Si Pedro kag si Juan sa Atubangan sang Korte
1Samtang nagahambal pa si Pedro kag si Juan sa mga tawo, ginpalapitan sila sang mga pari, sang opisyal sang mga guwardya sa templo, kag sang mga Saduceo. 2Naakig sila tungod nga nagapanudlo ining duha nga si Jesus nabanhaw, kag ini nagapamatuod nga may pagkabanhaw. 3Gani gindakop nila si Pedro kag si Juan. Kuntani imbistigaron nila ang duha, pero tungod nga sirom na, ginsulod lang anay nila sila sa prisohan hasta mag-aga. 4Pero bisan amo ini ang natabo sa ila, madamo sa mga nakabati sang ila pagpanudlo ang nagtuo. Ang mga lalaki lang nga nagtuo mga 5,000.
5Pagkaaga, nagtilipon sa Jerusalem ang mga manugdumala nga mga pari, ang mga manugdumala sang mga Judio, kag ang mga manunudlo sang Kasuguan. 6Didto man si Anas nga pangulo nga pari, si Caifas, si Juan, si Alexander, kag ang iban pa nga mga miyembro sang pamilya ni Anas. 7Gindala sa ila si Pedro kag si Juan kag ginpamangkot, “Sa ano nga gahom kag kay sin-o awtoridad4:7 awtoridad: sa literal, ngalan. ang inyo gin-gamit sa pag-ayo sang tawo nga lupog?” 8Si Pedro nga gin-gamhan sang Espiritu Santo nagsabat, “Kamo nga mga pangulo kag mga manugdumala sang mga Judio, 9kon ang ginapamangkot ninyo sa amon parte sa pag-ayo sang tawo nga lupog, 10dapat mahibaluan ninyo tanan kag sang tanan nga taga-Israel, nga gin-ayo ang tawo nga ini nga nagatindog diri subong paagi sa ngalan4:10 ngalan: buot silingon, gahom ukon awtoridad. ni Jesu-Cristo nga taga-Nazaret. Siya amo ang inyo ginlansang sa krus kag ginpatay. Pero ginbanhaw siya sang Dios. 11Si Jesus amo ang ginatumod nga bato sa Kasulatan nga nagasiling, ‘Ang bato nga ginsikway ninyo nga mga panday amo ang nangin pundasyon nga bato.’4:11 Salmo 118:22. 12Wala na sing iban sa bug-os nga kalibutan nga makaluwas sa aton kundi si Jesus lang.”
13Natingala sila kay Pedro kag kay Juan nga wala gid sila nahadlok sa pagsugid, kay nahibaluan nila nga sila mga ordinaryo lang nga mga tawo kag wala sing mataas nga tinun-an. Dayon natalupangdan nila nga ini sila mga kaupod ni Jesus sang una. 14Gusto nila nga maghambal kontra sa milagro nga ginhimo nila ni Pedro, pero tungod nga ang tawo nga gin-ayo nagatindog sa tupad ni Pedro kag ni Juan, naghipos na lang sila. 15Gani ginpaguwa nila anay si Pedro kag si Juan sa Korte sang mga Judio kag naghambalanay sila. 16Siling nila, “Ano bala ang aton himuon sa mga tawo nga ini? Kay bantog na sa bug-os nga Jerusalem nga nakahimo sila sang milagro, kag indi kita makasiling nga butig ini. 17Gani agod indi na maglapnag ang ila pagpanudlo sa mga tawo, paandaman ta sila nga indi na gid magtudlo parte kay Jesus.” 18Dayon ginpatawag nila si Pedro kag si Juan kag ginsilingan nga indi na gid sila maghambal ukon magpanudlo parte kay Jesus.4:18 parte kay Jesus: sa literal, sa ngalan ni Jesus. 19Pero nagsabat si Pedro kag si Juan sa ila, “Abi hunahunaa ninyo sing maayo kon diin sini ang matarong sa panulok sang Dios: ang pagtuman sa inyo ukon ang pagtuman sa Dios? 20Indi mahimo nga indi kami magsugid parte sa amon nakita kag nabatian.” 21Pero ginpaandaman gihapon sila nga indi na gid magpanugid, kag pagkatapos ginbuy-an sila. Bisan gusto nila kuntani nga sakiton ang duha, indi nila ini mahimo tungod nga nahadlok sila sa mga tawo, kay ang mga tawo nagadayaw sa Dios tungod sa milagro nga natabo. 22Kay ang tawo nga gin-ayo paagi sa milagro sobra 40 ka tuig nga siya lupog.
