Genesis 20 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 20:1-18

Si Abraham kag si Abimelec

1Naghalin sila ni Abraham sa Mamre kag nagkadto sa Negev. Didto sila nag-estar sa tunga-tunga sang Kadesh kag Shur. Sang ulihi, nagsaylo sila sa Gerar. 2Samtang didto sila, ang pakilala ni Abraham kay Sara sa mga tawo utod niya siya. Gani ginpakuha ni Haring Abimelec sang Gerar si Sara.

3Isa ka gab-i, nagpakita ang Dios kay Abimelec paagi sa isa ka damgo. Siling niya, “Mapatay ka tungod kay ginkuha mo ina nga babayi nga may bana na.” 4Pero tungod kay wala pa matandog ni Abimelec si Sara, nagsiling siya, “Ginoo, ngaa patyon mo ako kag ang akon katawhan? Wala ako sing sala. 5Nagsiling man abi si Abraham nga utod niya si Sara kag si Sara nagsiling man nga utod niya si Abraham. Inosente gid ako kag wala gid ako sing malain nga tuyo sa pagkuha kay Sara.” 6Nagsabat ang Dios, “Huo, nakahibalo ako nga wala ka sing malain nga tuyo, gani wala ako magtugot nga matandog mo siya agod indi ka makasala sa akon. 7Pero dapat ibalik mo siya sa iya bana tungod ang iya bana isa ka propeta, kag pangamuyuan ka niya agod indi ka mapatay. Pero kon indi mo gani siya pag-ibalik, ginapaandaman ko ikaw nga daan nga mapatay ka gid pati ang tanan mo nga katawhan.”

8Aga pa gid sang madason nga adlaw, ginpatawag ni Abimelec ang tanan niya nga mga opisyal kag ginsugiran parte sa iya nga damgo. Kag hinadlukan gid sila. 9Dayon ginpatawag ni Abimelec si Abraham kag ginpamangkot, “Ano bala ining ginhimo mo sa amon? Ano bala ang akon sala sa imo nga ginbutang mo sa dako nga paglapas ang akon bug-os nga ginharian? Indi husto ang imo ginhimo. 10Pero ngaa bala ginhimo mo ini?” 11Nagsabat si Abraham, “Abi ko wala gid sing bisan isa diri nga nagatahod sa Dios, gani naghunahuna ako nga basi patyon ninyo ako agod makuha ninyo ang akon asawa. 12Matuod gid man nga mag-utod kami, pero sa amay lang kag indi sa iloy, kag ginpangasawa ko siya. 13Sang ginsilingan ako sang Dios nga maghalin sa panimalay sang akon amay, ginhambalan ko si Sara nga ipakilala niya nga mag-utod kami bisan diin kami magkadto. Sa sini nga paagi mapakita niya ang iya paghigugma sa akon.”

14Ginbalik ni Abimelec si Sara kay Abraham, kag ginhatagan pa niya si Abraham sang mga karnero, baka, kag mga ulipon nga babayi kag lalaki. 15Dayon nagsiling siya kay Abraham, “Handa ako nga paestaron kamo sa akon duta. Mag-estar kamo bisan diin nga gusto ninyo.” 16Nagsiling man siya kay Sara, “Hatagan ko ang imo utod sang 1,000 ka bilog nga pilak bilang pamatuod sa tanan ninyo nga kaupdanan nga wala ko ikaw matandog kag agod indi sila maghunahuna nga nakahimo ka sang malain.”

17-18Tungod sa pagkuha ni Abimelec kay Sara, ginbuot sang Ginoo nga indi makabata ang tanan nga babayi sa iya panimalay. Gani nagpangamuyo si Abraham sa Dios, kag gin-ayo sang Dios ang asawa ni Abimelec kag ang iya mga ulipon nga mga babayi agod makabata sila liwat. Gin-ayo man sang Dios si Abimelec sa iya balatian.

O Livro

Génesis 20:1-18

Abraão e Abimeleque

1Abraão partira um dia daquela terra, em direção ao sul, ao Negueve, e tinha-se fixado entre Cades e Sur.

A certa altura, estando de passagem pela cidade de Gerar, 2Abraão terá dito a alguém que Sara era sua irmã. E Abimeleque, rei de Gerar, mandou que a fossem buscar e a trouxessem para o palácio.

3Nessa mesma noite, Deus apareceu-lhe num sonho e disse-lhe: “Tens de morrer porque essa mulher que mandaste trazer é casada.”

4Contudo, Abimeleque ainda não lhe tinha tocado; por isso respondeu: “Irás tu matar uma nação inteira, que está inocente, Senhor? 5Foi ele próprio que me disse que era irmã dele. E ela confirmou que sim, que ele era o seu irmão! Foi com toda a sinceridade e sem a mínima intenção de forçar ninguém que eu fiz isto.”

6“Sim, eu sei”, respondeu-lhe. “E foi precisamente por isso que quis impedir-te que fosses mais longe e pecasses, o que teria acontecido se lhe tivesses tocado. 7Portanto, restitui-a ao marido e ele mesmo, que é profeta, orará por ti para que vivas. Se não o fizeres, fica então a saber que terás de morrer, tu e todos os que são teus.”

8Abimeleque levantou-se muito cedo, mandou reunir rapidamente toda a gente que vivia e trabalhava no palácio e contou-lhes o que tinha acontecido. As pessoas encheram-se de receio. 9Depois o rei mandou também chamar Abraão: “Para que é que nos fizeste isto? Que foi que eu fiz que merecesse tal atitude da tua parte, levando-nos, a mim a ao meu reino, a tornarmo-nos culpados de um tão grande pecado? Fizeste uma coisa que nunca devias ter feito! 10E que tinhas tu em vista agindo desta maneira?”

11“Bem”, respondeu Abraão, “É que eu pensei que esta seria uma terra onde o temor de Deus era inexistente. Tive medo que para me tirarem a minha mulher me matassem. 12De facto, ela é na verdade minha irmã. Quer dizer, é filha do meu pai, mas não da minha mãe. E casei-me com ela. 13Quando Deus me mandou sair da minha pátria e andar por terras afastadas e que me eram estranhas, pedi à minha mulher que por amor a mim dissesse em toda a parte que era minha irmã.”

14Então o rei Abimeleque pegou em ovelhas, vacas e criados, tanto homens como mulheres, e deu-os a Abraão. E restitui-lhe Sara sua mulher.

15“Tens toda a extensão do meu reino à tua disposição. Escolhe o sítio onde queres viver.” 16E dirigindo-se a Sara: “Dei ao teu irmão mil peças de dinheiro para reparação do dano moral que lhe causei, de forma também a que tu própria fiques ilibada de qualquer suspeita ou acusação neste assunto, porque é assim que manda a justiça.”

17-18Abraão orou pedindo a Deus que curasse tanto o rei como a sua mulher, a sua família e toda a gente que trabalhava para ele, porque Deus tinha impedido as mulheres de terem filhos, para castigar Abimeleque por ter ficado com a mulher de Abraão.