Ang Paanggid Parte sa mga Agila kag sa Ubas
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, isugid ini nga paanggid sa katawhan sang Israel, 3kag silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, ang nagpasugid sini: May isa ka dako nga agila nga naglupad pa-Lebanon. Malapad ang iya mga pakpak kag madamol ang iya mga bulbol nga lain-lain sing kolor. Naghapon ini sa ibabaw sang kahoy nga sedro, 4kag gin-utod niya ang ugbos sang pinakaibabaw nga sanga. Dayon gindala niya ini sa lugar sang mga negosyante kag gintanom didto.
5“Pagkatapos nagkuha ang agila sang liso sa duta sang Israel kag gintanom ini sa matambok nga duta sa higad sang suba nga sa diin magatubo ini sing madasig. 6Nagtubo ini nga isa ka manubo nga tanom nga nagagapa. Ang mga sanga sini nagagapa pakadto sa agila, kag nagapanggamot ini sang madalom. Nagpananga pa gid ini kag nagpanalingsing.
7“Pero may isa ka dako nga agila nga nag-abot. Malapad man ang iya sini nga mga pakpak kag madamol sing bulbol. Ang mga gamot kag mga sanga sang sadto nga tanom naggapa pakadto sa sini nga agila agod mapatubigan siya sang agila labaw pa sa tubig sang duta nga gintamnan sa iya. 8Ginhimo ini sang tanom bisan nga natanom na siya sa maayo nga duta, nga sa diin may bugana nga tubig nga makapatubo, makapabunga, kag makapatahom sa iya.
9“Karon, ako, ang Ginoong Dios nagapamangkot: Padayon bala ini nga magtubo? Indi! Gabuton ini kag panguhaon ang iya mga bunga, kag pabay-an nga malaya. Madali lang ini gabuton, indi na kinahanglan ang makusog nga tawo ukon ang madamo nga mga tawo sa paggabot sini. 10Bisan itanom pa ini liwat sa lain nga lugar indi na ini magtubo. Malaya ini sing bug-os kon huyupon sang mainit nga hangin halin sa sidlangan. Huo, malaya ini sa iya ginatubuan.”
Ang Kahulugan sang Paanggid
11Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, 12“Pamangkuta ining rebelde nga katawhan sang Israel kon nahibaluan nila kon ano ang kahulugan sang sadto nga paanggid. Silinga sila nga amo ini ang kahulugan: Nagkadto ang hari sang Babilonia sa Jerusalem kag ginbihag niya ang hari sini kag ang mga opisyal, kag gindala niya sila pa-Babilonia. 13Nagpili siya sang isa ka kaliwat sang hari sang Juda kag naghimo siya sang kasugtanan sa iya kag ginpasumpa niya siya nga mag-alagad sa iya. Ginbihag man niya ang mga dungganon nga mga tawo sang Juda 14agod ini nga ginharian indi na makabangon liwat kag indi na makabato sa iya. Makapabilin lang ini nga ginharian kon padayunon niya ang iya kasugtanan sa Babilonia. 15Pero nagrebelde ang hari sang Juda sa hari sang Babilonia paagi sa pagpadala sang mga tawo sa Egipto sa pagkuha sang mga kabayo kag madamo nga mga soldado. Magmadinalag-on bala siya? Makapalagyo bala siya kag makaluwas sa silot sa paglapas niya sa iya kasugtanan sa Babilonia? 16Indi! Kay ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga ining hari sang Juda sigurado gid nga mapatay sa Babilonia, kay ginlapas niya ang kasugtanan nga iya ginsumpaan sa hari sang Babilonia nga naghimo sa iya nga hari. 17Indi makabulig sa iya sa inaway ang hari sang Egipto17:17 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. kag ang iya gamhanan kag madamo nga mga soldado kon magsalakay na17:17 kon magsalakay na: sa literal, kon magtumpok na sang duta nga talaklasan sa pader kag maghimo sang mga tore-tore. ang mga taga-Babilonia sa pagpamatay sang madamo nga kabuhi. 18Ginlapas sang hari sang Juda ang kasugtanan nga iya ginsumpaan nga tumanon sa hari sang Babilonia, gani indi gid siya makaluwas.
19“Ako, ang Ginoong Dios nga buhi, nagasumpa nga silutan ko gid siya tungod kay ginlapas niya ang akon kasugtanan nga iya ginsumpaan sa akon ngalan. 20Dakpon ko siya sang lambat kag dal-on sa Babilonia, kag didto silutan ko siya tungod kay indi siya matutom sa akon. 21Magakalamatay ang iya mga soldado nga nagapalalagyo, kag ang mga mabilin sa ila magalalapta sa bisan diin nga lugar. Dayon mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, ang nagsiling sini.”
Ang Maayo nga Palaabuton nga Ginpromisa sang Dios
22-23Nagsiling pa gid ang Ginoong Dios, “Makuha ako sang ugbos sang pinakaibabaw nga sanga sang sedro kag itanom ko ini sa putokputokan sang mataas nga bukid sang Israel. Magapananga ini kag magapamunga, kag mangin isa ka matahom nga sedro. Magapugad sa sini nga kahoy ang tanan nga klase sang pispis, kag makapasilong sila sa mga sanga sini. 24Kag ang tanan nga kahoy sa duta makahibalo nga ako amo ang Ginoo nga nagautod sa matag-as nga mga kahoy kag nagapataas sa manubo nga mga kahoy. Ako man ang nagapalaya sa malagtom nga mga kahoy kag nagabuhi sa mga laya nga kahoy. Ako, ang Ginoo, ang nagpromisa sini, kag tumanon ko gid ini.”
