Ang Paglabay sang Anghel
1Dayon nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron didto sa Egipto, 2“Sugod subong, ini nga bulan amo ang una nga bulan sang tuig para sa inyo. 3Ipahibalo ninyo sa bug-os nga katilingban sang Israel nga sa ikanapulo nga adlaw sang sini nga bulan, ang kada pamilya magpreparar sang isa ka karnero ukon kanding. 4Kon ang isa ka pamilya gamay lang nga indi makaubos sang isa ka karnero, mag-ambitanay sila sang ila kaingod. Partidahon nila ini suno sa ila kadamuon kag suno sa makaon sang kada tawo. 5Kinahanglan ang karnero ukon kanding nga pilion ninyo lalaki nga isa pa lang ka tuig kag wala sing deperensya. 6Atipanon ninyo ini hasta sa sirom sang ika-14 nga adlaw sang sini nga bulan nga amo ang tion nga ang bug-os nga katilingban sang Israel mag-ihaw sang sini nga mga sapat. 7Dayon magkuha kamo sang dugo sini kag lamhitan ninyo ang ibabaw kag kilid sang hamba12:7 hamba: sa English, doorpost. sang mga puwertahan sang mga balay nga kaunan ninyo sang mga karnero. 8Sa sina nga gab-i, ang kaunon ninyo amo ang litson nga karnero, mapait nga mga tanom, kag tinapay nga wala sing inugpahabok. 9Indi ninyo pagkaunon ang karne nga hilaw ukon linaga, kundi litsunon ninyo ini nga bilog upod ang ulo, tiil kag kasudlan. 10Ubuson ninyo ini kaon, kag kon may mabilin gid man pagkaaga, sunuga ninyo. 11Sa tion nga kaunon ninyo ini, preparado na kamo sa paglakat. Isuksok ninyo ang inyo mga sandalyas kag uyati ang inyo baston, kag magdali-dali kaon. Amo ina ang Piesta sang Paglabay sang Anghel nga saulugon ninyo sa pagpadungog sa akon.
12“Sa sina gid nga gab-i magalabay ako sa Egipto kag pamatyon ko ang tanan nga kamagulangan nga mga lalaki sang mga Egiptohanon, tawo man ukon sapat. Silutan ko ang tanan nga dios sang Egipto. Ako amo ang Ginoo. 13Ang dugo nga ginlamhit ninyo sa hamba sang inyo mga puwertahan amo ang mangin tanda nga mahibaluan ko kon diin ang mga balay nga inyo ginaestaran. Kon makita ko ang dugo, labayan ko lang ang inyo balay, kag indi kamo maano kon silutan ko na ang Egipto.
14“Dapat dumdumon ninyo ina nga adlaw hasta san-o. Sauluga ninyo ina kada tuig bilang piesta sa pagpadungog sa akon. Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo hasta sa palaabuton nga mga henerasyon. 15Sa sulod sang pito ka adlaw magkaon kamo sang tinapay nga wala sing inugpahabok. Sa nahauna mismo nga adlaw, kuhaa ninyo ang tanan nga inugpahabok sa inyo mga balay, kay ang bisan sin-o nga magkaon sang tinapay nga may inugpahabok halin sa una nga adlaw hasta sa ikapito nga adlaw, indi pagkabigon nga sakop sang Israel. 16Sa nahauna nga adlaw kag sa ikapito nga adlaw, magtipon kamo sa pagsimba sa akon. Indi kamo mag-obra sa sina nga mga adlaw, luwas lang sa pagpreparar sang pagkaon para inyo kaunon. Amo lang ina ang inyo himuon.
17“Sauluga ninyo ang Piesta sang Tinapay nga Wala sing Inugpahabok, kay magapadumdom ini sa inyo sang adlaw nga ginpaguwa ko ang inyo bug-os nga puwersa sa Egipto. Sauluga ninyo ini hasta san-o bilang pagsulundan nga dapat ninyo tumanon hasta sa palaabuton nga mga henerasyon. 18Magsugod kamo sa pagsaulog sini halin sa sirom sang ika-14 nga adlaw sang nahauna nga bulan hasta sa sirom sang ika-21 nga adlaw, kag kinahanglan nga magkaon kamo sang tinapay nga wala sing inugpahabok. 19Sa sulod sang pito ka adlaw, dapat wala sing inugpahabok nga makita sa inyo mga balay. Ang bisan sin-o nga magkaon sang tinapay nga may inugpahabok indi pagkabigon nga sakop sang katilingban sang Israel, tumandok man siya nga Israelinhon ukon indi Israelinhon. 20Huo, indi gid kamo magkaon sang bisan ano nga may inugpahabok sa tion sinang piesta, bisan diin man kamo nagaestar.”
