Binuhatan 25 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

Binuhatan 25:1-27

Nagdangop si Pablo sa Emperador

1Karon, nag-abot si Festus sa probinsya sang Judea bilang gobernador, kag pagkaligad sang tatlo ka adlaw, nagkadto siya sa Jerusalem halin sa Cesarea. 2Didto ginsugid sa iya sang manugdumala nga mga pari kag sang mga pangulo sang mga Judio ang ila akusasyon kontra kay Pablo. Kag ginpangabay nila si Festus nga hatagan sila pabor, 3nga ipadala niya si Pablo sa Jerusalem. (Pero ang ila plano gali banggaan nila si Pablo sa dalan kag patyon.) 4Nagsabat si Festus, “Didto na lang si Pablo sa prisohan sa Cesarea. Indi ako magdugay diri kay mabalik ako didto. 5Gani paupda ninyo sa akon ang inyo mga pangulo kag didto ninyo siya iakusar kon may malain siya nga nahimo.”

6Sobra isa ka semana ang tiner ni Festus sa Jerusalem, pagkatapos nagbalik siya sa Cesarea. Sang madason nga adlaw, nagpungko siya sa hukmanan kag nagsugo nga pasudlon si Pablo. 7Pagsulod ni Pablo, ginlibutan siya dayon sang mga Judio nga halin sa Jerusalem, kag madamo ang ila ginsugid nga mabug-at nga mga akusasyon kontra sa iya nga indi man nila gani mapamatud-an. 8Gin-apinan ni Pablo ang iya kaugalingon. Siling niya, “Wala ako sing may nahimo nga sala kontra sa Kasuguan sang mga Judio, sa templo, ukon sa Emperador sang Roma.” 9Tungod nga gusto ni Festus nga maluyagan siya sang mga Judio, ginpamangkot niya si Pablo, “Gusto mo bala nga magkadto sa Jerusalem kag didto ko bistahon ining imo kaso?” 10Nagsabat si Pablo, “Diri ako nagatindog sa korte sang Emperador, kag diri mo ako dapat sentensyahan. Wala ako sang may nahimo nga sala sa mga Judio kag nahibaluan mo man ina sing maayo. 11Kon nakalapas gid man ako sang kasuguan kag dapat ako silutan sing kamatayon, batunon ko ang sentensya sa akon. Pero kon wala sing kamatuoran ang ila mga akusasyon kontra sa akon, indi ako dapat itugyan sa ila. Gani madangop na lang ako sa Emperador sang Roma!” 12Nagpakigsugilanon dayon si Festus sa mga miyembro sang iya korte, kag pagkatapos nagsiling siya kay Pablo, “Tungod nga madangop ka sa Emperador, ipadala ko ikaw sa Emperador.”

Ginpaatubang si Pablo kay Haring Agripa

13Sang makaligad ang pila ka adlaw, nag-abot sa Cesarea si Haring Agripa25:13 Haring Agripa: amo si Herodes Agripa II. Siya ang anak ni Haring Herodes nga makita sa 12:1. kag ang iya utod nga si Bernice tungod nga gusto nila nga bisitahan si Festus nga gobernador. 14Sang makatiner sila didto sang pila ka adlaw, ginsugid ni Festus sa hari ang kaso ni Pablo. Nagsiling siya, “May priso diri nga ginbilin sang gobernador anay nga si Felix. 15Pagkadto ko sa Jerusalem, ini nga tawo gin-akusar sa akon sang manugdumala nga mga pari kag sang mga manugdumala sang mga Judio. Ginpangayo gid nila sa akon nga sentensyahan ko siya nga silutan. 16Nagsiling ako sa ila nga indi batasan sang mga Romanhon nga silutan ang bisan sin-o nga wala pa mapaatubang sa mga nag-akusar sa iya, kag wala pa mahatagi sang kahigayunan nga masabat niya ang mga akusasyon kontra sa iya. 17Gani nag-upod sila sa akon pagbalik diri sa Cesarea. Wala ako nag-usik sang tiyempo, kundi sang madason nga adlaw nagpungko ako sa hukmanan kag ginpatawag ko ini nga tawo. 18Naghunahuna ako nga may mabug-at gid sila nga akusasyon kontra sa iya, pero sang nagaatubangay na sila, wala man gali sila sing may gin-akusar nga malain gid kontra sa iya. 19Ang mga butang nga ginbaisan nila wala sing iban kundi ang parte lang sa ila mga pagtuluohan kag parte sa isa ka tawo nga ang iya ngalan si Jesus. Patay na ini nga tawo, pero suno kay Pablo buhi siya. 20Indi ako makahibalo kon ano ang akon himuon sa sini nga kaso, gani ginpamangkot ko si Pablo kon gusto niya nga magkadto sa Jerusalem kag didto mismo bistahon ang kaso. 21Pero nagsiling si Pablo nga madangop na lang siya sang iya kaso sa Emperador agod ang Emperador mismo ang mahusgar. Gani nagmando ako nga bantayan siya hasta mapadala ko siya sa Emperador.” 22Nagsiling si Agripa kay Festus, “Gusto ko gid nga mabatian ini nga tawo.” Nagsiling si Festus, “Sige, buwas mabatian mo siya.”

