Ezekiel 32 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 32:1-32

Ginpaanggid ang Hari sang Egipto sa Buaya

1Sang nahauna nga adlaw sang ikadose nga bulan, sang ikadose nga tuig sang amon pagkabihag, nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, magpanalambiton ka parte sa Faraon nga hari sang Egipto. Isiling ini sa iya: Nagahunahuna ka nga pareho ka sang leon nga nagapakadto-pakari sa mga nasyon. Pero ang matuod, pareho ka lang sang buaya nga nagalangoy-langoy sa imo mga suba. Ginalabugay mo sang imo tiil ang tubig kag nagalubog ini. 3Karon, amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios sa imo: Pukuton ko ikaw kag ipaguyod patakas paagi sa madamo nga mga tawo. 4Ipilak ko ikaw sa duta kag ipakaon sa mga pispis kag sa talunon nga mga sapat. 5Laptahon ko ang imo mga unod sa mga bukid kag sa mga patag. 6Buliton ko sang imo nagailig nga dugo ang duta hasta ang mga bukid, kag paagayon ko ini sa mga ililigan sang tubig. 7Kon dulaon ko na ikaw, lipdan ko sang mga panganod ang langit, gani indi na magsanag ang mga bituon, pati ang adlaw kag ang bulan. 8Padulmon ko ang tanan nga nagasiga sa langit. Gani magadulom gid sa bug-os mo nga nasyon. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.

9“Matublag ang mga katawhan sang mga nasyon nga indi mo kilala kon laglagon ko na ikaw. 10Madamo nga mga nasyon ang akon pahadlukon sa matabo sa imo, pati ang ila mga hari magakurog sa kahadlok. Magakurog gid ang kada isa sa ila sa kahadlok kon ibalabad ko ang akon espada sa ila sa tion sang imo pagkalaglag. 11Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga salakayon ka sang espada sang hari sang Babilonia. 12Ipapatay ko ang imo madamo nga katawhan paagi sa espada sang gamhanan nga mga tawo nga pinakamapintas sa tanan nga nasyon. Laglagon gid nila ang tanan nga katawhan sang Egipto pati ang mga butang nga ginapabugal sang sini nga nasyon. 13Pamatyon ko ang tanan nga kasapatan sang Egipto nga nagahalab32:13 nagahalab: ukon, nagainom. sa higad sang bugana nga tubig.32:13 bugana nga tubig: posible ang Suba sang Nilo. Gani wala na sang tawo ukon sapat nga maglubog sang tubig. 14Dayon patin-awon ko ang tubig sang Egipto, kag magailig ini pareho sang pag-ilig sang lana. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 15Kon himuon ko na nga mamingaw ang Egipto, kag laglagon ang tanan nga ara dira pati ang iya mga pumuluyo, mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.

16“Amo ato ang panalambiton sang mga pumuluyo sang mga nasyon para sa Egipto kag sa tanan niya nga mga pumuluyo. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

17Karon, sang ika-15 nga adlaw sang amo gihapon nga bulan kag tuig, nagsiling ang Ginoo sa akon, 18“Tawo, magpangasubo ka para sa mga pumuluyo sang Egipto kag sa mga pumuluyo sang iban pa nga gamhanan nga mga nasyon. Kay itagbong ko sila sa idalom sang duta kag makaupod nila didto ang mga nagkalamatay na. 19Silinga sila, ‘Mas labaw pa bala kamo sang sa iban? Itagbong man kamo sa kadadalman kag makaupod ninyo didto ang mga wala nagtuo sa Dios32:19 wala nagtuo sa Dios: sa literal, wala matuli. 20nga nagkalamatay sa inaway.’ Malaglag ang mga Egiptohanon kay handa na ang espada sang mga kaaway sa pagpatay sa ila. Guyuron ang Egipto kag ang iya katawhan pakadto sa kalaglagan. 21Didto sa lugar sang mga patay, abiabihon sang gamhanan nga mga pangulo ang Egipto kag ang iya kadampig nga mga nasyon. Magasiling sila, ‘Nagpanaog man sila diri! Kaupod na nila subong ang mga wala nagtuo sa Dios nga nagkalamatay sa inaway.’

22-23“Didto man ang hari sang Asiria nga napalibutan sang lulubngan sang iya mga soldado nga nagkalamatay sa inaway. Ang ila mga lulubngan ara sa pinakamadalom nga bahin sang kadadalman. Ini nga mga katawhan nga ginakahadlukan sadto sang mga tawo nagkalamatay sa inaway.

