Gindaog ni Gideon ang mga Midianhon
1Sang kaagahon pa gid, naglakat si Jerubaal (nga amo man si Gideon) upod sang iya mga tinawo. Nagkampo sila sa may tuburan sang Harod. Ang mga Midianhon nagakampo sa aminhan nila sa kapatagan nga malapit sa Bukid sang More. 2Nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Kadamo sang upod mo. Basi maghunahuna sila nga nadaog nila ang mga Midianhon sa ila kaugalingon nga ikasarang kag indi tungod sa akon. 3Gani silinga sila nga kon sin-o ang nahadlok, maghalin sa sining Bukid sang Gilead kag magpauli.” Sang ginsiling ini ni Gideon, nagpauli ang 22,000, kag 10,000 na lang ang nabilin.
4Pero nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Madamo pa gihapon ang nabilin. Dal-a sila sa suba kay didto painon ko ang maupod sa imo. Ang bisan sin-o nga isiling ko sa imo nga paupdon, paupda. Pero ang bisan sin-o nga isiling ko sa imo nga indi pagpaupdon, indi pagpaupda.”
5Gani gindala sila ni Gideon sa suba. Kag didto nagsiling ang Ginoo, “Paina ang tanan nga nagainom sang tubig sa ila mga kamot nga daw sa ido nga nagalaklak, kag paina man ang nagainom nga nagaluhod.” 6May 300 ka tawo nga naglaklak sa ila mga kamot, kag ang iban nag-inom nga nagaluhod. 7Nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Paagi sa sining 300 ka tawo luwason ko kamo kag padag-on sa mga Midianhon. Ang nabilin nga mga tawo papaulia na lang sa ila tagsa ka lugar.” 8Gani ginpapauli sila ni Gideon, pero ginhawiran niya ang 300 ka tawo nga amo ang nagpanipon sang mga balon kag budyong nga ginbilin sang mga nagpalauli.
Karon, ang kampo sang mga Midianhon didto sa kapatagan, sa ubos lang nila. 9Sadto nga gab-i, nagsiling ang Ginoo kay Gideon, “Sige na! Salakaya na ninyo ang kampo sang mga Midianhon kay padag-on ko kamo. 10Pero kon nahadlok ka nga magsalakay subong, upda ang imo suluguon nga si Pura kag magkadto kamo sa kampo sang mga Midianhon, 11kag pamatian ninyo kon ano ang ila ginahambal. Sigurado gid nga mangisog ka nga magsalakay sa imo mabatian.” Gani naglakat sila nga duha sa dulunan sang kampo sang mga Midianhon, nga sa diin may mga soldado nga nagaguwardya. 12Ang mga Midianhon, kaupod ang mga Amaleknon kag iban pa nga mga katawhan sa sidlangan, nagakampo didto sa kapatagan nga daw pareho kadamo sa apan. Kag ang ila mga kamelyo daw pareho kadamo sa balas sa baybayon nga indi maisip.
13Sang didto na sila ni Gideon, may nabatian sila nga duha ka tawo nga nagaestoryahanay. Nagsiling ang isa, “Nagdamgo ako nga may isa ka tinapay nga barley nga bilog nga nagligid pakadto sa aton kampo kag naigo ang isa ka tolda. Dayon natumba ini kag nawasak.” 14Nagsabat ang isa, “Ina wala na sing iban pa kundi ang espada ni Gideon nga Israelinhon nga anak ni Joash. Padag-on siya sang Dios kontra sa mga Midianhon kag sa aton tanan.”
