1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Kadtui ang hari sang Egipto8:1 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. Amo man sa masunod nga mga bersikulo. kag silinga siya, ‘Amo ini ang ginasiling sang Ginoo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon. 2Kon indi mo gani sila pagpalakton, padagsaon ko ang mga paka sa bug-os mo nga nasyon. 3Mapuno sang mga paka ang Suba sang Nilo kag magasulod sila sa imo palasyo, sa imo kuwarto kag bisan sa imo hiligdaan. Magasulod man sila sa mga balay sang imo mga opisyal kag sang imo katawhan, kag pati sa mga dapog kag sa ginamasahan sang harina. 4Luksuhan ka sang mga paka pati ang imo katawhan kag ang tanan mo nga opisyal.’ ”
5Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Moises, “Silinga si Aaron nga iuntay niya ang iya kamot nga may baston sa mga suba, sapa, kanal, kag sa mga punong, kag magaguluwa ang mga paka sa bug-os nga Egipto.”
6Gani gin-untay ni Aaron ang iya kamot sa mga tubig sang Egipto, kag nagguluwa ang mga paka kag naglapta sa bug-os nga Egipto. 7Pero ginhimo man ini nga milagro sang mga madyikero paagi sa ila mga madyik. Napaguwa man nila ang mga paka sa tubig sang Egipto.
8Ginpatawag sang hari si Moises kag si Aaron kag ginsilingan, “Magpangamuyo kamo sa Ginoo nga kuhaon niya ang mga paka sa akon kag sa akon katawhan, kag palakton ko ang inyo mga kasimanwa sa paghalad sa Ginoo.” 9Nagsiling si Moises sa hari, “Hambala lang ako kon san-o ako magpangamuyo para sa imo, sa imo mga opisyal, kag sa imo katawhan, agod madula inang mga paka sa inyo kag sa inyo mga balay. Kag ang mabilin lang nga mga paka amo ang sa Suba sang Nilo.” 10Nagsabat ang hari, “Pangamuyui ako buwas.” Nagsiling si Moises, “Matuman ina suno sa ginsiling mo agod mahibaluan mo nga wala na sing iban nga pareho sa Ginoo nga amon Dios. 11Madula ang tanan nga paka sa inyo; ang mabilin lang amo ang sa Suba sang Nilo.”
12Paghalin ni Moises kag ni Aaron sa hari, nagpangamuyo si Moises sa Ginoo nga kuhaon niya ang mga paka nga iya ginpadala sa Egipto. 13Kag gintuman sang Ginoo ang ginpangabay ni Moises. Nagkalamatay ang mga paka sa mga balay, sa mga ugsaran, kag sa mga kaumahan. 14Gintipon ini sang mga Egiptohanon kag mataas gid ang ila mga tinumpok, kag nagbaho ang bug-os nga duta sang Egipto. 15Pero pagkakita sang hari nga wala na ang mga paka, ginpatig-a niya liwat ang iya tagipusuon, kag wala siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo.
Ang mga Lamok
16Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Silinga si Aaron nga ihampak niya ang baston sa duta, kag mahimo nga mga lamok8:16 lamok: ukon, kuto. Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. ang mga yab-ok sa bug-os nga duta sang Egipto.” 17Gintuman nila ini, kag sang ginhampak ni Aaron sang iya baston ang duta, nahimo nga mga lamok ang mga yab-ok sa bug-os nga duta sang Egipto. Kag nagsalakay ang mga lamok sa mga tawo kag sa mga sapat. 18Gintinguhaan man ini sang mga madyikero nga sundon paagi sa ila mga madyik, pero wala nila masunod. Padayon nga nagasalakay ang mga lamok sa mga tawo kag sa mga sapat.
19Nagsiling ang mga madyikero sa hari, “Dios ang naghimo sini!” Pero matig-a gihapon ang tagipusuon sang hari, kag wala gid siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo.
Ang mga Sapat-sapat
20Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Aga ka pa magbangon buwas kag kadtui ang hari samtang nagapakadto siya sa suba. Silinga siya nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon. 21Kon indi mo gani sila pagpalakton, padal-an ko ikaw sang madamo gid nga mga sapat-sapat nga magahalit sa imo kag sa imo mga opisyal kag katawhan. Mapuno sang mga sapat-sapat ang inyo mga balay, kag ang duta matabunan sini. 22Pero indi mangin pareho sina sa duta sang Goshen nga sa diin nagaestar ang akon katawhan; indi makita didto ang madamo nga mga sapat-sapat, agod mahibaluan ninyo nga ako, ang Ginoo, ara sa sina nga lugar. 23Lainon ko ang akon pagtratar sa akon katawhan sa imo katawhan. Ini nga milagro himuon ko buwas.’ ” 24Ginhimo matuod ini sang Ginoo. Nagsulod ang madamo nga mga sapat-sapat sa palasyo sang hari kag sa mga balay sang iya mga opisyal, kag ang bug-os nga duta sang Egipto nahalitan sini.
