Ezekiel 35 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 35:1-15

Ang Mensahi Batok sa Edom

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, mag-atubang ka sa Bukid sang Seir,35:2 Bukid sang Seir: Amo ini ang isa ka tawag sa Edom. kag magwali kontra sa iya mga pumuluyo. 3Silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kontra ko kamo, mga taga-Bukid sang Seir. Silutan ko kamo kag mangin mamingaw ang inyo lugar. 4Maguba ang inyo mga banwa kag mangin mamingaw ini. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. 5Dugay na ang inyo dumot sa mga taga-Israel, kag ginpabay-an lang ninyo sila nga salakayon sang tion sang ila kalisod, ang tion nga ginsilutan na sila tungod sa ila mga sala. 6Gani, ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga ipapatay ko gid kamo bisan diin man kamo magkadto. Huo, lagson gid kamo sang mga manugpatay, kay wala kamo nalainan sang pagpamatay. 7Himuon ko nga mamingaw ang Bukid sang Seir, kag pamatyon ko ang tanan nga nagapakadto-pakari didto. 8Ang mga magakalamatay sa inyo sa inaway magalalapta sa inyo mga bukid, mga patag, kag mga ililigan sang tubig. 9Himuon ko ang inyo lugar nga mamingaw hasta san-o. Wala na sing may mag-estar sa inyo mga banwa. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.

10“Nagasiling kamo nga ang Juda kag Israel mangin inyo, kag panag-iyahan ninyo ini bisan ako, ang Ginoo, kaupod nila. 11Gani ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga balusan ko kamo sa inyo kaakig, kahisa, kag kaugot nga ginpakita ninyo sa akon katawhan. Dayon mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo samtang ginasilutan ko kamo. 12Sa sina nga paagi, mahibaluan man ninyo nga ako, ang Ginoo, nakabati sang tanan ninyo nga pagpakamalaot sa mga bukid sang Israel. Kay nagsiling kamo, ‘Nalaglag ini kag gintugutan kita nga agawon ini.’ 13Nagpahambog man kamo kag bisan ano na lang ang inyo ginahambal kontra sa akon, kag nabatian ko man ini.

14“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga magakalipay ang bug-os nga kalibutan kon himuon ko na nga mamingaw ang inyo lugar, 15tungod kay nalipay kamo sang nangin mamingaw ang duta nga ginpanubli sang katawhan sang Israel. Gani amo man sina ang matabo sa inyo; mangin mamingaw ang Bukid sang Seir kag ang bug-os nga Edom. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo.”

Hoffnung für Alle

Hesekiel 35:1-15

Edom soll zur trostlosen Wüste werden

1Wieder empfing ich eine Botschaft vom Herrn. Er sprach zu mir: 2»Du Mensch, blick in die Richtung, wo das Bergland Seïr liegt, und kündige ihm mein Gericht an:

3So spricht Gott, der Herr: Jetzt bekommst du es mit mir zu tun, du Bergland der Edomiter! Drohend erhebe ich meine Hand, um dich zu einer menschenleeren Wüste zu machen, ja, zu einem Bild des Schreckens. 4Deine Städte verwandle ich in Trümmerhaufen, du wirst vollkommen zerstört. Daran sollst du erkennen, dass ich der Herr bin.

5Stets waren deine Bewohner erbitterte Feinde der Israeliten; am Tag ihres Untergangs, als mein Strafgericht über sie hereinbrach, haben die Edomiter sie erbarmungslos dem Schwert ausgeliefert. 6Darum schwöre ich, Gott, der Herr, so wahr ich lebe: Der Tod ist ihr Schicksal, sie können ihm nicht entrinnen! Weil sie nicht gezögert haben, Blut zu vergießen, wird nun auch ihr Blut vergossen! 7Und dich, Bergland Seïr, mache ich zu einer schrecklichen, trostlosen Wüste und lasse keinen am Leben, der sich dort regt. 8Dann sind deine Berge mit Leichen übersät; auf den Hügeln, in den Tälern und in den Bächen liegen die Gefallenen. 9Ich verwüste dich für alle Zeiten, in deinen Städten wird kein Mensch mehr wohnen. Daran sollt ihr Edomiter erkennen, dass ich der Herr bin.

10Ihr habt behauptet: ›Israel und Juda gehören uns, wir werden sie besitzen!‹ Doch ihr vergesst, dass es mein Land ist, in dem ich wohne! 11Darum schwöre ich, Gott, der Herr, so wahr ich lebe: Alles, was ihr in eurem grenzenlosen Hass und Neid den Israeliten angetan habt, wird nun euch selbst treffen! Voller Zorn habt ihr ihnen großen Schaden zugefügt. Darum werde ich mein Strafgericht über euch hereinbrechen lassen und mich so meinem Volk zu erkennen geben. 12Ihr werdet schon noch merken, dass ich eure Spottreden über die Berge Israels genau gehört habe. Voller Hohn habt ihr gesagt: ›Israels Bergland ist verwüstet! Nun können wir es an uns reißen!‹ 13Mir ist nicht entgangen, wie ihr mich mit frechen und überheblichen Worten verhöhnt habt.

14Darum sage ich, Gott, der Herr: Du Bergland Seïr, ich mache dich zu einer Wüste, und die ganze Welt wird sich darüber freuen. 15Wie groß war deine Schadenfreude, als das Land der Israeliten, das ich ihnen gegeben hatte, von ihren Feinden verwüstet wurde! Darum sorge ich dafür, dass dich das gleiche Schicksal trifft: Eine trostlose Wüste sollst du werden, du und das ganze Land der Edomiter! Deine Bewohner sollen erkennen, dass ich der Herr bin!«