Nakilala ni Saulo si Ginoong Jesus
(Bin. 22:6-16; 26:12-18)
1Padayon pa gid ang pagpamahog ni Saulo sa mga sumulunod ni Ginoong Jesus nga pamatyon niya sila. Nagkadto pa siya sa pangulo nga pari 2kag nagpangayo sang mga sulat nga magahatag sa iya sang awtoridad kag magapakilala sa iya sa mga simbahan sang mga Judio sa Damascus. Tuyo niya nga pangdakpon kag dal-on pabalik sa Jerusalem ang iya makita didto nga nagasunod sa pamaagi sang Dios,9:2 nagasunod sa pamaagi sang Dios: buot silingon, nagatuo kay Cristo. lalaki ukon babayi man.
3Sang malapit na lang si Saulo sa siyudad sang Damascus, may kasanag nga naghalin sa langit nga gulpi lang nagsilak sa iya palibot. 4Dayon natumba siya sa duta, kag may tingog siya nga nabatian nga nagasiling, “Saulo, Saulo! Ngaa ginahingabot mo ako?” 5Nagsabat si Saulo, “Sir, sin-o ka?” Nagsiling ang tingog, “Ako amo si Jesus nga imo ginahingabot. 6Tindog ka kag magkadto sa siyudad, kay didto may masugid sa imo kon ano ang dapat mo nga himuon.” 7Wala gid sing may nakatingog sa mga kaupod ni Saulo. Nagtilindog lang sila nga naurungan. Nakabati sila sang tingog, pero wala sila sing may nakita. 8Nagtindog si Saulo, pero pagmuklat niya indi na siya makakita. Gani gintuytuyan siya sang iya mga kaupod hasta sa Damascus. 9Sa sulod sang tatlo ka adlaw indi siya makakita, kag wala siya magkaon ukon mag-inom.
10Karon, didto sa Damascus may isa ka sumulunod ni Jesus nga ang iya ngalan si Ananias. Nagpakita sa iya ang Ginoo paagi sa palanan-awon kag nagsiling, “Ananias!” Nagsabat si Ananias, “Ginoo, ari ako.” 11Nagsiling ang Ginoo sa iya, “Maglakat ka sa dalan nga ginatawag ‘Matadlong,’ kag didto sa balay ni Judas pangitaon mo ang tawo nga taga-Tarsus nga ang iya ngalan si Saulo. Subong gid nagapangamuyo siya, 12kag ginpakita ko sa iya nga ikaw nagsulod kag nagtungtong sang imo kamot sa iya agod makakita siya liwat.” 13Pero nagsabat si Ananias, “Ginoo, nabatian ko halin sa madamo nga mga tawo ang parte sa tawo nga ina, kon daw ano siya kapintas sa imo mga katawhan sa Jerusalem. 14Nagkadto siya gani diri sa Damascus nga may awtoridad halin sa manugdumala nga mga pari agod pangdakpon niya ang tanan nga nagapanawag sa imo.” 15Pero nagsiling ang Ginoo kay Ananias, “Lakat ka, kay ginpili ko siya sa pag-alagad sa akon, agod ipakilala niya ang akon ngalan sa mga indi Judio kag sa ila mga hari, kag sa mga Israelinhon. 16Kag ipakita ko man sa iya ang mga pag-antos nga dapat niya pagaagihan para sa akon.”
17Gani ginkadtuan ni Ananias si Saulo sa balay nga iya ginadayunan, kag pagsulod niya didto gintungtong niya ang iya kamot kay Saulo. Dayon nagsiling siya, “Saulo, utod ko sa Ginoo, ginsugo ako ni Ginoong Jesus diri sa imo. Siya ang nagpakita sa imo sa dalan sang nagapakadto ka diri. Ginsugo niya ako diri agod makakita ka liwat, kag agod gamhan ka sang Espiritu Santo.” 18Hinali lang nagkalahulog halin sa mga mata ni Saulo ang daw mga himbis sang isda, kag nakakita siya liwat. Dayon nagtindog siya kag nagpabautiso. 19Nagkaon siya kag nagbaskog liwat ang iya lawas.
Nagwali si Saulo sa Damascus
Nagtiner si Saulo sing mga pila ka adlaw sa Damascus upod sa mga sumulunod ni Jesus. 20Nagkadto siya sa mga simbahan sang mga Judio kag ginwali niya ang parte kay Jesus nga siya amo ang Anak sang Dios. 21Natingala gid ang tanan nga nakabati sa iya. Nagsiling sila, “Indi bala nga amo ini ang tawo nga nagahingabot sa mga nagatuo kay Jesus didto sa Jerusalem? Indi bala nagkadto siya gani diri agod pangdakpon ang mga nagatuo sa sadto nga ngalan kag dal-on sa manugdumala nga mga pari?”
22Nagdugang pa gid ang gahom ni Saulo sa pagwali. Ginpamatud-an niya nga indi gid mahimutig nga si Jesus amo ang Cristo. Kag indi makasabat sa iya ang mga Judio sa Damascus.
