Hebreo 13 – HLGN & SZ-PL

Ang Pulong Sang Dios

Hebreo 13:1-25

Ang Pag-alagad nga Makahatag Kalipay sa Dios

1Magpadayon kamo sa paghigugmaanay bilang mga mag-ulutod kay Cristo. 2Indi kamo malipat sa pagbaton sang mga dumuluong sa inyo balay. May mga tawo sang una nga naghimo sina, kag wala sila nakahibalo nga ato gali ang ila mga bisita mga anghel. 3Dumduma ninyo ang inyo kapareho nga mga tumuluo nga ara sa prisohan, kag ang mga ginapintasan. Batyaga ninyo ang ila kahimtangan nga daw kamo mismo ara sa prisohan kaupod nila ukon ginapintasan.

4Ang kada isa dapat maghatag sang bili sa pag-asawahay. Gani indi gid kamo magpanginbabayi ukon magpanginlalaki tungod kay silutan sang Dios ang mga tawo nga imoral.

5Likawi ninyo ang paghigugma sa kuwarta. Magkontento kamo sa mga butang nga ara sa inyo, tungod kay nagsiling ang Dios, “Indi ko gid kamo pagbayaan ukon pagpabay-an.”13:5 Deu. 31:6, 8. 6Gani magpakaisog kita nga nagasiling,

“Ang Ginoo amo ang nagabulig sa akon,

gani indi ako mahadlok. Ano ang mahimo sang tawo sa akon?”13:6 Salmo 118:6.

7Dumduma ninyo ang inyo mga manugdumala nga nagtudlo sa inyo sang pulong sang Dios. Hunahunaa ninyo kon paano sila nagkabuhi kag napatay nga nagatuo sa Dios. Sunda ninyo ang ila pagtuo. 8Si Jesu-Cristo wala gid nagaliwat. Amo siya sang una, subong, kag sa wala sing katapusan. 9Indi kamo magpadala-dala sa nagkalain-lain nga mga pagpanudlo nga lain sang sa kamatuoran nga inyo nabaton. Mas maayo nga palig-unon ta ang aton pagtuo paagi sa bulig sang Dios, kag indi sa pagsunod sang mga pagsulundan parte sa mga pagkaon. Wala gid sing may makuha ang mga tawo nga nagasunod sa sina nga mga pagsulundan. 10Kita nga mga tumuluo may halaran nga ginahalaran, kag ang mga Judio iya nga nagahalad sa ila simbahan indi puwede nga magkaon sa aton halaran. 11Kay ang dugo sang mga sapat nga halad sa pagpakatinlo ginadala sang pangulo nga pari didto sa Labing Balaan nga Lugar, pero ang lawas sang ato nga mga sapat ginadala sa guwa sang banwa kag didto ginasunog. 12Kag pareho man sini ang natabo kay Jesus tungod kay didto man siya ginpatay sa guwa sang banwa, agod paagi sa iya dugo matinluan niya ang mga tawo sa ila mga sala. 13Gani magkadto kita kay Jesus sa guwa sang banwa kag magpakigbahin sang iya mga gin-antos nga kahuy-anan. 14Tungod kay wala sing permanente nga banwa diri sa kalibutan nga para sa aton nga mga tumuluo, kundi nagahulat kita sang permanente nga banwa nga sa palaabuton. 15Gani maghalad kita permi sang mga pagdayaw sa Dios paagi kay Jesus. Ini amo ang mga halad nga nagahalin sa aton bibig kag nagakilala kon sin-o siya. 16Indi kamo malipat nga maghimo sang maayo kag magbinuligay, kay amo ini ang mga halad nga nagahatag sang kalipay sa Dios.

17Tumana ninyo ang mga tumuluo nga nagadumala sa inyo kag magpasakop kamo sa ila, tungod kay ini sila amo ang nagaasikaso sang inyo espirituhanon nga kahimtangan. Kag nahibaluan man nila nga magaabot ang adlaw nga magapanabat sila sa Dios parte sa ila pag-atipan sa inyo. Kon tumanon ninyo sila, magaalagad sila nga may kalipay, pero kon indi, magakasubo sila kag indi ini makabulig sa inyo.

18Pangamuyui ninyo kami permi, kay sigurado kami nga limpyo ang amon konsensya tungod kay nagapaninguha kami permi nga maghimo sang maayo. 19Labi na gid nga ipangamuyo ninyo nga pabalikon ako sang Dios dira sa inyo sa labing madali.

Pangamuyo

20Kag ako nagapangamuyo man sa Dios para sa inyo, sa Dios nga nagahatag sang kalinong. Siya ang nagbanhaw sa aton Ginoong Jesus, nga amo ang Makagagahom nga Manugbantay sa aton nga bilang iya mga karnero. Kay tungod sa iya dugo ginpalig-on niya ang wala sing katapusan nga kasugtanan. 21Kabay pa nga ihatag niya sa inyo ang tanan ninyo nga mga kinahanglanon agod mahimo ninyo ang iya kabubut-on. Kag kabay pa nga paagi kay Jesu-Cristo himuon niya sa aton ang iya gusto. Dayawon naton siya sa wala sing katapusan. Amen.

