Deuteronomio 32 – HLGN & CARSA

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 32:1-52

1O langit, pamati kay mahambal ako!

O duta, pamatii ang akon mga pulong.

2Ang akon mga pagpanudlo magatupa pareho sa ulan ukon tun-og.

Ang akon mga pulong pareho sa dabodabo sa mga hilamon ukon talithi sa mga tanom.

3Ibantala ko ang ngalan sang Ginoo.

Dayawon ko ang pagkagamhanan sang aton Dios!

4Siya ang akon palalipdan nga bato;

husto gid ang iya mga binuhatan, kag matarong ang tanan niya nga mga pamaagi.

Matutom siya nga Dios kag wala nagakasala; matarong siya kag husto ang iya mga ginahimo.

5Pero kamo nagpakasala sa iya kag wala na niya kamo pagkabiga nga iya mga anak tungod sa inyo kalautan.

Mga makasasala kag balingag nga henerasyon!

6Amo bala ini ang inyo ibalos sa Ginoo?

Mga buang-buang gid kamo kag kulang sang pag-intiendi.

Indi bala nga siya ang inyo Amay nga nagtuga sa inyo?

7Dumduma ninyo ang nagligad nga mga tinuig; hunahunaa ninyo ang mga nagligad nga henerasyon.

Pamangkuta ninyo ang inyo mga katigulangan kon ano ang mga natabo kay sugiran nila kamo.

Pamangkuta ninyo ang inyo mga manugdumala kay ipaathag nila ini sa inyo.

8Sang ginhatagan sang Labing Mataas nga Dios ang mga nasyon sang ila duta kag sang ginbahin-bahin niya ang mga katawhan,

ginbutangan niya sila sang mga dulunan suno sa kadamuon sang mga anghel sang Dios.32:8 mga anghel sang Dios: Amo ini sa Septuagint. Sa Dead Sea Scrolls, mga anak sang Dios. Sa Masoretic Text, mga kaliwat ni Israel.

9Pero ang bahin sang Ginoo amo ang iya katawhan; sila nga mga kaliwat ni Jacob amo ang iya palanublion.

10Nakita niya sila sa desierto, sa lugar nga halos wala sing may nagatubo nga tanom.

Gin-atipan niya sila kag ginhalungan pareho sa paghalong sang tawo sa iya mata.

11Ginbantayan niya sila pareho sa agila nga nagabantay sang iya mga buto samtang iya ini ginatudluan sa paglupad.

Ginahumlad niya ang iya mga pakpak sa pagsalo kag pagdala sa ila.

12Ang Ginoo lang gid ang nagtuytoy sa iya katawhan, nga wala ang bulig sang iban nga dios.

13Ginpagahom niya sila sa mga kabukiran, kag ginpakaon sang mga patubas sang duta.

Ginsagod niya sila sang dugos halin sa banglid kag sang lana halin sa mga olibo nga nagatubo sa batuhon nga duta.

14Ginhatagan niya sila sang mga keso kag gatas halin sa mga baka kag karnero,

kag ginhatagan sang matambok nga mga karnero kag mga kanding halin sa Bashan.

Ginhatagan man niya sila sang pinakamaayo nga mga trigo kag ginpainom sang pinakamaayo nga bino halin sa ubas.

15Nagmauswagon ang mga Israelinhon32:15 mga Israelinhon: sa Hebreo, Jeshurun, nga ang buot silingon, matarong. pero nagrebelde sila.

Nagtambok sila kag nagbakod, pero gintalikdan nila ang Dios nga nagtuga sa ila,

kag ginsikway nila ang ila palalipdan nga bato nga amo ang ila Manluluwas.

16Ginpaimon nila kag ginpaakig ang Ginoo sa ila makangilil-ad nga mga dios.

17Naghalad sila sa mga demonyo nga indi matuod nga dios—mga dios nga indi nila kilala kag bag-o lang nagtuhaw, kag wala pagtahura sang ila mga katigulangan.

18Ginkalimtan nila ang Dios nga ila palalipdan nga bato nga nagtuga sa ila.

19Nakita ini sang Ginoo, kag tungod sa iya kaakig ginsikway niya sila nga iya mga anak.

20Nagsiling siya, “Talikdan ko sila, kag tan-awon ko abi kon ano ang ila madangatan,

kay malaot sila nga henerasyon, mga anak nga indi matutom.

21Ginpaimon nila ako sa indi matuod nga dios,

kag ginpaakig nila ako sa ila wala sing pulos nga mga dios-dios.

Gani paimunon ko man sila sa iban nga katawhan.

Paakigon ko sila paagi sa pagpakamaayo sa buang-buang nga nasyon.

