghimo sang malain, kay ang ila pagdumala makapadayon lamang kon maghimo sila sing matarong.

13Nalipay ang mga hari sa mga tawo nga wala nagabutig; palangga nila ang mga tawo nga nagasugid sing matuod.

14Kon maakig ang hari mahimo nga may patyon siya, gani ang maalamon nga tawo nagatinguha gid nga indi maakig ang hari.

15Kon nalipay ang hari sa isa ka tawo, indi niya siya pagpatyon; pakitaan niya siya sing kaayo nga pareho sa ulan sa tion sang tigtulubo sang mga tanom.16:15 tion sang tigtulubo sang mga tanom: sa English, spring.

16Mas labing maayo ang pag-angkon sang kaalam kag pag-intiendi sang sa pag-angkon sang bulawan kag pilak.

17Ang tawo nga nagakabuhi sing husto nagalikaw sa malain, kag ang nagabantay sang iya kaugalingon layo sa katalagman.

18Ang pagpabugal kag pagkamatinaas-taason sang tawo makalaglag sa iya.

19Mas maayo pa nga magkabuhi nga mapainubuson kaupod sa mga imol sang sa magpartidahay sang mga inagaw kaupod sa mga bugalon.

20Ang tawo nga nagapamati kon tudluan magauswag. Bulahan ang tawo nga nagasalig sa Ginoo.

21Ang maalamon nga tawo ginakilala nga may husto nga pag-intiendi, kag kon manami siya maghambal makatuon ang iban sa iya.

22Kon may kaalam ka, makapaayo kag makapalawig ina sa imo kabuhi,16:22 makapaayo… kabuhi: sa literal, tuburan ini nga nagahatag sang kabuhi. pero kon buang-buang ka, silutan ka tungod sang imo pagkabuang-buang.

23Ang maalamon nga tawo nagabantay gid sang iya ginahambal, gani makatuon ang iban sa iya.

24Ang matam-is nga mga pulong pareho sa dugos; makapalipay kag makapabaskog ini sa kabuhi sang tawo.

25Mahimo nga nagahunahuna ka nga ara ka sa husto nga dalan, pero gali ang padulungan sini amo ang kamatayon.

26Ang kagutom nagatulod sa tawo nga mag-obra.

27Ang malaot nga tawo nagaplano sing malain, kag ang iya mga ginahambal makahalit nga daw sa kalayo nga makapaso.

28Ang manuglibak nga tawo nagapaumpisa sang inaway kag nagaguba sang pag-abyanay.

29Ginahaylo sang mapintas nga tawo ang iya isigkatawo nga maghimo sang malain.

30Mag-andam kamo sa mga tawo nga nagayuhom-yuhom kag nagapulupangilay kay basi may malain sila nga plano.

31Ang katigulangon isa ka kadungganan16:31 Ang katigulangon isa ka kadungganan: sa literal, ang mga uban korona sang pagpadungog. nga maangkon sang tawo nga may matarong nga kabuhi.

32Mas maayo pa ang tawo nga mapinasensyahon sang sa tawo nga gamhanan. Mas maayo pa ang tawo nga makakontrolar sang iya kaugalingon sang sa tawo nga makakontrolar sang isa ka siyudad.

33Nagagabot-gabot ang mga tawo agod mahibaluan nila kon ano ang ila himuon, pero ang Ginoo ang nagabuot sa resulta sini.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Мудрые изречения 16:1-33

1Человек строит планы,

но решение этих планов в руках Вечного16:1 Букв.: «Человеку принадлежат планы его сердца, но ответ уст от Вечного»..

2Все пути человека кажутся ему чистыми,

но Вечный оценивает побуждения.

3Вверяй своё дело Вечному,

и осуществится задуманное тобой.

4Вечный создал всё для Своей цели,

даже злодея – на день бедствия.

5Вечный гнушается всех надменных.

Твёрдо знай: они не останутся безнаказанными.

6Любовь и верность искупают грех,

и страх перед Вечным уводит от зла.

7Когда пути человека угодны Вечному,

Он даже врагов его с ним примиряет.

8Лучше немногое с праведностью,

чем большие доходы с неправедностью.

9Человек обдумывает свой путь,

но Вечный направляет его шаги.

10Царь говорит по внушению свыше;

уста его не должны извращать правосудие.

11Верные весы и безмены – от Вечного;

от Него и все гири в сумке.

12Цари гнушаются злодеяниями,

ведь престол утверждается праведностью.

13Царям угодны правдивые уста;

они любят говорящих истину.

14Царский гнев – вестник смерти,

но мудрец его успокоит.

15Когда лицо царя проясняется – это жизнь;

его милость подобна облаку с весенним дождём.

16Гораздо лучше приобретать мудрость, чем золото,

и разум – нежели серебро.

17Дорога праведных уводит от зла;

тот, кто хранит свой путь, бережёт свою жизнь.

18Гордость предшествует гибели,

надменность духа – падению.

19Лучше быть кротким духом и среди бедняков,

чем делить добычу с надменными.

20Внимательный к наставлению преуспеет,

и благословен полагающийся на Вечного.

21Мудрого сердцем зовут понимающим,

и приятная речь прибавит убедительности.

22Разум – источник жизни для имеющих его,

а глупость – кара глупцам.

23Разум мудрого делает его речь рассудительной

и придаёт словам его убедительности.

24Приятные слова – медовые соты,

сладки для души и для тела целебны.

25Бывает путь, который кажется человеку прямым,

но в конце его – гибель.

26Аппетит работника работает на него;

его подгоняет его же голод.

27Негодяй умышляет зло;

речь его, словно огонь палящий.

28Лукавый человек сеет раздор,

и сплетня разлучает близких друзей.

29Любящий насилие обольщает ближнего своего

и на путь недобрый его уводит.

30Лукаво подмигивающий замышляет обман;

поджимающий губы делает зло.

31Седина – это славы венец,

что достигается праведной жизнью.

32Терпеливый лучше воина,

владеющий собой лучше завоевателя города.

33Бросают жребий в полу одежды,

но все решения его – от Вечного.