Ang mga Dios-dios ni Micas
1May isa ka tawo nga nagaestar sa kabukiran sang Efraim nga ang iya ngalan si Micas. 2-3Isa ka adlaw, nagsiling si Micas sa iya iloy, “Nabatian ko nga ginsumpa mo ang nagkuha sang imo 1,100 ka pilak. Ari ang pilak, ako ang nagkuha sini.” Pagkabaton sini sang iya iloy, nagsiling siya, “Anak, kabay pa nga bendisyunan ka sang Ginoo. Ihalad ko ini nga pilak sa Ginoo agod indi mag-abot sa imo ang sumpa. Gamiton ko ini nga pilak nga panghaklap sa kahoy nga imahen nga ipahimo ko. Huo, ihalad ko ini sa Ginoo para maluwas ka sa sumpa.” 4Dayon nagkuha ang iya iloy sang 200 ka pilak kag ginhatag sa platero. Kag gin-gamit ini sang platero nga panghaklap sa kahoy nga imahen. Sang nahuman na, ginbutang ini nga dios-dios sa balay ni Micas.
5May kaugalingon nga simbahan si Micas, kag nagpahimo siya sang mga dios-dios kag espesyal nga panapton17:5 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. sang pari. Ginhimo niya nga pari ang isa sa iya mga anak nga lalaki. 6Sang sadto nga tion, wala sing hari sa Israel, gani nagapagusto lang ang tagsa-tagsa kon ano ang iya luyag himuon.
7May isa ka bataon nga Levita17:7 Levita: ukon, kaliwat ni Levi. nga nagaestar sa Betlehem nga sakop sang Juda. 8Isa ka adlaw, naglakat siya agod mangita sang elistaran sa iban nga lugar. Sa iya paglakat, nakaagi siya sa balay ni Micas sa kabukiran sang Efraim. 9Ginpamangkot siya ni Micas, “Taga-diin ka?” Nagsabat siya, “Taga-Betlehem, nga sakop sang Juda. Kag isa ako ka Levita. Nagapangita ako sang akon maestaran.” 10-11Nagsiling si Micas, “Diri ka na lang estar sa akon. Himuon ko ikaw nga akon manuglaygay17:10-11 manuglaygay: sa literal, amay. kag pari. Kag kada tuig hatagan ko ikaw sang napulo ka bilog nga pilak, luwas sa mga bayo kag pagkaon nga akon ihatag sa imo.” Nagsugot ang Levita sa ginsiling ni Micas kag ginkabig siya ni Micas nga isa sa iya mga anak. 12Ginhimo siya ni Micas nga pari, kag didto ginpaestar sa iya balay. 13Nagsiling si Micas, “Karon, sigurado ako nga pakamaayuhon ako sang Ginoo tungod kay may pari na ako nga Levita.”
Micah’s idols
1Now a man named Micah from the hill country of Ephraim 2said to his mother, ‘The eleven hundred shekels17:2 That is, about 13 kilograms of silver that were taken from you and about which I heard you utter a curse – I have that silver with me; I took it.’
Then his mother said, ‘The Lord bless you, my son!’
3When he returned the eleven hundred shekels of silver to his mother, she said, ‘I solemnly consecrate my silver to the Lord for my son to make an image overlaid with silver. I will give it back to you.’
4So after he returned the silver to his mother, she took two hundred shekels17:4 That is, about 2.3 kilograms of silver and gave them to a silversmith, who used them to make the idol. And it was put in Micah’s house.
5Now this man Micah had a shrine, and he made an ephod and some household gods and installed one of his sons as his priest. 6In those days Israel had no king; everyone did as they saw fit.
7A young Levite from Bethlehem in Judah, who had been living within the clan of Judah, 8left that town in search of some other place to stay. On his way17:8 Or To carry on his profession he came to Micah’s house in the hill country of Ephraim.
9Micah asked him, ‘Where are you from?’
‘I’m a Levite from Bethlehem in Judah,’ he said, ‘and I’m looking for a place to stay.’
10Then Micah said to him, ‘Live with me and be my father and priest, and I’ll give you ten shekels17:10 That is, about 115 grams of silver a year, your clothes and your food.’ 11So the Levite agreed to live with him, and the young man became like one of his sons to him. 12Then Micah installed the Levite, and the young man became his priest and lived in his house. 13And Micah said, ‘Now I know that the Lord will be good to me, since this Levite has become my priest.’