23Sang madason nga adlaw, nagkadto sa korte si Agripa kag si Bernice nga puwerte ang pagpadayaw sa ila pagkaharianon. Madamo nga opisyal sang mga soldado kag mga kilala nga mga tawo sa siyudad ang nag-upod sa ila. Dayon nagmando si Festus nga dal-on sa sulod si Pablo. Sang si Pablo didto na sa sulod, 24nagsiling si Festus, “Haring Agripa kag kamo tanan nga diri subong, ari ang tawo nga gin-akusar sa akon sang mga Judio diri sa Cesarea kag sa Jerusalem. Nagsinggit sila nga ini nga tawo dapat patyon. 25Pero suno sa akon pag-imbistigar wala gid ako sing may nakita nga malain nga nahimo ang ini nga tawo agod sentensyahan sang kamatayon. Kag tungod nga nagdangop siya sa Emperador, nagdesisyon ako nga ipadala siya sa Emperador. 26Pero wala gid ako sang isulat sa Emperador kon ngaa ginapadala ko siya didto. Gani ginapaatubang ko siya sa inyo, kag labi na gid sa imo Haring Agripa, agod sa tapos nga mausisa ta ang iya kaso, may isulat na ako. 27Tungod nga indi puwede nga ipadala ko sa Emperador ang isa ka priso nga wala gid sang maathag nga akusasyon kontra sa iya.”

La Bible du Semeur

Actes 25:1-27

Paul en appelle à César

1Trois jours après avoir pris ses fonctions à la tête de la province, Festus se rendit de Césarée à Jérusalem25.1 Jérusalem: à une centaine de kilomètres de Césarée.. 2Les chefs des prêtres et les notables juifs se présentèrent devant lui pour porter plainte contre Paul. 3Ils lui demandèrent avec insistance, comme une faveur spéciale, de faire transférer l’accusé à Jérusalem. Ils avaient déjà fait leurs plans : sur le trajet, ils voulaient lui dresser une embuscade et le tuer.

4Mais Festus leur répondit : Paul est en prison à Césarée, et je ne vais pas tarder à retourner moi-même dans cette ville. 5Il y a parmi vous des hommes compétents : qu’ils m’y accompagnent, et si cet homme a commis quelque irrégularité, qu’ils portent plainte contre lui !

6Festus ne resta pas plus de huit à dix jours à Jérusalem, puis il redescendit à Césarée. Le lendemain de son retour, il alla siéger au tribunal et y fit comparaître Paul. 7A peine celui-ci fut-il entré, que les Juifs venus de Jérusalem l’entourèrent et portèrent contre lui un grand nombre de graves accusations, mais ils ne pouvaient pas les prouver.

8Paul, quant à lui, disait pour sa défense : Je n’ai commis aucune faute ni contre la loi juive, ni contre le temple, ni contre César.

9Mais Festus voulait se concilier la faveur des Juifs ; il demanda donc à Paul : Acceptes-tu de retourner à Jérusalem pour y être jugé sur cette affaire sous ma présidence ?

