Ezekiel 37 – HLGN & NSP

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 37:1-28

Ang Patag nga May Madamo nga mga Tul-an

1Karon, gin-gamhan ako sang Ginoo kag gindala ako sang iya Espiritu sa tunga sang patag nga puno sang tul-an. 2Ginlibot ako sang Ginoo didto, kag nakita ko ang puwerte kadamo nga mga tul-an nga nagalapta didto sa patag. Mamala gid ang mga tul-an. 3Nagpamangkot ang Ginoo sa akon, “Tawo, mabuhi pa bala ini nga mga tul-an?” Nagsabat ako, “O Ginoong Dios, ikaw gid lang ang nakahibalo sina.”

4Nagsiling siya liwat sa akon, “Silinga inang mamala nga mga tul-an nga magpamati sila sa akon ginasiling. 5Kay ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Paginhawaon ko kamo, kag mabuhi kamo. 6Hatagan ko kamo sang mga ugat kag mga unod, kag putson ko kamo sang panit. Paginhawaon ko kamo, kag mabuhi kamo. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.”

7Gani gintuman ko ang ginmando sa akon. Kag samtang nagahambal ako, nabatian ko ang linagatok, kag ang mga tul-an nag-alalangot. 8Nakita ko dayon nga may mga ugat kag mga unod na ini kag naputos sang panit, pero wala pa sila nagaginhawa.

9Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, silinga ang hangin nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O hangin, maghuyop kamo halin sa apat ka direksyon sa paghatag sang ginhawa sa sinang patay nga mga lawas agod mabuhi sila.” 10Kag amo ato ang akon ginsiling, suno sa iya ginmando sa akon. Nakabaton sang ginhawa ang patay nga mga lawas kag nabuhi sila. Nagtindog sila, kag puwerte sa ila kadamo, daw isa ka batalyon nga mga soldado.

11Nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Tawo, ina nga mga tul-an nagarepresentar sang bug-os nga katawhan sang Israel. Nagasiling sila, ‘Mala na ang amon mga tul-an, kag wala na kami sing paglaom; ginlaglag na kami.’ 12Gani silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O katawhan ko, buksan ko ang inyo mga lulubngan kag banhawon ko kamo, kag ibalik sa duta sang Israel. 13Dayon mahibaluan ninyo, O katawhan ko, nga ako amo ang Ginoo, kon buksan ko na ang inyo mga lulubngan kag banhawon ko kamo. 14Ihatag ko ang akon Espiritu sa inyo kag mabuhi kamo, kag paestaron ko kamo sa inyo kaugalingon nga duta. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. Kon ano ang akon ginahambal, ginatuman ko. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Ang Pag-isa sang Juda kag Israel

15Nagsiling ang Ginoo sa akon, 16“Tawo, magkuha ka sang lipak kag sulati ini sang, ‘Ang ginharian sang Juda.’ Dayon magkuha ka sang isa pa ka lipak kag sulati sang, ‘Ang ginharian sang Israel.’ 17Sugpuna ining duha ka lipak agod mangin isa na lang ini sa imo kamot. 18Kon pamangkuton ka gani sang imo mga kasimanwa kon ano ang buot silingon sina, 19sabta sila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Sugpunon ko ang lipak nga nagarepresentar sang Israel kag ang lipak nga nagarepresentar sang Juda, kag mangin isa na lang ini sa akon kamot.’

20“Samtang ginauyatan mo ang lipak nga imo ginsulatan, ipakita ini sa mga tawo, 21kag silinga sila, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Kuhaon ko ang mga Israelinhon sa tanan nga nasyon nga sa diin sila naglalapta, kag dal-on ko sila pabalik sa ila kaugalingon nga duta. 22Isahon ko na lang sila ka nasyon sa duta sang Israel. Isa lang ka hari ang magahari sa ila, kag indi na sila mabahin pa liwat sa duha ka nasyon ukon ginharian. 23Indi na nila paghigkuan ang ila kaugalingon paagi sa pagsimba sa ila makangilil-ad nga mga dios-dios, ukon sa paghimo sang bisan ano nga sala. Kay luwason ko sila sa tanan nila nga pagpakasala, kag tinluan ko sila. Mangin katawhan ko sila, kag mangin Dios nila ako. 24Magahari sa ila ang hari nga kaliwat sang akon alagad nga si David. May isa lang sila tanan ka manugbantay. Pagasundon nila sing maayo ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 25Magaestar sila sa duta nga akon ginhatag sa akon alagad nga si Jacob, ang duta nga sa diin nag-estar ang ila mga katigulangan. Didto sila kag ang ila mga kaliwat magaestar hasta san-o, kag magahari sa ila ang hari nga kaliwat sang akon alagad nga si David sa wala sing katapusan. 26Magahimo ako sang kasugtanan sa ila nga mangin maayo ang ila kahimtangan, kag ini nga kasugtanan magapadayon hasta san-o. Paestaron ko sila sa ila duta 37:26 Paestaron ko sila sa ila duta: ukon, Pakamaayuhon ko sila. Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. kag padamuon ko sila, kag patindugon ko ang akon templo sa ila tunga sa wala sing katapusan. 27Magapuyo ako upod sa ila. Mangin Dios nila ako, kag mangin katawhan ko sila. 28Kag kon magpabilin na ang akon templo sa ila sa wala sing katapusan, mahibaluan sang mga nasyon nga ako, ang Ginoo, amo ang nagpili sa mga Israelinhon nga mangin akon.’ ”