21Dayon ginpatawag ni Moises ang tanan nga manugdumala sang Israel kag ginsilingan, “Silinga ang tanan ninyo nga mga pamilya, nga magkuha sila sang karnero ukon kanding kag ihawon nila sa pagsaulog sang Piesta sang Paglabay sang Anghel. 22Patuluon ninyo ang dugo sini sa yahong. Dayon magkuha kamo sang sanga sang isopo kag itum-oy ini sa dugo kag ipalhit sa ibabaw kag sa kilid sang hamba sang inyo mga puwertahan. Kag wala sing may magguwa sa inyo balay hasta mag-aga. 23Kay magalabay ang Ginoo sa Egipto sa pagpamatay sa mga kamagulangan nga mga lalaki sang mga Egiptohanon. Pero kon makita sang Ginoo ang dugo sa ibabaw kag kilid sang hamba sang inyo mga puwertahan, malabay lang siya sa inyo mga balay kag indi niya pagtugutan ang Manuglaglag sa pagsulod sa inyo mga balay sa pagpamatay sa inyo mga kamagulangan nga lalaki. 24Ini nga pagsulundan dapat tumanon ninyo kag sang inyo mga kaliwat hasta san-o. 25Padayuna ninyo ang paghimo sini nga seremonya kon magsulod na kamo sa duta nga ginpromisa sang Ginoo nga ihatag sa inyo. 26Kag kon magpamangkot gani ang inyo mga kabataan kon ano ang buot silingon sini nga seremonya, 27amo ini ang inyo isabat: ‘Piesta ini sang Paglabay sang Anghel nga ginasaulog sa pagpadungog sa Ginoo, kay naglabay lang siya sa mga balay sang mga Israelinhon sa Egipto sang pagpamatay niya sang mga Egiptohanon.’ ”
Pagkatapos hambal ni Moises, nagluhod ang mga Israelinhon kag nagsimba sa Ginoo. 28Kag ginhimo nila ang ginsugo sang Ginoo kay Moises kag kay Aaron.
29Sang mga tungang gab-i, ginpamatay sang Ginoo ang tanan nga kamagulangan nga lalaki sa Egipto, halin sa kamagulangan sang hari, nga amo ang magabulos sa trono, hasta sa kamagulangan sang mga priso nga ara sa prisohan. Kag ginpamatay man niya ang tanan nga kamagulangan sang mga kasapatan. 30Sadto nga gab-i nakabugtaw ang hari kag ang tanan niya nga opisyal kag ang tanan nga Egiptohanon. Kag nabatian ang puwerte nga paghinibi sa Egipto, kay wala gid sing balay nga wala sing patay.
31Sadto gid mismo nga gab-i, ginpatawag sang hari si Moises kag si Aaron kag ginsilingan, “Sige, lakat na kamo! Bayai na ninyo ang akon nasyon. Lakat na kamo kag magsimba sa Ginoo, suno sa inyo ginpangabay. 32Dal-a ninyo ang inyo mga kasapatan, suno man sa inyo ginpangabay, kag maglakat na kamo. Pero pangabaya man ninyo ang inyo Dios nga kaluoyan ako!”
33Ginpadali sang mga Egiptohanon ang mga Israelinhon sa paghalin sa ila nasyon, kay siling nila, “Kon indi kamo maghalin, magakalamatay kami tanan!” 34Gani gindala sang mga Israelinhon ang ila mga linamas nga harina nga wala sing inugpahabok nga nasulod sa suludlan. Ginputos nila ini sa ila mga bayo kag ginpas-an. 35Ginhimo sang mga Israelinhon ang ginsiling sa ila ni Moises nga mangayo sa mga Egiptohanon sang mga alahas nga pilak kag bulawan, kag mga bayo. 36Ginbuot sang Ginoo nga magmaayo ang mga Egiptohanon sa mga Israelinhon, gani ginhatag sang mga Egiptohanon ang ila ginpangayo. Sa sini nga paagi, ginkuhaan nila sang mga pagkabutang ang mga Egiptohanon.
37Nagpanglakaton ang mga Israelinhon halin sa Rameses pakadto sa Sucot. Mga 600,000 tanan ka lalaki, wala labot sang mga babayi kag mga kabataan. 38Madamo man nga mga indi Israelinhon ang nag-upod sa ila, kag madamo man nga mga kasapatan ang ila gindala. 39Kon magpundo sila agod magkaon, nagaluto sila sang tinapay nga wala sing inugpahabok halin sa linamas nga harina nga ila gindala halin sa Egipto. Wala ini ginbutangan sang inugpahabok tungod kay ginpadali sila sang mga Egiptohanon sa paghalin kag wala na sila sing tion sa pagpreparar sang ila pagkaon.