22Kay ang akon kaakig nagadabadaba nga daw kalayo.

Magasunog ini sa duta kag sa tanan nga patubas sini,

pati sa kadadalman sang duta,32:22 kadadalman sang duta: ukon, lugar sang mga patay. kag sa mga pundasyon sang mga bukid.

23Padal-an ko sila sang mga kalamidad, kag iguon ko sila sang akon mga pana.

24Pagutuman ko sila; magakalamatay sila sa gutom kag sa balatian.

Padal-an ko sila sang mapintas nga mga sapat sa paghalit sa ila kag mga man-og nga dalitan sa pagkagat sa ila.

25Sa guwa sang ila balay madamo ang magakalamatay sa inaway, kag sa sulod magahari ang kahadlok.

Magakalamatay ang mga tigulang, mga pamatan-on, kag mga kabataan.

26Nagsiling ako nga laptahon ko sila hasta nga indi na sila madumduman sa kalibutan.

27Pero indi ko pagtugutan nga magpabugal ang ila mga kaaway kag magsiling, ‘Napierdi naton sila. Indi ang Ginoo ang naghimo sini.’ ”

28Ang Israel isa ka nasyon nga wala sing kaalam kag pag-intiendi.

29Kon maalamon lang sila, maintiendihan kuntani nila ang ila madangatan.

30Paano bala malagas sang isa ka tawo ang isa ka libo nga mga Israelinhon?

Paano madaog sang duha ka tawo ang napulo ka libo sa ila?

Luwas lang kon gintugyan sila sang Ginoo nga ila palalipdan nga bato.

31Kay ang palalipdan nga bato sang aton mga kaaway indi pareho sang aton palalipdan nga bato, kag bisan sila nakahibalo sini.

32Ang aton mga kaaway, nga pareho kalaot sa mga pumuluyo sang Sodom kag Gomora, kaangay sang ubas nga mapait kag makahililo ang bunga,

33kag kaangay sang bino nga halin sa dalit sang man-og.

34Nakahibalo ang Ginoo sang ila ginahimo;

ginasupot niya lang anay ini kag nagahulat sang husto nga tion sa pagsilot sa ila.

35Nagsiling siya, “Ako ang magatimalos kag magasilot sa ila,

kay magaabot ang tion nga makadalin-as gid sila.

Madali na lang mag-abot ang ila kalaglagan. Indi na ini magdugay.”

36Magahukom ang Ginoo pabor sa iya katawhan;

kaluoyan niya sila nga iya mga alagad, kon makita niya nga wala na sila sang kusog kag diutay na lang ang nabilin sa ila, ulipon man ukon indi ulipon.

37Dayon mamangkot ang Ginoo sa iya katawhan, “Diin na karon ang ila mga dios, ang bato nga ila palalipdan?

38Diin na karon ang ila mga dios nga nagakaon sang tambok kag nagainom sang bino sang ila mga halad?

Pabuliga sila sa inyo, kag himua ninyo sila nga inyo proteksyon!

39Tan-awa ninyo karon; ako amo lang gid ang Dios!

Wala na sing iban nga dios luwas sa akon.

Ako ang nagapatay kag ako man ang nagahatag sang kabuhi; ako ang nagapilas kag ako man ang nagaayo,

kag wala sing may makaluwas sa akon mga kamot.

40Karon, bayawon ko ang akon mga kamot kag magsumpa,

‘Subong nga buhi ako sa wala sing katapusan,

41bairon ko ang nagaidlak ko nga espada kag gamiton ko ini sa pagsilot.

Balusan ko ang akon mga kaaway kag pabayaron ang mga nagasikway sa akon.

42Ang akon pana mabulit sang ila mga dugo, kag ang akon espada magapanglabo sang ila mga lawas.

Magakalamatay pati ang mga madakpan sa ila kag ang ila mga pangulo.’ ”

43Kamo nga mga nasyon, dayawa ninyo ang katawhan sang Ginoo,32:43 Kamo… Ginoo: ukon, Kamo nga mga nasyon, magkalipay kamo kaupod sa katawhan sang Ginoo. Sa Dead Sea Scrolls kag Griego nga teksto, Magkalipay kamo upod sa iya, O kalangitan, kag ang tanan nga anghel sang Dios dapat magsimba sa iya. kay balusan sang Ginoo ang nagpatay sa ila nga iya mga alagad.

Balusan niya ang iya mga kaaway, kag tinluan niya ang iya duta kag ang iya katawhan.

