Hebreo 10 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Hebreo 10:1-39

1Ang Kasuguan landong lang sang maayo nga mga butang sa palaabuton. Ang Kasuguan mismo indi makapakamatarong sa mga tawo nga nagapalapit sa Dios paagi sa mga halad nga ginahalad kada tuig. 2Kay kon napatawad na sila paagi sa mga halad, wala na kuntani nila ginadumdom ang ila mga sala, kag indi na kinahanglan nga maghalad pa gid sila. 3Pero ato nga mga halad nagapadumdom pa gani sa mga tawo kada tuig sang ila mga sala. 4Tungod kay ang matuod, ang dugo sang mga turo nga baka kag sang mga kanding nga ila ginahalad indi gid makakuha sang ila mga sala.

5Amo ina nga sang pagkadto ni Cristo diri sa kalibutan nagsiling siya sa Dios,

“Wala mo nagustuhan ang nagkalain-lain nga klase sang mga halad,

kundi ginhimuan mo ako sang lawas nga akon ihalad.

6Kay wala ka malipay sa mga halad nga ginasunog kag sa mga halad sa pagpakatinlo.

7Gani nagsiling ako, ‘Ari ako, handa nga magtuman sang imo kabubut-on, O Dios, suno sa nasulat sa Kasulatan parte sa akon.’ ”10:7 Salmo 40:6-8.

8Premiro nagsiling si Cristo nga wala nagustuhan sang Dios ang nagkalain-lain nga mga halad nga ginahalad sa iya para sa ila mga sala. Ginsiling niya ini bisan matuod nga ini tanan ginahalad suno sa Kasuguan. 9Pagkatapos nagsiling siya sa Dios, “Ari ako sa pagtuman sang imo kabubut-on.” Gani paagi sini, nahibaluan ta nga gin-ilisan na sang Dios ang daan nga mga paghalad kag ang halad ni Cristo amo ang iya ginbulos. 10Kag tungod kay gintuman ni Jesu-Cristo ang kabubut-on sang Dios, ginlimpyuhan niya kita sa aton mga sala. Natabo ini paagi sa iya paghalad sang iya kaugalingon nga lawas sing makaisa gid lang.

11Ang mga pari adlaw-adlaw gid ang ila serbisyo didto sa simbahan sa paghalad sa Dios. Ugaling ang ila mga halad nga palareho man lang indi gid makakuha sang mga sala sang mga tawo. 12Pero si Cristo kaisa gid lang naghalad para sa aton mga sala kag indi na gid kinahanglan nga liwaton pa. Pagkatapos nagpungko siya sa tuo sang Dios. 13Kag subong didto na siya nagahulat hasta sa tion nga paampuon sang Dios sa iya ang iya mga kaaway. 14Gani paagi sa isa ka halad, ginhimo niya nga wala sing kakulangan sa wala sing katapusan ang mga ginapakabalaan niya.

15Ang Espiritu Santo mismo nagapamatuod sa aton parte sa sini nga mga butang, kay nagsiling siya,

16“Nagsiling ang Ginoo, ‘Ang bag-o nga kasugtanan nga akon himuon sa ila sa palaabuton nga mga inadlaw amo ini:

Ibutang ko ang akon mga sugo sa ila tagipusuon, kag isulat ko ini sa ila hunahuna.’ ”10:16 Jer. 31:33.

17Kag nagsiling pa gid siya, “Indi ko na pagdumdumon ang ila mga sala kag ang ila malain nga mga ginhimo.”10:17 Jer. 31:34. 18Gani tungod kay ang aton mga sala napatawad na, indi na kinahanglan nga magsagi pa kita halad para sa aton mga sala.

Magpalapit Kita sa Dios

19Gani mga utod, tungod sa dugo ni Jesus nga iya gin-ula para sa aton, hilway na kita nga magsulod sa Labing Balaan nga Lugar. 20Kay paagi sa paghalad sang iya lawas, gin-abrihan niya para sa aton ang bag-o nga alagyan agod makasulod kita sa Labing Balaan nga Lugar nga ara sa pihak sang kurtina. Kag ang ini nga alagyan nagadala sa aton sa kabuhi nga wala sing katapusan. 21Makagagahom ang aton pari nga nagadumala sa balay sang Dios. 22Gani magpalapit kita sa Dios nga may sinsero nga tagipusuon kag pagtuo nga wala gid nagapangduhaduha. Kay nahibaluan ta nga ginlimpyuhan10:22 ginlimpyuhan: sa literal, ginwisikan. na ang aton tagipusuon sa malain nga hunahuna paagi sa dugo ni Jesus, kag ang aton lawas nahugasan na sang limpyo nga tubig. 23Magpakalig-on kita sa aton paglaom kag indi kita magpangduhaduha, tungod kay ang Dios nga nagpromisa masaligan gid sa pagtuman sang iya mga ginpromisa sa aton. 24Kag tinguhaan ta gid nga mapukaw ang balatyagon sang kada isa nga maghigugma sa iya isigkatawo kag maghimo sang maayo. 25Indi ta gid pagpabay-an ang aton kinabatasan nga pagtilipon, pareho sang pagpabaya nga ginahimo sang iban, kundi palig-unon ta ang isa kag isa, labi na gid subong nga makita ta na nga malapit na lang ang pagbalik sang Ginoo.

