Ezekiel 5 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 5:1-17

Ang Palaabuton nga Kalaglagan sang Jerusalem

1Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, “Tawo, kuha ka sang matalom nga espada kag gamita nga pangkiskis sa imo buhok kag burangos. Dayon kiluha ang imo buhok kag burangos sa pagpartida sini sa tatlo ka parte. 2Ibutang ang isa ka parte sa tisa nga gindrowingan mo sang Jerusalem, kag sunuga ini dira sa tunga sang siyudad pagkatapos sang pagpakita mo sang pagkibon sini. Ibutang ang isa pa ka parte sa palibot sang siyudad kag pang-utda-utda ini sang imo espada. Ang nabilin nga parte isabwag sa kahanginan, kay laptahon ko ang akon katawhan paagi sa espada. 3Pero magbilin ka sang diutay lang nga buhok kag putsa ini sa imo bayo. 4Dayon kuhai ini sang pila ka bilog kag ihaboy sa kalayo agod masunog. Halin sa sini magalapta ang kalayo kag magasunog sa bug-os nga Israel.

5Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga amo ato ang dangatan sang Jerusalem, ang siyudad nga ginhimo ko nga pinakaimportante nga lugar sa kalibutan. 6Ginlapas niya ang akon mga sugo, kag mas malaot pa siya sang sa iban nga mga nasyon sa iya palibot. Ginsikway niya ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 7Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kamo nga mga taga-Jerusalem, mas malaot pa kamo sang sa iban nga mga nasyon sa inyo palibot. Wala ninyo pagtumana ang akon mga sugo kag mga pagsulundan, kag wala man gani ninyo pagtumana5:7 wala man gani ninyo pagtumana: Amo ina sa kalabanan nga mga kopya sang Hebreo. Pero sa iban nga mga kopya sini kag sa Syriac, gintuman ninyo. Tan-awa man sa 11:12. ang mga pagsulundan sang mga nasyon sa inyo palibot. 8Gani ako, ang Ginoong Dios, nagakontra sa inyo. Silutan ko kamo nga makita sang mga nasyon. 9Tungod sa inyo makangilil-ad nga mga ginahimo, himuon ko sa inyo ang wala ko pa mahimo kag ang indi ko na paghimuon pa. 10Kaunon sang mga ginikanan ang ila mga anak, kag kaunon sang mga anak ang ila mga ginikanan. Silutan ko gid kamo, kag ang mga mabilin sa inyo laptahon ko sa bug-os nga kalibutan. 11Ako, ang buhi nga Ginoong Dios, nagasumpa nga laglagon ko kamo nga wala sing luoy-luoy tungod nga ginhigkuan ninyo ang akon templo paagi sa pagsimba sa mga dios-dios kag sa paghimo sang makangilil-ad nga mga butang. 12Partihon ko kamo sa tatlo ka parte. Ang isa ka parte magakalamatay paagi sa gutom kag mga balatian dira sa siyudad. Ang isa pa ka parte magakalamatay paagi sa espada sa guwa sang siyudad. Kag ang mabilin nga parte laptahon ko sa bug-os nga kalibutan kag padayon ko sila nga hingabuton.5:12 padayon ko sila nga hingabuton: sa literal, lagson ko sila sang espada.

13“Kon matabo na ini maumpawan na ako sa akon puwerte nga kaakig sa inyo, kag makabalos na ako. Kon mapatilaw ko na kamo sang akon kaakig, mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, nagpakighambal sa inyo tungod sa akon puwerte nga balatyagon sa inyo. 14Gub-on ko ang inyo siyudad kag pakahuy-an kamo sang mga nasyon sa inyo palibot kag sang mga nagaalagi sa inyo lugar. 15Pakahuy-an, yagutaon, kag kangidlisan kamo sang mga nasyon sa inyo palibot. Mangin paandam kamo sa ila sa tion nga silutan ko kamo sa akon puwerte nga kaakig. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 16Padal-an ko kamo sang gutom nga pareho sang pana nga magalaglag sa inyo. Magagrabe nga magagrabe ang gutom hasta nga wala na kamo sang may makaon. 17Wala labot sa gutom padal-an ko man kamo sang mapintas nga mga sapat kag pamatyon nila ang inyo mga anak. Magakalamatay man kamo sa mga balatian kag sa inaway. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Hoffnung für Alle

