Exodus 15 – HLGN & NIVUK

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 15:1-27

Ang Kanta ni Moises

1Dayon nagkanta si Moises kag ang mga Israelinhon sang sini nga kanta sa Ginoo:

“Kantahan ko ang Ginoo tungod kay nagmadinalag-on gid siya.

Gintagbong niya sa dagat ang mga kabayo kag ang mga nagasakay sini.

2Ang Ginoo amo ang nagahatag sa akon sang kusog,

kag siya ang akon ginakanta.

Siya ang nagluwas sa akon.

Siya ang akon Dios, kag pagadayawon ko siya.

Siya ang Dios sang akon amay,15:2 amay: ukon, katigulangan. kag padunggan ko siya.

3Ginoo ang iya ngalan, kag isa siya ka mangangaway.

4Gintagbong niya sa dagat ang mga karwahe kag mga soldado sang hari sang Egipto.

Nagkalalumos sa Mapula nga Dagat ang mga pinakamaayo nga mga opisyal sang hari.

5Nagkalalumos sila sa madalom nga tubig;

nagkalalugdang sila sa kadadalman pareho sa bato.

6Puwerte gid ang imo gahom, O Ginoo;

paagi sini gindugmok mo ang mga kaaway.

7Sa imo pagkagamhanan, ginlaglag mo ang mga nagakontra sa imo.

Ginpaagom mo sa ila ang imo kaakig nga amo ang naglaglag sa ila nga daw sa ginsunog sila nga dagami.

8Sa isa mo lang ka paghuyop naghawa ang tubig.

Ang nagadaganas nga tubig naghawa kag nagtindog nga daw sa pader;

daw sa nagtig-a ang madalom nga dagat.

9Nagsiling ang kaaway nga nagapabugal,

‘Lagson ko sila kag dakpon;

partidahon ko ang ila mga manggad kag paayawan ko ang akon kaugalingon sini.

Gabuton ko ang akon espada kag laglagon ko sila.’

10Pero sa isa mo lang ka paghuyop nalumos sila sa dagat.

Naglugdang sila sa kadadalman pareho sa tingga.

11O Ginoo, sin-o bala nga dios ang makapareho sa imo?

Wala na sing pareho sa imo sa pagkabalaan kag pagkagamhanan.

Ikaw lang ang Dios nga nagahimo sang makatilingala nga mga butang!

12Paagi sa imo gahom15:12 Paagi sa imo gahom: sa literal, Gin-untay mo ang imo tuo nga kamot. ginlamon sang duta ang amon mga kaaway.

13“Sa imo mapinadayunon nga gugma tuytuyan mo ang mga tawo nga imo ginluwas.

Sa imo nga kusog, tuytuyan mo sila sa imo balaan nga puluy-an.

14Mabatian ini sang mga nasyon kag magakurog sila sa kahadlok.

Makulbaan gid ang mga Filistinhon.

15Ang mga pangulo sang Edom kag Moab magakulurog sa kahadlok,

kag ang mga pangulo15:15 pangulo: ukon, pumuluyo. sang Canaan magakalalipong sa kahadlok.

16Huo, makulbaan gid sila.

Paagi sa imo puwerte nga gahom magapahimuyong sila pareho sa bato,

hasta makaagi ang imo katawhan nga imo ginluwas,15:16 ginluwas: sa literal, ginbakal. O Ginoo.

17Pagadal-on mo ang imo katawhan sa imo duta,

kag ipahamtang mo sila sa bukid nga imo ginapanag-iyahan—

ang lugar nga ginhimo mo nga imo puluy-an, O Ginoo,

ang templo nga ikaw mismo ang naghimo.

18Magahari ka, O Ginoo, sa wala sing katapusan.”

19Gintabunan sang Ginoo sang tubig ang mga kabayo sang hari sang Egipto kag ang iya mga karwahe kag mga manugkabayo pagkatapos tabok sang mga Israelinhon sa mamala nga duta sa tunga sang dagat.

20Dayon si Miriam nga propeta kag utod ni Aaron nagkuha sang tamborin kag ginpangunahan niya ang mga babayi sa pagtukar sang tamborin kag pagsinaot. 21Nagkanta si Miriam sang sini nga kanta sa ila:

“Kanta kamo sa Ginoo tungod kay nagmadinalag-on gid siya.

Gintagbong niya sa dagat ang mga kabayo kag ang mga nagasakay sini.”