15Sang mabatian ni Gideon ang damgo kag ang kahulugan sini, nagdayaw siya sa Ginoo. Dayon nagbalik siya sa kampo sang mga Israelinhon kag ginsilingan niya ang iya mga kaupdanan, “Dali na, kay padag-on kita sang Ginoo kontra sa mga Midianhon.” 16Ginpartida niya sa tatlo ka grupo ang 300 niya ka tinawo, kag ginhatagan niya ang kada isa sang budyong kag tibod nga may suga sa sulod sini. 17Dayon nagsiling siya sa ila, “Kon ara na gani kami sa dulunan sang kampo sang kaaway, bantayi ninyo ako kag sundon ninyo kon ano ang akon himuon. 18Kon patunugon ko kag sang akon mga kaupod ang amon mga budyong, amo man ang himuon ninyo sa palibot sang kampo, kag magsinggit kamo sing tudo, ‘Para sa Ginoo kag kay Gideon!’ ”
19Tungang gab-i na sang mag-abot si Gideon kag ang iya 100 ka kaupod sa dulunan sang kampo sang kaaway. Wala lang gid dugay nga naislan ang guwardya didto. Ginpatunog nila ni Gideon ang ila mga budyong kag ginpangbuka nila ang ila mga tibod. 20Amo man ang ginhimo sang duha ka grupo. Kag samtang ginakaptan sang ila wala nga kamot ang suga kag sang ila tuo nga kamot ang budyong, nagasinggit sila, “Magpakig-away kita para sa Ginoo kag kay Gideon.” 21Kada isa nagplastar sa iya lugar sa palibot sang kampo, pero ang ila mga kaaway iya nagpalalagyo nga nagasiniyagit. 22Kag samtang nagahinuni ang mga budyong sang 300 ka Israelinhon, ginpaaway sang Ginoo ang mga tawo sa sulod sang kampo. Ang iban nagpalagyo sa Bet Shita malapit sa Zerera hasta sa dulunan sang Abel Mehola malapit sa Tabat.
23Ginpatawag ni Gideon ang mga Israelinhon halin sa mga tribo ni Naftali kag ni Asher, kag sa bilog nga tribo ni Manase, kag ginpalagas sa ila ang mga Midianhon. 24Nagpasugo man si Gideon sang mga mensahero sa mga pumuluyo sang kabukiran sang Efraim sa paghambal sa ila nga magbantay sila sa Suba sang Jordan hasta sa sapa sang Bet Bara agod indi makatabok ang mga Midianhon. Gintuman ini sang tanan nga lalaki sa Efraim kag ginbantayan nila ato nga mga lugar. 25Nabihag nila ang duha ka pangulo sang Midianhon nga si Oreb kag si Zeeb. Ginpatay nila si Oreb sa may bato nga gintawag sang ulihi nga Bato ni Oreb, kag si Zeeb ginpatay nila sa pulugaan sang ubas nga gintawag sang ulihi nga Pulugaan sang Ubas ni Zeeb. Kag padayon nila nga ginlagas ang mga Midianhon. Pagkatapos gindala nila ang ulo ni Oreb kag ni Zeeb kay Gideon nga didto na sa tabok sang Suba sang Jordan.
A Vitória de Gideão sobre os Midianitas
1De madrugada Jerubaal, isto é, Gideão, e todo o seu exército acampou junto à fonte de Harode. O acampamento de Midiã estava ao norte deles, no vale, perto do monte Moré. 2E o Senhor disse a Gideão: “Você tem gente demais, para eu entregar Midiã nas suas mãos. A fim de que Israel não se orgulhe contra mim, dizendo que a sua própria força o libertou, 3anuncie, pois, ao povo que todo aquele que estiver tremendo de medo poderá ir embora do monte Gileade”. Então vinte e dois mil homens partiram, e ficaram apenas dez mil.
4Mas o Senhor tornou a dizer a Gideão: “Ainda há gente demais. Desça com eles à beira d’água, e eu separarei os que ficarão com você. Se eu disser: Este irá com você, ele irá; mas, se eu disser: Este não irá com você, ele não irá”.
5Assim Gideão levou os homens à beira d’água, e o Senhor lhe disse: “Separe os que beberem a água lambendo-a como faz o cachorro, daqueles que se ajoelharem para beber”. 6O número dos que lamberam a água levando-a com as mãos à boca foi de trezentos homens. Todos os demais se ajoelharam para beber.
