1-2Ginlubong si Esteban sang diosnon nga mga tawo, kag ginhibian gid nila siya.
Ginhingabot ni Saulo ang mga Tumuluo
Halin sadto, nagsugod ang dako nga paghingabot sa iglesya sa Jerusalem. Gani naglalapta ang mga tumuluo sa bug-os nga Judea kag Samaria. Ang mga apostoles lang ang wala naghalin sa Jerusalem. Si Saulo nga komporme sa pagpatay kay Esteban 3nagtinguha gid nga madula ang iglesya. Gani ginpamalaybalay niya ang mga tumuluo kag ginpangdala sa prisohan, lalaki ukon babayi man.
Gintudlo ang Maayong Balita sa Samaria
4Naglalapta ang mga tumuluo kag ginwali nila ang Maayong Balita. 5Isa sang mga tumuluo amo si Felipe. Nagkadto siya sa isa ka siyudad sa Samaria kag nagwali sa mga tawo parte kay Cristo. 6Pagkabati sang mga tawo sang mga ginhambal ni Felipe, kag pagkakita nila sang mga milagro nga iya ginhimo, nagpamati gid sila. 7Madamo nga mga tawo nga may malaot nga mga espiritu ang gin-ayo niya. Nagsinggit sing mabaskog ang malaot nga mga espiritu samtang nagaguwa sila sa mga tawo. Madamo man nga mga paralitiko kag mga piang ang nag-alayo. 8Gani dako gid ang kalipay sang mga tawo sa sadto nga siyudad.
9May tawo man didto nga ang iya ngalan si Simon. Dugay na nga natingala gid sa iya ang mga taga-Samaria tungod sang iya abilidad sa madyik. Nagapabugal siya nga daw si sin-o gid siya. 10Ang tanan nga tawo sa siyudad, imol ukon manggaranon man, nagapamati gid sa iya. Nagsiling sila, “Ini nga tawo amo ang gahom sang Dios nga kon tawgon ‘Dako nga Gahom.’ ” 11Dugay na niya nga nadala ang mga tawo sa iya abilidad sa madyik, amo gani nga nagpati ang mga tawo sa iya. 12Pero sang pagwali ni Felipe sa ila sang Maayong Balita parte sa paghari sang Dios kag parte kay Jesu-Cristo, nagtuo sila kag nagpabautiso, lalaki kag babayi. 13Pati si Simon nagtuo man, kag sang nabautisohan na siya, nag-upod siya kay Felipe. Natingala gid siya sa makatilingala nga mga butang kag mga milagro nga ginhimo ni Felipe.
14Pagkabati sang mga apostoles sa Jerusalem nga ang mga taga-Samaria nagtuo man sa pulong sang Dios, ginpadala nila didto si Pedro kag si Juan. 15Pag-abot nila sa Samaria, nagpangamuyo sila para sa mga tumuluo didto nga mabaton nila ang Espiritu Santo. 16Kay bisan nga nabautisohan na sila sa ngalan ni Ginoong Jesus, wala pa gid sila nakabaton sang Espiritu Santo. 17Gintungtungan sila ni Pedro kag ni Juan sang ila mga kamot, kag nabaton nila dayon ang Espiritu Santo. 18Nakita ni Simon nga sang pagtungtong sang mga apostoles sang ila mga kamot sa mga tumuluo nabaton nila ang Espiritu Santo. Gani gintanyagan niya sing kuwarta si Pedro kag si Juan kag nagsiling, 19“Hatagi man ninyo ako sang sina nga gahom, agod nga ang bisan sin-o nga tungtungan ko sang akon mga kamot magabaton man sang Espiritu Santo.” 20Pero nagsabat si Pedro sa iya, “Kabay pa nga madula ka kag ang imo kuwarta! Kay nagahunahuna ka nga mabakal mo sang kuwarta ang regalo sang Dios? 21Wala ka sing labot ukon bahin sa mga ginapahimo sa amon sang Dios tungod nga ang imo tagipusuon indi matarong sa panulok sang Dios. 22Gani hinulsuli ang imo malain nga tuyo kag magpangamuyo ka sa Ginoo nga patawaron ka sa imo ginahunahuna nga mahigko. 23Tungod nga nakita ko nga nahisa ka gid kag ginagapos ka sang imo nga sala.” 24Nagsiling si Simon, “Kon mahimo magpangamuyo man kamo sa Ginoo para sa akon agod indi matabo sa akon ang silot nga inyo ginasiling.”
25Sa tapos nga nakapamatuod kag nakawali si Pedro kag si Juan sang mensahi sang Ginoo, nagbalik sila sa Jerusalem. Kag nagwali man sila sang Maayong Balita sa mga baryo nga ila naagyan sa Samaria.
