Binuhatan 26 – HLGN & NVI

Ang Pulong Sang Dios

Binuhatan 26:1-32

Gin-apinan ni Pablo ang Iya Kaugalingon sa Atubangan ni Agripa

1Dayon nagsiling si Agripa kay Pablo, “Sige, ginatugutan ka nga maghambal sa pagdepensa sang imo kaugalingon.” Gani nagsinyas si Pablo nga mahambal na siya. Nagsiling siya,

2“Haring Agripa, maayo gid nga makahambal ako subong sa pagpangapin sang akon kaugalingon sa imo atubangan parte sa tanan nga akusasyon sang mga Judio kontra sa akon. 3Labi na gid nga nahibaluan mo sing maayo ang tanan nga kinabatasan sang mga Judio kag ang mga ginadibatihan nila. Gani nagapangabay ako nga kon mahimo pamatian mo ang akon ihambal.

4“Nahibaluan sang mga Judio kon ano ang akon pagkabuhi sa akon banwa kag sa Jerusalem, sugod sang bata pa ako. 5Kon magsugid lang sila sang matuod, sila mismo makapamatuod nga halin pa sang una, miyembro ako sang mga Pariseo nga amo ang pinakaistrikto nga sekta sa relihiyon sang mga Judio. 6Kag ari ako diri sa korte nga ginahukman tungod kay nagapaabot ako nga himuon sang Dios ang iya ginpromisa sa amon mga katigulangan. 7Kami nga dose ka tribo nagapaabot nga ini matabo gid. Gani adlaw-gab-i ginasimba namon ang Dios. Kag Haring Agripa, tungod sa akon pagtuo sa sini nga butang ginaakusar ako sang mga Judio. 8Kag kamo nga mga Judio, ngaa nga indi kamo makatuo nga ang Dios sarang makabanhaw sang mga patay?

9“Sang una ako mismo naghunahuna nga dapat ko himuon ang akon masarangan agod kontrahon ang ngalan ni Jesus nga taga-Nazaret. 10Amo ini ang akon ginhimo anay didto sa Jerusalem. Paagi sa awtoridad nga ginhatag sa akon sang manugdumala nga mga pari, madamo nga mga katawhan sang Dios ang akon ginpapriso. Kag pagkatapos nga sila ginsentensyahan nga patyon, nagkomporme man ako. 11Madamo nga beses nga ginlibot ko ang mga simbahan sang mga Judio agod pangitaon sila, kag silutan agod piliton nga magpasipala kay Jesus. Sa sobra ko nga kaakig sa ila, nakalambot ako sa malayo nga mga siyudad sa paghingabot sa ila.”

Ginsugid ni Pablo kon Paano Niya Nakilala ang Ginoo

(Bin. 9:1-19; 22:6-16)

12“Amo ini ang rason kon ngaa nagkadto ako sa Damascus nga may dala nga sulat halin sa manugdumala nga mga pari. Ato nga sulat naghatag sa akon sang awtoridad kag nagasiling kon ano ang akon pagahimuon didto. 13Udtong-adlaw sadto, Haring Agripa, kag sang nagalakat ako, may kasanag halin sa langit nga masilaw pa sa adlaw nga naglikop sa akon kag sa akon mga kaupod. 14Natumba kami tanan sa duta, kag may nabatian ako nga tingog nga naghambal sa akon sa Hebreo nga lingguahe: ‘Saulo, Saulo! Ngaa ginahingabot mo ako? Ginasilutan mo lang ang imo kaugalingon. Pareho lang nga nagasipa ka sa taliwis nga kahoy.’ 15Nagpamangkot ako, ‘Sir, sin-o ka?’ Nagsabat ang Ginoo, ‘Ako si Jesus nga imo ginahingabot. 16Bangon ka kag magtindog. Nagpakita ako sa imo kay ginpili ko ikaw nga mangin akon alagad. Isugid mo sa iban ang parte sa akon pagpakita sa imo subong, kag ang mga butang nga ipahayag ko sa imo sa palaabuton. 17Luwason ko ikaw sa mga Judio kag sa mga indi Judio. Suguon ko ikaw sa ila 18sa pagpamuklat sang ila mga mata agod magliso sila halin sa kadudulman pakadto sa kasanag, kag halin sa gahom ni Satanas pakadto sa Dios. Kag paagi sa ila pagtuo sa akon, patawaron sila sa ila mga sala, kag makaupod na sila sa mga ginpain sang Dios nga mangin iya.’

