Ezra 9 – HLGN & HTB

Ang Pulong Sang Dios

Ezra 9:1-15

Nagpangasawa ang mga Israelinhon sang mga Indi Israelinhon

1Nagsiling pa si Ezra: Pagkatapos sini nga hitabo, nagkadto sa akon ang mga pangulo sang mga Judio kag nagsiling, “Madamo sa katawhan sang Israel, pati na ang mga pari kag ang mga Levita, ang nagaginawi pareho sang mga katawhan sa ila palibot. Ginahimo nila ang mga makangilil-ad nga mga buluhaton sang mga Canaanhon, Hithanon, Periznon, Jebusnon, Ammonhon, Moabnon, Egiptohanon, kag Amornon. 2Nagpangasawa pa gani sila kag ang ila mga anak sang mga babayi nga halin sa sini nga mga katawhan. Gani ang katawhan nga pinili sang Dios nasimpunan sang iban nga mga katawhan. Kag ang aton mga pangulo kag mga opisyal amo pa ang nanguna sa paghimo sini.”

3Sang mabatian ko ini, gin-gisi ko ang akon bayo sa kasubo; gin-gan-it ko ang akon buhok kag burangos, kag nagpungko ako nga nagakaurungan. 4Nagtipon sa akon ang mga tawo nga hinadlukan sa mensahi sang Dios sang Israel parte sa pagluib sang ila kapareho nga mga Israelinhon nga nagbalik halin sa pagkabihag. Nagpungko lang ako nga nagakaurungan hasta nga nag-abot ang oras sang pangsirom nga halad.9:4 pangsirom nga halad: Ginahimo ini sang pagsalop na sang adlaw. 5Pag-abot sang sina nga oras, gin-untatan ko ang akon pagpangasubo. Nagluhod ako nga gisi ang akon bayo, kag nagpangamuyo nga nagabayaw sang akon mga kamot sa Ginoo nga akon Dios. 6Siling ko, “Dios ko, nahuya gid ako. Indi ako makatangla sa imo sa kahuya, tungod kay puwerte na gid ang amon mga sala; daw lapaw na ini sa amon mga ulo kag lambot na sa langit. 7Halin sang panahon sang amon mga katigulangan hasta subong, puwerte ang amon sala; kag tungod sini, kami kag ang amon mga hari kag mga pari permi ginasakop sang mga hari sang iban nga mga nasyon. Ginpamatay nila ang iban sa amon, kag ang iban ginbihag, ginkawatan kag ginpakahuy-an, pareho sa nagakatabo sa amon subong.

8“Kag karon, sa malip-ot nga tion, ginkaluoyan mo kami, Ginoo nga amon Dios. Gintugutan mo nga may mabilin sa amon, kag ginpaestar mo kami nga may seguridad sa sining lugar nga imo ginpili. Ginhatagan mo kami sang paglaom kag ginpahaganhagan mo ang amon kahimtangan sa amon pagkaulipon. 9Bisan mga ulipon kami, wala mo kami ginapabay-an sa amon pagkaulipon, kundi ginapakita mo ang imo gugma sa amon paagi sa maayo nga pagtratar sang mga hari sang Persia sa amon. Ginhimo mo ini agod mahatagan mo kami sang bag-o nga kabuhi, kag agod mapatindog namon liwat ang imo templo nga naguba, kag agod mahatagan mo kami sang proteksyon diri sa Juda kag Jerusalem.

10“Pero karon nga nakasala kami, O Dios namon, ano pa ang masiling namon? Kay ginbaliwala namon ang imo mga sugo 11nga ginhatag mo sa amon paagi sa imo mga alagad nga mga propeta. Nagsiling sila sa amon nga ang duta nga amon kadtuan agod panag-iyahan mahigko nga duta tungod sang kalautan sang mga pumuluyo sini. Ginhigkuan nila ang bisan diin nga parte sang sini nga duta paagi sa ila makangilil-ad nga mga binuhatan. 12Nagsiling man ang mga propeta sa amon nga indi gid kami magpangasawa ukon magpamana sa ila, kag indi gid kami magbulig sa ila nga mag-uswag sila, agod mangin malig-on kag mainuswagon kami,9:12 mainuswagon kami: ukon, makakaon kami sang pinakamaayo nga mga produkto sang duta. kag agod ini nga kauswagan magapabilin sa amon mga kaliwat hasta san-o. 13Ginsilutan mo kami, O Dios namon, tungod sang amon mga sala. Pero ang silot mo sa amon indi tuman nga bayad sa sala nga nahimo namon, kag gintugutan mo pa nga may mabilin nga buhi sa amon. 14Pero bisan pa sini, ginsupak liwat namon ang imo mga sugo, kag nagpangasawa kag nagpamana kami sang mga tawo nga nagahimo sang makangilil-ad nga mga binuhatan. Sigurado gid nga maakig ka sa amon kag laglagon mo kami hasta nga wala na sing may mabilin sa amon. 15O Ginoo, Dios sang Israel, matarong ikaw. Kay gintugutan mo nga may mabilin sa amon nga buhi hasta subong. Ginatuad namon ang amon mga sala, kay indi kami makapabilin sa imo presensya tungod sining amon mga sala.”