Hesekiel 5:1-17

Gottes Strafe trifft Jerusalem

1Gott befahl mir: »Du Mensch, nimm ein scharfes Schwert! Benutz es als Schermesser und schneide dir damit die Haare und den Bart ab! Dann hol eine Waage und teile die Haare gleichmäßig auf! 2Ein Drittel sollst du mitten auf den Stein mit den Umrissen von Jerusalem legen und dort verbrennen, nachdem du die Belagerung der Stadt nachgestellt hast. Das zweite Drittel zerkleinere mit dem Schwert und verteile es rings um den Stein herum, das letzte Drittel streu in den Wind! Denn ich werde die Einwohner von Jerusalem mit gezücktem Schwert vertreiben. 3Behalte nur wenige Haare zurück und steck sie in dein Gewand! 4Aber auch von ihnen sollst du noch einige herausnehmen: Wirf sie ins Feuer und lass sie verbrennen! Das Feuer wird sich ausbreiten und das ganze Volk Israel verzehren.

5Ich, Gott, der Herr, sage: Schaut euch Jerusalem an! Ich habe es zum Mittelpunkt aller Völker und Länder gemacht, 6aber seine Einwohner haben sich gegen mich aufgelehnt und meine Weisungen in den Wind geschlagen. Darin haben sie alle Völker ringsum übertroffen. Ja, sie verwerfen mein Gesetz, sie wollen nicht nach meinen Geboten leben. 7Nun kündige ich, Gott, der Herr, ihnen an: Weil ihr es noch schlimmer getrieben habt als die Völker um euch her, weil ihr euch nicht nach meinen Weisungen und Geboten, ja, nicht einmal nach Recht und Sitte der anderen Völker gerichtet habt, 8darum wende ich selbst, der Herr, mich nun gegen euch. Vor den Augen aller Völker ziehe ich euch zur Rechenschaft. Darauf könnt ihr euch verlassen! 9Weil ihr genau das tut, was ich verabscheue, werde ich euch so hart bestrafen, wie ich es vorher noch nie getan habe und auch nie wieder tun werde. 10Mitten in Jerusalem werden Väter und Kinder sich gegenseitig töten und aufessen. Ich halte Gericht über euch und zerstreue die Überlebenden in alle Winde.

11Ich, Gott, der Herr, schwöre, so wahr ich lebe: Weil ihr meinen heiligen Tempel mit all euren widerlichen Götzen und abscheulichen Taten entweiht habt, werde ich Jerusalem kahl scheren. Keine Träne werde ich um euch vergießen, kein Mitleid mit euch haben. 12Ein Drittel von euch geht in der Stadt zugrunde – durch Seuchen oder Hunger. Das zweite Drittel wird vor den Mauern Jerusalems mit dem Schwert niedergemetzelt, und den Rest zerstreue ich in alle Winde – mit gezücktem Schwert werde ich sie vertreiben. 13Ich nehme Rache und gieße meinen Zorn über euch aus. Wenn er euch mit voller Wucht trifft, werdet ihr erkennen, dass ich, der Herr, leidenschaftlich versucht habe, euch zu warnen.

14Dich, Jerusalem, mache ich zu einem Trümmerhaufen. Alle Völker ringsum werden dich verhöhnen – ja, jeder, der an dir vorübergeht, 15hat dann nur noch Hohn und Spott für dich übrig. Du wirst ein Bild des Schreckens und ein warnendes Beispiel für deine Nachbarvölker sein, wenn ich mit dir ins Gericht gehe und dich verurteile. Dann trifft dich die ganze Härte meines Zorns. Darauf gebe ich, der Herr, mein Wort.

16Ihr Einwohner von Jerusalem, euren Brotvorrat lasse ich zu Ende gehen, der Hunger wird euch quälen wie tödliche Pfeile. 17Hungersnot und wilde Tiere rauben euch die Kinder; Seuchen, Krieg und Gewalt richten euch zugrunde. Mein Wort gilt!«