Exodus 5 – HLGN & CST

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 5:1-23

Nag-estorya si Moises kag si Aaron sa Hari sang Egipto

1Sang ulihi, nagkadto si Moises kag si Aaron sa hari sang Egipto5:1 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. Amo man sa masunod nga mga bersikulo. kag nagsiling, “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo, ang Dios sang Israel: ‘Palakta ang akon katawhan, agod makasaulog sila sang piesta para sa akon sa kamingawan.’ ” 2Nagsiling ang hari, “Sin-o gid ang Ginoo nga magpati ako sa iya kag magtugot nga palakton ko ang mga Israelinhon? Wala ako nakakilala sa Ginoo kag indi ko pagpalakton ang mga Israelinhon.” 3Nagsabat si Moises kag si Aaron, “Nagpakita sa amon ang Dios sang mga Israelinhon. Gani kon mahimo tuguti kami sa paglakat sing tatlo ka adlaw sa kamingawan agod makahalad kami sang mga halad sa Ginoo nga amon Dios, kay kon indi gani, pamatyon niya kami paagi sa balatian ukon inaway.”5:3 inaway: sa literal, espada. 4Pero nagsiling ang hari sang Egipto, “Ngaa pauntaton ninyo ang mga tawo sa ila trabaho? Balik na kamo sa inyo mga obra! 5Tan-awa kon daw ano kadamo sang mga tawo nga pauntaton ninyo sa pag-obra.”

6Sadto gid nga adlaw, nagmando ang hari sa mga Egiptohanon nga nagadumala sa mga Israelinhon sa trabaho kag sa mga porman nga Israelinhon. Siling niya, 7“Indi na kamo maghatag sa mga trabahador sang mga dagami nga gamiton nila sa paghimo sang mga tisa, kundi sila na mismo ang magpanguha sini. 8Pero dapat amo man gihapon kadamo nga tisa ang ila himuon. Mga matamad sila, amo ina nga nagapangabay sila nga palakton ko sila agod makahalad sila sa ila Dios. 9Paobraha pa gid sila sing tudo agod magsako pa gid sila kag indi na magsagi pamati sa mga binutig.”

10Gani naglakat sila sa mga Israelinhon kag nagsiling, “Nagsugo ang hari nga indi na namon kamo paghatagan sang dagami. 11Kamo na ang magpangita sini bisan diin, pero amo man gihapon kadamo nga tisa ang inyo himuon.” 12Gani naglalapta ang mga Israelinhon sa bug-os nga Egipto sa pagpanguha sang dagami. 13Ginapadali sila sang mga manugdumala sa trabaho nga nagasiling, “Himua ninyo ang amo gihapon nga kadamuon sang tisa kada adlaw pareho sang inyo ginahimo sadto sang ginahatagan pa kamo sang dagami.” 14Dayon ginkastigo nila ang mga porman nga Israelinhon kag ginpamangkot, “Ngaa wala ninyo mahimo kahapon kag subong ang kadamuon sang tisa nga ginapahimo sa inyo, nga pareho kadamo sadto?”

15Gani nagkadto dayon ang mga porman nga Israelinhon sa hari kag nagreklamo, “Ngaa amo ini ang pagtratar mo sa amon nga imo mga suluguon? 16Wala kami ginahatagan sang dagami, pero ginapilit kami nga maghimo sang amo man gihapon kadamo nga tisa, kag ginakastigo pa kami. Sala gid ini sang imo mga tinawo!” 17Nagsiling ang hari, “Mga matamad gid kamo, amo ina nga nagapangabay kamo nga palakton ko kamo agod makahalad kamo sa Ginoo. 18Balik na kamo sa inyo mga obra! Indi kamo paghatagan sang dagami, pero amo man gihapon kadamo nga tisa ang inyo himuon.”

19Tungod nga nag-insister ang hari nga himuon gid nila ang kadamuon sang tisa nga ginapahimo sa ila kada adlaw, nareyalisar sang mga porman nga Israelinhon nga mabudlayan gid sila. 20Paghalin nila sa hari, nakita nila si Moises kag si Aaron nga nagahulat sa ila. 21Nagsiling sila kay Moises kag kay Aaron, “Kabay pa nga silutan kamo sang Ginoo, kay tungod sa inyo naakig sa amon ang hari kag ang iya mga opisyal. Ang inyo ginhimo mangin kabangdanan sa pagpatay nila sa amon.”

