Genesis 22 – HLGN & CARST

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 22:1-24

Ginsugo sang Dios si Abraham nga Ihalad si Isaac

1Sang ulihi, gintilawan sang Dios si Abraham. Gintawag niya si Abraham, kag nagsabat si Abraham sa iya. 2Dayon nagsiling siya, “Dal-a ang imo bugtong22:2 bugtong: ukon, pinasahi. kag pinalangga nga anak nga si Isaac kag magkadto kamo sa duta sang Moria. Saka kamo sa bukid nga akon itudlo sa imo kag ihalad mo siya didto sa akon bilang halad nga ginasunog.”22:2 halad nga ginasunog: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod.

3Gani aga pa gid sang madason nga adlaw, nagbial si Abraham sang mga kahoy nga inuggatong sa halad, kag ginkarga niya ini sa iya asno. Naglakat siya kaupod si Isaac kag ang duha niya ka suluguon nga lalaki pakadto sa lugar nga ginsiling sa iya sang Dios. 4Sang ikatlo nga adlaw sang ila pagpanglakaton, nakita ni Abraham sa unhan ang lugar nga ginsiling sa iya sang Dios. 5Gani nagsiling si Abraham sa duha niya ka suluguon, “Diri lang kamo anay kag bantayi ninyo ang asno, kay mataklad kami didto sa unhan kag magsimba sa Dios. Mabalik man kami dayon.” 6Ginpapas-an ni Abraham kay Isaac ang mga kahoy nga inuggatong sa halad, kag siya ang nagdala sang sundang kag pangsindi.

7Samtang nagalakat sila, nagsiling si Isaac, “Tay!” Nagsabat si Abraham, “Ano, anak?” Nagpamangkot si Isaac, “May dala kita nga pangsindi kag inuggatong, pero diin ang karnero nga inughalad?” 8Nagsabat si Abraham, “Anak, ang Dios ang magahatag sa aton sang karnero nga inughalad.” Kag nagpadayon sila sa paglakat.

9Sang pag-abot nila sa lugar nga ginsiling sang Dios, naghimo si Abraham sang halaran, kag ginplastar niya ang mga kahoy sa ibabaw sini. Dayon gin-gapos niya si Isaac kag gintungtong sa ibabaw sang halaran. 10Pagkatapos nagkuha siya sang sundang. Kag sang patyon na niya kuntani si Isaac, 11gintawag siya sang anghel sang Ginoo halin sa langit, “Abraham! Abraham!” Pagkatapos nga nagsabat si Abraham, 12nagsiling ang anghel, “Indi pagpatya ang bata! Karon napamatud-an ko na gid nga may kahadlok ka sa Dios tungod kay wala mo pag-ilikaw sa akon ang imo bugtong22:12 bugtong: ukon, pinasahi. nga anak.” 13Pagbalikid ni Abraham, may nakita siya nga isa ka lalaki nga karnero nga ang iya sungay nasangit sa mga kahoy-kahoy, kag indi na ini makahalin. Gani ginkuha ini ni Abraham kag ginhalad bilang halad nga ginasunog sa baylo sang iya anak. 14Gintawag ni Abraham ato nga lugar “Nagatigana ang Ginoo.” Gani hasta subong may hulubaton nga nagasiling, “Sa Bukid sang Ginoo may ginatigana siya.”

15Nagtawag liwat kay Abraham ang anghel sang Ginoo halin sa langit. 16-17Siling niya, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Nagapanumpa ako sa akon mismo kaugalingon nga pakamaayuhon ko gid ikaw tungod kay wala mo pag-ilikaw ang imo bugtong nga anak sa akon. Padamuon ko gid ang imo mga kaliwat nga daw pareho kadamo sa mga bituon sa langit kag sa mga balas sa baybayon. Pagasakupon nila ang mga banwa sang ila mga kaaway. 18Kag paagi sa imo mga kaliwat,22:18 mga kaliwat: ukon, kaliwat. pakamaayuhon ko ang tanan nga nasyon sa kalibutan, tungod kay nagtuman ka sa akon.”

19Pagkatapos sadto, nagbalik si Abraham kag si Isaac sa mga suluguon. Dayon nagkadto sila sa Beersheba kag didto na nag-estar.

Ang mga Kaliwat ni Nahor

20Sang ulihi, nabalitaan ni Abraham nga si Nahor nga iya utod may mga anak na kay Milca: 21Si Uz ang magulang, sunod si Buz, kag dayon si Kemuel (nga amay ni Aram), 22si Kesed, si Hazo, si Pildash, si Jidlaf, kag si Betuel. 23Sila nga walo amo ang mga anak ni Nahor kay Milca. Si Betuel amo ang amay ni Rebeka. 24May mga anak man si Nahor sa isa pa niya ka asawa nga si Reuma. Sila amo sanday Teba, Gaham, Tahash kag Maaca.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Начало 22:1-24

Испытание веры Иброхима

1Спустя какое-то время Всевышний подверг Иброхима испытанию. Он сказал ему:

– Иброхим!