Ang Pangamuyo sang mga Tumuluo kay Jesus
23Sang nabuy-an na si Pedro kag si Juan, nagbalik sila sa ila mga kaupod, kag ginsugid nila sa ila kon ano ang ginsiling sang manugdumala nga mga pari kag sang mga manugdumala sang mga Judio. 24Pagkabati sadto sang mga tumuluo nagpangamuyo sila sa Dios, “Ginoo nga makagagahom sa tanan, ikaw ang naghimo sang langit, sang duta, sang dagat, kag sang tanan nga butang nga ara sa ila. 25Paagi sa Espiritu Santo ginpahambal mo ang amon katigulangan nga si David nga imo alagad.
Siling niya, ‘Ngaa bala puwerte gid ang kaakig sang mga indi Judio?4:25 mga indi Judio: ukon, mga nasyon.
Kag ngaa nagaplano ang mga Judio4:25 mga Judio: ukon, mga katawhan. sang wala sing pulos?
26Ang mga hari kag mga pangulo sa kalibutan nagtilipon kag nagpreparar sa pagpakig-away kontra sa Ginoo kag sa hari nga iya ginpili.’4:26 Salmo 2:1-2.
27Natuman na subong ang imo ginhambal sang una tungod nga diri mismo sa Jerusalem ang mga Judio kag mga indi Judio, pati si Herodes nga hari kag si Pilato nga gobernador, nagsugtanay nga kontrahon ang imo balaan nga alagad nga si Jesus nga imo ginpili nga mangin Hari. 28Sa ila ginhimo natuman na ang imo plano sang una. Kag ini natabo suno sa imo gahom kag kabubut-on. 29Kag karon, Ginoo, ginapahog nila kami. Buligi kami nga imo mga alagad nga magmaisog sa pagwali sang imo pulong. 30Ipakita ang imo gahom. Itugot nga paagi sa ngalan4:30 ngalan: buot silingon, gahom ukon awtoridad. ni Jesus nga imo balaan nga alagad, mapaayo namon ang mga masakiton kag makahimo kami sang mga milagro kag makatilingala nga mga butang.” 31Pagkatapos nila pangamuyo, nag-uyog ang balay nga ila ginatipunan. Gin-gamhan sila tanan sang Espiritu Santo kag nangisog sa pagwali sang pulong sang Dios.
Ang Pagbinuligay sang mga Tumuluo
32Tanan nga tumuluo isa lang sa panghunahuna kag balatyagon. Ang kada isa sa ila wala nagkabig nga ang iya mga pagkabutang iya gid lang, kundi para sa tanan. 33Padayon ang paghimo sang mga apostoles sang makatilingala nga mga butang sa pagpamatuod nga si Ginoong Jesus nabanhaw gid. Kag dako gid ang bulig sang Dios sa tanan nga tumuluo. 34Wala sing may nawad-an sa ila kinahanglanon tungod kay may mga tumuluo nga nagpamaligya sang ila mga duta kag mga balay, 35kag ginhatag nila ang bili sa mga apostoles. Dayon ginpanagtag ini sang mga apostoles sa kada isa suno sa iya kinahanglanon.
36Amo man ini ang ginhimo ni Jose nga taga-Cyprus, nga kaliwat ni Levi. Ginatawag siya sang mga apostoles nga si Bernabe, nga kon sayuron “Manugpabakod.” 37Ginbaligya ni Jose ang iya duta kag ginhatag niya ang bili sa mga apostoles.
Pedro e João perante o conselho judaico
1Enquanto assim falavam ao povo, chegaram os sacerdotes, o comandante da guarda do templo e os saduceus, 2muito preocupados por Pedro e João ensinarem o povo, pela autoridade de Jesus, que há ressurreição dos mortos. 3Prenderam-nos e, uma vez que já era noite, meteram-nos na cadeia, aguardando o dia seguinte. 4Mas muitas das pessoas que tinham ouvido a sua mensagem acreditaram nela. Em consequência, o número de crentes passou para cerca de 5000, contando só os homens!
5No dia seguinte, reuniram-se em Jerusalém os líderes, os anciãos e especialistas na Lei, 6Anás o sumo sacerdote, Caifás, João, Alexandre e todos quantos havia da linhagem do sumo sacerdote. 7E, pondo-os no meio, perguntaram: “Com que poder ou com que autoridade fizeram uma coisa destas?”