Ginsaysay ni Pablo ang Iya Buluhaton

19“Gani, Haring Agripa, gintuman ko ang palanan-awon nga ginpakita sa akon halin sa langit. 20Premiro nagwali ako sa Damascus kag dayon sa Jerusalem. Halin sa Jerusalem ginlibot ko ang bug-os nga Judea, kag ginkadtuan ko man ang mga indi Judio. Ginwalihan ko sila nga dapat sila maghinulsol sa ila mga sala kag magpalapit sa Dios, kag ipakita nila paagi sa ila mga binuhatan nga sila matuod gid nga naghinulsol. 21Amo ini ang rason nga gindakop ako sang mga Judio didto sa templo kag gintinguhaan gid nila nga patyon. 22Pero ginbuligan ako sang Dios hasta subong nga adlaw. Gani ari ako diri agod isugid sa tanan, sa mga kubos kag mga dungganon, ang ginsiling man anay sang mga propeta kag ni Moises nga magakalatabo: 23nga ang Cristo dapat mag-antos kag mapatay, kag mangin una nga mabanhaw halin sa kamatayon agod maghatag sing kasanag sa mga Judio kag sa mga indi Judio.”

24Sang nagahambal pa si Pablo, nagsinggit si Festus, “Pablo, nagbuang ka na! Ang imo sobra nga tinun-an amo ang nagapabuang sa imo!” 25Nagsabat si Pablo, “Halangdon nga Festus, wala ako nagbuang. Matuod ang akon mga ginahambal kag husto ang akon hunahuna. 26Ini nga mga butang nahibaluan ni Haring Agripa. Gani wala ako nagakahadlok maghambal sa iya. Nasiguro ko gid nga ini tanan nga butang nahibaluan na niya, tungod ini wala natabo sa tago lang. 27Haring Agripa, nagapati ka bala sa mga ginasiling sang mga propeta? Nahibaluan ko nga nagapati ka.” 28Nagsabat si Agripa, “Siguro ang pinsar mo madali-dali mo ako nga mahimo nga Kristohanon.” 29Nagsabat si Pablo, “Sa madali ukon sa madugay, ang akon pangamuyo sa Dios nga indi lang ikaw kundi ang tanan man nga nagapamati sa akon subong mangin Kristohanon pareho sa akon, luwas lang sa sining akon pagkapriso.”

30Dayon nagtindog ang hari, ang gobernador, si Bernice, kag ang tanan nga nagapungko didto. 31Sang nagguwa sila, nagsiling sila sa isa kag isa, “Wala sing may nahimo nga malain ang ini nga tawo nga dapat sentensyahan nga patyon ukon prisohon.” 32Nagsiling si Agripa kay Festus, “Kon wala lang siya magdangop sang iya kaso sa Emperador, puwede na siya kuntani buy-an.”

Nueva Versión Internacional

Hechos 26:1-32

1Entonces Agripa dijo a Pablo:

—Tienes permiso para defenderte.

Pablo hizo un ademán con la mano y comenzó así su defensa:

2—Rey Agripa, para mí es un privilegio presentarme hoy ante usted para defenderme de las acusaciones de los judíos, 3sobre todo porque usted está bien informado de todas las tradiciones y controversias de los judíos. Por eso le ruego que me escuche con paciencia.