Het Boek

Ezra 9:1-15

Ezra keert zich tot God en belijdt schuld

1Toen brachten de leiders van het volk mij een bezoek. Zij vertelden mij dat veel mensen, waaronder zelfs priesters en Levieten, hadden deelgenomen aan de gruwelijke gebruiken van de heidense volken die daar woonden. Zij hadden zich net zo gedragen als de Kanaänieten, Hethieten, Perizzieten, Jebusieten, Ammonieten, Moabieten, Egyptenaren en Amorieten. 2Want de Israëlitische mannen waren getrouwd met meisjes van heidense volken. En zij hadden ook hun zonen laten trouwen met meisjes van die andere volken. Het heilige volk van God had zich daardoor vermengd met heidense volken. Sommige leiders waren hierin zelfs voorgegaan. 3Toen ik dit hoorde, scheurde ik mijn kleren, trok mijn haar uit mijn hoofd en baard en ging diepverslagen zitten. 4Er verzamelde zich een grote groep mensen bij mij. Allen beefden van angst voor de God van Israël om deze zonde van de eerder teruggekeerde ballingen. Zo bleven wij verbijsterd zitten tot de tijd van het avondoffer. 5Ten slotte stond ik op. Vol schaamte en in gescheurde kleren knielde ik en hief mijn handen op naar de Here, mijn God, en bad: 6‘O mijn God, wat schaam ik mij! Ik durf mijn hoofd niet op te heffen, mijn God, want wij hebben zwaar gezondigd. Ja, onze schuld is onmetelijk groot. 7De geschiedenis van ons volk vertelt van niets dan zonde. Daarom vielen wij en onze koningen en priesters in handen van heidense koningen. We werden gedood, gevangengenomen, beroofd en in het openbaar vernederd tot vandaag toe.

8Maar nu bent U ons genadig. U hebt een aantal van ons uit ballingschap naar Jeruzalem laten terugkeren. U hebt ons een tijd van vreugde en verademing gegeven in onze slavernij. 9Want al waren wij slaven, U hebt ons niet in de steek gelaten. Integendeel, U maakte dat de koningen van Perzië ons welgezind waren! Zij hielpen ons zelfs bij de herbouw van uw tempel. Zij stelden ons weer in het bezit van deze ommuurde stad Jeruzalem in Juda. 10Maar nu, o God, wat kunnen wij zeggen na dit alles? Wij hebben U immers opnieuw verlaten en uw geboden overtreden! 11De profeten hebben ons gewaarschuwd. Zij zeiden dat het land dat wij zouden krijgen, volkomen was bezoedeld door de gruwelijke gebruiken van de volken die er woonden. 12Daarom gebood U ons onze dochters niet met hun zonen te laten trouwen of onze zonen met hun dochters. We mochten deze volken op geen enkele manier helpen. Alleen als wij ons aan onze regel zouden houden, zouden wij een sterk volk worden en wonen in een welvarend land dat van geslacht op geslacht onze woonplaats zou zijn. 13Maar wat hebben wij nu gedaan? U hebt ons eerst voor onze overtredingen gestraft met ballingschap en daarbij gaf U ons veel minder straf dan wij hadden verdiend. Daarna liet U een groot aantal ballingen terugkeren. 14Maar nu hebben wij opnieuw uw geboden overtreden! Wij hebben huwelijken gesloten met mensen die gruwelijke dingen doen. U zult nu opnieuw toornig worden, zodat U ons allemaal vernietigt en niemand laat ontkomen. 15O Here, God van Israël, U bent een rechtvaardig God. Hier staan wij dan, als een groepje overlevende ballingen, vol schuld. U zult ons ongetwijfeld veroordelen. Hoe kunnen wij U zo onder ogen komen?’