10– Non, répliqua Paul, je me tiens ici devant le tribunal de l’empereur, et c’est devant ce tribunal que je dois être jugé. Quant aux Juifs, je ne leur ai fait aucun tort, tu as pu fort bien t’en rendre compte par toi-même. 11Si je suis coupable et si j’ai commis un crime passible de la peine de mort, je ne refuse pas de mourir. Mais si les accusations de ces gens-là sont sans aucun fondement, nul n’a le droit de me livrer entre leurs mains. J’en appelle à l’empereur25.11 Tout citoyen romain avait le droit de faire appel d’une décision d’un tribunal romain à celui de l’empereur, à Rome. !

12Alors Festus, après avoir délibéré avec ses conseillers, décida : Tu en as appelé à l’empereur ; tu comparaîtras donc devant l’empereur.

Paul devant Festus et Agrippa

13Quelque temps plus tard, le roi Agrippa25.13 Agrippa: Hérode Agrippa II, fils d’Hérode Agrippa Ier (voir Ac 12) régnait sur une région située au nord du pays d’Israël. Sa sœur Bérénice était une sœur de Drusille (24.24). et Bérénice arrivèrent à Césarée pour rendre visite à Festus25.13 Festus: voir note 24.27.. 14Leur séjour dura plusieurs jours.

Festus en profita pour exposer au roi le cas de Paul : J’ai là un homme, dit-il, que mon prédécesseur Félix a laissé en prison. 15Lors de mon passage à Jérusalem, les chefs des prêtres et les responsables des Juifs sont venus porter plainte contre lui et ils m’ont demandé de le condamner. 16Mais je leur ai répondu que les Romains n’ont pas coutume de livrer un prévenu avant de l’avoir confronté avec ses accusateurs et de lui avoir donné l’occasion de se défendre de leurs accusations. 17Ils sont donc venus ici avec moi. Je n’ai pas voulu remettre l’affaire à plus tard et, dès le lendemain, j’ai tenu audience et donné l’ordre d’amener cet homme.

18Je m’attendais à ce que ses accusateurs le chargent de toutes sortes de crimes graves. Il n’en fut rien. 19Il ne s’agissait que de discussions au sujet de leur propre religion et d’un certain Jésus qui est mort et dont Paul dit qu’il est vivant. 20Je me suis trouvé dans l’incapacité de prendre une décision dans un débat de ce genre. J’ai donc demandé à Paul s’il consentait à monter à Jérusalem pour que son affaire y soit jugée. 21Mais il a préféré user de son droit d’appel et il a demandé que sa cause soit portée devant le tribunal de l’empereur. J’ai donc ordonné de le garder en prison jusqu’à ce que je puisse l’envoyer à César.

22Alors Agrippa dit à Festus : J’aimerais bien entendre cet homme, moi aussi.

– Tu pourras l’entendre dès demain, lui répondit Festus.

23Le lendemain, donc, Agrippa et Bérénice arrivèrent en grand apparat et firent leur entrée dans la salle d’audience, suivis des officiers supérieurs et des notables de la ville. Sur un ordre de Festus, Paul fut introduit.

24– Roi Agrippa, dit alors le gouverneur, et vous tous qui êtes ici présents, vous avez devant vous l’homme au sujet duquel toute la foule des Juifs est venue me trouver, à Jérusalem aussi bien qu’ici, pour crier qu’il n’avait plus le droit de vivre. 25Or, en ce qui me concerne, je n’ai rien trouvé dans son cas qui puisse mériter une condamnation à mort. Cependant, puisqu’il en a appelé à l’empereur, j’ai décidé de le lui envoyer. 26Seulement, je ne dispose d’aucun fait précis à écrire à l’empereur. C’est pourquoi je le fais comparaître devant vous, et tout spécialement devant toi, roi Agrippa, afin d’avoir quelque chose à écrire après cet interrogatoire. 27Car il est absurde, me semble-t-il, d’envoyer ainsi un prisonnier à Rome sans pouvoir préciser les accusations dont il est l’objet.