Ang Bag-o nga Malapad nga mga Bato
(Deu. 10:1-5)
1Nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Magbasbas ka sang duha ka malapad nga bato pareho sadtong nahauna, kay sulatan ko ini sang mga pulong nga nasulat sa nahauna nga bato nga ginbuka mo. 2Magpreparar ka para sa buwas sa aga, kag magsaka ka sa Bukid sang Sinai. Magpakigkita ka sa akon sa ibabaw sang bukid. 3Kinahanglan nga wala sing may mag-upod sa imo; wala gid dapat sing bisan sin-o nga makita sa bisan diin nga bahin sang bukid. Bisan mga karnero ukon mga baka indi gid pagpahalbon sa bukid.”
4Gani nagbasbas si Moises sang duha ka malapad nga bato nga pareho sadtong nahauna. Kag aga pa sang madason nga adlaw, nagsaka siya sa Bukid sang Sinai suno sa ginmando sa iya sang Ginoo dala ang duha ka malapad nga bato. 5Dayon nagkunsad ang Ginoo sa panganod kag ginmitlang niya ang iya ngalan nga Ginoo samtang nagatindog si Moises sa iya presensya. 6Naglabay ang Ginoo sa atubangan ni Moises kag nagsiling, “Ako ang Ginoo, ang mabinalak-on kag maluluy-on nga Dios. Mahigugmaon kag matutom gid ako, kag indi dali maakig. 7Ginapakita ko ang akon paghigugma sa madamo nga mga tawo, kag ginapatawad ko ang ila kalautan, paglapas, kag sala. Pero ginasilutan ko ang mga nakasala, pati ang ila mga kaliwat hasta sa ikatatlo kag ikaapat nga henerasyon.”
8Nagluhod dayon si Moises sa duta kag nagsimba. 9Nagsiling siya, “O Ginoo, kon nalipay ka sa akon, nagapangabay ako nga mag-upod ka sa amon. Bisan matig-a ang ulo sang sini nga mga tawo, patawara kami sa amon kalautan kag sala. Batuna kami nga imo katawhan.”
Ginpatuman Liwat sa mga Israelinhon ang Kasugtanan
(Exo. 23:14-19; Deu. 7:1-5; 16:1-17)
10Nagsiling ang Ginoo, “Pamati! Himuon ko ini nga kasugtanan sa inyo. Sa atubangan sang tanan mo nga kasimanwa, mahimo ako sang makatilingala nga mga butang nga wala ko pa gid nahimo sa bisan diin nga nasyon sa bug-os nga kalibutan. Ang mga katawhan sa palibot ninyo makakita sang sini nga mga butang nga himuon ko para sa imo. 11Tumana ang mga sugo nga ginahatag ko sa imo subong. Tabugon ko ang mga Amornon, mga Canaanhon, mga Hithanon, mga Periznon, mga Hivhanon, kag mga Jebusnon sa duta nga ginpromisa ko sa inyo. 12Siguraduhon mo gid nga indi ka maghimo sang kasugtanan sa mga tawo sa sina nga duta nga inyo pagakadtuan, kay mangin siod ini sa inyo. 13Sa baylo, panggub-a ninyo ang ila mga halaran, pangdugmuka ang ila handumanan nga mga bato, kag pang-utda ang ila mga hulohaligi nga simbolo sang ila diosa nga si Ashera. 14Indi gid kamo magsimba sa iban nga dios kay ako, ang Ginoo, indi gusto nga may ginasimba kamo nga iban. 15Indi ka gid maghimo sang kasugtanan sa mga tawo nga nagaestar sa duta nga inyo pagakadtuan. Kay basi matintar kamo nga magkaon sang ila mga halad kon imbitaron nila kamo sa ila nga paghalad kag pagsimba sa ila mga dios. 16Kag basi ang inyo mga anak magpangasawa sa ila mga anak, nga amo ang magatulod sa ila sa pagsimba sa iban nga mga dios.
17“Indi kamo maghimo sang mga dios-dios.
18“Sauluga ninyo ang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok. Suno sa ginsugo ko sa inyo, magkaon kamo sang tinapay nga wala sing inugpahabok sa sulod sang pito ka adlaw. Himua ninyo ini sa gintalana nga tion sa bulan sang Abib, kay amo ina nga bulan nga nagguwa kamo sa Egipto.
19“Akon ang tanan nga kamagulangan nga lalaki, pati ang mga kamagulangan nga lalaki sang inyo mga kasapatan. 20Puwede magawad ang kamagulangan sang inyo mga asno paagi sa pagbaylo sini sang karnero. Pero kon indi ninyo ini paggawaron, kinahanglan nga patyon ang asno paagi sa pagbali sang iya liog. Puwede man ninyo magawad ang inyo kamagulangan nga mga anak nga lalaki.