26Kay kon nakahibalo na kita sang kamatuoran kag padayon pa gid kita sa pagpakasala, wala na sing halad nga sarang ihalad agod mapatawad ang aton mga sala. 27Ang tawo nga nagapakasala nagapaabot na lang sang makahaladlok nga paghukom kag masingkal nga kalayo nga ginpreparar sang Dios para sa mga nagakontra sa iya. 28Indi bala sang una ang tawo nga makalapas sang Kasuguan ni Moises ginapatay nga wala sing luoy-luoy kon may duha ukon tatlo ka tawo nga makapamatuod nga nakasala siya? 29Gani kon amo sina, sigurado gid nga mas grabe pa gid ang silot sa tawo nga nagayaguta sa Anak sang Dios kag nagabaliwala sa dugo nga nagpalig-on sa kasugtanan sang Dios, nga amo mismo ang naglimpyo sa iya mga sala. Mas grabe matuod ang himuon sa tawo nga pareho sina kay ginainsulto niya ang maluluy-on nga Espiritu Santo. 30Kay kilala ta ang Dios nga nagsiling, “Ako ang magatimalos; ako ang magasilot sa ila.”10:30 Deu. 32:35. Kag may nakasulat pa gid nga nagasiling, “Magahukom ang Ginoo sa iya katawhan!”10:30 Deu. 32:36. 31Kag makahaladlok gid kon ang Dios nga buhi amo ang magsilot.

32Dumduma ninyo sang una, sang kamo bag-o pa lang nasanagan. Madamo nga mga kabudlayan kag pagtilaw ang inyo naagihan, pero gin-agwanta gid lang ninyo kag wala gid man kamo nadaog. 33Kon kaisa ginapakahuy-an kamo kag ginasakit sa atubangan mismo sang mga tawo. Kag kon kaisa bisan indi kamo ang ginahimuan sini kundi ang inyo mga kaupod, nag-antos gihapon kamo tungod kay naluoy kamo sa ila. 34Naluoy man kamo sa inyo kapareho nga mga tumuluo nga ginpriso. Kag bisan gin-agaw sa inyo ang inyo mga pagkabutang gin-antos ninyo ini nga may kalipay tungod kay nahibaluan ninyo nga may ara pa kamo gihapon nga mas maayo pa nga butang kag indi gid madula hasta san-o. 35Gani indi ninyo pagdulaa ang inyo pagsalig sa Dios, kay may dako gid ini nga balos para sa inyo. 36Kinahanglan nga magmainantuson kamo agod matuman ninyo ang kabubut-on sang Dios kag mabaton ninyo ang iya ginpromisa sa inyo. 37Tungod kay nagsiling ang Dios sa Kasulatan,

“Ang inyo ginapaabot dali na lang gid mag-abot,

indi na siya magpadugay.

38Kag ang tawo nga akon ginpakamatarong tungod sa iya pagtuo magakabuhi.

Pero kon magtalikod siya sa akon indi ako malipay sa iya.”10:38 Hab. 2:3-4.

39Pero kita indi pareho sa mga tawo nga nagatalikod sa Dios kag nagakawala dayon, kundi hugot ang aton pagtuo sa iya, gani maluwas kita.

La Bible du Semeur

Hébreux 10:1-39

L’inefficacité de la Loi et l’efficacité du sacrifice de Christ

1La Loi de Moïse ne possède qu’une ombre des biens à venir et non pas l’image même de ces réalités. Elle ne peut donc en aucun cas amener à la perfection ceux qui s’approchent ainsi de Dieu sur la base des mêmes sacrifices offerts perpétuellement d’année en année. 2Si elle l’avait pu, ceux qui participent à ce culte auraient depuis longtemps cessé d’offrir ces sacrifices car, purifiés une fois pour toutes, ils n’auraient plus eu la conscience chargée d’aucun péché.

3Mais, en fait, ces sacrifices rappellent chaque année le souvenir des péchés. 4En effet, il est impossible que du sang de taureaux et de boucs ôte les péchés. 5Voilà pourquoi, en entrant dans le monde, Christ a dit :

Tu n’as vouluni sacrifice, ni offrande :

tu m’as formé un corps.

6Tu n’as pris nul plaisiraux holocaustes10.6 Voir Lv 1.,aux sacrificespour le péché.

7Alors j’ai dit : Voici je viens

– dans le rouleau du livre,il est question de moi –

pour faire, ô Dieu, ta volonté10.7 Ps 40.7-9..

8Il commence ainsi par dire : « Tu n’as voulu ni sacrifice, ni offrande, ni holocaustes, ni sacrifices pour le péché ; tu n’y as pris nul plaisir. » Pourtant, ces sacrifices sont offerts conformément à la Loi. 9Ensuite il déclare : Voici, je viens pour faire ta volonté. Ainsi il abolit le premier état des choses pour établir le second.