Nagpromisa ang Dios nga Luwason Niya ang mga Israelinhon

22Nagdangop liwat si Moises sa Ginoo kag nagpangamuyo, “O Ginoo, ngaa ginapaantos mo ang imo katawhan? Ngaa bala nga ginpadala mo pa ako sa ila? 23Halin sang ginsugid ko sa hari ang imo mensahi, ginpintasan pa gid niya ang imo katawhan, kag wala mo gid sila pagluwasa.”

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Éxodo 5:1-23

Primer encuentro con el faraón

1Después de eso, Moisés y Aarón se presentaron ante el faraón y le dijeron:

―Así dice el Señor y Dios de Israel: “Deja ir a mi pueblo para que celebre en el desierto una fiesta en mi honor”.

2―¿Y quién es el Señor —respondió el faraón— para que yo le obedezca y deje ir a Israel? ¡Ni conozco al Señor, ni voy a dejar que Israel se vaya!

3―El Dios de los hebreos nos ha salido al encuentro —contestaron—. Así que debemos hacer un viaje de tres días, hasta el desierto, para ofrecer sacrificios al Señor nuestro Dios. De lo contrario, podría castigarnos con plagas o matarnos a filo de espada.

4―Moisés y Aarón —replicó el rey de Egipto—, ¿por qué distraéis al pueblo de sus quehaceres? ¡Volved a vuestras obligaciones! 5Daos cuenta de que es mucha la gente de este país, y vosotros no la dejáis trabajar.

6Ese mismo día el faraón les ordenó a los capataces y jefes de cuadrilla: 7«Ya no le deis paja a la gente para hacer ladrillos. ¡Que vayan ellos mismos a recogerla! 8Pero seguid exigiéndoles la misma cantidad de ladrillos que han estado haciendo. ¡No les reduzcáis la cuota! Son unos holgazanes, y por eso me ruegan: “Déjanos ir a ofrecerle sacrificios a nuestro Dios”. 9Imponedles tareas más pesadas. Mantenedlos ocupados. Así no harán caso de mentiras».

10Los capataces y jefes de cuadrilla salieron de allí y fueron a decirle al pueblo: «Así dice el faraón: “Ya no voy a daros paja. 11Id vosotros mismos a recogerla donde la encontréis. Pero eso sí, ¡en nada se os rebajará la tarea!”»

12Fue así como el pueblo se esparció por todo Egipto para recoger rastrojo y usarlo en lugar de paja. 13Los capataces no dejaban de apremiarlos y decirles: «Cumplid con vuestra tarea diaria, como cuando se os daba paja». 14Además, esos mismos capataces del faraón golpeaban a los jefes de cuadrilla israelitas que ellos mismos habían nombrado, y les preguntaban: «¿Por qué ni ayer ni hoy cumplisteis con vuestra cuota de ladrillos, como antes lo hacíais?»

15Los jefes de cuadrilla israelitas fueron entonces a quejarse ante el faraón. Le dijeron:

―¿Por qué tratas así a tus siervos? 16¡Ya ni paja recibimos! A pesar de eso, ¡se nos exige hacer ladrillos y, por si fuera poco, se nos golpea! ¡Tu gente no está actuando bien!

17―¡Haraganes, haraganes! —exclamó el faraón—. ¡Eso es lo que sois! Por eso andáis diciendo: “Déjanos ir a ofrecerle sacrificios al Señor”. 18Ahora, ¡id a trabajar! No se os va a dar paja, pero tenéis que entregar vuestra cuota de ladrillos.

19Los jefes de cuadrilla israelitas se dieron cuenta de que estaban en un aprieto cuando se les dijo que la cuota diaria de ladrillos no se les iba a rebajar. 20Así que al encontrarse con Moisés y Aarón, que los estaban esperando a la salida, 21les dijeron: «¡Que el Señor os examine y os juzgue! ¡Por vuestra culpa somos unos apestados ante el faraón y sus siervos! ¡Vosotros mismos les habéis puesto la espada en la mano, para que nos maten!»

Dios promete liberación

22Moisés se volvió al Señor y le dijo:

―¡Ay, Señor! ¿Por qué tratas tan mal a este pueblo? ¿Para esto me enviaste? 23Desde que me presenté ante el faraón y le hablé en tu nombre, no ha hecho más que maltratar a este pueblo, que es tu pueblo. ¡Y tú no has hecho nada para librarlo!