Deuteronomio 5 – HLGN & CARST

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 5:1-33

Ang Napulo ka Sugo

(Exo. 20:1-17)

1Ginpatipon ni Moises ang tanan nga Israelinhon kag ginsilingan, “Mga Israelinhon, pamatii ninyo ang mga sugo kag mga pagsulundan nga ginahatag ko sa inyo subong. Tun-i ninyo ini kag sundon gid. 2Ang Ginoo nga aton Dios naghimo sang kasugtanan sa aton sa Bukid sang Sinai.5:2 Bukid sang Sinai: sa Hebreo, Horeb. 3Wala niya ini ginhimo sa aton mga katigulangan kundi sa aton tanan nga buhi subong. 4Didto sa bukid naghambal ang Ginoo sa inyo halin sa kalayo nga daw sa nagaatubangay lang kamo. 5Nagatindog ako sa tunga ninyo kag sang Ginoo sadto nga tion sa paghambal sa inyo sang mensahi sang Ginoo, kay nahadlok kamo sa kalayo kag indi kamo magsaka sa bukid. Nagsiling ang Ginoo,

6“ ‘Ako ang Ginoo nga inyo Dios nga nagpaguwa sa inyo sa Egipto nga sa diin kamo gin-ulipon.

7“ ‘Indi kamo magsimba sa iban nga dios magluwas sa akon.

8“ ‘Indi kamo maghimo sang mga dios-dios sa dagway sang bisan ano nga ara sa langit ukon sa duta ukon sa tubig. 9Indi gid ninyo ini pag-alagaron kag simbahon, kay ako, ang Ginoo nga inyo Dios, indi gid gusto nga may ginasimba kamo nga iban. Ginasilutan ko ang mga nakasala sa akon pati ang ila mga kaliwat hasta sa ikatatlo kag ikaapat nga henerasyon nga nagasikway sa akon. 10Pero ginapakita ko ang akon kaayo sa madamo gid nga mga henerasyon nga nagahigugma sa akon kag nagatuman sang akon mga sugo.

11“ ‘Indi ninyo paggamita ang akon ngalan sa wala sing pulos kay ako, ang Ginoo nga inyo Dios, magasilot sa kay bisan sin-o nga maggamit sang akon ngalan sa wala sing pulos.

12“ ‘Tumana ninyo ang akon mga ginapahimo sa Adlaw nga Inugpahuway, kag himua ninyo ini nga pinasahi nga adlaw para sa akon, ang Ginoo nga inyo Dios, suno sa ginmando ko sa inyo. 13Mag-obra kamo sa sulod sang anom ka adlaw, 14pero ang ikapito nga adlaw amo ang Adlaw nga Inugpahuway nga inyo painon para sa akon, ang Ginoo nga inyo Dios. Indi kamo mag-obra sa sina nga adlaw pati ang inyo mga anak, mga ulipon, mga baka, mga asno, kag iban pa ninyo nga kasapatan, kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar sa inyo mga banwa. Sa sini nga paagi makapahuway man ang inyo mga ulipon pareho sa inyo. 15Dumduma ninyo nga mga ulipon man kamo sadto sa Egipto, kag ako, ang Ginoo nga inyo Dios, nagpaguwa sa inyo didto paagi sa akon puwerte nga gahom. Gani ako, ang Ginoo nga inyo Dios, nagmando sa inyo nga tumanon ninyo ang akon mga ginapahimo sa Adlaw nga Inugpahuway.

16“ ‘Tahura ang inyo amay kag iloy, suno sa ginmando ko sa inyo, agod magkabuhi kamo sing malawig kag mangin maayo ang inyo kahimtangan sa duta nga ginahatag ko sa inyo.

17“ ‘Indi kamo magpatay.

18“ ‘Indi kamo magpanginbabayi ukon magpanginlalaki.

19“ ‘Indi kamo magpangawat.

20“ ‘Indi kamo magsaksi sing butig kontra sa inyo isigkatawo.

21“ ‘Indi kamo magkaibog sa asawa sang inyo isigkatawo, ukon sa iya balay, duta, mga ulipon, mga baka ukon asno, ukon sa bisan ano nga ara sa iya.’

22“Amo ina ang mga sugo sang Ginoo sa inyo tanan nga nagtipon didto sa bukid. Sang naghambal siya sa makusog nga tingog halin sa tunga sang kalayo nga napalibutan sang madamol nga panganod, ginhatag niya ini nga mga sugo kag wala na siya sang iban pa nga ginhambal. Ginsulat niya ini sa duha ka malapad nga bato kag ginhatag sa akon.

23“Sang nabatian ninyo ang tingog halin sa kadudulman samtang nagadabadaba ang bukid, nagpalapit sa akon ang tanan nga pangulo sang inyo mga tribo kag ang inyo mga manugdumala, 24kag nagsiling sila, ‘Ginpakita sa aton sang Ginoo nga aton Dios ang iya gamhanan nga presensya kag kadungganan, kag nabatian naton ang iya tingog halin sa kalayo. Nakita naton subong nga adlaw nga puwede mabuhi ang tawo bisan naghambal ang Dios sa iya. 25Pero indi namon pag-ibutang sa peligro ang amon kabuhi. Kay kon mabatian namon liwat ang tingog sang Ginoo nga aton Dios, sigurado nga lamunon gid kami sang gamhanan nga kalayo. 26May ara bala sang tawo nga nabuhi pa pagkatapos nga nabatian niya ang tingog sang buhi nga Dios halin sa kalayo pareho sa aton nabatian? 27Ikaw na lang ang magpalapit sa Ginoo nga aton Dios, kag pamatii ang tanan nga isiling niya. Dayon isugid mo na lang sa amon ang tanan nga ginsiling niya, kay pamatian namon ini kag tumanon.’