10Et c’est en raison de cette volonté de Dieu que nous sommes purifiés du péché, grâce au sacrifice de son propre corps que Jésus-Christ a offert une fois pour toutes. 11Tout prêtre se présente chaque jour pour accomplir son service et offrir souvent les mêmes sacrifices qui, cependant, ne peuvent jamais ôter les péchés. 12Christ, lui, a offert un sacrifice unique pour les péchés, valable pour toujours, et il s’est assis à la droite de Dieu 13où il attend désormais que ses ennemis soient mis à terre sous ses pieds10.13 Ps 110.1.. 14Par une offrande unique, en effet, il a rendu parfaits pour toujours ceux qu’il purifie du péché. 15C’est là ce que le Saint-Esprit nous confirme de son côté. Car il dit d’abord :

16Mais voici quelle allianceje vais conclure avec eux

après ces jours-là, dit le Seigneur :

je placerai mes lois sur leur cœur

et je les graverai dans leur pensée.

17Puis il ajoute :

Je ne tiendrai plus compteni de leurs péchés, ni de leurs fautes10.17 Jr 31.33-34..

18Or, lorsque les péchés ont été pardonnés, il n’est plus nécessaire de présenter une offrande pour les ôter.

Ne pas abandonner son assurance

19Ainsi donc, frères et sœurs, nous avons une pleine liberté pour entrer dans le lieu très saint, grâce au sang du sacrifice de Jésus. 20Il nous en a ouvert le chemin, un chemin nouveau et vivant à travers le rideau du sanctuaire10.20 C’est-à-dire dans le lieu très saint, dans la présence même de Dieu., c’est-à-dire à travers son propre corps. 21Ainsi, nous avons un grand-prêtre éminent placé à la tête de la maison de Dieu. 22Approchons-nous donc de Dieu avec un cœur sincère, avec la pleine assurance que donne la foi, le cœur purifié de toute mauvaise conscience, et le corps lavé d’une eau pure.

23Restons fermement attachés à l’espérance que nous reconnaissons comme vraie, sans fléchir, car celui qui nous a fait les promesses est fidèle. 24Et veillons les uns sur les autres pour nous encourager mutuellement à l’amour et à la pratique du bien.

25Ne délaissons pas nos réunions, comme certains en ont pris l’habitude. Au contraire, encourageons-nous mutuellement, et cela d’autant plus que vous voyez se rapprocher le jour du Seigneur.

26En effet, si, après avoir reçu la connaissance de la vérité, nous vivons délibérément dans le péché, il ne reste plus pour nous de sacrifice pour les péchés. 27La seule perspective est alors l’attente terrifiante du jugement et du feu ardent qui embrasera ceux qui se révoltent contre Dieu.

28Celui qui désobéit à la Loi de Moïse est mis à mort sans pitié, sur la déposition de deux ou trois témoins10.28 Dt 17.6.. 29A votre avis, si quelqu’un couvre de mépris le Fils de Dieu, s’il considère comme sans valeur le sang de l’alliance, par lequel il a été purifié10.29 Autre traduction : par lequel cette alliance a été consacrée., s’il outrage le Saint-Esprit, qui nous transmet la grâce divine, ne pensez-vous pas qu’il mérite un châtiment plus sévère encore ?

30Nous connaissons bien celui qui a déclaré : C’est à moi qu’il appartient de faire justice ; c’est moi qui rendrai à chacun son dû, et encore : Le Seigneur jugera son peuple10.30 Dt 32.35-36.. 31Il est terrible de tomber entre les mains du Dieu vivant !

32Rappelez-vous au contraire les premiers temps où, après avoir été éclairés par Dieu, vous avez enduré les souffrances d’un rude combat. 33Car tantôt vous avez été exposés publiquement aux injures et aux mauvais traitements, tantôt vous vous êtes rendus solidaires de ceux qui étaient traités de cette manière-là. 34Oui, vous avez pris part à la souffrance des prisonniers et vous avez accepté avec joie d’être dépouillés de vos biens, car vous vous saviez en possession de richesses plus précieuses, et qui durent toujours.

35N’abandonnez donc pas votre assurance : une grande récompense lui appartient. 36Car il vous faut de la persévérance, afin qu’après avoir accompli la volonté de Dieu vous obteniez ce qu’il a promis. 37Encore un peu de temps, un tout petit peu de temps10.37 Es 26.20 cité selon l’ancienne version grecque., et

celui qui doit venir viendra,il ne tardera pas.

38Celui qui est juste à mes yeuxvivra par la foi,

mais s’il retourne en arrière,je ne prends pas plaisir en lui10.38 Ha 2.3-4 cité selon l’ancienne version grecque..

39Quant à nous, nous ne sommes pas de ceux qui retournent en arrière pour aller se perdre, mais de ceux qui ont la foi pour être sauvés.