44Ginhambal ni Moises kaupod ni Josue32:44 Josue: sa Hebreo, Hoseas. nga anak ni Nun ang mensahi sang sini nga kanta sa mga tawo. 45Pagkatapos hambal ni Moises sini, 46nagsiling siya sa mga tawo, “Itanom gid ninyo sa inyo mga tagipusuon ang tanan nga ginhambal ko sa inyo subong. Itudlo man ninyo ini sa inyo mga anak agod matuman nila sing maayo ang tanan nga ginasiling sa sini nga mga sugo. 47Ini nga mga sugo indi ordinaryo lang nga mga pulong; ini magahatag sa inyo sang kabuhi. Kon tumanon ninyo ini magakabuhi kamo sing malawig sa duta nga inyo panag-iyahan sa tabok sang Jordan.”

Ginsugid ang Kamatayon ni Moises

48Sa sina mismo nga adlaw nagsiling ang Ginoo kay Moises, 49“Magkadto ka sa Moab, sa kabukiran sang Abarim kag magsaka ka sa Bukid sang Nebo nga nagaatubang sa Jerico. Tan-awa didto ang Canaan, ang duta nga ginahatag ko sa mga Israelinhon nga ila panag-iyahan. 50Kag dira sa sina nga bukid mapatay ka, kag isimpon ka sa imo mga paryente nga nagkalamatay na, subong nga si Aaron nga imo utod napatay sa Bukid sang Hor kag ginsimpon man sa iya mga paryente. 51Kay duha kamo nadulaan sang pagsalig sa akon sa atubangan sang mga Israelinhon sang didto kamo sa tuburan sang Meriba Kadesh,32:51 Meriba Kadesh: ukon, Meriba sa Kadesh. sa kamingawan sang Zin. Wala ninyo pagpadunggi ang akon pagkabalaan sa ila atubangan. 52Gani makita mo lang sa malayo ang duta nga ginahatag ko sa mga Israelinhon, pero indi ka makasulod didto.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Второзаконие 32:1-52

1«Внимайте, небеса, я буду говорить;

слушай, земля, слова моих уст.

2Пусть польётся моё учение, словно дождь,

пусть сойдут мои слова, как роса,

словно ливень на зелень,

как дождь на побеги.

3Имя Вечного провозглашу,

славьте величие нашего Бога!

4Он – скала, Его дела совершенны,

все Его пути праведны.

Верен Аллах, не творящий неправды,

Он праведен и честен.

5Перед Ним они развратились,

и не дети они Ему,

но род упрямый и извращённый,

к своему стыду.

6Так ли воздаёте вы Вечному,

народ безрассудный и глупый?

Разве Он не Отец, не Творец твой,

Тот, Кто создал, основал тебя?

7Вспомни древние дни;

подумай об ушедших поколениях.

Спроси своего отца, и он скажет тебе,

своих старейшин, и они объяснят тебе:

8когда Высочайший давал народам их наследие,

когда Он разделил весь человеческий род,

Он поставил пределы народов

по числу сынов Исраила32:8 Или: «сынов Всевышнего»..

9Ведь доля Вечного – народ Исраила,

потомки Якуба – наследственный удел Его.

10В пустынной земле Он его нашёл,

в степи печальной и дикой.

Ограждал его, пёкся о нём;

хранил его, как зеницу Своего ока.

11Как орёл защищает своё гнездо32:11 Или: «учит своих птенцов летать».

и парит над своими птенцами,

простирает свои крылья, берёт птенцов

и несёт на своих перьях,

12так Вечный один его вёл;

чужого бога не было с Ним.

13Он вознёс его на высоты земли

и питал плодами полей.

Он кормил его мёдом из сот,

что в скалистых расщелинах,

и маслом из оливкового дерева,

что растёт на каменистой почве,

14творогом и молоком от стада и отары

и упитанными ягнятами и козлами,

лучшими баранами Башана

и отборной пшеницей.

Ты пил вино, кровь винограда.

15Исраил32:15 Букв.: «Иешурун» – это слово переводится как «праведный» и является другим, поэтическим именем Исраила. То же в 33:5, 26. растолстел и стал упрям;

растолстел, обрюзг и разжирел.

Он оставил Аллаха, Который создал его,

и отверг Скалу своего спасения.

16Они возбудили в Нём ревность чужими богами

и разгневали Его мерзкими идолами.

17Они приносили жертвы демонам, а не Аллаху –

богам, которых не знали,

богам, появившимся недавно,

богам, которых ваши предки не боялись.

18Вы покинули Скалу, родившую вас;

вы забыли Аллаха, создавшего вас.

19Вечный увидел это и отверг их,

так как разгневался на Своих сыновей и дочерей.

20„Я скрою от них Своё лицо, – сказал Он, –

и увижу, каков будет их конец;

потому что они – извращённый род,

неверные дети.

