1Samtang bata pa ang manunubli, pareho lang siya sa ulipon bisan matuod nga siya ang tag-iya sang tanan nga pagkabutang. 2May mga tawo nga ginasaligan nga magaatipan sa iya kag sa iya mga propedad hasta sa tion nga gintalana sang iya amay. 3Kita amo man sina anay sang wala pa kita nakahibalo parte sa pagtuo.4:3 sang wala pa kita nakahibalo parte sa pagtuo: sa literal, sang bata pa kita. Gin-ulipon kita sang panguna nga pagtulun-an nga umalagi lang. 4Pero sang pag-abot sang tion nga gintalana sang Dios, ginpadala niya ang iya Anak diri sa kalibutan. Natawo siya sa isa ka babayi kag nagkabuhi sa idalom sang Kasuguan 5agod tubuson ang tanan nga ara sa idalom sang Kasuguan, agod mangin anak kita sang Dios.
6Kag tungod nga kita mga anak na sang Dios, ginpadala niya ang Espiritu sang iya Anak sa aton mga tagipusuon. Amo ina nga makatawag na kita sa Dios nga “Amay.” 7Gani karon, indi na kita mga ulipon kundi mga anak. Kag tungod nga kita mga anak sang Dios, magapanubli kita sang iya mga ginpromisa nga palanublion.
Ang Pagkabalaka ni Pablo sa mga Taga-Galacia
8Sang wala pa kamo nakakilala sa Dios mga ulipon kamo sang mga dios-dios nga indi man matuod. 9Pero karon nga nakilala na ninyo ang Dios (ukon mas maayo siguro kon magsiling ako, karon nga nakilala na kamo sang Dios subong iya mga anak), ti ngaa nga gusto pa ninyo magbalik liwat sa panguna nga pagtulun-an nga indi man makabulig? Ngaa gusto ninyo nga magpaulipon liwat sa sina nga pagtulun-an? 10May pinasulabi pa kamo nga mga adlaw, mga bulan, mga tiyempo kag mga tuig!4:10 Ginhambal ini ni Pablo tungod kay nagahunahuna sila nga ini makadugang sa kaluwasan nga ila nabaton kay Cristo. 11Ginahadlukan ako nga basi ang tanan ko nga pagpangabudlay dira sa inyo mangin wala sing pulos.
12Mga utod, nagapakitluoy ako sa inyo nga sundon ninyo ako, kay bisan Judio ako, ginsikway ko ang pagtuman sa Kasuguan sang mga Judio kag nangin pareho ako sa inyo nga mga indi Judio.
Wala kamo sing may nahimo nga malain sa akon. 13Nakahibalo gid kamo nga tungod sa akon pagmasakit nakawali ako sang Maayong Balita dira sa inyo sa nahauna nga tion. 14Kag bisan nalainan kamo sa deperensya sang akon lawas wala ninyo ako pagsikwaya. Ginbaton ninyo ako nga daw isa ka anghel nga halin sa Dios. Ginbaton ninyo ako pareho nga si Cristo Jesus ang inyo ginabaton. 15Maayo kamo sadto! Pero ano ang natabo sa inyo subong? Ako mismo makapamatuod nga sang una kon mahimo pa lang, bisan ang inyo mga mata lukaton ninyo agod ihatag sa akon. 16Pero subong ginakabig ninyo ako nga kaaway tungod nga ginasugid ko sa inyo ang kamatuoran.
17May mga tawo dira nga nagapakita nga sila nagakabalaka sa inyo, pero indi maayo ang ila katuyuan. Gusto lang nila nga palas-ayon kamo sa akon agod sila amo ang inyo dampigan. 18Indi malain nga magpakita sila sang pagkabalaka sa inyo bisan wala ako dira, basta maayo lang ang ila katuyuan. 19Pinalangga ko nga mga anak kay Cristo, samtang nagahulat ako nga ang kabuhi ni Cristo makita sa inyo, pareho ako sa manugbata nga nagapasakit. 20Kuntani dira ako sa sini nga mga tinion agod makapakighambal ako sa inyo sing maayo, kay nagalibog ang akon hunahuna tungod sa inyo!