24“Didto man ang hari sang Elam. Napalibutan ang iya lulubngan sang lulubngan sang iya katawhan. Nagkalamatay sila tanan sa inaway. Nagpanaog sila didto sa lugar sang mga patay upod sa iban nga mga wala nagtuo sa Dios. Sang buhi pa sila ginpahadlok nila ang mga tawo sa ila, pero subong ginpakahuy-an sila upod sa iban nga mga nagkalamatay. 25May ginahamyangan didto ang hari sang Elam upod sa mga nagkalamatay sa inaway. Napalibutan ang iya lulubngan sang lulubngan sang iya katawhan. Sila tanan nga wala nagtuo sa Dios nagkalamatay sa inaway. Kay sang buhi pa sila ginpahadlok nila ang mga tawo sa ila, pero subong ginpakahuy-an sila kag nagahamyang upod sa mga nagkalamatay sa inaway.

26“Didto man ang hari sang Meshec kag ang hari sang Tubal. Napalibutan ang ila lulubngan sang lulubngan sang ila katawhan. Sila tanan nga wala nagtuo sa Dios nagkalamatay sa inaway. Kay sang buhi pa sila ginpahadlok nila ang mga tawo sa ila. 27Wala sila ginhatagan sang dungganon nga lubong pareho sang iban nga mga bantog nga tawo nga wala nagatuo sa Dios, nga sang paglubong sa ila ang ila mga espada ara sa ila uluhan kag ang ila mga taming ara sa ila dughan.32:27 kag ang ila mga taming ara sa ila dughan: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Ini sila nagkalamatay man sa inaway, kay sang buhi pa sila ginpahadlok man nila ang mga tawo sa ila.

28“Kag ikaw nga hari sang Egipto, malaglag man kag magahamyang upod sa mga wala nagtuo sa Dios nga nagkalamatay sa inaway.

29“Ara man didto sa lugar sang mga patay ang mga hari sang Edom kag ang tanan nga opisyal sini. Gamhanan sila sadto, pero subong nagahamyang sila sa lugar sang mga patay upod sa mga wala nagtuo sa Dios nga nagkalamatay sa inaway.

30“Didto man ang tanan nga opisyal sang mga lugar sa aminhan kag ang mga taga-Sidon. Kay sang buhi pa sila ginpahadlok man nila ang mga tawo sa ila. Gamhanan man sila sadto, pero subong ginpakahuy-an sila kag nagahamyang sa lugar sang mga patay upod sa mga wala nagtuo sa Dios nga nagkalamatay sa inaway. 31Kon makita sang hari sang Egipto32:31 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. ining mga nagkalamatay didto sa lugar sang mga patay, malipay siya kag ang iya mga soldado tungod kay indi lang gali sila ang napatay sa inaway. 32Bisan ginbuot ko nga kahadlukan sila sang mga tawo sang buhi pa sila, mapatay sila kag magahamyang upod sa mga wala nagtuo sa akon nga nagkalamatay sa inaway. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

Nueva Versión Internacional

Ezequiel 32:1-32

Lamento por el faraón

1El día primero del mes duodécimo del año duodécimo, el Señor me dirigió la palabra: 2«Hijo de hombre, entona este lamento dedicado al faraón, rey de Egipto:

»“Pareces un león entre las naciones;

eres semejante a un monstruo marino

chapoteando en el río;

con tus patas enturbias el agua

y revuelves sus corrientes.

3»”Así dice el Señor y Dios:

»” Aunque estés entre numerosos pueblos,

tenderé sobre ti mi red

y te atraparé con ella.

4Te arrastraré por tierra

y en pleno campo te dejaré tendido.

Dejaré que sobre ti se posen

todas las aves del cielo.

Dejaré que con tu carne

se sacien todas las bestias de la tierra.

5Desparramaré tu carne por los montes

y con tu carroña llenaré los valles.

6Con tu sangre empaparé la tierra

hasta la cima de las montañas;

con tu sangre llenaré los canales de los ríos.

7Cuando te hayas consumido,

haré que el cielo se oscurezca

y se apaguen las estrellas;

cubriré el sol con una nube,

y no brillará más la luna.

8Todos los astros brillantes de los cielos,

los oscureceré sobre ti;

traeré oscuridad sobre la tierra,

afirma el Señor y Dios.

9Yo turbaré el corazón de muchos pueblos

cuando provoque tu destrucción,

aún entre las naciones que no conocías.

