Ezekiel 36 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 36:1-38

Ang Mensahi sa mga Bukid sang Israel

1Nagsiling ang Ginoo, “Tawo, maghambal ka sa mga bukid sang Israel. Silinga sila, ‘O mga bukid sang Israel, pamatii ninyo ang mensahi sang Ginoo. 2Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Nagsiling ang inyo mga kaaway nga ila na ang inyo madugay na nga mga bukid.’

3“Gani, tawo, silinga ang mga bukid sang Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Ginsalakay kamo sang mga nasyon sa bisan diin nga direksyon, kag karon ginapanag-iyahan nila kamo. Ginayaguta kag ginapakahuy-an pa nila kamo. 4-5Gani, kamo nga mga bukid, mga ililigan sang tubig, mga patag, mga nagkalaguba nga mga lugar, kag mga mamingaw nga mga banwa nga ginsalakay kag ginyaguta sang mga nasyon sa palibot ninyo, pamatii ninyo ang akon ginasiling. Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga puwerte gid ang akon kaakig sa sina nga mga nasyon labi na gid sa Edom, kay gin-agaw nila ang akon duta nga may kalipay kag pagyaguta, kay gusto gid nila nga maangkon ang mga palahalban sini.

6-7“Gani, tawo, maghambal ka sa duta sang Israel. Silinga ang mga bukid, mga ililigan sang tubig, kag mga patag, nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Nag-antos kamo sa pagpakahuya sang mga nasyon sa palibot ninyo. Gani sa puwerte ko nga kaakig, ako, ang Ginoong Dios, nagasumpa nga mahuy-an man ina nga mga nasyon. 8Pero kamo, mga bukid sang Israel, may mga kahoy nga magtubo sa inyo, kag magapamunga ini para sa akon katawhan nga mga Israelinhon, kay madali na lang sila nga magpauli. 9Pamati! Tatapon ko kamo. Araduhon ko ang inyo duta kag tamnan. 10Padamuon ko ang inyo mga pumuluyo—ang bug-os nga katawhan sang Israel. Patindugon liwat ang inyo mga banwa nga nagkalaguba, kag pagapuy-an ini sang akon katawhan. 11Padamuon ko ang inyo mga tawo kag ang inyo mga sapat. Paestaron ko liwat ang mga tawo sa inyo pareho sang una, kag pauswagon ko kamo sobra pa sang sa una. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. 12Ibalik ko ang akon katawhan nga mga Israelinhon sa inyo. Panag-iyahan nila kamo, kag indi na gid ninyo liwat pagdulaon ang ila mga kabataan.”

13Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Nagasiling ang mga tawo sa inyo nga ginahalitan36:13 ginahalitan: sa literal, ginalamon. Amo man sa bersikulo 14. ninyo ang inyo mga pumuluyo kag ginadula ninyo ang mga kabataan sa inyo nasyon. 14Pero sugod subong, indi na ninyo paghalitan ang inyo mga pumuluyo. Kag indi na ninyo pagdulaon ang mga kabataan sa inyo nasyon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 15Indi ko na pagtugutan nga yagutaon kamo ukon pakahuy-an sang iban nga mga nasyon. Kag indi ko na pagtugutan nga malaglag ang inyo nasyon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

16Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon: 17“Tawo, sang nagaestar pa ang mga Israelinhon sa ila duta, ginhigkuan nila ini paagi sa ila malain nga pagginawi kag binuhatan. Sa akon panulok, ang ila pagginawi pareho kahigko sang babayi nga ara ang iya pamulanon. 18Gani ginpaagom ko sa ila ang akon kaakig tungod sang ila pagpamatay sa duta sang Israel, kag tungod sang ila pagsimba sa mga dios-dios nga nakapahigko sang sini nga duta. 19Ginpalapta ko sila sa iban nga mga nasyon. Ginhimo ko sa ila ang nagakabagay sa ila pagginawi kag binuhatan. 20Bisan diin sila magkadto nga mga nasyon, nagakahuy-an ang akon balaan nga ngalan. Kay nagasiling ang mga tawo, ‘Mga katawhan sila sang Ginoo, pero ginpahalin niya sila sa iya duta.’ 21Nagakabalaka gid ako sa akon balaan nga ngalan nga ginahatagan sang kahuy-anan sang katawhan sang Israel bisan diin sila magkadto nga mga nasyon. 22Gani silinga ang katawhan sang Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: O katawhan sang Israel, ginapabalik ko kamo sa inyo duta indi tungod nga takos kamo nga magbalik didto. Ginahimo ko ini tungod sa akon balaan nga ngalan, nga inyo ginahatagan sang kahuy-anan bisan diin kamo magkadto nga mga nasyon. 23Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga ipakita ko ang pagkabalaan sang akon dungganon nga ngalan nga ginhatagan ninyo sang kahuy-anan sa mga nasyon. Dayon mahibaluan sang sina nga mga nasyon nga ako amo ang Ginoo kon ipakita ko ang akon pagkabalaan sa ila paagi sa himuon ko sa inyo. 24Kay kuhaon ko kamo sa nagkalain-lain nga mga nasyon kag pabalikon sa inyo kaugalingon nga duta. 25Wisikan ko kamo sang limpyo nga tubig agod mangin limpyo kamo sa tanan nga kahigkuan, kag indi na kamo magsimba sa mga dios-dios. 26Hatagan ko kamo sang bag-o nga tagipusuon kag bag-o nga espiritu. Ang matig-a ninyo nga tagipusuon mangin matinumanon na nga tagipusuon. 27Hatagan ko man kamo sang akon Espiritu agod masunod ninyo sing maayo ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. 28Magaestar kamo sa duta nga ginhatag ko sa inyo mga katigulangan. Mangin katawhan ko kamo kag mangin Dios ninyo ako. 29Limpyuhan ko kamo sa tanan ninyo nga kahigkuan. Hatagan ko kamo sang bugana nga uyas, kag indi na kamo magaantos sing gutom. 30Pabungahon ko sing madamo ang mga kahoy kag pabuganaon ko ang inyo mga patubas, agod indi na kamo pagpakahuy-an sang iban nga mga nasyon tungod sa gutom. 31Dayon madumduman ninyo ang inyo malaot nga pagginawi kag pamatasan, kag kangil-aran ninyo ang inyo kaugalingon tungod sa inyo mga sala kag makangilil-ad nga mga binuhatan. 32Pero gusto ko nga mahibaluan ninyo, O katawhan sang Israel, nga ginahimo ko ini indi tungod sa inyo. Dapat gid kamo nga mahuya sa inyo nga pagginawi. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

33Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Sa tion nga matinluan ko na kamo sa tanan ninyo nga mga sala, paestaron ko kamo liwat sa inyo mga banwa, kag patindugon ninyo ang mga nagkalaguba nga mga lugar. 34Ang duta nga sadto anay mamingaw, pagaaraduhon na, kag ang tanan nga makakita sini 35magasiling, ‘Ang duta nga sadto anay wala sing pulos, karon nangin pareho na sa katamnan sang Eden. Ang mga banwa nga sadto anay nagkalaguba kag mamingaw, karon may mga pader na kag ginaestaran na!’ 36Dayon ang mga nasyon sa inyo palibot nga nagkalabilin makahibalo nga ako, ang Ginoo, amo ang nagpatindog sang mga nagkalaguba kag nagpatanom sa nangin mamingaw nga duta. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini, kag himuon ko gid ini.”

37-38Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoong Dios, “Pamatian ko liwat ang pagpakitluoy sang katawhan sang Israel, kag amo ini ang himuon ko sa ila: Padamuon ko sila pareho kadamo sang mga karnero nga ginahalad sa Jerusalem sa tion sang piesta. Gani ang nagkalaguba nga mga banwa pagaestaran na sang madamo nga mga tawo. Dayon mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Езекиил 36:1-38

Суд и восстановление на горах Исраила

1– Смертный, пророчествуй горам Исраила и скажи: «Слушайте слово Вечного, горы Исраила. 2Так говорит Владыка Вечный: За то, что враг говорил о вас: „Ага! Древние вершины стали нашим достоянием“, 3пророчествуй и скажи: Так говорит Владыка Вечный: Так как они разоряли и обирали вас со всех сторон так, что вы стали достоянием прочих народов и подверглись сплетням и злословию, 4слушайте, горы Исраила, слово Владыки Вечного. Так говорит Владыка Вечный горам и холмам, ущельям и долинам, заброшенным развалинам и обезлюдевшим городам, которые стали добычей и предметом насмешек для прочих народов вокруг вас, – 5так говорит Владыка Вечный: В пылающей ревности Я говорил против прочих народов и против всего Эдома. С ликованием и презрением они завладели Моей землёй, чтобы разорять её пастбища».