Ang Halimbawa ni Hagar kag ni Sara
21May gusto ako nga ipamangkot sa inyo nga buot magpasakop sa Kasuguan. Wala bala kamo nakabati kon ano ang ginasiling sang Kasuguan? 22Nagasiling didto nga si Abraham may duha ka anak nga lalaki; ang isa sa ulipon nga si Hagar, kag ang isa sa iya asawa nga si Sara. 23Ang iya anak sa ulipon natawo sa ordinaryo nga pagkatawo, pero ang iya anak nga sa iya gid asawa natawo suno sa promisa sang Dios. 24Puwede ini nga himuon nga halimbawa: Ining duha ka babayi nagarepresentar sang duha ka kasugtanan. Si Hagar nagarepresentar sang kasugtanan nga ginhatag sang Dios kay Moises sa Bukid sang Sinai. Ini wala sing iban kundi ang Kasuguan. Ang iya mga anak natawo nga mga ulipon.4:24 Subong nga ang anak ni Hagar natawo nga ulipon, ang mga nagapasakop sa Kasuguan ulipon man sang sina mismo nga Kasuguan. 25Si Hagar, nga nagarepresentar sang Bukid sang Sinai sa Arabia, nagarepresentar man sang siyudad sang Jerusalem subong. Kay ang mga tawo sa Jerusalem ulipon sang Kasuguan. 26Pero si Sara indi ulipon kag siya ang nagarepresentar sang langitnon nga Jerusalem. Kag siya ang aton iloy tungod kay indi kita ulipon sang Kasuguan. 27Kay nagasiling ang Kasulatan,
“Magkalipay ka, baw-as nga babayi!
Maghugyaw ka sa kalipay, ikaw nga wala pa gid makaagi sing pasakit sa pagbata.
Tungod nga bisan ginbayaan ka sang imo bana, mas madamo pa ang imo mabata sang sa babayi nga nagapuyo upod sa iya bana.”4:27 Isa. 54:1.
28Mga utod, mga anak na kamo sang Dios suno sa iya promisa, pareho kay Isaac nga natawo tungod nga siya ginpromisa sang Dios. 29Sang una, ang anak ni Abraham nga natawo sa ordinaryo nga pagkatawo naghingabot sa anak nga natawo paagi sa gahom sang Espiritu Santo. Kag amo man ini ang nagakatabo subong sa aton, ginahingabot kita sang mga tawo nga nagapasakop sa Kasuguan. 30Pero ano ang siling sang Kasulatan? “Palayasa inang babayi nga ulipon kag ang iya anak, kay ang anak sang ulipon indi dapat partihan sa palanublion sang anak sang babayi nga indi ulipon.”4:30 Gen. 21:10. 31Gani mga utod, indi kita pareho sa anak sang babayi nga ulipon kundi sa anak sang babayi nga indi ulipon.
1Pensem assim: um herdeiro, enquanto for criança, não tem vantagens, em relação aos criados da casa, no que diz respeito às riquezas que virá a receber mais tarde. 2Na realidade ele continua dependente da autoridade dos administradores dos bens e dos seus educadores, até ao tempo determinado pelo pai.
3Assim acontecia connosco quando éramos como essa criança: estávamos submetidos à força das leis e cerimónias judaicas e àqueles princípios rudimentares pelos quais se regem os que não são cristãos. 4Contudo, quando chegou o tempo determinado, Deus enviou o seu Filho, nascido de uma mulher, e sujeito à Lei judaica, 5para comprar a liberdade para nós que estávamos sob as imposições dessa Lei, a fim de poder adotar-nos como filhos. 6E visto que agora somos seus filhos, Deus enviou aos nossos corações o Espírito de seu Filho, pelo qual temos o direito de nos dirigirmos a Deus e de lhe falar como a um Pai que amamos. 7Assim já não somos como meros servos, mas somos filhos. E toda a herança de Deus nos pertence.