Katapusan nga mga Bilin

22Mga utod, nagapangabay ako nga pamatian ninyo sing maayo ang akon mga ginalaygay, kay manubo man lang ining akon sulat sa inyo. 23Gusto ko nga mahibaluan ninyo nga ang aton utod nga si Timoteo ginpaguwa na sa prisohan. Kon mag-abot siya dayon, dal-on ko siya kon magkadto ako dira.

24Kamusta na lang sa inyo mga manugdumala dira kag sa tanan nga katawhan sang Dios. Nagapangamusta man sa inyo ang aton mga utod nga taga-Italia.

25Kabay pa nga pakamaayuhon kamo tanan sang Dios.

Słowo Życia

Hebrajczyków 13:1-25

Końcowe ostrzeżenia

1Kochajcie się jak bracia 2i zawsze bądźcie gościnni. Postępując tak, niektórzy—zupełnie nieświadomie—gościli u siebie aniołów. 3Okazujcie pomoc tym z was, którzy—z powodu wierności Chrystusowi—trafili do więzienia. Troszczcie się również o cierpiących, sami przecież również dobrze wiecie, co to znaczy cierpienie.

4Niech wszyscy cenią związek małżeński, a małżonkowie niech będą sobie wierni. Bóg ukarze bowiem tych, którzy dopuszczają się niewierności i rozwiązłości seksualnej. 5Nie bądźcie zachłanni. Wręcz przeciwnie, cieszcie się z tego, co macie. Bóg powiedział przecież:

„Nie porzucę cię

i nigdy cię nie opuszczę”.

6Śmiało możemy mówić:

„Pan mi pomaga,

więc nie będę się niczego bał,

Co może mi zrobić człowiek?”.

7Przypominajcie sobie swoich przywódców duchowych, którzy uczyli was słowa Bożego. Pamiętając, jak odeszli, bierzcie z nich przykład. Tak jak oni, wierzcie Panu! 8Jezus Chrystus nigdy się nie zmienia. W przeszłości był dokładnie taki sam, jaki jest dziś i jaki będzie w przyszłości. 9Dlatego nie dajcie się oszukać różnym nowym, obcym naukom. Całym sercem polegajcie na łasce Boga, a nie na przepisach dotyczących spożywania różnych pokarmów. Tym, którzy się do nich zastosowali, nie przyniosły one żadnego pożytku. 10My zaś mamy dostęp do ołtarza, z którego nie mogą jeść ci, którzy służą w ziemskiej świątyni.

11Zgodnie z Prawem Mojżesza, najwyższy kapłan przynosi do świątyni krew zwierząt składanych w ofierze za grzechy. Ciała tych zwierząt spala się natomiast poza obozem. 12Dlatego również Jezus cierpiał i umarł poza murami miasta, aby własną krwią pojednać ludzi z Bogiem. 13Wyjdźmy więc i my do Niego—na zewnątrz, aby mieć udział w hańbie, której doświadczył. 14Ten świat nie jest naszym domem, czekamy bowiem na ten, który nadejdzie. 15Dlatego zawsze składajmy Bogu ofiarę chwały—wołajmy do Niego, oddając Mu cześć w imieniu Jezusa! 16Pamiętajcie też o czynieniu dobra i pomaganiu innym—takie ofiary podobają się Bogu!

17Okazujcie posłuszeństwo waszym duchowym przywódcom. Oni bowiem dbają o wasze dobro i odpowiadają za to przed Bogiem. Pomóżcie im wykonywać to zadanie z radością i bez narzekania. Jeśli jednak sprawicie, że popadną przez was w przygnębienie, nie będą w stanie okazywać wam potrzebnej pomocy.

18Módlcie się za nas, jesteśmy bowiem przekonani, że mamy czyste sumienie, i nadal chcemy we wszystkim dobrze postępować. 19Szczególnie zachęcam was do modlitwy o to, abym jak najszybciej mógł do was przybyć.

20-21Niech Bóg, który obdarza ludzi pokojem, uzdalnia was do wszelkiego dobra, abyście wykonywali Jego wolę! Niech sprawi też, abyście—dzięki Jezusowi Chrystusowi—pragnęli czynić wszystko to, co Mu się podoba. On ożywił Jezusa—naszego Pana i wielkiego Pasterza—oraz przypieczętował przymierze z nami Jego krwią. Jemu niech będzie wieczna chwała. Amen!

22Przyjaciele, przyjmijcie ten krótki list jako słowo zachęty.

23Wiedzcie, że Tymoteusz, nasz drogi przyjaciel, wyszedł już z więzienia. Jeśli wkrótce do mnie przybędzie, odwiedzimy was obydwaj.

24Przekażcie pozdrowienia waszym przywódcom i wszystkim świętym. Pozdrawiają was wierzący z Italii.

25Niech Bóg obdarza was wszystkich swoją łaską!