40Ang kalawigon sang pag-estar sang mga Israelinhon sa Egipto mga 430 ka tuig. 41Sa katapusan mismo nga adlaw sang 430 ka tuig, naghalin ang bug-os nga puwersa sang Ginoo sa Egipto. 42Sang sina nga gab-i nga naghalin ang mga Israelinhon sa Egipto, daw sa nagpulaw ang Ginoo sa pagbantay sa ila. Gani sa amo man nga gab-i kada tuig, magapulaw ang mga Israelinhon sa pagpadungog sa Ginoo. Dapat himuon nila ini hasta sa palaabuton nga mga henerasyon.
Ang mga Pagsulundan Parte sa Piesta sang Paglabay sang Anghel
43Nagsiling ang Ginoo kay Moises kag kay Aaron, “Amo ini ang mga pagsulundan parte sa Piesta sang Paglabay sang Anghel:
“Ang mga indi Israelinhon indi dapat magkaon sang kalan-on nga ginpreparar sa sini nga piesta. 44Makakaon ang tanan nga ulipon nga ginbakal kon natuli sila, 45pero indi makakaon ang mga sinuhulan nga trabahador kag ang mga dumuluong. 46Dapat kaunon ini sa sulod sang balay sa diin ginpreparar ini; indi gid pagdal-on ang karne sa guwa sang balay, kag indi gid pagbalion ang tul-an sini. 47Dapat saulugon ini sang bug-os nga katilingban sang Israel.
48“Kon ang indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo gusto magsaulog sang Piesta sang Paglabay sang Anghel sa pagpadungog sa Ginoo, dapat tulion anay ang tanan nga lalaki sa iya panimalay. Dayon makaupod siya sa pagsaulog bilang isa ka tumandok nga Israelinhon. Pero indi gid puwede makaupod ang tawo nga wala matuli. 49Ini nga pagsulundan para sa tanan—sa mga tumandok nga Israelinhon kag sa mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo.” 50Ginhimo sang tanan nga Israelinhon ang ginsugo sang Ginoo kay Moises kag kay Aaron. 51Kag sadto gid nga adlaw ginpaguwa sang Ginoo ang bug-os nga puwersa sang Israel sa Egipto.
A Páscoa
1O Senhor disse a Moisés e a Arão, no Egito: 2“Este deverá ser o primeiro mês do ano para vocês. 3Digam a toda a comunidade de Israel que no décimo dia deste mês todo homem deverá separar um cordeiro ou um cabrito, para a sua família, um para cada casa. 4Se uma família for pequena demais para um animal inteiro, deve dividi-lo com seu vizinho mais próximo, conforme o número de pessoas e conforme o que cada um puder comer. 5O animal escolhido será macho de um ano, sem defeito, e pode ser cordeiro ou cabrito. 6Guardem-no até o décimo quarto dia do mês, quando toda a comunidade de Israel irá sacrificá-lo, ao pôr do sol. 7Passem, então, um pouco do sangue nas laterais e nas vigas superiores das portas das casas nas quais vocês comerão o animal. 8Naquela mesma noite comerão a carne assada no fogo, com ervas amargas e pão sem fermento. 9Não comam a carne crua, nem cozida em água, mas assada no fogo: cabeça, pernas e vísceras. 10Não deixem sobrar nada até pela manhã; caso isso aconteça, queimem o que restar. 11Ao comerem, estejam prontos para sair: cinto no lugar, sandálias nos pés e cajado na mão. Comam apressadamente. Esta é a Páscoa do Senhor.
12“Naquela mesma noite passarei pelo Egito e matarei todos os primogênitos, tanto dos homens como dos animais, e executarei juízo sobre todos os deuses do Egito. Eu sou o Senhor! 13O sangue será um sinal para indicar as casas em que vocês estiverem; quando eu vir o sangue, passarei adiante. A praga de destruição não os atingirá quando eu ferir o Egito.
14“Este dia será um memorial que vocês e todos os seus descendentes celebrarão como festa ao Senhor. Celebrem-no como decreto perpétuo. 15Durante sete dias comam pão sem fermento. No primeiro dia tirem de casa o fermento, porque quem comer qualquer coisa fermentada, do primeiro ao sétimo dia, será eliminado de Israel. 16Convoquem uma reunião santa no primeiro dia e outra no sétimo. Não façam nenhum trabalho nesses dias, exceto o da preparação da comida para todos. É só o que poderão fazer.
17“Celebrem a festa dos pães sem fermento, porque foi nesse mesmo dia que eu tirei os exércitos de vocês do Egito. Celebrem esse dia como decreto perpétuo por todas as suas gerações. 18No primeiro mês comam pão sem fermento, desde o entardecer do décimo quarto dia até o entardecer do vigésimo primeiro. 19Durante sete dias vocês não deverão ter fermento em casa. Quem comer qualquer coisa fermentada será eliminado da comunidade de Israel, seja estrangeiro, seja natural da terra. 20Não comam nada fermentado. Onde quer que morarem, comam apenas pão sem fermento”.