7O Senhor disse a Gideão: “Com os trezentos homens que lamberam a água livrarei vocês e entregarei os midianitas nas suas mãos. Mande para casa todos os outros homens”. 8Gideão mandou os israelitas para as suas tendas, mas reteve os trezentos. E estes ficaram com as provisões e as trombetas dos que partiram.
O acampamento de Midiã ficava abaixo deles, no vale. 9Naquela noite, o Senhor disse a Gideão: “Levante-se e desça ao acampamento, pois vou entregá-lo nas suas mãos. 10Se você está com medo de atacá-los, desça ao acampamento com o seu servo Pura 11e ouça o que estiverem dizendo. Depois disso você terá coragem para atacar”. Então ele e o seu servo Pura desceram até os postos avançados do acampamento. 12Os midianitas, os amalequitas e todos os outros povos que vinham do leste haviam se instalado no vale; eram numerosos como nuvens de gafanhotos. Assim como não se pode contar a areia da praia, também não se podia contar os seus camelos.
13Gideão chegou bem no momento em que um homem estava contando seu sonho a um amigo. “Tive um sonho”, dizia ele. “Um pão de cevada vinha rolando dentro do acampamento midianita e atingiu a tenda com tanta força que ela tombou e se desmontou.”
14Seu amigo respondeu: “Não pode ser outra coisa senão a espada de Gideão, filho de Joás, o israelita. Deus entregou os midianitas e todo o acampamento nas mãos dele”.
15Quando Gideão ouviu o sonho e a sua interpretação, adorou a Deus. Voltou para o acampamento de Israel e gritou: “Levantem-se! O Senhor entregou o acampamento midianita nas mãos de vocês”. 16Dividiu os trezentos homens em três companhias e pôs nas mãos de todos eles trombetas e jarros vazios, com tochas dentro.
17E ele lhes disse: “Observem-me. Façam o que eu fizer. Quando eu chegar à extremidade do acampamento, façam o que eu fizer. 18Quando eu e todos os que estiverem comigo tocarmos as nossas trombetas ao redor do acampamento, toquem as suas, e gritem: Pelo Senhor e por Gideão!”
19Gideão e os cem homens que o acompanhavam chegaram aos postos avançados do acampamento pouco depois da meia-noite7.19 Hebraico: no início da vigília da meia-noite., assim que foram trocadas as sentinelas. Então tocaram as suas trombetas e quebraram os jarros que tinham nas mãos; 20as três companhias tocaram as trombetas e despedaçaram os jarros. Empunhando as tochas com a mão esquerda e as trombetas com a direita, gritaram: “À espada, pelo Senhor e por Gideão!” 21Cada homem mantinha a sua posição em torno do acampamento, e todos os midianitas fugiam correndo e gritando.
22Quando as trezentas trombetas soaram, o Senhor fez que em todo o acampamento os homens se voltassem uns contra os outros com as suas espadas. Mas muitos fugiram para Bete-Sita, na direção de Zererá, até a fronteira de Abel-Meolá, perto de Tabate. 23Os israelitas de Naftali, de Aser e de todo o Manassés foram convocados, e perseguiram os midianitas. 24Gideão enviou mensageiros a todos os montes de Efraim, dizendo: “Desçam para atacar os midianitas e cerquem as águas do Jordão à frente deles até Bete-Bara”.
Foram, pois, convocados todos os homens de Efraim, e eles ocuparam as águas do Jordão até Bete-Bara. 25Eles prenderam dois líderes midianitas, Orebe e Zeebe. Mataram Orebe na rocha de Orebe e Zeebe no tanque de prensar uvas de Zeebe. E, depois de perseguir os midianitas, trouxeram a cabeça de Orebe e a de Zeebe a Gideão, que estava do outro lado do Jordão.