28“Nabatian sang Ginoo ang inyo ginsiling sang nagpakighambal kamo sa akon, kag nagsiling siya sa akon, ‘Nabatian ko kon ano ang ginsiling sang sini nga mga tawo sa imo, kag maayo ang tanan nila nga ginsiling. 29Kabay pa nga magtahod sila permi sa akon kag magtuman sa akon mga sugo agod mangin maayo ang kahimtangan nila kag sang ila mga kaliwat hasta san-o. 30Lakat kag hambala sila nga magbalik sila sa ila mga tolda. 31Pero magpabilin ka diri sa akon agod ihatag ko sa imo ang tanan nga sugo kag pagsulundan nga itudlo mo sa ila nga ila sundon didto sa duta nga ginahatag ko sa ila nga ila panag-iyahan.’

32“Gani tumana gid ninyo sing maayo ang ginmando sang Ginoo nga inyo Dios sa inyo. Indi ninyo paglapasa ang bisan isa sa iya mga sugo. 33Magkabuhi kamo suno sa ginsugo sang Ginoo nga inyo Dios sa inyo agod magkabuhi kamo sing malawig kag magmauswagon didto sa duta nga inyo panag-iyahan.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Второзаконие 5:1-33

Десять повелений

(Исх. 20:1-17)

1Мусо созвал весь народ Исроила и сказал:

– Слушай, Исроил, установления и законы, которые я объявляю тебе сегодня. Выучи их и храни, чтобы следовать им. 2Вечный, наш Бог, заключил с нами священное соглашение у горы Синай. 3Не только с нашими родителями Вечный заключил это соглашение, но с нами, со всеми, кто здесь сегодня жив. 4Вечный говорил с вами лицом к лицу из огня на горе. 5(В то время я стоял между Вечным и вами, чтобы объявлять вам слово Вечного, потому что вы боялись огня и не поднимались на гору.) Он сказал:

6«Я Вечный, твой Бог, Который вывел тебя из Египта, земли рабства.

7Пусть не будет у тебя других богов, кроме Меня.

8Не делай себе идола – никакого изображения того, что на небе вверху, или на земле внизу, или в водах ниже земли. 9Не поклоняйся им и не служи им, ведь Я, Вечный, твой Бог, – ревнивый Бог, наказывающий детей за грехи отцов до третьего и четвёртого поколения тех, кто ненавидит Меня. 10Но Я дарую любовь тысячам поколений тех, кто5:10 Или: «тысячам тех, кто…» любит Меня и соблюдает Мои повеления.

11Не произноси имени Вечного, твоего Бога, напрасно, потому что Вечный не оставит безнаказанным никого, кто произносит Его имя напрасно.

12Соблюдай субботний день, храни его святым, как повелел тебе Вечный, твой Бог. 13Шесть дней трудись и делай всю свою работу, 14но седьмой день – это суббота, она принадлежит Вечному, твоему Богу. Не делай в этот день никакой работы ни ты, ни твой сын или дочь, ни слуга или служанка, ни вол, ни осёл, ни какой другой скот, ни чужеземец в твоих городах, чтобы твои слуга и служанка могли отдохнуть, как и ты сам. 15Помни, что ты был рабом в Египте и что Вечный, твой Бог, вывел тебя оттуда могучей и простёртой рукой. Поэтому Вечный, твой Бог, повелел тебе соблюдать субботний день.

16Почитай отца и мать, как повелел тебе Вечный, твой Бог, чтобы тебе жить долго и благополучно на земле, которую даёт тебе Вечный, твой Бог.

17Не убивай.

18Не нарушай супружескую верность.

19Не кради.

20Не лжесвидетельствуй.

21Не желай жены ближнего. Не желай дома или земли ближнего, его слуги или служанки, его вола или осла: ничего из того, что принадлежит ближнему твоему».

Ответ народа

(Исх. 20:18-21)

22Это повеления, которые Вечный объявил громким голосом всему народу там, на горе, из огня, облака и кромешной тьмы. Больше Он ничего не добавил. Потом Он написал эти повеления на двух каменных плитках и дал их мне.

23Когда вы слышали голос из тьмы, а гора пылала огнём, все вожди ваших родов и ваши старейшины пришли ко мне 24и сказали: «Вечный, наш Бог, показал нам Свою славу и величие, и мы слышали Его голос из огня. Сегодня мы увидели, что человек может жить, даже если Всевышний говорит с ним. 25Но зачем нам рисковать жизнью ещё раз? Этот великий огонь пожрёт нас, и мы погибнем, если и дальше будем слышать голос Вечного, нашего Бога. 26Ведь кто из смертных когда-либо слышал, как мы, голос живого Бога, говорящего из огня, и остался жив? 27Иди и выслушай, что говорит Вечный, наш Бог. Потом перескажи нам всё, что Вечный, наш Бог, тебе скажет. Мы выслушаем и исполним».

28Вечный услышал вас, когда вы говорили со мной, и сказал мне: «Я услышал всё, что говорили тебе эти люди. Всё, что они сказали, хорошо. 29О если бы их сердце побуждало их всегда жить в страхе предо Мной и соблюдать все Мои повеления, то с ними и с их детьми всё было бы благополучно!

30Иди, скажи им, чтобы они вернулись к своим шатрам. 31Но сам останься здесь со Мной, чтобы Я дал тебе все повеления, установления и законы. Ты должен научить их следовать им в земле, которую Я отдаю им во владение».

32Смотрите же, исполняйте то, что повелел вам Вечный, ваш Бог; не уклоняйтесь ни вправо, ни влево. 33Всегда идите тем путём, которым повелел вам идти Вечный, ваш Бог, чтобы жить и преуспевать и умножить свои дни в земле, которой вы завладеете.