Ang Mapait nga Tubig

22Halin sa Mapula nga Dagat, gindala ni Moises ang mga Israelinhon sa kamingawan sang Shur. Sa sulod sang tatlo ka adlaw nagpanglakaton sila sa kamingawan kag wala sila sing may nakita nga tubig. 23Sang nakaabot sila sa Mara, nakakita sila sang tubig, pero indi sila makainom tungod kay mapait ang tubig. (Amo ina nga gin-ngalanan ini nga lugar nga Mara.15:23 Mara: buot silingon sa Hebreo, mapait.) 24Tungod sini, nagreklamo ang mga Israelinhon kay Moises, “Ano na lang ang imnon ta?”

25Gani nagpangayo sang bulig si Moises sa Ginoo, kag ginpakita sang Ginoo sa iya ang isa ka utod nga kahoy. Ginhaboy ini ni Moises sa tubig kag nagnamit ang tubig.

Didto naghatag ang Ginoo sang sini nga pagsulundan kag sugo sa pagtilaw sang ila katutom sa iya: 26“Kon magsunod kamo sing maayo sa akon, ang Ginoo nga inyo Dios, kag maghimo sing maayo sa akon panulok kag magtuman sang akon mga sugo kag mga pagsulundan, indi ko kamo pagpadal-an sang mga balatian pareho sa ginpadala ko sa mga Egiptohanon. Ako ang Ginoo nga inyo manug-ayo.”

27Nakaabot sila sa Elim, nga sa diin may 12 ka tuburan kag may 70 ka kahoy nga palma, kag nagkampo sila didto malapit sa tubig.

New International Version – UK

Exodus 15:1-27

The song of Moses and Miriam

1Then Moses and the Israelites sang this song to the Lord:

‘I will sing to the Lord,

for he is highly exalted.

Both horse and driver

he has hurled into the sea.

2‘The Lord is my strength and my defence15:2 Or song;

he has become my salvation.

He is my God, and I will praise him,

my father’s God, and I will exalt him.

3The Lord is a warrior;

the Lord is his name.

4Pharaoh’s chariots and his army

he has hurled into the sea.

The best of Pharaoh’s officers

are drowned in the Red Sea.15:4 Or the Sea of Reeds; also in verse 22

5The deep waters have covered them;

they sank to the depths like a stone.

6Your right hand, Lord,

was majestic in power.

Your right hand, Lord,

shattered the enemy.

7‘In the greatness of your majesty

you threw down those who opposed you.

You unleashed your burning anger;

it consumed them like stubble.

8By the blast of your nostrils

the waters piled up.

The surging waters stood up like a wall;

the deep waters congealed in the heart of the sea.

9The enemy boasted,

“I will pursue, I will overtake them.

I will divide the spoils;

I will gorge myself on them.

I will draw my sword

and my hand will destroy them.”

10But you blew with your breath,

and the sea covered them.

They sank like lead

in the mighty waters.

11Who among the gods

is like you, Lord?

Who is like you –

majestic in holiness,

awesome in glory,

working wonders?

12‘You stretch out your right hand,

and the earth swallows your enemies.

13In your unfailing love you will lead

the people you have redeemed.

In your strength you will guide them

to your holy dwelling.

14The nations will hear and tremble;

anguish will grip the people of Philistia.

15The chiefs of Edom will be terrified,

the leaders of Moab will be seized with trembling,

the people15:15 Or rulers of Canaan will melt away;

16terror and dread will fall on them.

By the power of your arm

they will be as still as a stone –

until your people pass by, Lord,

until the people you bought15:16 Or created pass by.

17You will bring them in and plant them

on the mountain of your inheritance –

the place, Lord, you made for your dwelling,

the sanctuary, Lord, your hands established.

18‘The Lord reigns

for ever and ever.’

19When Pharaoh’s horses, chariots and horsemen15:19 Or charioteers went into the sea, the Lord brought the waters of the sea back over them, but the Israelites walked through the sea on dry ground. 20Then Miriam the prophet, Aaron’s sister, took a tambourine in her hand, and all the women followed her, with tambourines and dancing. 21Miriam sang to them:

‘Sing to the Lord,

for he is highly exalted.

Both horse and driver

he has hurled into the sea.’

The waters of Marah and Elim

22Then Moses led Israel from the Red Sea and they went into the Desert of Shur. For three days they travelled in the desert without finding water. 23When they came to Marah, they could not drink its water because it was bitter. (That is why the place is called Marah.15:23 Marah means bitter.) 24So the people grumbled against Moses, saying, ‘What are we to drink?’

25Then Moses cried out to the Lord, and the Lord showed him a piece of wood. He threw it into the water, and the water became fit to drink.

There the Lord issued a ruling and instruction for them and put them to the test. 26He said, ‘If you listen carefully to the Lord your God and do what is right in his eyes, if you pay attention to his commands and keep all his decrees, I will not bring on you any of the diseases I brought on the Egyptians, for I am the Lord, who heals you.’

27Then they came to Elim, where there were twelve springs and seventy palm trees, and they camped there near the water.