Ezekiel 24 – HLGN & NIV

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 24:1-27

Ang Tuktukon nga Kaldero

1Sang ikanapulo nga adlaw sang ikanapulo nga bulan, sang ikasiyam nga tuig sang amon pagkabihag, nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, isulat ang petsa subong nga adlaw kay amo gid ini nga adlaw nga nagasugod sa pagsalakay ang hari sang Babilonia sa Jerusalem. 3Dayon isugid ini nga paanggid sa katawhan sang Israel nga mga rebelde, kag pahibalua sila nga ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini:

“Magbutang ka sang tubig sa kaldero kag isun-ad. 4Butangi ini sang maayo nga bahin sang karne—mga abaga kag mga paa. Ilakot man ang mga tul-an. 5Ang karne lang sang pinakamaayo nga karnero ang imo gamiton. Gatungi ang kaldero kag lagaa ang karne kag mga tul-an. 6Kay ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kaluluoy ang siyudad sang Jerusalem nga ang mga pumuluyo sini mga manugpatay. Pareho ini sa tuktukon nga kaldero nga wala malimpyuhi. Gani kuhaa sing tag-isa-isa ang sulod sini kag indi pagpilia. 7Kay ang iya pagpamatay hayag sa tanan. Ang dugo sang iya ginpamatay ginpabay-an lang niya sa mga bato nga makita sang tanan. Wala gid niya ini gintabunan sang duta. 8Nakita ko ini nga dugo kag ginpabay-an ko ini nga makita sang tanan. Daw sa nagasinggit ini sa akon nga magtimalos ako.

9“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: ‘Kaluluoy ang siyudad sang Jerusalem nga ang mga pumuluyo sini mga manugpatay! Ako mismo ang magatumpok sang gatong agod sunugon siya. 10Sige, dugangi pa gid ninyo ang gatong, kag dayon sindihan. Lagaa ang karne hasta nga mahubsan24:10 hasta nga mahubsan: Amo ini sa Septuagint. Sa Hebreo, kag butangi sang mga panakot. kag mabatok ang mga tul-an. 11Itungtong dayon ang kaldero nga wala na sing sulod sa mga baga hasta nga magbaga man ini. Sa sini nga paagi, malimpyuhan kuntani ang kaldero kag masunog ang mga tuktok. 12Pero bisan anhon mo pa, ang tuktok indi gid makuha sang kalayo.

13“ ‘Jerusalem, ang imo binastos nga buluhaton amo ang nagdagta sa imo. Gintinguhaan ko nga limpyuhan ka, pero indi ka magpalimpyo. Gani magapabilin ka nga mahigko hasta indi madula ang akon kaakig sa imo. 14Ako, ang Ginoo, nagasiling nga nag-abot na ang tion nga maghulag na ako, kag wala sing may makapugong sa akon. Indi ko gid kamo pagkaluoyan, kag indi na magliwat ang akon hunahuna. Pagahukman kamo suno sa inyo pagginawi kag binuhatan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.’ ”

Ang Pagkapatay sang Asawa ni Ezekiel

15Nagsiling ang Ginoo sa akon, 16“Tawo, kuhaon ko gulpi ang babayi nga palangga mo gid. Pero indi mo siya paghibian kag pagpangasubuan. 17Mag-ugayong ka lang sing hinay. Indi mo pag-ipakita nga nagapangasubo ka. Indi paghuksa ang imo turban kag sandalyas, kag indi pagtabuni ang imo guya. Indi ka man magkaon sang kalan-on nga ginakaon sang mga nagapangasubo sa patay.”

18Gani sang aga ginhambal ko ato sa mga tawo, kag pagkagab-i napatay ang akon asawa. Kag pagkasunod nga aga gintuman ko ang ginsugo sa akon. 19Dayon nagpamangkot ang mga tawo sa akon, “Ano bala ang buot mo silingon sa ginahimo mo nga ina?” 20-21Nagsabat ako sa ila, “Nagsiling ang Ginoong Dios sa akon nga ihambal ko ini sa katawhan sang Israel: Handa na ako sa pagdagta sang akon templo nga inyo dalangpan, nga inyo ginapabugal, ginapakamahal, kag ginakalipay. Mapatay sa inaway ang inyo mga kabataan nga nagkalabilin sa Jerusalem. 22Kag pagahimuon ninyo ang ginhimo ni Ezekiel. Indi ninyo pagtabunan ang inyo guya, kag indi kamo magkaon sang kalan-on nga ginakaon sang mga nagapangasubo sa patay. 23Indi man ninyo paghukson ang inyo mga turban kag mga sandalyas. Indi kamo maghibi ukon magpangasubo. Magapalangluya kamo nga nagaugayong sa isa kag isa tungod sa inyo mga sala. 24Si Ezekiel mangin isa ka halimbawa sa inyo. Kon ano ang iya ginahimo, pagahimuon man ninyo. Kon matabo na ina nga silot mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoong Dios.”

25Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, sa tion nga gub-on ko na ang templo nga ila dalangpan, nga ila ginapabugal, ginapakamahal kag ginakalipay, kag pamatyon ko na ang ila mga kabataan, 26may isa ka tawo nga makapalagyo halin sa Jerusalem nga magasugid sini sa imo. 27Sa sina nga tion, makahambal ka na liwat kag magaestoryahanay kamo nga duha. Mangin paandam ka sa mga tawo, kag mahibaluan dayon nila nga ako amo ang Ginoo.”

New International Version

Ezekiel 24:1-27

Jerusalem as a Cooking Pot

1In the ninth year, in the tenth month on the tenth day, the word of the Lord came to me: 2“Son of man, record this date, this very date, because the king of Babylon has laid siege to Jerusalem this very day. 3Tell this rebellious people a parable and say to them: ‘This is what the Sovereign Lord says:

“ ‘Put on the cooking pot; put it on

and pour water into it.

4Put into it the pieces of meat,

all the choice pieces—the leg and the shoulder.

Fill it with the best of these bones;

5take the pick of the flock.

Pile wood beneath it for the bones;

bring it to a boil

and cook the bones in it.

6“ ‘For this is what the Sovereign Lord says:

“ ‘Woe to the city of bloodshed,

to the pot now encrusted,

whose deposit will not go away!

Take the meat out piece by piece

in whatever order it comes.

7“ ‘For the blood she shed is in her midst:

She poured it on the bare rock;

she did not pour it on the ground,

where the dust would cover it.

8To stir up wrath and take revenge

I put her blood on the bare rock,

so that it would not be covered.

9“ ‘Therefore this is what the Sovereign Lord says:

“ ‘Woe to the city of bloodshed!

I, too, will pile the wood high.

10So heap on the wood

and kindle the fire.

Cook the meat well,

mixing in the spices;

and let the bones be charred.

11Then set the empty pot on the coals

till it becomes hot and its copper glows,

so that its impurities may be melted

and its deposit burned away.

12It has frustrated all efforts;

its heavy deposit has not been removed,

not even by fire.

13“ ‘Now your impurity is lewdness. Because I tried to cleanse you but you would not be cleansed from your impurity, you will not be clean again until my wrath against you has subsided.

14“ ‘I the Lord have spoken. The time has come for me to act. I will not hold back; I will not have pity, nor will I relent. You will be judged according to your conduct and your actions, declares the Sovereign Lord.’ ”

Ezekiel’s Wife Dies

15The word of the Lord came to me: 16“Son of man, with one blow I am about to take away from you the delight of your eyes. Yet do not lament or weep or shed any tears. 17Groan quietly; do not mourn for the dead. Keep your turban fastened and your sandals on your feet; do not cover your mustache and beard or eat the customary food of mourners.”

18So I spoke to the people in the morning, and in the evening my wife died. The next morning I did as I had been commanded.

19Then the people asked me, “Won’t you tell us what these things have to do with us? Why are you acting like this?”

20So I said to them, “The word of the Lord came to me: 21Say to the people of Israel, ‘This is what the Sovereign Lord says: I am about to desecrate my sanctuary—the stronghold in which you take pride, the delight of your eyes, the object of your affection. The sons and daughters you left behind will fall by the sword. 22And you will do as I have done. You will not cover your mustache and beard or eat the customary food of mourners. 23You will keep your turbans on your heads and your sandals on your feet. You will not mourn or weep but will waste away because of24:23 Or away in your sins and groan among yourselves. 24Ezekiel will be a sign to you; you will do just as he has done. When this happens, you will know that I am the Sovereign Lord.’

25“And you, son of man, on the day I take away their stronghold, their joy and glory, the delight of their eyes, their heart’s desire, and their sons and daughters as well— 26on that day a fugitive will come to tell you the news. 27At that time your mouth will be opened; you will speak with him and will no longer be silent. So you will be a sign to them, and they will know that I am the Lord.”