1Samtang bata pa ang manunubli, pareho lang siya sa ulipon bisan matuod nga siya ang tag-iya sang tanan nga pagkabutang. 2May mga tawo nga ginasaligan nga magaatipan sa iya kag sa iya mga propedad hasta sa tion nga gintalana sang iya amay. 3Kita amo man sina anay sang wala pa kita nakahibalo parte sa pagtuo.4:3 sang wala pa kita nakahibalo parte sa pagtuo: sa literal, sang bata pa kita. Gin-ulipon kita sang panguna nga pagtulun-an nga umalagi lang. 4Pero sang pag-abot sang tion nga gintalana sang Dios, ginpadala niya ang iya Anak diri sa kalibutan. Natawo siya sa isa ka babayi kag nagkabuhi sa idalom sang Kasuguan 5agod tubuson ang tanan nga ara sa idalom sang Kasuguan, agod mangin anak kita sang Dios.
6Kag tungod nga kita mga anak na sang Dios, ginpadala niya ang Espiritu sang iya Anak sa aton mga tagipusuon. Amo ina nga makatawag na kita sa Dios nga “Amay.” 7Gani karon, indi na kita mga ulipon kundi mga anak. Kag tungod nga kita mga anak sang Dios, magapanubli kita sang iya mga ginpromisa nga palanublion.
Ang Pagkabalaka ni Pablo sa mga Taga-Galacia
8Sang wala pa kamo nakakilala sa Dios mga ulipon kamo sang mga dios-dios nga indi man matuod. 9Pero karon nga nakilala na ninyo ang Dios (ukon mas maayo siguro kon magsiling ako, karon nga nakilala na kamo sang Dios subong iya mga anak), ti ngaa nga gusto pa ninyo magbalik liwat sa panguna nga pagtulun-an nga indi man makabulig? Ngaa gusto ninyo nga magpaulipon liwat sa sina nga pagtulun-an? 10May pinasulabi pa kamo nga mga adlaw, mga bulan, mga tiyempo kag mga tuig!4:10 Ginhambal ini ni Pablo tungod kay nagahunahuna sila nga ini makadugang sa kaluwasan nga ila nabaton kay Cristo. 11Ginahadlukan ako nga basi ang tanan ko nga pagpangabudlay dira sa inyo mangin wala sing pulos.
12Mga utod, nagapakitluoy ako sa inyo nga sundon ninyo ako, kay bisan Judio ako, ginsikway ko ang pagtuman sa Kasuguan sang mga Judio kag nangin pareho ako sa inyo nga mga indi Judio.
Wala kamo sing may nahimo nga malain sa akon. 13Nakahibalo gid kamo nga tungod sa akon pagmasakit nakawali ako sang Maayong Balita dira sa inyo sa nahauna nga tion. 14Kag bisan nalainan kamo sa deperensya sang akon lawas wala ninyo ako pagsikwaya. Ginbaton ninyo ako nga daw isa ka anghel nga halin sa Dios. Ginbaton ninyo ako pareho nga si Cristo Jesus ang inyo ginabaton. 15Maayo kamo sadto! Pero ano ang natabo sa inyo subong? Ako mismo makapamatuod nga sang una kon mahimo pa lang, bisan ang inyo mga mata lukaton ninyo agod ihatag sa akon. 16Pero subong ginakabig ninyo ako nga kaaway tungod nga ginasugid ko sa inyo ang kamatuoran.
17May mga tawo dira nga nagapakita nga sila nagakabalaka sa inyo, pero indi maayo ang ila katuyuan. Gusto lang nila nga palas-ayon kamo sa akon agod sila amo ang inyo dampigan. 18Indi malain nga magpakita sila sang pagkabalaka sa inyo bisan wala ako dira, basta maayo lang ang ila katuyuan. 19Pinalangga ko nga mga anak kay Cristo, samtang nagahulat ako nga ang kabuhi ni Cristo makita sa inyo, pareho ako sa manugbata nga nagapasakit. 20Kuntani dira ako sa sini nga mga tinion agod makapakighambal ako sa inyo sing maayo, kay nagalibog ang akon hunahuna tungod sa inyo!
Ang Halimbawa ni Hagar kag ni Sara
21May gusto ako nga ipamangkot sa inyo nga buot magpasakop sa Kasuguan. Wala bala kamo nakabati kon ano ang ginasiling sang Kasuguan? 22Nagasiling didto nga si Abraham may duha ka anak nga lalaki; ang isa sa ulipon nga si Hagar, kag ang isa sa iya asawa nga si Sara. 23Ang iya anak sa ulipon natawo sa ordinaryo nga pagkatawo, pero ang iya anak nga sa iya gid asawa natawo suno sa promisa sang Dios. 24Puwede ini nga himuon nga halimbawa: Ining duha ka babayi nagarepresentar sang duha ka kasugtanan. Si Hagar nagarepresentar sang kasugtanan nga ginhatag sang Dios kay Moises sa Bukid sang Sinai. Ini wala sing iban kundi ang Kasuguan. Ang iya mga anak natawo nga mga ulipon.4:24 Subong nga ang anak ni Hagar natawo nga ulipon, ang mga nagapasakop sa Kasuguan ulipon man sang sina mismo nga Kasuguan. 25Si Hagar, nga nagarepresentar sang Bukid sang Sinai sa Arabia, nagarepresentar man sang siyudad sang Jerusalem subong. Kay ang mga tawo sa Jerusalem ulipon sang Kasuguan. 26Pero si Sara indi ulipon kag siya ang nagarepresentar sang langitnon nga Jerusalem. Kag siya ang aton iloy tungod kay indi kita ulipon sang Kasuguan. 27Kay nagasiling ang Kasulatan,
“Magkalipay ka, baw-as nga babayi!
