Ginpadunggan si Mordecai
1Sadto nga gab-i, indi makatulog si Haring Ahasuerus, gani ginpakuha niya ang libro sang kasaysayan sang iya ginharian kag ginbasa ini sa iya. 2Nabasahan sa sini nga libro ang parte sa pagsugid ni Mordecai sang plano nila ni Bigtana kag Teresh nga pagpatay kay Haring Ahasuerus. Ining si Bigtana kag si Teresh mga opisyal sang hari nga nagaguwardya sadto sa puwertahan sang iya kuwarto.
3Nagpamangkot ang hari, “Ano ang ginbalos ukon ginpadungog kay Mordecai tungod sining iya maayo nga ginhimo sa akon?” Nagsabat ang mga suluguon, “Wala gid, Mahal nga Hari.”
4Sa sina mismo nga tion nagapasulod si Haman sa lagwerta sang palasyo sa pagpangabay sa hari nga bitayon si Mordecai sa bilitayan nga iya ginpahimo para kay Mordecai. Nagpamangkot ang hari, “Sin-o inang nagatindog sa lagwerta?” 5Nagsabat ang mga suluguon, “Si Haman.” Dayon nagsiling ang hari, “Pasudla ninyo siya diri.”
6Sang pagsulod ni Haman, nagpamangkot ang hari sa iya, “Ano ang maayo nga himuon ko sa tawo nga ginakalipay ko nga padunggan?” Abi ni Haman siya ang ginatumod sang hari, 7gani nagsiling siya, “Amo ini, Mahal nga Hari, ang imo himuon: 8Ipakuha ang isa sang imo harianon nga bayo nga nasuksok mo na, kag ang isa ka kabayo nga nasakyan mo na, nga may korokorona sa iya ulo. 9Dayon sugua ang isa sang imo opisyal nga may mataas nga posisyon nga pasuksukan niya ang amo nga tawo sang harianon nga bayo kag pasakyon sa imo kabayo, kag dayon ilibot niya sa siyudad. Kag samtang nagalibot sila magsinggit ang mga nagaupod sa ila nga, ‘Amo ini ang ginahimo sa tawo nga ginakalipay sang hari nga padunggan.’ ”
10Nagsiling ang hari kay Haman, “Sige, kuhaa gilayon ang akon bayo kag kabayo, kag himua ang tanan nga ginsiling mo kay Mordecai, ang Judio nga nagapungko sa may puwertahan sang akon palasyo. Siguraduhon mo nga matuman ang tanan nga ginsiling mo.”
11Gani ginkuha ni Haman ang bayo kag ang kabayo, kag ginsuksukan niya si Mordecai kag ginpasakay sa kabayo. Dayon ginlibot niya siya sa siyudad samtang nagasinggit siya nga, “Amo ini ang ginahimo sa tawo nga ginakalipay sang hari nga padunggan.”
12Pagkatapos nagbalik si Mordecai sa may puwertahan sang palasyo. Pero si Haman iya nagdali-dali pauli nga nagapanabon sang iya guya tungod sa puwerte nga kahuya. 13Dayon ginsugid niya sa iya asawa nga si Zeresh kag sa iya mga abyan ang tanan nga natabo. Nagsiling sa iya ang iya asawa kag ang iya mga abyan nga iya mga manuglaygay, “Amat-amat ka na nga nagakapierdi kay Mordecai. Indi ka makadaog sa iya tungod kay isa siya ka Judio. Sigurado gid nga mapierdi ka sa iya.” 14Samtang nagaestoryahanay pa sila, nag-abot ang mga opisyal sang hari kag gindali-dali nila dala si Haman sa panihapon nga ginpreparar ni Ester.
Hamã é Obrigado a Honrar Mardoqueu
1Naquela noite, o rei não conseguiu dormir; por isso ordenou que trouxessem o livro das crônicas do seu reinado e que o lessem para ele. 2E foi lido o registro de que Mardoqueu tinha denunciado Bigtã e Teres, dois dos oficiais do rei que guardavam a entrada do Palácio e que haviam conspirado para assassinar o rei Xerxes.
3“Que honra e reconhecimento Mardoqueu recebeu por isso?”, perguntou o rei.
Seus oficiais responderam: “Nada lhe foi feito”.
4O rei perguntou: “Quem está no pátio?” Ora, Hamã havia acabado de entrar no pátio externo do palácio para pedir ao rei o enforcamento de Mardoqueu na forca que ele lhe havia preparado.
5Os oficiais do rei responderam: “É Hamã que está no pátio”.
“Façam-no entrar”, ordenou o rei.
6Entrando Hamã, o rei lhe perguntou: “O que se deve fazer ao homem que o rei tem o prazer de honrar?”
E Hamã pensou consigo: “A quem o rei teria prazer de honrar, senão a mim?” 7Por isso respondeu ao rei: “Ao homem que o rei tem prazer de honrar, 8ordena que tragam um manto do próprio rei e um cavalo que o rei montou, e que ele leve o brasão6.8 Ou e que o homem traga a coroa do rei na cabeça. 9Em seguida, sejam o manto e o cavalo confiados a alguns dos príncipes mais nobres do rei, e ponham eles o manto sobre o homem que o rei deseja honrar e o conduzam sobre o cavalo pelas ruas da cidade, proclamando diante dele: ‘Isto é o que se faz ao homem que o rei tem o prazer de honrar!’ ”
10O rei ordenou então a Hamã: “Vá depressa apanhar o manto e o cavalo e faça ao judeu Mardoqueu o que você sugeriu. Ele está sentado junto à porta do palácio real. Não omita nada do que você recomendou”.
11Então Hamã apanhou o cavalo, vestiu Mardoqueu com o manto e o conduziu sobre o cavalo pelas ruas da cidade, proclamando à frente dele: “Isto é o que se faz ao homem que o rei tem o prazer de honrar!”
12Depois disso, Mardoqueu voltou para a porta do palácio real. Hamã, porém, correu para casa com o rosto coberto, muito aborrecido 13e contou a Zeres, sua mulher, e a todos os seus amigos tudo o que lhe havia acontecido.
Tanto os seus conselheiros como Zeres, sua mulher, lhe disseram: “Visto que Mardoqueu, diante de quem começou a sua queda, é de origem judaica, você não terá condições de enfrentá-lo. Sem dúvida, você ficará arruinado!” 14E, enquanto ainda conversavam, chegaram os oficiais do rei e, às pressas, levaram Hamã para o banquete que Ester havia preparado.