“Wala sing may magpalapit sa akon nga wala sing dala nga halad.
21“Mag-obra kamo sa sulod sang anom ka adlaw, pero sa ikapito nga adlaw magpahuway kamo, bisan sa panahon sang tig-arado kag tig-alani.
22“Sauluga ninyo ang Piesta sang Pag-ani paagi sa pagdala sa akon sang nahauna nga patubas sang inyo trigo, kag sauluga man ninyo ang Piesta sang Katapusan nga Ani sa katapusan sang tuig.
23“Kada tuig, ang tanan ninyo nga lalaki dapat magtambong sa sinang tatlo ka piesta sa pagsimba sa akon, ang Ginoo nga inyo Agalon, ang Dios sang Israel. 24Tabugon ko ang mga katawhan sa duta nga ihatag ko sa inyo, kag palaparon ko ang inyo teritoryo. Kag wala sing may magsalakay kag mag-agaw sa inyo nasyon sa panahon nga magpalapit kamo sa akon, ang Ginoo nga inyo Dios, sa sinang tatlo ka piesta kada tuig.
25“Indi kamo maghalad sang dugo sa akon kaupod sang tinapay nga may inugpahabok. Kag indi kamo magbilin sa masunod nga adlaw sang karne nga halad ninyo sa tion sang Piesta sang Paglabay sang Anghel.
26“Dal-a ninyo sa templo sang Ginoo nga inyo Dios ang pinakamaayo nga parte sang nahauna ninyo nga patubas.
“Indi ninyo paglutua ang tinday nga kanding sa gatas sang iya inang.”
27Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Isulat ining ginsiling ko, kay amo ini ang pagsulundan sang akon kasugtanan sa imo kag sa Israel.” 28Didto si Moises upod sa Ginoo sa sulod sang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i nga wala siya sing may ginkaon kag gin-inom. Ginsulat niya sa malapad nga bato ang mga pagsulundan sang kasugtanan—ang Napulo ka Sugo.
29Sang magpanaog si Moises sa Bukid sang Sinai, dala niya ang duha ka malapad nga bato nga ginsulatan sang Kasuguan. Wala siya kahibalo nga masilaw gali ang iya nawong tungod sa iya pagpakighambal sa Ginoo. 30Sang makita ni Aaron kag sang tanan nga Israelinhon ang masilaw nga nawong ni Moises, nahadlok sila magpalapit sa iya. 31Pero gintawag sila ni Moises, gani nagpalapit si Aaron kag ang mga pangulo sang katilingban sang Israel, kag nagpakighambal si Moises sa ila. 32Sang ulihi nagpalapit ang tanan nga Israelinhon sa iya. Kag ginsugid niya sa ila ang tanan nga sugo nga ginhatag sa iya sang Ginoo sa Bukid sang Sinai.
33Pagkatapos pakighambal ni Moises sa ila, gintabunan niya ang iya nawong. 34Pero kon magsulod siya sa Tolda nga Ginapakigkitaan agod magpakighambal sa Ginoo, ginakuha niya ang tabon hasta nga makaguwa siya sa Tolda. Kon makaguwa na siya, ginasugid niya sa mga Israelinhon ang tanan nga ginsugo sang Ginoo sa iya, 35kag makita sang mga Israelinhon nga masilaw ang iya nawong. Dayon tabunan naman niya ang iya nawong hasta nga magbalik siya sa Tolda sa pagpakighambal sa Ginoo.
Twee nieuwe stenen
1De Here zei tegen Mozes: ‘Maak twee nieuwe stenen plaquettes, net als de eerste twee. Ik zal opnieuw de geboden opschrijven die op de eerste twee stonden die u kapot hebt gegooid. 2U moet morgenochtend klaar staan om de berg Sinaï te beklimmen en Mij onder ogen te komen op de top van de berg. 3Er mag niemand met u meekomen en er mag zich ook niemand op de berg bevinden. Zorg ervoor dat zelfs de schapen en runderen niet in de nabijheid van de berg grazen.’
4Toen maakte Mozes twee nieuwe stenen plaquettes, net als de eerste twee. Hij stond de volgende morgen vroeg op en beklom de berg Sinaï, zoals de Here hem had opgedragen. Hij had de twee stenen plaquettes bij zich. 5De Here verscheen voor hem in de vorm van een wolk, kwam bij hem staan en riep de naam van de Here luid uit. 6De Here ging hem voorbij en riep: ‘Here, Here, God, barmhartig en genadig, geduldig, groot in goedheid en trouw, die zijn goedheid aan duizenden betoont, die ongerechtigheid, overtredingen en zonden vergeeft. 7Maar de schuldige zal Hij zeker niet als onschuldig beschouwen. Van de zonden van de vaders worden de zonen en kleinzonen en nóg latere geslachten de dupe.’
