Ezra 9 – HLGN & NSP

Ang Pulong Sang Dios

Ezra 9:1-15

Nagpangasawa ang mga Israelinhon sang mga Indi Israelinhon

1Nagsiling pa si Ezra: Pagkatapos sini nga hitabo, nagkadto sa akon ang mga pangulo sang mga Judio kag nagsiling, “Madamo sa katawhan sang Israel, pati na ang mga pari kag ang mga Levita, ang nagaginawi pareho sang mga katawhan sa ila palibot. Ginahimo nila ang mga makangilil-ad nga mga buluhaton sang mga Canaanhon, Hithanon, Periznon, Jebusnon, Ammonhon, Moabnon, Egiptohanon, kag Amornon. 2Nagpangasawa pa gani sila kag ang ila mga anak sang mga babayi nga halin sa sini nga mga katawhan. Gani ang katawhan nga pinili sang Dios nasimpunan sang iban nga mga katawhan. Kag ang aton mga pangulo kag mga opisyal amo pa ang nanguna sa paghimo sini.”

3Sang mabatian ko ini, gin-gisi ko ang akon bayo sa kasubo; gin-gan-it ko ang akon buhok kag burangos, kag nagpungko ako nga nagakaurungan. 4Nagtipon sa akon ang mga tawo nga hinadlukan sa mensahi sang Dios sang Israel parte sa pagluib sang ila kapareho nga mga Israelinhon nga nagbalik halin sa pagkabihag. Nagpungko lang ako nga nagakaurungan hasta nga nag-abot ang oras sang pangsirom nga halad.9:4 pangsirom nga halad: Ginahimo ini sang pagsalop na sang adlaw. 5Pag-abot sang sina nga oras, gin-untatan ko ang akon pagpangasubo. Nagluhod ako nga gisi ang akon bayo, kag nagpangamuyo nga nagabayaw sang akon mga kamot sa Ginoo nga akon Dios. 6Siling ko, “Dios ko, nahuya gid ako. Indi ako makatangla sa imo sa kahuya, tungod kay puwerte na gid ang amon mga sala; daw lapaw na ini sa amon mga ulo kag lambot na sa langit. 7Halin sang panahon sang amon mga katigulangan hasta subong, puwerte ang amon sala; kag tungod sini, kami kag ang amon mga hari kag mga pari permi ginasakop sang mga hari sang iban nga mga nasyon. Ginpamatay nila ang iban sa amon, kag ang iban ginbihag, ginkawatan kag ginpakahuy-an, pareho sa nagakatabo sa amon subong.

8“Kag karon, sa malip-ot nga tion, ginkaluoyan mo kami, Ginoo nga amon Dios. Gintugutan mo nga may mabilin sa amon, kag ginpaestar mo kami nga may seguridad sa sining lugar nga imo ginpili. Ginhatagan mo kami sang paglaom kag ginpahaganhagan mo ang amon kahimtangan sa amon pagkaulipon. 9Bisan mga ulipon kami, wala mo kami ginapabay-an sa amon pagkaulipon, kundi ginapakita mo ang imo gugma sa amon paagi sa maayo nga pagtratar sang mga hari sang Persia sa amon. Ginhimo mo ini agod mahatagan mo kami sang bag-o nga kabuhi, kag agod mapatindog namon liwat ang imo templo nga naguba, kag agod mahatagan mo kami sang proteksyon diri sa Juda kag Jerusalem.

