1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Pamati! Himuon ko ikaw nga daw isa ka dios para sa hari sang Egipto.7:1 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. Amo man sa masunod nga mga bersikulo. Magapakighambal ka sa iya paagi kay Aaron nga imo utod. 2Sugiri si Aaron sang tanan nga ginasiling ko sa imo, kag ipasiling ini sa iya sa hari. Silingon niya ang hari nga paguwaon niya ang mga Israelinhon sa iya nasyon. 3Pero patig-ahon ko ang tagipusuon sang hari, kag bisan pa maghimo ako sang madamo nga mga milagro kag makatilingala nga mga butang sa Egipto, 4indi siya magpamati sa inyo. Dayon silutan ko ang Egipto sing puwerte gid, kag paguwaon ko ang bug-os nga puwersa sang Israel nga akon katawhan. 5Kon masilutan ko na ang mga Egiptohanon, kag mapaguwa ko na ang mga Israelinhon sa ila nasyon, mahibaluan nila nga ako amo ang Ginoo.”
6Gintuman ni Moises kag ni Aaron ang ginsugo sang Ginoo sa ila. 7Nagaedad si Moises sing 80 ka tuig kag si Aaron 83 sang nagpakighambal sila sa hari sang Egipto.
8Nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron, 9“Kon magsiling ang hari sang Egipto nga maghimo kamo sang milagro, ikaw Moises magsiling kay Aaron, ‘Ihaboy ang imo baston sa atubangan sang hari, kag mahimo ini nga man-og.’ ”
10Gani nagkadto si Moises kag si Aaron sa hari kag ginhimo nila ang ginsiling sang Ginoo. Ginhaboy ni Aaron ang iya baston sa atubangan sang hari kag sang iya mga opisyal, kag nahimo ini nga man-og. 11Ginpatawag dayon sang hari ang iya mga maalamon nga tawo kag mga madyikero, kag paagi sa ila nga mga madyik, nahimo man nila ang pareho sadto nga milagro. 12Ang kada isa sa ila naghaboy sang ila baston kag nahimo man ini nga mga man-og. Pero ginlamon sang man-og ni Aaron ang ila mga man-og. 13Pero matig-a gihapon ang tagipusuon sang hari, kag wala siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo.
Ang Suba sang Nilo Nangin Dugo
14Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Matig-a gid ang tagipusuon sang hari; indi niya pagpalakton ang katawhan sang Israel. 15Gani kadtuan mo ang hari buwas sa aga sa iya pagkadto sa Suba sang Nilo. Didto ka magpakigkita sa iya sa higad sang suba kag dal-on mo gid ang imo baston nga nahimo nga man-og. 16Silingon mo siya, ‘Ang Ginoo, ang Dios sang mga Hebreo, nagsugo sa akon sa pagsiling sini sa imo: Palakta ang akon katawhan agod makasimba sila sa akon sa kamingawan. Pero hasta subong wala ka gid nagtuman. 17Ako, ang Ginoo, nagasiling nga paagi sa akon pagahimuon mahibaluan mo nga ako amo ang Ginoo. Paagi sa sini nga baston, hampakon ko ang tubig sang Nilo kag mahimo ang tubig nga dugo. 18Magakalamatay ang mga isda, kag magabaho ang suba, kag indi na makainom ang mga Egiptohanon sang tubig sini.’ ”
19Nagsiling pa gid ang Ginoo kay Moises, “Silinga si Aaron nga itudlo niya ang iya baston sa tanan nga tubig sang Egipto: sa mga suba, sapa, kanal, punong kag sa tanan nga ginatipunan sang tubig, kag mahimo ini tanan nga dugo. Amo ini ang matabo sa bisan diin sa Egipto. Pati ang tubig sa mga suludlan7:19 tubig sa mga suludlan: ukon, tubig nga ginabubo sa mga dios-dios. nga kahoy ukon bato mangin dugo.”
20Gintuman ni Moises kag ni Aaron ang ginsugo sang Ginoo. Samtang nagatulok ang hari kag ang iya mga opisyal, ginbayaw ni Aaron ang iya baston kag ginhampak sa Suba sang Nilo, kag ang tanan nga tubig nahimo nga dugo. 21Nagkalamatay ang mga isda kag nagbaho gid ang suba, gani indi na makainom ang mga Egiptohanon. Bisan diin sa Egipto may mga dugo. 22Pero ginhimo man ini nga milagro sang mga madyikero nga Egiptohanon paagi sa ila madyik. Gani matig-a gihapon ang tagipusuon sang hari, kag wala siya nagpamati kay Moises kag kay Aaron, subong sang ginsiling sang Ginoo. 23Nagbalik ang hari sa iya palasyo, kag wala lang niya ato ginsapak. 24Nagkutkot ang mga Egiptohanon sa palibot sang Suba sang Nilo agod makakuha sang ilimnon nga tubig, kay indi na nila mainom ang tubig sa suba.