6Поэтому пророчествуй же о земле Исраила и скажи горам и холмам, ущельям и долинам: Так говорит Владыка Вечный: «Я говорю в порыве гнева и объятый ревностью, потому что вам приходится терпеть оскорбления от народов». 7Поэтому так говорит Владыка Вечный: «Клянусь с поднятой рукой, что народы, окружающие вас, тоже подвергнутся оскорблениям. 8Но вы, горы Исраила, распустите ветви и будете приносить плоды для Моего народа Исраила, потому что он скоро вернётся. 9Я забочусь о вас, Я смотрю на вас милостиво; вы будете вспаханы и засеяны, 10а Я умножу ваших жителей, весь народ Исраила. Города заселятся, и развалины будут отстроены. 11Я умножу на вас людей и скот; они будут плодовиты и размножатся. Я поселю на вас людей, как и прежде, и сделаю вам ещё больше добра, чем раньше. Тогда вы узнаете, что Я – Вечный. 12Я приведу на вас людей – Мой народ Исраил. Они будут владеть вами, вы станете их наследием и не будете больше лишать их детей».

13Так говорит Владыка Вечный: «Так как вам говорят: „Вы пожираете людей и отнимаете детей у своего народа“, 14вы больше не будете пожирать людей и отнимать у своего народа детей, – возвещает Владыка Вечный. – 15Я больше не дам вам услышать оскорбления народов; вы больше не будете ни терпеть позор от других народов, ни отнимать детей у своего народа», – возвещает Владыка Вечный.

16И снова было ко мне слово Вечного:

17– Смертный, когда народ Исраила жил на своей земле, он осквернил её своим поведением и делами. Поведение народа было для Меня подобно нечистоте женщины во время месячных. 18За то, что люди проливали кровь на этой земле и оскверняли её своими идолами, Я излил на них гнев. 19Я рассеял их среди народов, и они были разбросаны по странам; Я судил их по их поведению и делам. 20И куда бы они ни пришли, они бесславили Моё святое имя, потому что народы говорили о них: «Это народ Вечного, который принудили уйти из Его земли». 21И Я пожалел Своё святое имя, которое исраильтяне обесславили среди народов, к которым пришли.

22Поэтому скажи исраильтянам: Так говорит Владыка Вечный: «Не ради вас, исраильтян, сделаю Я это, а ради Моего святого имени, которое вы обесславили среди народов, к которым пришли. 23Я покажу святость Моего великого имени, которое было обесславлено среди народов, имени, которое вы обесславили у них. И народы узнают, что Я – Вечный, – возвещает Владыка Вечный, – когда Я через вас покажу Свою святость у них на глазах. 24Я выведу вас из народов, соберу из всех стран и приведу в вашу землю. 25Я окроплю вас чистой водой, и вы очиститесь; Я очищу вас от всякой скверны и от всех ваших идолов. 26Я дам вам новое сердце и вложу в вас новый дух. Я заберу у вас сердце из камня и дам вам сердце из плоти. 27Я вложу в вас Моего Духа, чтобы вы следовали Моим установлениям и тщательно исполняли Мои законы. 28Вы будете жить на земле, которую Я отдал вашим предкам. Вы будете Моим народом, а Я буду вашим Богом. 29Я спасу вас от всякой скверны. Я дам вам зерно и умножу его; Я не наведу на вас голод. 30Я умножу плоды на деревьях и урожай в поле, чтобы вы больше не терпели из-за голода позор среди народов. 31Вы вспомните свои неправедные пути и злодеяния и станете гнушаться себя из-за своих грехов и мерзостей. 32Я хочу, чтобы вы знали: Я делаю это не ради вас, – возвещает Владыка Вечный. – Стыдитесь и ужасайтесь своих злодеяний, народ Исраила!»

33Так говорит Владыка Вечный: «В день, когда Я очищу вас от ваших грехов, Я вновь заселю ваши города, и развалины будут отстроены. 34Опустошённую землю начнут возделывать; она не будет больше лежать в запустении перед взором прохожих. 35Они станут говорить: „Эта земля, бывшая в запустении, стала похожа на Эдемский сад. Города, которые лежали в развалинах, безлюдные и разрушенные, ныне укреплены и заселены“. 36И народы, которые останутся вокруг вас, узнают, что Я, Вечный, отстроил то, что было разрушено, и насадил там, где было погублено. Я, Вечный, сказал это и исполню».

37Так говорит Владыка Вечный: «Я снова отвечу на мольбы исраильтян и сделаю для них следующее: умножу людей, как овец, 38как овец для жертвоприношения в Иерусалиме в установленные праздники, и разрушенные города наполнятся толпами людей. Тогда они узнают, что Я – Вечный».