10“Pero karon nga nakasala kami, O Dios namon, ano pa ang masiling namon? Kay ginbaliwala namon ang imo mga sugo 11nga ginhatag mo sa amon paagi sa imo mga alagad nga mga propeta. Nagsiling sila sa amon nga ang duta nga amon kadtuan agod panag-iyahan mahigko nga duta tungod sang kalautan sang mga pumuluyo sini. Ginhigkuan nila ang bisan diin nga parte sang sini nga duta paagi sa ila makangilil-ad nga mga binuhatan. 12Nagsiling man ang mga propeta sa amon nga indi gid kami magpangasawa ukon magpamana sa ila, kag indi gid kami magbulig sa ila nga mag-uswag sila, agod mangin malig-on kag mainuswagon kami,9:12 mainuswagon kami: ukon, makakaon kami sang pinakamaayo nga mga produkto sang duta. kag agod ini nga kauswagan magapabilin sa amon mga kaliwat hasta san-o. 13Ginsilutan mo kami, O Dios namon, tungod sang amon mga sala. Pero ang silot mo sa amon indi tuman nga bayad sa sala nga nahimo namon, kag gintugutan mo pa nga may mabilin nga buhi sa amon. 14Pero bisan pa sini, ginsupak liwat namon ang imo mga sugo, kag nagpangasawa kag nagpamana kami sang mga tawo nga nagahimo sang makangilil-ad nga mga binuhatan. Sigurado gid nga maakig ka sa amon kag laglagon mo kami hasta nga wala na sing may mabilin sa amon. 15O Ginoo, Dios sang Israel, matarong ikaw. Kay gintugutan mo nga may mabilin sa amon nga buhi hasta subong. Ginatuad namon ang amon mga sala, kay indi kami makapabilin sa imo presensya tungod sining amon mga sala.”

New Serbian Translation

Јездрина 9:1-15

Јездрина молитва због женидбе са туђинкама

1Када се све ово завршило, приступили су ми главари и рекли: „Израиљски народ, свештеници и Левити се нису одвојили од народа земаљских и њихових одвратности, од Хананаца, Хетита, Фережана, Јевусеја, Амонаца, Моаваца, Египћана и Аморејаца. 2Узели су неке од њихових ћерки за себе и своје синове, па су помешали свети род са народима земаљским. У овом неверству су предњачили главари и достојанственици.“

3А ја, чим сам чуо за ову ствар, раздерао сам своју одећу и плашт, чупао косу са главе и браде, па сам сео као скамењен. 4Око мене су се окупили сви који су се бојали од речи Бога Израиља, због неверства повратника из изгнанства, а ја сам седео као скамењен све до вечерње жртве.

5А током вечерње жртве сам устао из своје понижености, па сам раздеране одеће и плашта, пао на колена и раширио руке Господу, мом Богу. 6Рекао сам:

„О, мој Боже! Срамота ме је и постиђен сам да бих подигао, о, мој Боже, своје лице к теби, јер су наше кривице нарасле преко главе и грех је наш велик до небеса. 7Још од времена наших очева у греху смо великом све до ових дана. Због наших кривица смо били дани ми, наши цареви и наши свештеници у руке царева земаљских – под мач, у изгнанство, за отимачину и срамоту све до данас.

8А сада, на трен нам је дошла милост од Господа, Бога нашег: да нам остави остатак; да нам да упориште у месту своје светости; да нам просветли очи наше Бог наш, и да нам да мало живнемо у свом робовању. 9Јер, ми смо робље, али у нашем робовању наш нас Бог није напустио: смиловао нам се пред царевима Персије да оживимо, да се подигне Дом нашег Бога и поправе његове рушевине, да нам да зид у Јуди и у Јерусалиму.

10И шта сад да кажемо, о, Боже наш, после овог?! Јер, напустили смо твоје заповести 11које си нам заповедио преко својих слугу, пророка: ’Земља у коју идете да је запоседнете је нечиста земља због нечистоће земаљских народа. Напунили су је својим одвратностима и нечистоћама с краја на крај. 12Зато не удајите своје ћерке за њихове синове нити узимајте њихове ћерке за своје синове. Не тражите трајни мир и корист са њима, да бисте остали јаки, да бисте јели добра земље и оставили је у наследство својим синовима довека.’

13И после свега тога што је дошло на нас, због наших злодела и наших великих греха, ипак си нас, Боже наш, поштедео више него што су наше кривице заслужиле, и дао нам остатак као што је овај. 14Зар да узвратимо кршењем твојих заповести и орођавамо се са народима оваквих одвратности? Зар се не би разгневио на нас и докрајчио нас тако да више не буде ни остатка ни преживелих? 15О, Господе, Боже Израиљев, ти си праведан јер смо преостали као остатак, као што је данас. Ево нас пред тобом у нашим гресима и због тога не можемо да стојимо пред тобом.“