Deuteronomio 12 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

Deuteronomio 12:1-32

Ang Isa ka Lugar nga Pagasimbahan

1“Amo ini ang mga sugo kag mga pagsulundan nga kinahanglan nga tumanon ninyo sing maayo samtang nagakabuhi kamo didto sa duta nga ginahatag sa inyo sang Ginoo, ang Dios sang inyo mga katigulangan. 2Kon palayason na ninyo ang mga katawhan nga nagaestar didto, panggub-a ninyo sing bug-os ang tanan nga lugar nga ginasimbahan nila sang ila mga dios-dios sa mga mataas kag manubo nga mga bukid kag sa idalom sang madabong nga mga kahoy. 3Panggub-a ninyo ang ila mga halaran, pangdugmuka ang ila handumanan nga mga bato, pangsunuga ang ila mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, kag panggub-a ang imahen sang ila mga dios agod malimtan na ini sa sina nga mga lugar.

4“Indi ninyo pagsimbaha ang Ginoo nga inyo Dios pareho sa ila pamaagi sa pagsimba, 5kundi magdangop kamo sa Ginoo nga inyo Dios sa lugar nga iya pilion halin sa tanan nga teritoryo sang mga tribo sang Israel. Didto kamo magsimba sa Ginoo, kay amo ina ang lugar nga iya ginpili nga sa diin padunggan siya. 6Didto ninyo dal-on ang inyo mga halad nga ginasunog kag iban pa nga mga halad, ang inyo ikanapulo, ang inyo espesyal nga mga regalo, ang inyo mga ginpromisa nga ihalad, ang inyo kinabubut-on nga mga halad, kag ang kamagulangan sang inyo mga kasapatan. 7Didto kamo kag ang inyo pamilya magkaon sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios, kag magakalipay kamo sa tanan nga inyo nahuman tungod kay ginpakamaayo kamo sang Ginoo.

8“Karon nagapagusto kamo sa inyo mga ginahimo, pero indi na ninyo paghimua ina 9kon mag-abot na kamo sa lugar nga sa diin makapahuway kamo. Ini nga lugar ginahatag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios bilang palanublion ninyo. 10Kon makatabok na kamo sa Jordan kag mag-estar sa duta nga ginahatag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios bilang palanublion ninyo, magakabuhi kamo nga malinong kay indi pagtugutan sang Ginoo nga tublagon kamo sang inyo mga kaaway sa palibot. 11Dayon dal-on ninyo ang inyo mga halad didto sa lugar nga pilion sang Ginoo nga inyo Dios nga sa diin padunggan siya. Amo ini ang mga halad nga ginasugo ko sa inyo: mga halad nga ginasunog kag ang iban pa nga mga halad, ang inyo ikanapulo, ang espesyal nga mga regalo, kag ang tanan nga pinakamaayo nga halad nga inyo ginpromisa sa Ginoo. 12Didto magkinalipay kamo sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios, upod ang inyo mga kabataan, mga suluguon, kag ang mga Levita nga wala sing duta nga palanublion kundi nagaestar lang sa inyo mga banwa. 13Indi gid ninyo pag-ihalad ang inyo mga halad nga ginasunog sa bisan diin lang nga lugar nga gusto ninyo, 14kundi ihalad lang ini sa lugar nga pilion sang Ginoo sa isa ninyo ka tribo, kag didto himua ninyo ang tanan nga ginasugo ko sa inyo.

15“Puwede kamo makaihaw kag makakaon sang sapat sa bisan diin kamo nagaestar.12:15 Puwede kamo makaihaw kag makakaon sang sapat sa bisan diin kamo nagaestar: Ang buot silingon, ang mga sapat nga wala ginahalad. Magapagusto kamo kaon sang karne sini, pareho sang pagkaon ninyo sang usa kag sang gasela,12:15 gasela: sa English, gazelle, isa ka sapat nga daw pareho man sa usa. suno sa pagpakamaayo nga ginhatag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios. Ang tagsa ka tawo makakaon sini, ginakabig man siya nga mahigko ukon matinlo. 16Pero indi ninyo pagkaunon ang dugo; iula ninyo ini sa duta pareho sang tubig. 17Indi man ninyo pagkaunon o imnon ining mga masunod: ang ikanapulo sang inyo uyas, duga sang ubas, lana, ang kamagulangan sang inyo mga kasapatan, ang bisan ano nga inyo ginpromisa nga ihalad, ang inyo kinabubut-on nga mga halad kag mga regalo. 18Kundi kaunon lang ninyo ini sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios didto sa lugar nga iya pilion upod sang inyo mga kabataan, mga suluguon, kag sang mga Levita nga nagaestar sa inyo mga banwa. Didto magkinalipay kamo sa presensya sang Ginoo nga inyo Dios sa tanan ninyo nga himuon. 19Indi gid ninyo pagpabay-i ang mga Levita samtang nagakabuhi kamo sa inyo duta.