– Я здесь, – ответил Иброхим.

2Всевышний сказал:

– Возьми сына, своего единственного обещанного Мной22:2 Единственный обещанный Мной – на языке оригинала это одно слово, которое можно перевести и как «уникальный», и как «возлюбленный», и как «единственный». В данном контексте это слово нужно понимать как «уникальный», в том смысле, что лишь Исхок был обещан Иброхиму Всевышним. сына Исхока, которого ты любишь, иди в землю Мория22:2 Мория – согласно Книге Пророков (см. 2 Лет. 3:1) позже на горе Мория, что находится в земле Мория, царь Сулаймон построил храм Всевышнему – первый Иерусалимский храм. и принеси его там в жертву всесожжения на горе, на которую Я укажу тебе.

3На другой день рано утром Иброхим встал, оседлал осла, взял с собой двух слуг и сына Исхока, нарубил дров для всесожжения и отправился в путь к тому месту, о котором сказал ему Всевышний.

4На третий день Иброхим поднял взгляд и увидел вдали то место. 5Он сказал слугам:

– Оставайтесь здесь с ослом, а мы с мальчиком пойдём туда и совершим поклонение, а потом вернёмся к вам.

6Иброхим взял дрова для всесожжения и положил их на спину Исхоку, а сам понёс огонь и нож, и они вдвоём отправились в путь.

7Исхок нарушил молчание и сказал своему отцу Иброхиму:

– Отец!

– Да, сын мой? – ответил Иброхим.

– У нас есть огонь и дрова, – сказал Исхок, – но где же ягнёнок для всесожжения?

8Иброхим ответил:

– Всевышний Сам усмотрит ягнёнка для всесожжения, сын мой.

И они вдвоём пошли дальше. 9Когда они добрались до места, о котором сказал ему Всевышний, Иброхим построил там жертвенник и сложил на нём дрова, связал своего сына Исхока и положил его на жертвенник поверх дров. 10Он протянул руку и взял нож, чтобы заколоть сына. 11Но Ангел Вечного воззвал к нему с неба:

– Иброхим! Иброхим!

– Я здесь, – ответил он.

12– Не поднимай руки на мальчика, – сказал Ангел, – не делай с ним ничего. Теперь Я знаю, что ты боишься Всевышнего, потому что ты не пожалел для Меня сына, своего единственного обещанного Мной сына.

13Иброхим поднял взгляд и увидел барана, который запутался рогами в зарослях. Он пошёл, взял барана и принёс его в жертву всесожжения вместо сына. 14Иброхим назвал то место «Вечный усмотрит»22:14 На языке оригинала: «Яхве ире»., и оттого и доныне говорится: «На горе Вечного усмотрится»22:1-14 Это событие послужило началом празднования «Курбан-байрам» (Ид аль-Адха). Все рукописи Священного Писания, без исключения, говорят о том, что тем сыном, которого Иброхим собирался принести в жертву Всевышнему, был Исхок (см. также Якуб 2:21; Евр. 11:17-19)..

15Ангел Вечного воззвал к Иброхиму с неба во второй раз 16и сказал:

– Клянусь Самим Собой, возвещает Вечный: раз ты сделал это и не пожалел для Меня сына, единственного, кто был обещан тебе Мной, 17то Я непременно благословлю тебя и сделаю твоё потомство многочисленным, как звёзды на небе, как песок на морском берегу; и твоё потомство овладеет городами своих врагов, 18и через твоё потомство22:18 Букв.: «семя». получат благословение все народы на земле, потому что ты послушался Меня.

19Иброхим возвратился к слугам, и они вместе отправились в Беэр-Шеву; и Иброхим остался в Беэр-Шеве.

Потомки Нахора, брата Иброхима

20Прошло время, и Иброхиму сказали:

– Милка тоже стала матерью, родила сыновей твоему брату Нахору: 21первенца Уца, Буза, его брата, Кемуила (отца Арама), 22Кеседа, Хазо, Пилдаша, Идлафа и Бетуила.

23Бетуил стал отцом Рабиги. Этих восьмерых сыновей Милка родила Нахору, брату Иброхима. 24Его наложница по имени Реума, тоже родила ему сыновей: Теваха, Гахама, Тахаша и Мааху.