21Они пробудили во Мне ревность тем, что не Бог,

и разгневали Меня ничтожными идолами.

Я пробужу в них ревность теми, кто не Мой народ;

Я разгневаю их невежественными язычниками;

22потому что от Моего гнева запылал огонь,

что жжёт до дна мира мёртвых.

Он пожрёт землю и её урожаи

и подожжёт основания гор.

23Я соберу на них беды,

выпущу в них свои стрелы.

24Я пошлю на них опустошительный голод,

истребляющий мор и смертельную заразу;

Я пошлю на них хищных зверей,

ядовитых змей, что ползают в прахе.

25На улицах меч лишит их детей,

в их домах будет царить ужас.

Будут гибнуть юноши и девушки,

младенцы и седовласые старики.

26Я сказал бы: рассею их

и изглажу их память из человеческого рода,

27если бы не опасался насмешек врагов,

чтобы противники не возомнили

и не сказали: «Нашей руки торжество;

не Вечный совершил всё это»“.

28Это народ, потерявший рассудок,

нет у них разума.

29О, если бы они были мудры,

то понимали бы это

и уразумели, какой их ждёт конец!

30Как мог бы один человек преследовать тысячу

или двое обратить в бегство десять тысяч,

если бы их Скала не отступилась от них,

если бы Вечный их не выдал?

31Ведь скала врагов не такова, как наша Скала:

даже наши враги сами признают это.

32Их виноград с лозы Содома

и с полей Гоморры.

Их плоды полны яда,

а их гроздья – горечи.

33Их вино – яд змей,

смертельный яд кобр.

34„Я сокрыл злые дела их врагов, – говорит Вечный, –

и запечатал их в своих кладовых.

35Предоставьте месть Мне, Я воздам.

Придёт время, поскользнутся ноги врага;

день их бедствия близок,

и участь их поспешает“.

36Вечный будет судить Свой народ

и пожалеет Своих рабов,

когда увидит, что исчезла их сила

и не осталось никого: ни раба, ни свободного.

37И скажет Он: „Где же их боги,

та скала, за которой они укрывались?

38Боги, которые ели жир их жертв,

пили вино их жертвенных возлияний?

Пусть восстанут, чтобы помочь вам!

Пусть дадут вам покров!

39Смотрите же ныне, что только Я Бог32:39 Букв.: «Я, Я есть Он».,

и нет Бога, кроме Меня.

Я умерщвляю и оживляю,

Я ранил, и Я исцелю,

и никто не может избавить от Моей руки.

40Я поднимаю руку к небу и объявляю:

Верно, как и то, что Я живу вовеки, –

41когда отточу Свой сияющий меч

и рука Моя примет его для суда,

Я отомщу Моим противникам

и воздам тем, кто Меня ненавидит.

42Я напою Мои стрелы кровью,

а Мой меч будет пожирать плоть,

кровь павших и пленных,

головы вражеских вождей“.

43Радуйтесь, народы, вместе с Его народом32:43 Или: «Обрадуйте Его народ, о народы». В некоторых рукописях: «Радуйтесь, небеса, вместе с Ним; пусть все ангелы Аллаха поклонятся Ему! Радуйтесь, народы, вместе с Его народом; пусть посланники Аллаха возвещают о Его могуществе!»,

потому что Он отомстит за кровь Своих рабов;

отомстит Он Своим врагам,

очистит Свою землю и Свой народ».

44Муса пришёл с Иешуа, сыном Нуна, и произнёс народу все слова этой песни. 45Сказав эти слова всему Исраилу, Муса 46добавил:

– Примите к сердцу все слова, которые я торжественно возвестил вам сегодня, чтобы вы велели своим детям прилежно слушаться всех слов этого Закона. 47Для вас это не пустые слова, в них – ваша жизнь. Они дадут вам долго жить на земле, в которую вы переходите за Иордан, чтобы овладеть ею.

48В тот же день Вечный сказал Мусе:

49– Поднимись на горную цепь Аварим, на гору Нево в Моаве, напротив Иерихона, и осмотри Ханаан, землю, которую Я отдаю во владение исраильтянам. 50На этой горе, на которую ты поднимешься, ты умрёшь и присоединишься к своему народу так же, как твой брат Харун умер на горе Ор и присоединился к своему народу. 51Это случится из-за того, что вы оба изменили Мне у вод Меривы-Кадеша, в пустыне Цин, на глазах у исраильтян, и из-за того, что вы не отстаивали Мою святость среди них32:51 См. Чис. 20:1-13.. 52Поэтому ты увидишь землю, которую Я даю народу Исраила, только на расстоянии – ты не войдёшь в неё.