Habakuk 2 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Habakuk 2:1-20

1Nagsiling dayon si Habakuk, “Masaka ako sa tore, sa akon balantayan, kag hulaton ko kon ano ang isiling sa akon sang Ginoo kag kon ano ang iya isabat sa akon reklamo.”2:1 kon ano… reklamo: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

Ang Sabat sang Dios kay Habakuk

2Amo ini ang sabat sang Ginoo kay Habakuk: “Isulat sing maathag sa sululatan nga bato ang igapahayag ko sa imo agod mahapos ini basahon. 3Isulat lang anay ini kay wala pa mag-abot ang gintalana nga tion nga matabo ini. Pero matabo gid ini sa indi madugay kag indi ini mapaslaw. Kon daw madugay-dugay ini hulata lang, kay sigurado gid nga matabo ini kag indi maatrasar. 4Amo ini ang isulat:

“Tan-awa ang mga bugalon! Mga malaot sila nga mga tawo. Pero ang matarong nga mga tawo magakabuhi tungod sang ila pagtuo.2:4 Pero… pagtuo: ukon, Pero ang ginpakamatarong nga mga tawo tungod sang ila pagtuo magakabuhi. 5Sa pagkamatuod, ang manggad2:5 manggad: Amo ini sa Dead Sea Scrolls. Sa iban nga mga kopya sang Hebreo, bino. indi masaligan. Kag ang bugalon nga mga tawo nga dalok sa manggad indi mapahamtang kag indi kontento. Pareho sila sa kamatayon nga wala nagakaayawan. Amo ina kon ngaa ginabihag nila ang madamo nga mga nasyon. 6Pero yagutaon sila sang sina nga mga nasyon paagi sa masakit nga binalaybay nga nagasiling,

“ ‘Kaluluoy kamo nga nagapanguha sang mga butang nga indi inyo kag nagatipon sang manggad paagi sa pagpanguwarta. Hasta san-o pa bala ninyo ina himuon? 7Pero ang matuod, gulpi lang kamo nga balusan sang mga nasyon nga ginbihag ninyo,2:7 mga nasyon nga ginbihag ninyo: sa literal, ang mga gin-utangan ninyo; ukon, ang mga nag-utang sa inyo. kag tungod sa ila magakurog kamo sa kahadlok, kag sila naman ang magaagaw sang inyo mga pagkabutang. 8Tungod nga madamo nga mga nasyon ang gin-agawan ninyo sang mga pagkabutang, kamo naman ang agawan sang mga tawo nga nagkalabilin sa sini nga mga nasyon. Matabo ini sa inyo tungod sa pagpamatay ninyo sang mga tawo kag sa pagpanghalit ninyo sang ila mga duta kag mga banwa.

9“ ‘Kaluluoy kamo nga nagapatindog sang mga balay2:9 nagapatindog sang mga balay: ukon, nagapauswag sang ginharian. halin sa kuwarta nga nakuha ninyo sa malain nga paagi. Ginapapag-on pa ninyo ang inyo mga balay agod indi kamo maano kon mag-abot ang katalagman. 10Tungod sang pagpamatay ninyo sang madamo nga mga tawo, kamo pagapatyon man kag pagagub-on ang inyo mga balay.2:10 balay: ukon, ginharian. 11Ang mga bato sa dingding kag ang mga balayan sang inyo mga balay daw sa magasinggit sa pagpangayo sang bulig kay maguba na ang balay.

12“ ‘Kaluluoy kamo nga nagatukod sang banwa sa mapintas nga paagi. Handa kamo nga magpatay sang tawo basta matukod lang ini. 13Pero inang ginpatukod ninyo sa mga katawhan nga ginbihag ninyo pagasunugon man lang, gani mangin wala sing pulos ang ila pinangabudlayan. Gintalana na ini sang Ginoo nga Makagagahom. 14Kay ang mga tawo sa kalibutan mapun-an sang ihibalo parte sa gahom sang Ginoo, subong nga ang dagat puno sang tubig.

15“ ‘Kaluluoy kamo! Kay sa inyo kaakig ginapakahuy-an ninyo ang inyo katupad nga mga nasyon. Daw pareho lang nga ginahubog ninyo sila sang bino agod nga makita ninyo ang ila pagkahublas. 16Karon kamo naman ang mahuy-an imbes nga padunggan, kay pagasilutan gid kamo sang Ginoo. Daw pareho lang nga paimnon niya kamo sang bino agod nga kon hubog na gani kamo makita ang inyo pagkahublas2:16 makita ang inyo pagkahublas: sa literal, makita ang inyo kinatawo nga wala matuli. Sa iban nga dumaan nga mga teksto, magaduling-duling kamo. kag mahuy-an gid kamo. 17Ginpangtapas ninyo ang mga kahoy sa Lebanon, kag tungod sini nagkalamatay ang mga sapat didto. Gani halitan man kamo kag magakurog kamo sa kahadlok. Matabo ini sa inyo tungod sa pagpamatay ninyo sang mga tawo kag sa pagpanghalit ninyo sang ila mga duta kag mga banwa.