20“Kon palaparon na sang Ginoo nga inyo Dios ang inyo teritoryo suno sa iya ginpromisa sa inyo, kag gusto ninyo magkaon sang karne, makapagusto kamo kaon. 21Kon malayo sa inyo ang lugar nga pilion sang Ginoo nga inyo Dios nga sa diin padunggan siya, puwede kamo makaihaw kag makakaon sang inyo mga baka ukon karnero sa inyo mismo mga lugar. Kag suno sa ginsugo ko sa inyo, makapagusto kamo kaon sang mga sapat nga ginhatag sang Ginoo sa inyo, 22pareho sang pagkaon ninyo sang gasela kag sang usa. Ang tagsa ka tawo makakaon sini, ginakabig man siya nga mahigko ukon matinlo. 23Basta siguraduhon lang ninyo nga indi ninyo pagkaunon ang dugo, kay ang kabuhi ara sa dugo. Indi ninyo pagkauna ang kabuhi upod sa karne. 24Sa baylo, iula ninyo ang dugo sa duta pareho sang tubig. 25Indi gid ninyo ini pagkaunon agod mangin maayo ang inyo kahimtangan kag sang inyo mga kaliwat, kay ang paglikaw sa pagkaon sang dugo maayo sa panulok sang Ginoo.

26“Basta dal-on lang ninyo sa lugar nga pilion sang Ginoo ang inyo balaan nga mga halad kag ang mga halad nga inyo ginpromisa sa iya. 27Ihalad ninyo ang karne sang inyo mga halad nga ginasunog sa halaran sang Ginoo nga inyo Dios. Sa iban ninyo nga mga halad kinahanglan man nga iula ninyo ang dugo sa halaran sang Ginoo nga inyo Dios, pero puwede ninyo kaunon ang karne. 28Tumana gid ninyo ining tanan nga pagsulundan nga ginahatag ko sa inyo, agod mangin maayo gid permi ang inyo kahimtangan kag sang inyo mga kaliwat hasta san-o, kay ang pagtuman sini maayo kag husto sa panulok sang Ginoo nga inyo Dios.

29“Ipalaglag sa inyo sang Ginoo nga inyo Dios ang mga nasyon nga inyo salakayon. Palayason ninyo ang mga pumuluyo sini kag estaran ang ila lugar. 30Kon malaglag na ninyo sila, maghalong kamo nga indi kamo masiod sa pagsunod sa ila. Indi kamo mag-usisa parte sa ila mga dios. Indi kamo magsiling, ‘Paano sila nagaalagad sa ila mga dios? Sundon man naton ang ila ginahimo.’ 31Indi gid ninyo paghimua ina sa pagsimba sa Ginoo nga inyo Dios, kay sa ila pagsimba ginahimo nila ang tanan nga klase sang makangilil-ad nga butang nga ginakaugtan sang Ginoo. Ginasunog pa gani nila ang ila mga kabataan bilang halad sa ila mga dios.

32“Tumana gid ninyo ang tanan nga ginasugo ko sa inyo. Indi ninyo ini pagdugangan ukon pagbuhinan.

Hoffnung für Alle

5. Mose 12:1-31

Gottes Gebote für das Leben im Land Kanaan

(Kapitel 12–26)

Gott will an einem besonderen Ort verehrt werden

1Bald werdet ihr in dem Land wohnen, das der Herr, der Gott eurer Vorfahren, euch gibt. Ich teile euch nun die Ordnungen und Gebote mit, die ihr dort euer Leben lang befolgen sollt.

2Zerstört unbedingt alle Stätten, an denen die Völker, die ihr vertreibt, ihre Götter verehrt haben: auf den Berggipfeln und Hügeln und unter allen dicht belaubten Bäumen. 3Reißt die Altäre nieder, zerschlagt die heiligen Säulen! Verbrennt die Pfähle der Göttin Aschera und zerschmettert alle Götzenstatuen! Löscht jede Spur davon aus!

4Ihr dürft den Herrn, euren Gott, nicht auf die gleiche Weise verehren wie diese Völker ihre Götter. 5Stattdessen wird der Herr mitten in Israel einen Ort auswählen, an dem er selbst wohnen will12,5 Wörtlich: um seinen Namen dort niederzulegen. – So auch an anderen Stellen des Buches. Vgl. »Name Gottes« in den Sacherklärungen.. Nur dorthin sollt ihr gehen, 6um eure Brand- und Schlachtopfer darzubringen. Auch den zehnten Teil eurer Ernte, eure Abgaben für die Opfer und die erstgeborenen männlichen Tiere könnt ihr dort abliefern sowie alles, was ihr dem Herrn versprochen habt oder ihm freiwillig darbringen wollt. 7Dort, in der Gegenwart des Herrn, sollt ihr mit euren Familien feiern, von den Opfergaben essen und euch an allem freuen, was ihr erarbeitet und von ihm geschenkt bekommen habt.