8Então Pedro, cheio do Espírito Santo, disse-lhes: “Líderes e anciãos do povo: 9se se referem ao bem praticado naquele coxo que foi curado, 10deixem que vos diga claramente, a vós e a todo o povo de Israel que tal ato foi feito em nome e pelo poder de Jesus de Nazaré, o Cristo, o homem que crucificaram, mas que Deus ressuscitou. É pela sua autoridade que este se encontra aqui curado! 11Pois Jesus é:
‘A pedra que vocês, os construtores, rejeitaram
veio a tornar-se a pedra fundamental do edifício!’4.11 Sl 118.22.
12Em mais ninguém há salvação! Debaixo do céu não há outro nome que as pessoas possam invocar para serem salvas.”
13Quando os membros do conselho viram a coragem de Pedro e João, e perceberam que eram pessoas sem instrução, ficaram pasmados, reconhecendo que tinham realmente estado com Jesus. 14E como poderiam pôr em dúvida aquela cura quando o antigo coxo se encontrava ali de pé? 15Mandaram-nos então sair da sala do conselho e puseram-se a discutir o caso entre si.
16“Que vamos fazer com estes homens?”, perguntavam uns aos outros. “Não podemos negar que realizaram um sinal assinalável e toda a gente em Jerusalém tem conhecimento dele. 17Mesmo assim, talvez possamos impedi-los de espalhar a sua propaganda. Vamos ameaçá-los, para que não tornem a falar do nome de Jesus a ninguém.”
18Assim, voltaram a chamá-los e ordenaram-lhes que nunca mais mencionassem nem ensinassem no nome de Jesus. 19Contudo, Pedro e João responderam: “Acham justo que obedeçamos antes às vossas ordens do que às de Deus? 20Não podemos deixar de falar no que Jesus fez e disse na nossa presença.”
21O conselho ameaçou-os ainda mais, mas por fim deixou-os ir embora, porque não sabia como castigá-los sem provocar uma revolta, pois toda a gente glorificava Deus pelo que tinha acontecido. 22O homem que fora curado por meio daquele sinal tinha mais de quarenta anos.
A oração dos crentes
23Logo que se viram em liberdade, Pedro e João foram ter com os outros discípulos e contaram-lhes o que lhes disseram os principais sacerdotes e os anciãos. 24Então todos os crentes, unidos, fizeram esta oração: “Ó soberano, que fizeste o céu, a Terra, o mar e tudo quanto há neles, 25falaste há muito tempo pelo Espírito Santo, por meio do nosso antepassado, o rei David, teu servo, dizendo:
‘Porque se revoltam os povos?
Porque elaboram eles planos vãos?
26Os reis da Terra reúnem-se com os líderes,
para conspirarem contra o Senhor e contra o seu Messias!’4.26 Sl 2.1, 2.
27Foi o que verdadeiramente aconteceu, pois o rei Herodes e Pôncio Pilatos e as nações, além do povo de Israel, reuniram-se nesta cidade contra Jesus, o teu santo Servo, que tu ungiste. 28Mas não fizeram mais do que aquilo que, no teu poder e vontade, determinaste que fizessem. 29Agora, Senhor, escuta as suas ameaças e concede aos teus servos ousadia na pregação. 30Estende a tua mão para curar e realizar sinais e maravilhas pelo nome do teu santo Servo Jesus!”
31Depois desta oração o edifício em que se encontravam reunidos estremeceu e todos foram cheios do Espírito Santo, pregando corajosamente a palavra de Deus.
Os crentes repartem os seus haveres
32Todos os crentes tinham um só coração e um só espírito, e ninguém considerava seu o que lhe pertencia, repartindo os haveres uns com os outros. 33Os apóstolos davam testemunhos poderosos acerca da ressurreição do Senhor Jesus. Havia, sob a bênção de Deus, uma atitude de grande estima da parte de todos para com eles. 34Não se sabia o que era a pobreza, pois quem tinha terras ou casas vendia-as, levando o produto da venda 35para o entregarem aos apóstolos, e distribuíam-no segundo a necessidade de cada um.
36Foi o caso de José, um levita de Chipre, a quem os apóstolos puseram o nome de Barnabé, que quer dizer “filho do consolo”. 37Este vendeu um campo e entregou o dinheiro obtido aos apóstolos.