4»Todos los judíos saben cómo he vivido desde que era niño, desde mi edad temprana entre mi gente y también en Jerusalén. 5Ellos me conocen desde hace mucho tiempo y pueden atestiguar, si quieren, que viví como fariseo, de acuerdo con la secta más estricta de nuestra religión. 6Y ahora me juzgan por la esperanza que tengo en la promesa que Dios hizo a nuestros antepasados. 7Esta es la promesa que nuestras doce tribus esperan alcanzar adorando a Dios con diligencia día y noche. Es por esta esperanza, oh rey, por lo que me acusan los judíos. 8¿Por qué consideran ustedes increíble que Dios resucite a los muertos?

9»Pues bien, yo mismo estaba convencido de que debía hacer todo lo posible por combatir el nombre de Jesús de Nazaret. 10Eso es precisamente lo que hice en Jerusalén. Con la autoridad de los jefes de los sacerdotes metí en la cárcel a muchos de los creyentes y, cuando los mataban, yo manifestaba mi aprobación. 11Muchas veces anduve de sinagoga en sinagoga castigándolos para obligarlos a blasfemar. Mi obsesión contra ellos me llevaba al extremo de perseguirlos incluso en ciudades del extranjero.

12»En uno de esos viajes iba yo hacia Damasco con la autoridad y la comisión de los jefes de los sacerdotes. 13A eso del mediodía, oh rey, mientras iba por el camino, vi una luz del cielo, más brillante que el sol, que con su resplandor nos envolvió a mí y a mis acompañantes. 14Todos caímos al suelo y yo oí una voz que me decía en hebreo: “Saulo, Saulo, ¿por qué me persigues? ¡Solo te haces daño a ti mismo!”.26:14 ¡Solo … mismo! Lit. Te es difícil dar coces contra el aguijón. 15Entonces pregunté: “¿Quién eres, Señor?”. “Yo soy Jesús, a quien tú persigues —me contestó el Señor—. 16Ahora, ponte en pie. Me he aparecido a ti con el fin de designarte siervo y testigo de lo que has visto de mí y de lo que te voy a revelar. 17Te libraré de tu propio pueblo y de los no judíos. Te envío a ellos 18para que les abras los ojos y se conviertan de las tinieblas a la luz y del poder de Satanás a Dios, a fin de que, por la fe en mí, reciban el perdón de los pecados y la herencia entre los santificados”.

19»Así que, rey Agripa, no fui desobediente a esa visión celestial. 20Al contrario, comenzando con los que estaban en Damasco, siguiendo con los que estaban en Jerusalén y en toda Judea, y luego con los no judíos, a todos les prediqué que se arrepintieran y se convirtieran a Dios, y que demostraran su arrepentimiento con sus buenas obras. 21Solo por eso los judíos me detuvieron en el Templo y trataron de matarme. 22Pero Dios me ha ayudado hasta hoy y así me mantengo firme, testificando a grandes y pequeños. No he dicho sino lo que los profetas y Moisés ya dijeron que sucedería: 23que el Cristo padecería y que, siendo el primero en resucitar, proclamaría la luz a su propio pueblo y a los no judíos.

24Al llegar Pablo a este punto de su defensa, Festo interrumpió.

—¡Estás loco, Pablo! —le gritó—. El mucho estudio te ha hecho perder la cabeza.

25—No estoy loco, excelentísimo Festo —contestó Pablo—. Lo que digo es cierto y sensato. 26El rey está familiarizado con estas cosas y por eso hablo ante él con tanto atrevimiento. Estoy convencido de que nada de esto ignora, porque no sucedió en un rincón. 27Rey Agripa, ¿cree usted en los profetas? ¡A mí me consta que sí!

28—Un poco más y me convences de hacerme cristiano —dijo Agripa.

29Pablo respondió:

—Sea por poco o por mucho, pido a Dios que no solo usted, sino también todos los que me están escuchando hoy lleguen a ser como yo, aunque sin estas cadenas.

30Se levantó el rey, también el gobernador, Berenice y los que estaban sentados con ellos. 31Al retirarse, decían entre sí:

—Este hombre no ha hecho nada que merezca la muerte ni la cárcel.

32Y Agripa dijo a Festo:

—Se podría poner en libertad a este hombre si no hubiera apelado al césar.