Si Felipe kag ang Opisyal nga Taga-Etiopia
26Karon, may anghel sang Ginoo nga naghambal kay Felipe, “Magkadto ka gid dayon sa bagatnan, kag usuyon mo ang dalan nga halin sa Jerusalem pakadto sa Gaza.” (Ini nga dalan talagsa na lang ginaagyan.) 27Gani naglakat si Felipe, kag didto nakita niya ang tawo nga taga-Etiopia. Nagapauli siya halin sa Jerusalem sa diin nagsimba siya sa Dios. Mataas ang iya katungdanan tungod nga siya ang ginatugyanan sang manggad sang Candace. (Ang Candace amo ang tawag sa rayna sang Etiopia.) 28Nagasakay siya sa iya karwahe kag nagabasa sang libro ni Propeta Isaias. 29Nagsiling ang Espiritu Santo kay Felipe, “Kadtui kag magdungan ka sa iya karwahe.” 30Gani nagdalagan si Felipe kag nalambot niya ang karwahe, kag nabatian niya nga nagabasa ang opisyal sang libro ni Propeta Isaias. Ginpamangkot siya ni Felipe kon naintiendihan niya ang iya ginabasa. 31Nagsabat ang opisyal, “Indi gani! Kay paano ako makaintiendi kon wala sing may magpaathag sa akon?” Dayon ginhambalan niya si Felipe nga magsakay sa iya karwahe kag magtupad sa iya. 32Amo ini ang parte sang Kasulatan nga iya ginabasa:
“Wala gid siya nagreklamo.
Pareho siya sang karnero nga ginadala sa ilihawan agod ihawon,
ukon sang karnero nga samtang ginaguntingan wala gid nagatingog.
33Ginpakahuy-an siya kag indi husto ang pagsentensya sa iya.
Wala sing may makasugid parte sa iya mga kaliwat tungod nga ang iya kabuhi diri sa duta ginkuha.”8:33 Isa. 53:7-8.
34Nagsiling ang opisyal kay Felipe, “Sugiri ako kon sin-o ang ginatumod sang propeta—ang iya kaugalingon bala ukon ang iban nga tawo?” 35Gani sugod sa sadto nga bahin sang Kasulatan, ginsaysay sa iya ni Felipe ang Maayong Balita parte kay Jesus. 36Sang nagapadayon sila sa dalanon nakaabot sila sa lugar nga may tubig. Nagsiling ang opisyal kay Felipe, “May tubig diri. May kabangdanan pa bala nga indi ako mabautisohan?” [37Nagsabat si Felipe sa iya, “Puwede ka na mabautisohan kon ang imo pagtuo hugot gid sa imo tagipusuon.” Nagsiling ang opisyal, “Huo, nagatuo ako nga si Jesu-Cristo amo ang Anak sang Dios.”] 38Ginpadulog sang opisyal ang karwahe kag naglusong sila nga duha sa tubig kag ginbautisohan siya ni Felipe. 39Pagkatakas nila sa tubig, gulpi lang nga gindala si Felipe sang Espiritu sang Ginoo. Wala na siya makita sang opisyal, pero malipayon gid ang opisyal samtang nagapadayon siya sa iya pagpauli. 40Sang makamarasmas si Felipe, didto na siya sa lugar sang Azotus.8:40 Azotus: ukon, Ashdod. Nagwali siya sang Maayong Balita sa mga banwa nga iya ginaagyan hasta nakaabot siya sa Cesarea.
1Saulo, dunque, era stato uno di quelli che avevano approvato lʼassassinio di Stefano. Quel giorno scoppiò unʼondata di persecuzione contro la chiesa di Gerusalemme. Tutti i credenti, salvo gli apostoli, fuggirono nelle campagne della Giudea e della Samaria. 2Alcuni uomini timorati di Dio, con gran dolore, vennero a seppellire Stefano. 3Paolo, intanto, era spietato contro la Chiesa; entrava perfino nelle case e ne trascinava fuori uomini e donne per gettarli in prigione.
Filippo in Samaria
4Ma quelli che erano fuggiti da Gerusalemme si sparsero ovunque, e predicavano il Vangelo di Gesù. 5Filippo, per esempio, andò in una città della Samaria, dove parlò di Cristo alla popolazione. 6La folla ascoltava attentamente le sue parole, grazie ai miracoli che faceva. 7Furono cacciati molti spiriti maligni che, gridando, uscivano delle loro vittime, e molti paralitici e zoppi furono guariti. 8Per questo gli abitanti di quella città erano davvero pieni di gioia!