8Mozes liet zich snel op zijn knieën vallen, boog zich diep 9en zei: ‘Als het waar is dat ik genade heb gevonden in uw ogen, Here, gaat U dan alstublieft met ons mee naar het Beloofde Land. Het is waar, wij zijn een koppig en ongehoorzaam volk, maar vergeef ons onze zonden en neem ons aan als uw eigendom.’
10De Here antwoordde: ‘Goed, Ik zal een verbond met u sluiten. Ik zal in uw midden wonderen doen zoals ze nog nooit op aarde zijn gedaan en alle Israëlieten zullen de kracht van de Here zien, de vreselijke kracht die Ik door u zal laten werken. 11U moet al mijn geboden gehoorzamen en naleven, dan zal Ik de Amorieten, Kanaänieten, Hethieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten voor u verdrijven. 12Denk erom dat u nooit een verbond sluit met de volken die wonen in het land waarnaar u nu op weg bent. Als u dat wel doet, zullen zij voor u een verzoeking zijn, zodat u al snel hun heidense gewoonten overneemt. 13Integendeel, haal hun altaren omver, sla hun gewijde stenen kapot en hak hun gewijde palen om. 14U mag geen andere goden vereren omdat de Here, uw God, een jaloerse God is. 15Nee, sluit nooit enig verbond met deze volken. Zij zijn ontrouw door het aanbidden van hun afgoden. Als zij iemand van u zouden uitnodigen, zou hij ook moeten eten van het offer dat zij aan hun afgod hebben gebracht. 16En als uw zonen met hun dochters zouden trouwen, zullen die jongens al snel meedoen met de aanbidding van de afgoden van hun vrouwen. 17Blijf op een veilige afstand van alle afgoden en maak geen beeld van een god.
18Zorg ervoor dat iedereen het Feest van de Ongezuurde Broden viert en zeven dagen niets anders eet dan ongezuurde broden. Dat heb Ik u geboden. Doe dat in de maand Abib, de maand waarin u uit het land Egypte bent vertrokken. 19Iedere mannelijke eerstgeborene is mijn eigendom, ook van het vee, de schapen en de geiten. 20Het veulen van een ezel kan worden afgekocht met een schaap. Als iemand besluit het veulen niet af te kopen, moet hij het de nek breken. Maar uw oudste zonen móeten allemaal worden afgekocht. En niemand mag Mij onder ogen komen zonder een geschenk.
21Ook in de tijd van het ploegen en oogsten mag iedereen maar zes dagen werken, op de zevende dag moet worden gerust. 22Denk eraan het Wekenfeest te vieren wanneer je de eerste opbrengst van de tarweoogst binnenhaalt, en het Oogstfeest bij de jaarwisseling (in het najaar). 23Drie keer per jaar moeten alle mannen en jongens voor de Oppermachtige Here verschijnen. 24Niemand zal uw land aanvallen op het moment dat iedereen op weg is om voor de Here te verschijnen, drie keer per jaar. Ik zal de volken voor u uit wegjagen en u een uitgestrekt gebied geven. 25U mag geen gezuurd brood gebruiken als u Mij iets offert en niets van het vlees van het paaslam mag tot de volgende morgen blijven liggen. 26Breng het beste van de eerste gewassen van het land in het huis van de Here, uw God. En kook een jonge geit niet in de melk van zijn moeder.’
27De Here gaf Mozes de opdracht: ‘Schrijf alles op wat Ik heb gezegd, want deze woorden vormen de basis van het verbond tussen Mij en Israël en u.’
28Mozes bleef veertig dagen en nachten bij de Here op de berg, zonder te eten of te drinken en de Here schreef de Tien Geboden op de stenen plaquettes.
29Toen Mozes met de stenen plaquettes in zijn armen van de berg afkwam, glansde zijn gezicht door de lange tijd die hij in de nabijheid van de Here had doorgebracht. 30Aäron en de andere Israëlieten zagen de glans en durfden niet bij hem in de buurt te komen. 31Maar Mozes riep hen bij zich. Aäron en de leiders van het volk kwamen bij hem zitten en luisterden naar wat hij te zeggen had. 32Daarna kwamen ook de andere Israëlieten er bij en Mozes vertelde hun alles wat de Here hem op de berg had gezegd. 33Toen was Mozes klaar met zijn verhaal. Al die tijd had hij een doek over zijn gezicht. 34Wanneer hij echter de tabernakel binnenging om de Here te ontmoeten, deed hij de doek af tot hij weer naar buiten ging. Daarna gaf hij Gods woorden aan de Israëlieten door. 35Als de Israëlieten zagen dat zijn gezicht straalde, deed Mozes de doek weer voor zijn gezicht. Dat duurde tot hij weer de tent van de samenkomst binnen ging om met de Here te spreken.
