1Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, 2“Silinga ang mga Israelinhon nga magbalik sila malapit sa Pi Hahirot, sa tunga-tunga sang Migdol kag sang Mapula nga Dagat, kag magkampo sila didto sa higad sang baybay, sa atubangan sang Baal Zefon. 3Magahunahuna ang hari nga nagatalang-talang kamo kag indi na makaguwa sa kamingawan. 4Kag patig-ahon ko ang iya tagipusuon kag lagson niya kamo. Pero laglagon ko siya kag ang iya mga soldado. Sa sini nga paagi mapadunggan ako, kag mahibaluan sang mga Egiptohanon nga ako amo ang Ginoo.” Gani ginhimo ini sang mga Israelinhon.
5Sang mabalitaan sang hari sang Egipto nga nagpalagyo ang mga Israelinhon, nagbaylo ang iya hunahuna kag sang iya mga opisyal parte sa paghalin sang mga Israelinhon. Nagsiling sila, “Ano bala ang aton ginhimo? Ngaa ginpalakat ta ang mga Israelinhon? Karon wala na kita sang mga ulipon.” 6Gani ginpapreparar sang hari ang iya karwahe kag ang iya mga soldado. 7Gindala niya ang 600 sa pinakamaayo nga karwahe sang Egipto kag ang iban pa nga mga karwahe. May opisyal nga nagadumala sa kada karwahe. 8Ginpatig-a sang Ginoo ang tagipusuon sang Faraon nga hari sang Egipto, gani ginlagas niya ang mga Israelinhon nga nagalakat nga may kaisog. 9Ang mga Egiptohanon nga nag-upod sa paglagas amo ang mga soldado sang hari kaupod sang iya mga manugkabayo nga nagasakay sa mga kabayo kag mga karwahe. Naabtan nila ang mga Israelinhon sa ila ginakampuhan sa higad sang Mapula nga Dagat malapit sa Pi Hahirot, sa atubangan sang Baal Zefon.
10Sang nagapadulong ang hari kag ang iya mga soldado, nakita sila sang mga Israelinhon. Gani hinadlukan gid ang mga Israelinhon kag nagpangayo sila sang bulig sa Ginoo. 11Nagsiling sila kay Moises, “Ngaa diri mo pa kami gindala sa kamingawan agod mapatay? Wala bala sing lulubngan didto sa Egipto? Ngaa ginpaguwa mo pa kami sa Egipto? 12Indi bala nagsiling kami sa imo didto sa Egipto nga pabay-an mo na lang kami nga magpaulipon sa mga Egiptohanon? Mas maayo pa para sa amon nga magpaulipon sa mga Egiptohanon sang sa mapatay diri sa kamingawan!”
13Nagsabat si Moises sa mga tawo, “Indi kamo magkahadlok. Magpakalig-on kamo kag makita ninyo ang pagluwas sang Ginoo sa inyo subong nga adlaw. Inang mga Egiptohanon nga nakita ninyo subong indi na gid ninyo makita liwat. 14Ang Ginoo magapakig-away para sa inyo. Indi na kinahanglan nga magpakig-away pa kamo.”14:14 Indi… kamo: ukon, Magkalma lang kamo. 15Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Ngaa sagi ka pa panawag sa akon? Silinga ang mga Israelinhon nga magpadayon sila sa paglakat. 16Dayon itudlo ang imo baston sa dagat agod matunga ang tubig kag makatabok ang mga Israelinhon sa mamala nga duta. 17Patig-ahon ko ang tagipusuon sang mga Egiptohanon agod lagson nila kamo. Pero laglagon ko ang hari kag ang iya mga soldado, mga manugkabayo, kag mga karwahe. Sa sini nga paagi mapadunggan ako. 18Kag kon malaglag ko na sila, mahibaluan sang mga Egiptohanon nga ako amo ang Ginoo.”
19Dayon ang anghel sang Dios nga nagauna sa katawhan sang Israel nagsaylo sa ulihi nila, kag amo man ang panganod nga daw haligi. 20Nagpundo ini sa tunga sang mga Israelinhon kag sang mga Egiptohanon. Sa bilog nga gab-i, ang panganod naghatag sang kasanag sa mga Israelinhon kag naghatag sang kadulom sa mga Egiptohanon. Gani nagligad ang gab-i nga wala nakapalapit ang mga Egiptohanon sa mga Israelinhon.
21Dayon gin-untay ni Moises ang iya kamot sa dagat, kag napihak ang dagat paagi sa mabaskog nga hangin nga ginpadala sang Ginoo halin sa sidlangan. Bilog nga gab-i ang huyop sang hangin hasta nga nagmala ang duta sa tunga sang dagat. 22Dayon nagtabok ang mga Israelinhon nga nagalakat sa mamala nga duta, nga ang tubig daw sa pader sa pihak kag pihak. 23Ginlagas sila sang mga Egiptohanon. Ang tanan nga mga kabayo sang hari, mga karwahe, kag mga manugkabayo naglagas sa ila hasta sa tunga sang dagat. 24Pero sang kaagahon pa, gintulok sang Ginoo ang mga soldado sang Egipto halin sa panganod nga daw haligi kag sa kalayo nga daw haligi, kag ginpasala-sala niya sila. 25Ginpaguot14:25 Ginpaguot: Amo ini sa Samaritan Pentateuch, sa Septuagint, kag sa Syriac. Sa Hebreo, Ginpanghukas. niya ang mga rueda sang ila mga karwahe agod mabudlayan sila sa pagpadalagan. Nagsiling ang mga Egiptohanon, “Malagyo na lang kita sa mga Israelinhon, kay ang Ginoo amo ang nagapakig-away sa aton para sa ila.”