23Pagkaligad sang pila ka adlaw, nagtipon ang mga Judio kag nagplano nga patyon nila si Saulo. 24Adlaw-gab-i ginbantayan nila ang mga puwertahan sang siyudad, kay patyon nila siya kon ila makita. Pero may nakasugid kay Saulo parte sa ila plano. 25Gani isa ka gab-i, ginpasulod siya sang iya mga sumulunod sa kaing kag gintunton sa guwa sang pader sang siyudad.
Si Saulo sa Jerusalem
26Pag-abot ni Saulo sa Jerusalem, gusto gid niya kuntani nga magpakig-upod sa mga sumulunod ni Jesus, pero nahadlok sila sa iya. Indi sila magpati nga siya sumulunod na ni Jesus. 27Pero ginbuligan siya ni Bernabe. Gindala niya siya sa mga apostoles kag ginpakilala. Ginsaysay ni Bernabe sa ila kon paano nakita ni Saulo si Ginoong Jesus sa dalan kag kon ano ang ginhambal sa iya. Kag ginsugid man niya ang kaisog ni Saulo sa pagwali parte kay Jesus9:27 parte kay Jesus: sa literal, sa ngalan ni Jesus. didto sa Damascus. 28Gani halin sadto nangin kaupod na nila si Saulo, kag bisan diin sa Jerusalem wala nahadlok si Saulo sa pagwali parte sa Ginoo.9:28 parte sa Ginoo: sa literal, sa ngalan sang Ginoo. 29Naghambal man siya kag nagpakigbais sa mga Judio nga ang ila lingguahe Griego, pero naakig sila kag nagplano nga patyon siya. 30Pagkahibalo sang mga tumuluo sang amo nga plano, gindul-ong nila si Saulo sa Cesarea kag ginpapauli sa Tarsus.
31Pagkatapos sadto, nangin malinong ang pagpangabuhi sang iglesya sa bug-os nga Judea, sa Galilea, kag sa Samaria. Nagbakod pa gid ang pagtuo sang mga tumuluo kag nagkabuhi sila nga may pagtahod sa Ginoo; kag tungod nga ginapabaskog sila sang Espiritu Santo, nagdamo pa gid sila.
Si Pedro sa Lyda kag sa Jopa
32Karon, madamo nga lugar ang ginakadtuan ni Pedro agod magbisita sa mga katawhan sang Dios. Nagkadto man siya sa mga tumuluo sa Lyda. 33Didto nakita ni Pedro ang tawo nga ang iya ngalan si Eneas. Paralitiko siya kag wala gid makabangon sa iya hiligdaan sa sulod sang walo ka tuig. 34Nagsiling si Pedro sa iya, “Eneas, ginaayo ka ni Jesu-Cristo. Gani magbangon ka kag himusa ang imo hiligdaan.” Dayon nagbangon si Eneas. 35Nakita sang tanan nga pumuluyo sang Lyda kag sang Sharon nga maayo na si Eneas, kag nagtuo man sila sa Ginoo.
36Karon, sa Jopa may tumuluo nga babayi nga ang iya ngalan si Tabita. (Sa Griego ang iya ngalan Dorcas.9:36 Dorcas: Ang buot silingon sang sini nga ngalan, usa.) Ini nga babayi madamo sang maayo nga mga binuhatan labi na gid sa mga imol. 37Natabuan man sadto nga nagmasakit ini nga babayi kag napatay. Gintinluan nila ang iya bangkay kag ginhamyang sa kuwarto sa ibabaw. 38Ang Jopa indi gid man malayo sa Lyda. Gani pagkabati sang mga sumulunod ni Jesus nga si Pedro didto sa Lyda, ginsugo nila ang duha ka tawo nga pangabayon siya nga magkadto dayon sa Jopa. 39Pag-abot sang mga ginsugo didto kay Pedro, nag-upod man dayon si Pedro sa ila. Pag-abot nila sa Jopa gindala siya sa kuwarto nga ginahamyangan sang patay. May mga balo didto nga nagahinibi. Ginpakita nila kay Pedro ang mga bayo nga gintahi ni Dorcas sang buhi pa siya. 40Dayon ginpaguwa sila tanan ni Pedro sa kuwarto. Nagluhod siya kag nagpangamuyo. Pagkatapos nag-atubang siya sa bangkay kag nagsiling, “Tabita, bangon ka!” Nagmuklat si Tabita, kag pagkakita niya kay Pedro nagpungko siya. 41Gin-uyatan siya ni Pedro sa kamot kag ginbuligan nga magtindog. Pagkatapos gintawag niya ang mga balo kag ang iban nga mga katawhan sang Dios didto, kag ginpakita sa ila si Tabita nga buhi na. 42Ini nga hitabo nabalitaan sa bug-os nga Jopa, kag madamo ang nagtuo kay Ginoong Jesus. 43Nagtiner pa si Pedro sing mga pila ka adlaw sa Jopa sa balay ni Simon nga manugbulad sang panit.