Het raadsel van de grote arend
1Daarop kreeg ik de volgende boodschap van de Here: 2‘Mensenzoon, geef het volk Israël het volgende raadsel op: “Dit zegt de Oppermachtige Here: 3-4 een grote arend met brede, krachtige vleugels, vol kleurige, lange veren, vloog naar de Libanon. Hij rukte de top van een grote ceder af en bracht die naar een handelsstad, waar hij haar in de grond plantte. 5Daarna haalde hij wat zaad uit uw land en zaaide dat in de vruchtbare grond langs een brede rivier, waar het even snel opgroeide als een wilg. 6De top schoot wortel en groeide uit tot een lage, maar breed uitgroeiende wijnstok, waarvan de ranken zich naar de arend toekeerden en de wortels zich stevig in de grond verankerden. De ranken waren sterk en ook sproten er mooie bladeren uit de wijnstok voort. 7Maar toen er een andere grote arend voorbijkwam met brede vleugels en veel veren, strekte plotseling de wijnstok zijn wortels en ranken naar hem uit en vroeg als het ware de arend om water, 8terwijl hij toch in goede aarde stond met genoeg water om een uitstekende wijnstok met veel bladeren en vruchten te worden. 9De Oppermachtige Here vraagt nu: moet Ik deze boom laten groeien en bloeien? Nee! Ik zal hem met wortel en al uit de grond rukken! Ik zal zijn takken vol fruit wegkappen en zijn bladeren laten verdorren. Hij zal gemakkelijk ontworteld kunnen worden, daar zullen niet veel mensen en weinig inspanning voor nodig zijn. 10Zelfs als de wijnstok verplant zou worden, is het de vraag of hij het zal uithouden. Nee, toch niet, want als de oostenwind er overheen jaagt, zal hij volledig verdorren. Hij zal sterven in diezelfde goede aarde waarin hij eerst zo goed groeide”.’
11Toen kreeg ik de volgende boodschap van de Here: 12-13 ‘Vraag deze opstandige Israëlieten: “Weet u niet wat dit raadsel betekent? Ik zal het u vertellen. Koning Nebukadnezar van Babel—de eerste van de twee arenden—kwam naar Jeruzalem en voerde haar koning en functionarissen—de top van de boom en haar loten—weg naar Babel. Nebukadnezar sloot daarop een overeenkomst met een lid van de koninklijke familie—Zedekia—en liet hem een eed van trouw zweren. Hij plantte een jonge plant in vruchtbare grond langs een brede rivier en verbande de regeringsleiders, 14zodat het koninkrijk niet weer de kracht zou krijgen om opnieuw in opstand te komen. Alleen door zich aan de overeenkomst te houden, kon het koninkrijk blijven bestaan. 15Maar ondanks dat kwam Zedekia opnieuw in opstand tegen Babel. Hij zond afgevaardigden naar Egypte en vroeg om een groot leger en vele paarden om Nebukadnezar te bestrijden. Maar zal het hem goed gaan nadat hij zo al zijn beloften heeft gebroken? Zal hij in zijn opzet slagen? 16Nee! Want,” zegt de Here, “het staat voor Mij vast dat de koning van Israël zal sterven. Nebukadnezar zal de boom met wortel en tak uit de grond trekken! Zedekia zal in Babel sterven. In het land van de koning die hem zijn macht gaf en wiens overeenkomst hij verachtte en verbrak. 17De farao en zijn machtige leger zullen hem niet kunnen helpen als de koning van Babel Jeruzalem opnieuw belegert en vele slachtoffers maakt. 18Want de koning hield zich niet aan zijn belofte, nadat hij gehoorzaamheid had gezworen. Daarom zal hij niet ontkomen.” 19De Oppermachtige Here zegt: “Zo waar Ik leef, Ik zal hem straffen omdat hij zich niet hield aan de plechtige eed die hij in mijn naam had afgelegd. 20Ik zal mijn net over hem heen gooien en hij zal in mijn valstrik lopen. Ik zal hem naar Babel brengen en daar met hem afrekenen om zijn ontrouw aan Mij. 21De beste soldaten van zijn leger zullen op de vlucht met het zwaard worden gedood en zij die in de stad overblijven, zullen over de vier windstreken worden verspreid. Dan zult u weten dat Ik, de Here, deze woorden heb gesproken.”
22-23 De Oppermachtige Here zegt: “Ik zal Zelf het mooiste twijgje van de top van de hoogste ceder nemen en dat planten op de top van de hoogste berg. Het zal uitgroeien tot een prachtige ceder, met veel takken en vruchten. Allerlei dieren zullen onder die boom bijeenkomen en zijn takken zullen bescherming bieden aan alle soorten vogels. 24Iedereen zal moeten erkennen dat Ik, de Here, die hoge bomen omhak en lage bomen verhoog, de groene boom laat verdorren en de dorre boom laat bloeien. Ik, de Here, heb dit gezegd en zal het ook doen”.’