26Sang nakatabok na ang mga Israelinhon, nagsiling ang Ginoo kay Moises, “Iuntay ang imo kamot sa dagat agod magbalik ang tubig kag matabunan ang mga Egiptohanon kag ang ila mga karwahe kag mga manugkabayo.” 27Gani gin-untay ni Moises ang iya kamot sa dagat, kag sang nagabutlak na ang adlaw, nagbalik ang tubig sa iya lugar. Nagtinguha ang mga Egiptohanon sa pagpalagyo pero ginpaanod sila sang Ginoo sa dagat. 28Gintabunan sang tubig ang tanan nga soldado sang hari sang Egipto nga nagalagas sa mga Israelinhon pati na ang ila mga manugkabayo kag mga karwahe. Wala gid sing isa sa ila nga nakaluwas. 29Pero ang mga Israelinhon iya nag-agi sa mamala nga duta sa tunga sang dagat, nga ang tubig daw sa pader sa pihak kag pihak. 30Sa sina nga adlaw, ginluwas sang Ginoo ang mga Israelinhon sa kamot sang mga Egiptohanon. Kag nakita sang mga Israelinhon ang mga bangkay sang mga Egiptohanon nga nagahamyang sa baybayon. 31Nakita sang mga Israelinhon ang puwerte nga gahom sang Ginoo nga iya gin-gamit kontra sa mga Egiptohanon, kag tungod sini nagtahod kag nagsalig sila sa Ginoo kag sa iya alagad nga si Moises.
1Then the Lord said to Moses, 2‘Tell the Israelites to turn back and camp near Pi Hahiroth, between Migdol and the sea. They are to camp by the sea, directly opposite Baal Zephon. 3Pharaoh will think, “The Israelites are wandering around the land in confusion, hemmed in by the desert.” 4And I will harden Pharaoh’s heart, and he will pursue them. But I will gain glory for myself through Pharaoh and all his army, and the Egyptians will know that I am the Lord.’ So the Israelites did this.
5When the king of Egypt was told that the people had fled, Pharaoh and his officials changed their minds about them and said, ‘What have we done? We have let the Israelites go and have lost their services!’ 6So he had his chariot made ready and took his army with him. 7He took six hundred of the best chariots, along with all the other chariots of Egypt, with officers over all of them. 8The Lord hardened the heart of Pharaoh king of Egypt, so that he pursued the Israelites, who were marching out boldly. 9The Egyptians – all Pharaoh’s horses and chariots, horsemen14:9 Or charioteers; also in verses 17, 18, 23, 26 and 28 and troops – pursued the Israelites and overtook them as they camped by the sea near Pi Hahiroth, opposite Baal Zephon.
10As Pharaoh approached, the Israelites looked up, and there were the Egyptians, marching after them. They were terrified and cried out to the Lord. 11They said to Moses, ‘Was it because there were no graves in Egypt that you brought us to the desert to die? What have you done to us by bringing us out of Egypt? 12Didn’t we say to you in Egypt, “Leave us alone; let us serve the Egyptians”? It would have been better for us to serve the Egyptians than to die in the desert!’
13Moses answered the people, ‘Do not be afraid. Stand firm and you will see the deliverance the Lord will bring you today. The Egyptians you see today you will never see again. 14The Lord will fight for you; you need only to be still.’
15Then the Lord said to Moses, ‘Why are you crying out to me? Tell the Israelites to move on. 16Raise your staff and stretch out your hand over the sea to divide the water so that the Israelites can go through the sea on dry ground. 17I will harden the hearts of the Egyptians so that they will go in after them. And I will gain glory through Pharaoh and all his army, through his chariots and his horsemen. 18The Egyptians will know that I am the Lord when I gain glory through Pharaoh, his chariots and his horsemen.’
19Then the angel of God, who had been travelling in front of Israel’s army, withdrew and went behind them. The pillar of cloud also moved from in front and stood behind them, 20coming between the armies of Egypt and Israel. Throughout the night the cloud brought darkness to the one side and light to the other; so neither went near the other all night long.
21Then Moses stretched out his hand over the sea, and all that night the Lord drove the sea back with a strong east wind and turned it into dry land. The waters were divided, 22and the Israelites went through the sea on dry ground, with a wall of water on their right and on their left.
23The Egyptians pursued them, and all Pharaoh’s horses and chariots and horsemen followed them into the sea. 24During the last watch of the night the Lord looked down from the pillar of fire and cloud at the Egyptian army and threw it into confusion. 25He jammed14:25 See Samaritan Pentateuch, Septuagint and Syriac; Masoretic Text removed the wheels of their chariots so that they had difficulty driving. And the Egyptians said, ‘Let’s get away from the Israelites! The Lord is fighting for them against Egypt.’
26Then the Lord said to Moses, ‘Stretch out your hand over the sea so that the waters may flow back over the Egyptians and their chariots and horsemen.’ 27Moses stretched out his hand over the sea, and at daybreak the sea went back to its place. The Egyptians were fleeing towards14:27 Or from it, and the Lord swept them into the sea. 28The water flowed back and covered the chariots and horsemen – the entire army of Pharaoh that had followed the Israelites into the sea. Not one of them survived.
29But the Israelites went through the sea on dry ground, with a wall of water on their right and on their left. 30That day the Lord saved Israel from the hands of the Egyptians, and Israel saw the Egyptians lying dead on the shore. 31And when the Israelites saw the mighty hand of the Lord displayed against the Egyptians, the people feared the Lord and put their trust in him and in Moses his servant.