Ang mga Paka
25Pagkaligad sang pito ka adlaw halin sang paghampak sang Ginoo sang Suba sang Nilo paagi kay Aaron,
1„Hør nu engang, Moses,” sagde Herren. „Jeg vil vise Farao, at det er Gud selv, der står bag dig, og din bror Aron skal være den, der fører ordet. 2Sig alt det, jeg fortæller dig, videre til Aron, så han kan sige det videre til Farao. Han skal forlange, at Israels folk får lov at forlade Egypten. 3Men jeg vil gøre Farao stædig, og derefter vil jeg gøre mange tegn og undere i Egypten. 4Når Farao så ikke vil høre på jer, vil jeg straffe Egypten med store katastrofer, hvorefter jeg vil føre mit talrige folk ud. 5Når egypterne ser min magt, og hvordan jeg tvinger dem til at lade mit folk rejse, vil de komme til at forstå, at jeg er Herren!”
6Så var Moses og Aron parat til at gøre, som Herren havde befalet. 7Moses var på det tidspunkt 80 år gammel, og Aron var 83.
Staven forvandles til en slange
8Dernæst sagde Herren til Moses: 9„Når Farao kræver, at I skal gøre et under for at bevise din Guds magt, skal Aron smide sin stav på jorden foran Farao, og den vil blive forvandlet til en slange.”
10Så gik Moses og Aron til Farao og gjorde, som Herren havde befalet: Aron smed sin stav på gulvet foran Farao og hans hoffolk, og staven blev straks forvandlet til en slange. 11Men Farao kaldte på sine vismænd og troldmænd, og de var i stand til at efterligne miraklet ved hjælp af deres magi. 12Deres stave blev til slanger ligesom Arons, men Arons slange slugte troldmændenes slanger. 13Farao var imidlertid lige stædig og ville ikke høre på dem—nøjagtig som Herren havde forudsagt.
Første katastrofe: Vand bliver til blod
14Så sagde Herren til Moses: „Farao er lige stædig og nægter at lade folket rejse. 15Gå derfor hen til ham i morgen tidlig, når han går ned til Nilen. Vent på ham ved bredden og sørg for at have staven, der blev til en slange, parat. 16Sig til ham: Herren, hebræernes Gud, sendte mig til dig for at sige: ‚Lad mit folk rejse, så de kan tilbede mig i ørkenen!’ Endnu har du ikke bøjet dig for kravet, 17men nu siger Herren til dig: ‚Du skal få at se, at jeg er Herren!’ Jeg slår nu Nilens vand med denne stav, og vandet vil blive til blod! 18Fiskene vil dø, og floden vil komme til at stinke, så dit folk vil nægte at drikke vand fra den.”
19Og Herren fortsatte: „Sig så til Aron, at han skal pege ud over alle Egyptens vande med sin stav. Når han gør det, vil vandet i alle landets floder, kanaler, damme og vandreservoirer forvandles til blod. Ja, selv vandet i alle trækar og stenkrukker vil blive til blod.”
20Moses og Aron gjorde, som Herren havde befalet. Moses rakte sin stav ud og slog på vandet i Nilen for øjnene af Farao og hans folk, 21så vandet blev til blod, fiskene døde, og alt flodvandet stank. Egypterne kunne ikke længere drikke det. Vand blev til blod overalt i Egypten. 22De egyptiske troldmænd brugte deres magi til at gøre det samme. Farao blev endnu mere stejl og ville ikke høre på Moses og Aron—nøjagtig som Herren havde forudsagt. 23Han vendte sig om og gik tilbage til sit palads, som om der intet var sket. 24Imens gravede egypterne brønde langs floden for at finde rent vand, for de kunne jo ikke drikke vandet i floden. 25Sådan gik der syv dage.
Anden katastrofe: Frøer
26Derpå sagde Herren til Moses: „Gå hen til Farao og giv ham denne besked fra mig: Lad mit folk rejse, for at de kan tilbede mig. 27Hvis du stadig nægter, vil jeg lade mængder af frøer plage dit land fra ende til anden. 28Nilen skal komme til at vrimle med frøer, og frøerne vil trænge ind i dit palads og dit soveværelse—ja, helt op i din seng. De vil myldre ind i alle egypternes huse, selv ind i bageovnene og op i gryderne. 29Frøerne vil kravle rundt på dig og dine hoffolk—ja, på alle landets indbyggere.”