1And Saul, yet breathing out threatenings and slaughter against the disciples of the Lord, went unto the high priest, 2And desired of him letters to Damascus to the synagogues, that if he found any of this way, whether they were men or women, he might bring them bound unto Jerusalem. 3And as he journeyed, he came near Damascus: and suddenly there shined round about him a light from heaven: 4And he fell to the earth, and heard a voice saying unto him, Saul, Saul, why persecutest thou me? 5And he said, Who art thou, Lord? And the Lord said, I am Jesus whom thou persecutest: it is hard for thee to kick against the pricks. 6And he trembling and astonished said, Lord, what wilt thou have me to do? And the Lord said unto him, Arise, and go into the city, and it shall be told thee what thou must do. 7And the men which journeyed with him stood speechless, hearing a voice, but seeing no man. 8And Saul arose from the earth; and when his eyes were opened, he saw no man: but they led him by the hand, and brought him into Damascus. 9And he was three days without sight, and neither did eat nor drink.
10¶ And there was a certain disciple at Damascus, named Ananias; and to him said the Lord in a vision, Ananias. And he said, Behold, I am here, Lord. 11And the Lord said unto him, Arise, and go into the street which is called Straight, and enquire in the house of Judas for one called Saul, of Tarsus: for, behold, he prayeth, 12And hath seen in a vision a man named Ananias coming in, and putting his hand on him, that he might receive his sight. 13Then Ananias answered, Lord, I have heard by many of this man, how much evil he hath done to thy saints at Jerusalem: 14And here he hath authority from the chief priests to bind all that call on thy name. 15But the Lord said unto him, Go thy way: for he is a chosen vessel unto me, to bear my name before the Gentiles, and kings, and the children of Israel: 16For I will shew him how great things he must suffer for my name’s sake. 17And Ananias went his way, and entered into the house; and putting his hands on him said, Brother Saul, the Lord, even Jesus, that appeared unto thee in the way as thou camest, hath sent me, that thou mightest receive thy sight, and be filled with the Holy Ghost. 18And immediately there fell from his eyes as it had been scales: and he received sight forthwith, and arose, and was baptized. 19And when he had received meat, he was strengthened. Then was Saul certain days with the disciples which were at Damascus. 20And straightway he preached Christ in the synagogues, that he is the Son of God. 21But all that heard him were amazed, and said; Is not this he that destroyed them which called on this name in Jerusalem, and came hither for that intent, that he might bring them bound unto the chief priests? 22But Saul increased the more in strength, and confounded the Jews which dwelt at Damascus, proving that this is very Christ.
23¶ And after that many days were fulfilled, the Jews took counsel to kill him: 24But their laying await was known of Saul. And they watched the gates day and night to kill him. 25Then the disciples took him by night, and let him down by the wall in a basket. 26And when Saul was come to Jerusalem, he assayed to join himself to the disciples: but they were all afraid of him, and believed not that he was a disciple. 27But Barnabas took him, and brought him to the apostles, and declared unto them how he had seen the Lord in the way, and that he had spoken to him, and how he had preached boldly at Damascus in the name of Jesus. 28And he was with them coming in and going out at Jerusalem. 29And he spake boldly in the name of the Lord Jesus, and disputed against the Grecians: but they went about to slay him. 30Which when the brethren knew, they brought him down to Cæsarea, and sent him forth to Tarsus. 31Then had the churches rest throughout all Judæa and Galilee and Samaria, and were edified; and walking in the fear of the Lord, and in the comfort of the Holy Ghost, were multiplied.
32¶ And it came to pass, as Peter passed throughout all quarters, he came down also to the saints which dwelt at Lydda. 33And there he found a certain man named Æneas, which had kept his bed eight years, and was sick of the palsy. 34And Peter said unto him, Æneas, Jesus Christ maketh thee whole: arise, and make thy bed. And he arose immediately. 35And all that dwelt at Lydda and Saron saw him, and turned to the Lord.
36¶ Now there was at Joppa a certain disciple named Tabitha, which by interpretation is called Dorcas: this woman was full of good works and almsdeeds which she did. 37And it came to pass in those days, that she was sick, and died: whom when they had washed, they laid her in an upper chamber. 38And forasmuch as Lydda was nigh to Joppa, and the disciples had heard that Peter was there, they sent unto him two men, desiring him that he would not delay to come to them. 39Then Peter arose and went with them. When he was come, they brought him into the upper chamber: and all the widows stood by him weeping, and shewing the coats and garments which Dorcas made, while she was with them. 40But Peter put them all forth, and kneeled down, and prayed; and turning him to the body said, Tabitha, arise. And she opened her eyes: and when she saw Peter, she sat up. 41And he gave her his hand, and lifted her up, and when he had called the saints and widows, presented her alive. 42And it was known throughout all Joppa; and many believed in the Lord. 43And it came to pass, that he tarried many days in Joppa with one Simon a tanner.