A Décima Praga: A Morte dos Primogênitos
21Então Moisés convocou todas as autoridades de Israel e lhes disse: “Escolham um cordeiro ou um cabrito para cada família. Sacrifiquem-no para celebrar a Páscoa! 22Molhem um feixe de hissopo no sangue que estiver na bacia e passem o sangue na viga superior e nas laterais das portas. Nenhum de vocês poderá sair de casa até o amanhecer. 23Quando o Senhor passar pela terra para matar os egípcios, verá o sangue na viga superior e nas laterais da porta e passará sobre aquela porta, e não permitirá que o destruidor entre na casa de vocês para matá-los.
24“Obedeçam a essas instruções como decreto perpétuo para vocês e para os seus descendentes. 25Quando entrarem na terra que o Senhor prometeu dar a vocês, celebrem essa cerimônia. 26Quando os seus filhos perguntarem: ‘O que significa esta cerimônia?’, 27respondam-lhes: É o sacrifício da Páscoa ao Senhor, que passou sobre as casas dos israelitas no Egito e poupou nossas casas quando matou os egípcios”. Então o povo curvou-se em adoração. 28Depois os israelitas se retiraram e fizeram conforme o Senhor tinha ordenado a Moisés e a Arão.
29Então, à meia-noite, o Senhor matou todos os primogênitos do Egito, desde o filho mais velho do faraó, herdeiro do trono, até o filho mais velho do prisioneiro que estava no calabouço, e também todas as primeiras crias do gado. 30No meio da noite o faraó, todos os seus conselheiros e todos os egípcios se levantaram. E houve grande pranto no Egito, pois não havia casa que não tivesse um morto.
O Êxodo
31Naquela mesma noite o faraó mandou chamar Moisés e Arão e lhes disse: “Saiam imediatamente do meio do meu povo, vocês e os israelitas! Vão prestar culto ao Senhor, como vocês pediram. 32Levem os seus rebanhos, como tinham dito, e abençoem a mim também”.
33Os egípcios pressionavam o povo para que se apressasse em sair do país, dizendo: “Todos nós morreremos!” 34Então o povo tomou a massa de pão ainda sem fermento e a carregou nos ombros, nas amassadeiras embrulhadas em suas roupas. 35Os israelitas obedeceram à ordem de Moisés e pediram aos egípcios objetos de prata e de ouro, bem como roupas. 36O Senhor concedeu ao povo uma disposição favorável da parte dos egípcios, de modo que lhes davam o que pediam; assim eles despojaram os egípcios.
37Os israelitas foram de Ramessés até Sucote. Havia cerca de seiscentos mil homens a pé, além de mulheres e crianças. 38Grande multidão de estrangeiros de todo tipo seguiu com eles, além de grandes rebanhos, tanto de bois como de ovelhas e cabras. 39Com a massa que haviam levado do Egito, fizeram pães sem fermento. A massa não tinha fermentado, pois eles foram expulsos do Egito e não tiveram tempo de preparar comida.
40Ora, o período que os israelitas viveram no Egito12.40 O Pentateuco Samaritano e a Septuaginta dizem no Egito e em Canaã. foi de quatrocentos e trinta anos. 41No dia em que se completaram os quatrocentos e trinta anos, todos os exércitos do Senhor saíram do Egito. 42Assim como o Senhor passou em vigília aquela noite para tirar do Egito os israelitas, estes também devem passar em vigília essa mesma noite, para honrar o Senhor, por todas as suas gerações.
As Leis sobre a Participação na Páscoa
43Disse o Senhor a Moisés e a Arão: “Estas são as leis da Páscoa: Nenhum estrangeiro poderá comê-la. 44O escravo comprado poderá comer da Páscoa, depois de circuncidado, 45mas o residente temporário e o trabalhador contratado dela não comerão.
46“Vocês a comerão numa só casa; não levem nenhum pedaço de carne para fora da casa nem quebrem nenhum dos ossos. 47Toda a comunidade de Israel terá que celebrar a Páscoa.
48“Qualquer estrangeiro residente entre vocês que quiser celebrar a Páscoa do Senhor terá que circuncidar todos os do sexo masculino da sua família; então poderá participar como o natural da terra. Nenhum incircunciso poderá participar. 49A mesma lei se aplicará ao natural da terra e ao estrangeiro residente”.
50Todos os israelitas fizeram como o Senhor tinha ordenado a Moisés e a Arão. 51No mesmo dia o Senhor tirou os israelitas do Egito, organizados segundo as suas divisões.
