Ang Pag-untat sang Baha
1Wala pagkalimti sang Dios si Noe kag ang iya mga kaupod nga mga sapat sa sulod sang barko. Gani ginpahuyop niya ang hangin sa kalibutan kag nag-amat-amat hubas ang tubig. 2Gintakpan niya ang mga tuburan kag ginpauntat ang ulan. 3Sige hubas ang tubig sa sulod sang 150 ka adlaw. 4Kag sang ika-17 nga adlaw sang ikapito nga bulan, nabara ang barko sa kabukiran sang Ararat. 5Padayon nga naghubas ang tubig. Kag sang nahauna nga adlaw sang ika-10 nga bulan, makita na ang putokputokan sang mga bukid.
6Pagligad sang 40 pa gid ka adlaw, ginbuksan ni Noe ang bintana sang barko 7kag ginbuy-an paguwa ang isa ka uwak. Kag ang ini nga uwak sige lang ang iya lupad-lupad pakadto-pabalik hasta sa paghubas sang tubig. 8Ginbuy-an man ni Noe ang isa ka pating agod mahibaluan niya kon naghubas na ang tubig, 9pero wala sing may mahapunan ang pating tungod kay natabunan pa sang tubig ang bug-os nga kalibutan. Gani nagbalik na lang ang pating kay Noe sa barko. Ginpahapon ni Noe ang pating sa iya kamot kag ginpasulod sa barko. 10Ginpaligad anay ni Noe ang pito ka adlaw kag ginbuy-an niya liwat ang pating. 11Nagbalik ang pating sang sirom na nga may lab-as nga dahon sang olibo sa iya tuktok. Gani nahibaluan ni Noe nga naghubas na ang tubig. 12Ginpaligad liwat ni Noe ang pito pa gid ka adlaw kag ginbuy-an niya liwat ang pating, pero wala na ini nagbalik.
13Nagaedad na si Noe sing 601 ka tuig. Kag sang nahauna nga adlaw sang nahauna nga bulan, naghubas ang tubig. Ginkuha ni Noe ang tabon sa may barko kag nakita niya nga mala na ang duta. 14Sang ika-27 nga adlaw sang ikaduha nga bulan mala na gid ang duta sa bug-os nga kalibutan.
15Nagsiling dayon ang Dios kay Noe, 16“Guwa na kamo tanan sa barko. 17Kag paguwaa man ang tanan nga sapat agod magmuad sila kag magdamo, kag maglapta sa kalibutan.” 18Gani nagguwa si Noe upod ang iya asawa, mga anak nga lalaki kag mga umagad. 19Nagguwa man ang tanan nga sapat: ang nagalakat, ang nagalupad, kag ang nagakamang. Nagainupod sila suno sa ila nga klase.
Naghalad si Noe
20Naghimo si Noe sang halaran para sa Ginoo. Dayon nagkuha siya sang isa sa kada klase sang mga sapat nga matinlo8:20 matinlo: buot silingon, puwede nga ihalad ukon kaunon. pati man sa kada klase sang mga pispis nga matinlo kag ginsunog niya ini sa halaran bilang halad sa Ginoo. 21Sang napanimahuan sang Ginoo ang kahamot sini, nagsiling siya sa iya kaugalingon, “Indi ko na gid pagpakamalauton liwat ang duta tungod sang ginahimo sang tawo. Bisan pa nga nahibaluan ko nga makasasala ang tawo halin sang bata pa siya, indi ko na gid paglaglagon liwat ang tanan nga nagakabuhi pareho sang akon ginhimo sadto. 22Samtang nagapadayon ang kalibutan, may panahon sang tigtalanom kag may tig-alani, may tigtulugnaw kag may tig-ilinit, may tingulan kag may tingadlaw, kag may adlaw kag may gab-i.”
洪水消退
1上帝眷顧挪亞及方舟裡的野獸和牲畜，使風吹在大地上，水便開始消退。 2深淵的泉源和天上的水閘都關閉了，大雨也停了。 3地上的洪水慢慢消退，過了一百五十天，水退下去了。 4七月十七日，方舟停在亞拉臘山上。 5水繼續消退，到十月一日，山頂都露出來了。
6又過了四十天，挪亞打開方舟的窗戶， 7放出一隻烏鴉。牠一直在空中飛來飛去，直到地上的水都乾了。 8後來，挪亞放出一隻鴿子，以便瞭解地面的水是否已經消退。 9但遍地都是水，鴿子找不到歇腳的地方，就飛回了方舟，挪亞伸手把鴿子接進方舟裡。 10過了七天，挪亞再把鴿子放出去。 11到了黃昏，鴿子飛回來，嘴裡啣著一片新擰下來的橄欖葉，挪亞便知道地上的水已經退了。 12等了七天，他又放出鴿子，這一次，鴿子沒有回來。
13挪亞六百零一歲那年的一月一日，地上的水乾了。挪亞打開方舟的蓋觀望，看見地面都乾了。 14到了二月二十七日，大地完全乾了。 15上帝對挪亞說： 16「你與妻子、兒子和兒媳可以出方舟了。 17你要把方舟裡的飛禽走獸及爬蟲等所有動物都帶出來，讓牠們在地上多多繁殖。」 18於是，挪亞與妻子、兒子和兒媳都出了方舟。 19方舟裡的飛禽走獸和爬蟲等所有地上的動物，都按種類出了方舟。
挪亞獻祭
20挪亞為耶和華築了一座壇，在上面焚燒各種潔淨的牲畜和飛鳥作為燔祭。 21耶和華聞到這燔祭的馨香，心想：「雖然人從小就心存惡念，但我再不會因為人的緣故而咒詛大地，再不會毀滅一切生靈。 22只要大地尚存，播種收割、夏熱冬寒、白晝黑夜必永不停息。」