A preocupação de Paulo pelos gálatas
8Antes de conhecerem a Deus, vocês, os gentios, serviam como escravos aqueles que por natureza não são deuses. 9Agora que conhecem o verdadeiro Deus (ou melhor, que Deus vos reconhece como seus filhos), como é possível que queiram voltar atrás e tornar-se novamente escravos desses princípios rudimentares, fracos e sem valor? 10Respeitam determinados dias e meses, períodos lunares e anos. 11Receio bem que todo o meu trabalho em vosso benefício tenha sido em vão!
12Irmãos, peço-vos que se libertem, como eu, que também fui como vocês. Sempre nos entendemos bem. 13Lembram-se que nessa altura me encontrava muito doente, quando vos anunciei o evangelho pela primeira vez. 14E até podiam ter sido levados a não se interessarem e a afastarem-se de uma pessoa enfraquecida, como era o meu caso; mas não. Antes me receberam e cuidaram de mim como se eu fosse um anjo de Deus, como se fosse Jesus Cristo mesmo. 15E então, que é feito desses tempos felizes que vivemos juntos? Não estou a exagerar! Naquela altura senti que me teriam dado até os vossos próprios olhos, se isso fosse possível. 16Seria então agora que iriam considerar-me vosso inimigo pelo facto de vos dizer a verdade?
17Podem ter a certeza que essa gente que anda a fazer tudo para ganhar a vossa simpatia não está a agir para o vosso bem. No fundo, o que pretendem é fazer com que se afastem de mim e que o vosso zelo se concentre neles enquanto pessoas. 18Na verdade, é bom serem zelosos em fazer o bem, especialmente quando eu não estou presente. 19Eu estou a sofrer de novo por vossa causa, meus filhos, como uma mãe que espera o seu filho que vai nascer; pois desejo ardentemente que Cristo viva na vossa vida. 20Bem que gostaria de estar agora junto de vocês e aí saberia encontrar a melhor maneira de vos falar. Porque na verdade eu nem sei o que pensar a vosso respeito.
Agar e Sara
21Digam-me, os que insistem em submeter-se à obediência à Lei judaica: não compreendem o seu verdadeiro significado? 22Diz lá que Abraão teve dois filhos: um da escrava e outro de sua mulher que era livre. 23Mas houve uma diferença entre o nascimento do filho desta última e o da escrava: o filho da mulher escrava nasceu duma tentativa humana de fazer cumprir a promessa de Deus. Mas o filho da mulher livre nasceu em cumprimento do propósito de Deus, da sua promessa.
24Ora estas duas mulheres representam duas alianças. Uma é a do monte Sinai, o tipo de aliança feita com Agar, que dá à luz filhos para a escravidão. 25Ora, Agar é o monte Sinai na Arábia e representa a Jerusalém existente agora, pois tanto ela como os seus filhos vivem na escravidão. 26Mas Sara, a mulher livre, representa a Jerusalém celestial. Ela é a nossa mãe. 27Isto é o que Isaías escreveu:
“Alegra-te tu, mulher que não tiveste filhos.
Expande a tua alegria com cânticos,
tu que não estás de parto!
Porque tu que foste abandonada
terás mais filhos do que a que tem marido.”4.27 Is 54.1.
28Pois vocês, irmãos, são esses filhos prometidos por Deus, tal como Isaque. 29E tal como acontecia naquele tempo, em que o filho nascido segundo a ordem natural perseguia aquele que veio ao mundo segundo o Espírito de Deus, assim é também agora.
30Mas que diz a Escritura? “Manda embora essa escrava e o seu filho, pois este não será herdeiro juntamente com o filho da mulher livre!”4.30 Gn 21.10. 31Portanto, meus irmãos, nós não somos filhos da escrava, mas da mulher livre.