18“ ‘Ano bala ang pulos sang mga dios-dios? Ginhimo man lang ina sang tawo halin sa kahoy ukon metal, kag indi man ina makasugid sang matuod. Kag ngaa bala nga ginapatihan gid ina sang mga tawo nga naghimo sina? Indi gani ina makahambal. 19Kaluluoy kamo nga nagasiling sa imahen nga kahoy ukon bato, “Magbugtaw ka kag buligi kami.” Indi gani ina makatudlo sa inyo. Kag bisan tuod nga nahaklapan ina sang bulawan kag pilak, pero wala ina sang kabuhi. 20Pero ang Ginoo iya ara sa iya balaan nga templo sa langit. Gani ang tanan nga ara sa kalibutan maghipos sa iya presensya.’ ”

Nueva Versión Internacional

Habacuc 2:1-20

1Me mantendré en mi guardia,

me ubicaré sobre la muralla;

estaré pendiente de lo que me diga,

de su respuesta a mi queja.

La respuesta del Señor

2Y el Señor me respondió:

«Escribe la visión

y grábala claramente en las tablillas,

para que se lea de corrido.2:2 para que se lea de corrido. Alt. para que el lector corra con ella para anunciarla.

3Pues la visión se realizará en el tiempo señalado;

marcha hacia su cumplimiento

y no dejará de cumplirse.

Aunque parezca tardar, espérala;

porque sin falta vendrá.

4»El insolente no tiene el alma recta,

pero el justo vivirá por su fe.

5Además, el vino es traicionero;

por eso el soberbio no permanecerá.

Pues ensancha su garganta como el sepulcro,2:5 el sepulcro. Lit. el Seol.

y es insaciable como la muerte.

Reúne en torno suyo a todas las naciones

y toma cautivos a todos los pueblos.

6Y estos lo harán objeto de burla

en sus sátiras y adivinanzas.

¡Ay del que se hace rico con lo ajeno

y acumula prendas empeñadas!

¿Hasta cuándo seguirá con esta práctica?

7¿No se levantarán de repente tus acreedores?

¿No se despertarán para hacerte temblar?

Entonces te convertirás en su víctima.

8Son tantas las naciones que has saqueado

que los pueblos que se salven te saquearán a ti;

porque es mucha la sangre que has derramado

y mucha tu violencia contra estas tierras,

contra esta ciudad y sus habitantes.

9»¡Ay del que llena su casa de ganancias injustas

en un intento por salvar su nido

y escapar de las garras del infortunio!

10Son tus maquinaciones la vergüenza de tu casa:

exterminaste a muchas naciones,

pero causaste tu propia desgracia.

11Por eso hasta las piedras del muro claman

y resuenan las vigas del enmaderado.

12»¡Ay del que construye una ciudad con sangre

y establece un poblado con maldad!

13¿Acaso no ha determinado el Señor de los Ejércitos

que el trabajo de los pueblos sea solo leña para el fuego

y las naciones se fatiguen por nada?

14Porque se llenará la tierra con el conocimiento de la gloria del Señor

así como las aguas cubren los mares.

15»¡Ay de ti, que emborrachas a tu prójimo,

que derramas tu veneno hasta embriagarlo2:15 hasta embriagarlo. Texto de difícil traducción.

para contemplar su cuerpo desnudo!

16Con esto te has cubierto de deshonra y no de gloria.

¡Pues bebe tú también y muestra tu desnudez!

¡Que se vuelque sobre ti la copa de la diestra del Señor

y una desgracia superará tu gloria!

17¡Que te alcance la violencia que cometiste contra el Líbano!

¡Que te abata la destrucción que hiciste de los animales!

¡Porque es mucha la sangre que has derramado

y mucha tu violencia contra la tierra,

contra ciudades y todos sus habitantes!

18»¿De qué sirve una imagen,

si quien la esculpe es un artesano?

¿De qué sirve una imagen fundida,

si tan solo enseña mentiras?

El artesano que hace ídolos que no pueden hablar

solo está confiando en su propio artificio.

19¡Ay del que dice al madero: “Despierta”,

y a la piedra muda: “Levántate”!

Aunque están recubiertos de oro y plata,

nada pueden enseñarle,

pues carecen de aliento de vida.

20»En cambio, el Señor está en su santo templo.

¡Guarde toda la tierra silencio en su presencia!».