10Haré que por ti muchos pueblos queden consternados.

Cuando yo esgrima mi espada delante de ellos,

sus reyes se estremecerán.

En el día de tu caída,

en todo momento temblarán de miedo

por temor a perder la vida.

11»”Así dice el Señor y Dios:

»”La espada del rey de Babilonia

vendrá contra ti.

12Haré que tus multitudes caigan a filo de espada,

empuñada por los guerreros

más crueles entre las naciones.

Ellos arrasarán la soberbia de Egipto

y toda su multitud será derrotada.

13Voy a destruir todo el ganado

que pasta junto a las aguas abundantes;

nunca más serán enturbiadas

por hombres ni animales.

14Entonces dejaré que las aguas se asienten

y que corran tranquilas, como el aceite,

afirma el Señor y Dios.

15Cuando deje en ruinas a Egipto,

la despoje de todo lo que hay en su tierra

y hiera a todos los que la habitan,

entonces sabrán que yo soy el Señor ”.

16»Este es el lamento que las ciudades de las naciones entonarán sobre Egipto y toda su multitud, afirma el Señor y Dios».

17En el día quince del mes duodécimo del año duodécimo, el Señor me dirigió la palabra: 18«Hijo de hombre, entona un lamento sobre las multitudes de Egipto y, junto con las ciudades de las naciones más poderosas, hazlas descender con los que bajan a la fosa, a las regiones más profundas. 19Pregúntales: “¿Se creen acaso más privilegiados que otros? ¡Pues bajen y tiéndanse entre los paganos!”.32:19 paganos. Lit. incircuncisos. 20Y caerán entre los que murieron a filo de espada. Ya tienen la espada en la mano: ¡que se arrastre a Egipto y a sus multitudes! 21Allí en los dominios de la muerte,32:21 los dominios de la muerte. Lit. el Seol. los guerreros más fuertes y valientes hablarán de Egipto y de sus aliados. Y dirán: “¡Ya han descendido! ¡Yacen tendidos entre los paganos que murieron a filo de espada!”.

22»Allí está Asiria, con toda su multitud en torno a su sepulcro. Todos ellos murieron a filo de espada. 23Todos los que sembraban el terror en la tierra de los vivientes yacen muertos, víctimas de la espada. Ahora están sepultados en lo más profundo de la fosa, tendidos alrededor de su tumba.

24»Allí está Elam, con toda su multitud en torno a su sepulcro. Todos ellos murieron a filo de espada. Todos los que sembraban el terror en la tierra de los vivientes bajaron como paganos a lo más profundo de la fosa. Yacen tendidos sin honor entre los que descendieron a la fosa. 25A Elam le han preparado una cama en medio de los muertos, entre los paganos que murieron a filo de espada y que ahora rodean su tumba. Ellos sembraron el terror en la tierra de los vivientes, pero ahora yacen tendidos sin honor entre los que descendieron a la fosa. Allí quedaron, entre gente que murió asesinada.

26»Allí están Mésec y Tubal, con toda su multitud en torno a su sepulcro. Todos ellos son paganos, muertos a filo de espada porque sembraron el terror en la tierra de los vivientes. 27No yacen con los héroes caídos de entre los paganos, que bajaron a los dominios de la muerte con sus armas de guerra y que tienen sus espadas bajo la cabeza. El castigo de sus pecados cayó sobre sus huesos, porque estos héroes sembraron el terror en la tierra de los vivientes.

28»Ahí estarás tú, faraón, en medio de los paganos, abatido y sepultado junto con los que murieron a filo de espada.

29»Allí está Edom, con sus reyes y príncipes. A pesar de todo su poder, también ellos yacen tendidos junto a los que murieron a filo de espada. Yacen entre los paganos, con los que descendieron a la fosa.

30»Allí están todos los príncipes del norte, y todos los de Sidón. A pesar del terror que sembraron con su poderío, también ellos bajaron, envueltos en deshonra, con los que murieron a filo de espada. Son paganos, y ahora yacen tendidos entre los que murieron a filo de espada, en medio de los que descendieron a la fosa.

31»El faraón los verá y se consolará de la muerte de toda su gente, pues él y todo su ejército morirán a filo de espada, afirma el Señor y Dios. 32Aunque yo hice que el faraón sembrara el terror en la tierra de los vivientes, él y todo su ejército serán sepultados entre los paganos, con los que murieron a filo de espada, afirma el Señor y Dios».