25Gani ginpatawag dayon sang hari si Moises kag si Aaron, kag ginsilingan, “Sige, maghalad kamo sa inyo Dios, pero diri lang sa Egipto.” 26Nagsabat si Moises, “Indi puwede nga diri kami maghalad sa Egipto, kay ang amon mga halad sa Ginoo nga amon Dios makangilil-ad para sa mga Egiptohanon. Kag kon maghalad kami sang mga halad nga makangilil-ad para sa ila, sigurado nga batuhon nila kami. 27Kinahanglan malakat kami sing tatlo ka adlaw pakadto sa kamingawan sa paghalad didto sang mga halad sa Ginoo nga amon Dios, suno sa ginsugo niya sa amon.” 28Nagsiling ang hari, “Tugutan ko kamo nga maghalad sang mga halad sa Ginoo nga inyo Dios sa kamingawan, pero indi lang kamo magpalayo. Karon, pangamuyui na ninyo ako.” 29Nagsabat si Moises, “Sige, paghalin ko diri, mangamuyo ako sa Ginoo, kag sa buwas madula na sa inyo tanan ang mga sapat-sapat. Pero siguraduhon mo nga indi mo kami pagtuntuhon liwat nga indi kami pagpalakton sa paghalad sang mga halad sa Ginoo.”
30Naghalin dayon si Moises, kag nagpangamuyo sa Ginoo, 31kag gintuman sang Ginoo ang ginpangabay ni Moises. Naghalin ang mga sapat-sapat sa tanan nga Egiptohanon. Wala gid sing may nabilin nga mga sapat-sapat. 32Pero ginpatig-a gihapon sang hari ang iya tagipusuon kag wala niya pagpalakta ang mga Israelinhon.
In Hebrew texts 8:1-4 is numbered 7:26-29, and 8:5-32 is numbered 8:1-28. 1Then the Lord said to Moses, ‘Go to Pharaoh and say to him, “This is what the Lord says: let my people go, so that they may worship me. 2If you refuse to let them go, I will send a plague of frogs on your whole country. 3The Nile will teem with frogs. They will come up into your palace and your bedroom and onto your bed, into the houses of your officials and on your people, and into your ovens and kneading troughs. 4The frogs will come up on you and your people and all your officials.” ’
5Then the Lord said to Moses, ‘Tell Aaron, “Stretch out your hand with your staff over the streams and canals and ponds, and make frogs come up on the land of Egypt.” ’
6So Aaron stretched out his hand over the waters of Egypt, and the frogs came up and covered the land. 7But the magicians did the same things by their secret arts; they also made frogs come up on the land of Egypt.
8Pharaoh summoned Moses and Aaron and said, ‘Pray to the Lord to take the frogs away from me and my people, and I will let your people go to offer sacrifices to the Lord.’
9Moses said to Pharaoh, ‘I leave to you the honour of setting the time for me to pray for you and your officials and your people that you and your houses may be rid of the frogs, except for those that remain in the Nile.’
10‘Tomorrow,’ Pharaoh said.
Moses replied, ‘It will be as you say, so that you may know there is no-one like the Lord our God. 11The frogs will leave you and your houses, your officials and your people; they will remain only in the Nile.’
12After Moses and Aaron left Pharaoh, Moses cried out to the Lord about the frogs he had brought on Pharaoh. 13And the Lord did what Moses asked. The frogs died in the houses, in the courtyards and in the fields. 14They were piled into heaps, and the land reeked of them. 15But when Pharaoh saw that there was relief, he hardened his heart and would not listen to Moses and Aaron, just as the Lord had said.
The plague of gnats
16Then the Lord said to Moses, ‘Tell Aaron, “Stretch out your staff and strike the dust of the ground,” and throughout the land of Egypt the dust will become gnats.’ 17They did this, and when Aaron stretched out his hand with the staff and struck the dust of the ground, gnats came on people and animals. All the dust throughout the land of Egypt became gnats. 18But when the magicians tried to produce gnats by their secret arts, they could not.
Since the gnats were on people and animals everywhere, 19the magicians said to Pharaoh, ‘This is the finger of God.’ But Pharaoh’s heart was hard and he would not listen, just as the Lord had said.
The plague of flies
20Then the Lord said to Moses, ‘Get up early in the morning and confront Pharaoh as he goes to the river and say to him, “This is what the Lord says: let my people go, so that they may worship me. 21If you do not let my people go, I will send swarms of flies on you and your officials, on your people and into your houses. The houses of the Egyptians will be full of flies; even the ground will be covered with them.
22‘ “But on that day I will deal differently with the land of Goshen, where my people live; no swarms of flies will be there, so that you will know that I, the Lord, am in this land. 23I will make a distinction8:23 Septuagint and Vulgate; Hebrew will put a deliverance between my people and your people. This sign will occur tomorrow.” ’
24And the Lord did this. Dense swarms of flies poured into Pharaoh’s palace and into the houses of his officials; throughout Egypt the land was ruined by the flies.
25Then Pharaoh summoned Moses and Aaron and said, ‘Go, sacrifice to your God here in the land.’
26But Moses said, ‘That would not be right. The sacrifices we offer the Lord our God would be detestable to the Egyptians. And if we offer sacrifices that are detestable in their eyes, will they not stone us? 27We must take a three-day journey into the wilderness to offer sacrifices to the Lord our God, as he commands us.’
28Pharaoh said, ‘I will let you go to offer sacrifices to the Lord your God in the wilderness, but you must not go very far. Now pray for me.’
29Moses answered, ‘As soon as I leave you, I will pray to the Lord, and tomorrow the flies will leave Pharaoh and his officials and his people. Only let Pharaoh be sure that he does not act deceitfully again by not letting the people go to offer sacrifices to the Lord.’
30Then Moses left Pharaoh and prayed to the Lord, 31and the Lord did what Moses asked. The flies left Pharaoh and his officials and his people; not a fly remained. 32But this time also Pharaoh hardened his heart and would not let the people go.