Simon Mago
9-11Nella stessa città viveva un tale, di nome Simone, che da tempo esercitava le arti magiche, strabiliando le masse. Era un tipo molto influente, che si spacciava per grandʼuomo, per questo i Samaritani, dal più piccolo al più grande, gli davano retta e spesso parlavano di lui dicendo che era la Potenza di Dio, quella chiamata Grande. 12Però, quando ebbero creduto a Filippo, che parlava del Regno di Dio e di Gesù Cristo, molti uomini e donne si fecero battezzare. 13Anche Simone credette, fu battezzato e cominciò a seguire Filippo come la sua ombra, incantato dai grandi miracoli che gli vedeva fare.
14Quando gli apostoli, che erano a Gerusalemme, seppero che i Samaritani avevano creduto al messaggio di Dio, mandarono in Samaria Pietro e Giovanni. 15Appena arrivati, i due apostoli cominciarono a pregare per i Samaritani, affinché ricevessero lo Spirito Santo. 16Nessuno di loro infatti aveva ricevuto lo Spirito Santo, ma erano stati soltanto battezzati nel nome del Signore Gesù. 17Allora Pietro e Giovanni posero le mani su questi credenti, ed essi ricevettero lo Spirito Santo.
18Quando Simone vide che lo Spirito Santo veniva dato quando gli apostoli posavano le mani su qualcuno, offrì del denaro agli apostoli, dicendo:
19«Date anche a me questo potere, in modo che quelli sui quali poserò le mani ricevano lo Spirito Santo». 20Ma Pietro rispose: «Vai al diavolo, tu e i tuoi soldi, se hai pensato che il dono di Dio si possa comprare col denaro! 21Tu non hai parte di sorta in tutto questo, perché la tua coscienza non è a posto davanti al Signore. 22Pentiti di questa malvagità e prega! Forse Dio può ancora perdonare i tuoi cattivi pensieri. 23Perché vedo che il tuo cuore è pieno di gelosia e di peccato».
24Allora Simone esclamò: «Pregate voi per me, perché non mi capiti nulla di quello che avete detto!»
25Dopo aver testimoniato e predicato in Samaria, Pietro e Giovanni tornarono a Gerusalemme, fermandosi, strada facendo, nei diversi villaggi samaritani, per predicare il Vangelo.
La conversione dellʼEtiope
26Intanto, un angelo del Signore parlò a Filippo: «Àlzati e vaʼ per la strada che porta a Gerusalemme attraverso il deserto di Gaza, in direzione del mezzogiorno». 27Filippo ubbidì e si mise in cammino. Ed ecco imbattersi in un Etiope, eunuco, ministro della regina Candace. Lʼeunuco era stato a Gerusalemme per adorare Dio nel tempio, 28e ora stava tornando sul suo carro, leggendo ad alta voce il libro del profeta Isaia.
29Lo Spirito Santo disse a Filippo: «Vaʼ a raggiungere quel carro!»
30Filippo corse e, quando sentì ciò che lʼaltro stava leggendo, chiese: «Riesci a capire quello che leggi?»
31«No, purtroppo!» rispose lʼuomo, «Come faccio a capire, se non cʼè nessuno che me lo spieghi?» E pregò Filippo di montare sul carro e di mettersi a sedere vicino a lui.
32Il passo della Scrittura che stava leggendo era questo: «Egli è stato portato al macello come una pecora, proprio come un agnello rimane muto davanti a chi lo tosa, così egli non aprì bocca. 33Nella sua umiliazione, giustizia gli fu negata; chi può descrivere la gente di questa generazione? Poiché gli è stata tolta la vita dalla terra».
34Lʼeunuco chiese a Filippo: «Di chi parlava qui Isaia, di se stesso o di qualcun altro?»
35Allora Filippo cominciò a parlare. Iniziando da questo passo della Scrittura, passò a molti altri, per spiegargli il Vangelo di Gesù.
36Cammin facendo, giunsero ad un piccolo stagno. Lʼeunuco disse: «Ecco dellʼacqua! Posso essere battezzato?»
37«Certo», rispose Filippo, «se credi con tutto il cuore!» E lʼeunuco rispose: «Credo che Gesù Cristo è il Figlio di Dio».
38Poi fece fermare il carro: insieme Filippo e lʼeunuco entrarono nellʼacqua, e Filippo lo battezzò. 39Quando uscirono dallʼacqua, lo Spirito del Signore rapì Filippo e lʼeunuco non lo vide più ma, tutto felice, continuò la sua strada. 40Nel frattempo Filippo si era ritrovato nella città di Azot, e da lì, predicando il Vangelo in tutte le città per le quali passava, giunse a Cesarèa.