Maghugyaw ka sa kalipay, ikaw nga wala pa gid makaagi sing pasakit sa pagbata.
Tungod nga bisan ginbayaan ka sang imo bana, mas madamo pa ang imo mabata sang sa babayi nga nagapuyo upod sa iya bana.”4:27 Isa. 54:1.
28Mga utod, mga anak na kamo sang Dios suno sa iya promisa, pareho kay Isaac nga natawo tungod nga siya ginpromisa sang Dios. 29Sang una, ang anak ni Abraham nga natawo sa ordinaryo nga pagkatawo naghingabot sa anak nga natawo paagi sa gahom sang Espiritu Santo. Kag amo man ini ang nagakatabo subong sa aton, ginahingabot kita sang mga tawo nga nagapasakop sa Kasuguan. 30Pero ano ang siling sang Kasulatan? “Palayasa inang babayi nga ulipon kag ang iya anak, kay ang anak sang ulipon indi dapat partihan sa palanublion sang anak sang babayi nga indi ulipon.”4:30 Gen. 21:10. 31Gani mga utod, indi kita pareho sa anak sang babayi nga ulipon kundi sa anak sang babayi nga indi ulipon.
1Here is what I have been saying. As long as your own children are young, they are no different from slaves in your house. They are no different, even though they will own all the property. 2People are in charge of the property. And other people are in charge of the children. The children remain under their care until they become adults. At that time their fathers give them the property. 3It is the same with us. When we were children, we were slaves to the basic spiritual powers of the world. 4But then the chosen time came. God sent his Son. A woman gave birth to him. He was born under the authority of the law. 5He came to set free those who were under the authority of the law. He wanted us to be adopted as children with all the rights children have. 6Because you are his children, God sent the Spirit of his Son into our hearts. He is the Holy Spirit. By his power we call God Abba. Abba means Father. 7So you aren’t a slave any longer. You are God’s child. Because you are his child, God gives you the rights of those who are his children.
Paul’s Concern for the Believers in Galatia
8At one time you didn’t know God. You were slaves to gods that are really not gods at all. 9But now you know God. Even better, God knows you. So why are you turning back to those weak and worthless powers? Do you want to be slaves to them all over again? 10You are observing special days and months and seasons and years! 11I am afraid for you. I am afraid that somehow I have wasted my efforts on you.
12I make my appeal to you, brothers and sisters. I’m asking you to become like me. After all, I became like you. You didn’t do anything wrong to me. 13Remember when I first preached the good news to you? Remember I did that because I was sick. 14And my sickness was hard on you. But you weren’t mean to me. You didn’t make fun of me. Instead, you welcomed me as if I were an angel of God. You welcomed me as if I were Christ Jesus himself. 15So why aren’t you treating me the same way now? Suppose you could have torn out your own eyes and given them to me. Then you would have done it. I am a witness to this. 16Have I become your enemy now by telling you the truth?
17Those people are trying hard to win you over. But it is not for your good. They want to take you away from us. They want you to commit yourselves to them. 18It is fine to be committed to something, if the purpose is good. And you shouldn’t be committed only when I am with you. You should always be committed. 19My dear children, I am in pain for you like I was when we first met. I have pain like a woman giving birth. And my pain will continue until Christ makes you like himself. 20I wish I could be with you now. I wish I could change my tone of voice. As it is, I don’t understand you.
Hagar and Sarah
21You who want to be under the authority of the law, tell me something. Don’t you know what the law says? 22It is written that Abraham had two sons. The slave woman gave birth to one of them. The free woman gave birth to the other one. 23Abraham’s son by the slave woman was born in the usual way. But his son by the free woman was born because of God’s promise.
24These things are examples. The two women stand for two covenants. One covenant comes from Mount Sinai. It gives birth to children who are going to be slaves. It is Hagar. 25Hagar stands for Mount Sinai in Arabia. She stands for the present city of Jerusalem. That’s because she and her children are slaves. 26But the Jerusalem that is above is free. She is our mother. 27It is written,
“Be glad, woman,
you who have never had children.
Shout for joy and cry out loud,
you who have never had labor pains.
The woman who is all alone has more children
than the woman who has a husband.” (Isaiah 54:1)
28Brothers and sisters, you are children because of God’s promise just as Isaac was. 29At that time, the son born in the usual way tried to hurt the other son. The other son was born by the power of the Holy Spirit. It is the same now. 30But what does Scripture say? “Get rid of the slave woman. Get rid of her son. The slave woman’s son will never have a share of the family’s property. He’ll never share it with the free woman’s son.” (Genesis 21:10) 31Brothers and sisters, we are not the slave woman’s children. We are the free woman’s children.