New Serbian Translation

Књига пророка Језекиља 37:1-28

Долина сувих костију

1Рука се Господња спустила на мене. Господ ме је понео својим Духом и поставио ме усред долине пуне костију. 2Провео ме је око њих, и гле, било их је веома много по долини. Биле су веома суве. 3Рекао ми је: „Сине човечији, могу ли да оживе ове кости?“

Ја одговорих: „То само ти знаш, Господе Боже.“

4Он ми рече: „Пророкуј овим костима и реци им: ’Суве кости, чујте реч Господњу! 5Говори Господ Бог овим костима: ево, удахнућу свој Дух у вас и оживећете. 6Ставићу на вас жиле, обложићу вас месом, и навући на вас кожу. Удахнућу у вас дух и оживећете. Тада ћете знати да сам ја Господ.’“

7Ја сам пророковао како ми је заповедио. И док сам ја пророковао, зачуо се звук као клепет; кости су се прибирале једна уз другу. 8Погледао сам, и гле, на њима су се појавиле жиле и месо, преко њих се навукла кожа, али није било духа у њима.

9Господ ми рече: „Пророкуј духу, пророкуј, сине човечији, и реци духу: ’Говори Господ Бог: од четири ветра дођи, душе, и дахни у ове побијене да оживе.’“ 10Ја сам пророковао како ми је заповедио, и дух је дошао у њих; они су оживели и стали на своје ноге, војска веома, веома велика.

11Он ми рече: „Сине човечији, ове кости су сав дом Израиљев. Они, ево, говоре: ’Осушише нам се кости, наду смо изгубили; пропадосмо!’ 12Зато пророкуј и реци им: ’Говори Господ Бог: ево, ја ћу отворити ваше гробове и подићи вас из ваших гробова, мој народе, и довести вас у земљу Израиљеву. 13И знаћете, да сам ја Господ, мој народе, кад отворим ваше гробове и подигнем вас из ваших гробова. 14Удахнућу свог Духа у вас и оживећу вас, па ћу вас сместити у вашу земљу. Тада ћете знати да сам то ја, Господ, рекао и учинио – говори Господ Бог.’“

Два дрвета

15Дође ми реч Господња: 16„Ти, сине човечији, узми једно дрво и напиши на њему: ’Јуда, и његов савезник, народ Израиљев.’ Онда узми друго дрво и напиши на њему: ’Јосиф, дрво Јефремово, и његов савезник, сав дом Израиљев.’ 17Састави их једно с другим, да буду једно у твојој руци.

18Када те твоји сународници упитају: ’Нећеш ли да нам кажеш шта ово значи?’, 19ти им реци: ’Говори Господ Бог: ево, ја ћу узети дрво Јосифово, које је у руци Јефремовој и племена Израиљевих, његових савезника, па ћу га саставити с Јудиним дрветом и сјединити их у једно дрво. И постаће једно дрво у мојој руци.’ 20Нека дрвета, на којима си то написао, буду у твојој руци пред њиховим очима. 21Реци им: ’Говори Господ Бог народу Израиљевом: узећу народ Израиљев из народа међу које су отишли, па ћу их скупити и довести у њихову земљу, и сјединити их у један народ. 22Учинићу их једним народом у земљи, на горама Израиљевим, и један ће цар бити цар над свима њима. И неће више бити два народа, нити ће икад више бити подељени на два царства. 23Више се неће скрнавити својим идолима, својим гадостима и свим својим преступима. Избавићу их од свих њихових отпадничких дела37,23 Даничић је превео јев. реч, према Септуагинти Избавићу их из свих њихових места у којима су грешили, што не одговара контексту и теми овог говора. којима су грешили, и очистићу их. Тада ће ми бити народ, а ја ћу им бити Бог.

24Мој слуга Давид ће им бити цар, и сви ће они имати једног пастира. Следиће моје судове, чуваће моје уредбе и вршиће их. 25Настаниће се у земљи коју сам дао своме слузи Јакову, у којој су живели и ваши очеви. У њој ће довека живети и ваши синови, и синови ваших синова, а мој слуга Давид биће им кнез заувек. 26Склопићу са њима савез мира; биће то вечни савез са њима. Ја ћу им дати земљу и умножићу их, и поставићу заувек своје Светилиште међу њих. 27Моје ће Пребивалиште бити међу њима; ја ћу им бити Бог, а они ће ми бити народ. 28Кад моје Светилиште буде заувек међу њима, народи ће знати да ја, Господ, посвећујем Израиља.’“