8Es soll dann anders sein als heute. Denn bisher opfert jeder von euch, wo er es für richtig hält. 9Ihr seid ja auch noch nicht am Ziel und habt das Land noch nicht bekommen, das der Herr, euer Gott, euch für immer schenken will. 10Aber nun werdet ihr den Jordan überqueren und in dem Land wohnen, das euch der Herr, euer Gott, anvertraut. Er wird dafür sorgen, dass die Feinde ringsum euch in Ruhe lassen und ihr in Frieden leben könnt. 11Dann wird der Herr, euer Gott, einen Ort auswählen, an dem er selbst wohnen will. Dorthin sollt ihr alles bringen, was ich euch vorschreibe: eure Brand- und Schlachtopfer, den zehnten Teil eurer Ernte, die Abgaben für die Opfer sowie alle besonderen Gaben, die ihr dem Herrn versprochen habt. 12In seiner Gegenwart sollt ihr fröhlich feiern, zusammen mit euren Söhnen und Töchtern, euren Sklaven und Sklavinnen. Ladet auch die Leviten aus euren Städten dazu ein, denn sie besitzen keine eigenen Ländereien.

13Hütet euch davor, eure Brandopfer an jeder beliebigen Stelle darzubringen! 14Opfert allein an dem Ort, den der Herr in einem eurer Stammesgebiete aussuchen wird, und haltet euch an meine Weisungen!

15Nur wenn ihr für euch selbst ein Tier schlachtet, dürft ihr das an eurem Wohnort tun. Dann könnt ihr nach Herzenslust von dem Fleisch essen, das der Herr, euer Gott, euch geschenkt hat. Das gilt selbst für Hirsche und Gazellen, die nicht geopfert werden dürfen. Es ist auch gleichgültig, ob ihr gerade rein oder unrein seid; jeder darf an der Mahlzeit teilnehmen. 16Nur das Blut der Tiere sollt ihr nicht mitessen. Schüttet es auf die Erde wie Wasser!

17Doch was dem Herrn geweiht ist, dürft ihr nicht in euren Städten verzehren, weder den zehnten Teil von Getreide, Weintrauben und Oliven noch die erstgeborenen männlichen Rinder, Schafe und Ziegen, auch nicht eure Abgaben für das Heiligtum oder etwas, was ihr dem Herrn aufgrund eines Versprechens oder freiwillig gebt. 18All dies sollt ihr in der Gegenwart des Herrn, eures Gottes, essen, an dem Ort, den er auswählen wird. Dort sollt ihr zusammenkommen mit euren Söhnen und Töchtern, euren Sklaven und Sklavinnen und den Leviten aus euren Städten. So könnt ihr fröhlich die Früchte eurer Arbeit genießen. 19Achtet darauf, dass ihr die Leviten immer mit versorgt, solange ihr in eurem Land lebt.

20-21Viele von euch werden dann weit entfernt von dem Ort leben, an dem der Herr wohnen will. Deshalb ordne ich an, dass ihr an euren Wohnorten schlachten dürft. Wenn ihr Fleisch essen wollt, könnt ihr eure Rinder, Schafe und Ziegen schlachten. Dies dürft ihr an jedem beliebigen Ort tun. 22Ihr könnt die Tiere essen, so wie Hirsche und Gazellen, die nicht geopfert werden dürfen. Es ist auch gleichgültig, ob ihr gerade rein oder unrein seid; jeder darf an der Mahlzeit teilnehmen. 23Nur das Blut der Tiere sollt ihr auf keinen Fall mitessen! Denn im Blut ist das Leben. Ihr sollt es nicht zusammen mit dem Fleisch verzehren, 24sondern wie Wasser auf die Erde schütten! 25So verhaltet ihr euch in den Augen des Herrn richtig und werdet es gut haben, ihr und eure Nachkommen.

26Eure Opfergaben aber und alles, was ihr dem Herrn versprochen habt, müsst ihr an den Ort bringen, den er auswählen wird! 27Auf seinem Altar sollt ihr eure Brandopfer mit Fleisch und Blut verbrennen. Das Blut eurer Schlachtopfertiere gießt an den Altar, bevor ihr das Fleisch esst!

28Beachtet alle Weisungen, die ich euch gebe! Dann wird es euch und euren Nachkommen für immer gut gehen; denn ihr tut, was in den Augen des Herrn, eures Gottes, gut und richtig ist.

Lasst euch nicht zum Götzendienst verführen!

29Der Herr, euer Gott, wird die Völker ausrotten, zu denen ihr nun kommt. Ihr werdet ihr Land in Besitz nehmen und euch selbst dort ansiedeln. 30Aber lasst euch nicht zum Götzendienst verführen, nachdem ihr diese Völker besiegt habt. Versucht nicht herauszufinden, wie sie ihre Götter verehrt haben. Sagt nicht: »Wir wollen es so machen wie sie!« 31Das dürft ihr dem Herrn, eurem Gott, nicht antun! Denn diese Völker haben getan, was der Herr verabscheut. Sogar ihre Kinder haben sie für ihre Götter verbrannt.