1Kamo nga mga dungganon nga mga babayi sang Samaria, pareho kamo sa mga baka sa Bashan nga ginasagod sing maayo. Ginapigos ninyo kag ginapintasan ang mga imol, kag ginasugo pa ninyo ang inyo mga bana nga dal-an kamo sang ilimnon. Gani pamatii ninyo ining 2ginasiling sang Ginoong Dios: “Sa akon nga pagkabalaan, nagapanumpa ako nga maabot gid ang adlaw nga bihagon kamo sang inyo mga kaaway pareho sang pagbunit sang isda.4:2 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa ulihi nga bahin sang sini nga bersikulo. 3Paguwaon nila kamo sa inyo siyudad paagi sa mga buho sang mga pader nga nagkalaguba, kag dal-on nila kamo sa lugar sang Harmon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
4“Kamo nga mga Israelinhon, lakat kamo sa ginasimbahan ninyo sa Betel kag sa Gilgal kag magpakasala pa gid kamo. Magdala kamo sang inyo mga halad kada aga kag magdala kamo sang inyo ikanapulo kada tatlo ka adlaw. 5Magsunog kamo sang tinapay nga may inugpahabok bilang halad sa pagpasalamat sa akon. Sige, ipahambog ninyo ina pati ang inyo mga halad nga kinabubut-on, kay amo man bala ina ang gusto ninyo. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.
6“Ako ang nagpadala sa inyo sang gutom sa tanan ninyo nga mga banwa, pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
7“Ako ang nagpugong sang ulan tatlo ka bulan antes mag-abot ang tig-alani. Ginapaulanan ko ang iban nga mga banwa pero ang iban iya wala. Ginapaulanan ko ang iban nga mga talamnan pero ang iban iya nagakamalhan. 8Tungod sa kaluya nagaduling-duling kamo sa pagpangita sang tubig halin sa isa ka banwa pakadto sa isa ka banwa, pero indi bastante ang inyo makuha. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
9“Madamo na nga beses nga ginpierdi ko ang inyo mga talamnan paagi sa mainit nga hangin kag mga peste. Ginsalakay sang mga apan ang inyo mga kahoy nga higera kag olibo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
10“Ginpadal-an ko kamo sang mga kalalat-an pareho sang ginpadala ko sadto sa Egipto. Ginpapatay ko ang inyo mga pamatan-on nga mga lalaki sa inaway kag ginpabihag ko ang inyo mga kabayo. Kag ginpaantos ko kamo sa baho sang mga patay sa inyo mga kampo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
11“Ginlaglag ko ang iban sa inyo pareho sa ginhimo ko sa Sodom kag Gomora. Kag ang iban sa inyo nga nakaluwas daw pareho sa kahoy nga ginsabnit sa kalayo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
12“Gani himuon ko pa gid ini nga mga silot sa inyo nga mga taga-Israel. Kag tungod nga himuon ko ini, magpreparar kamo sa pag-atubang sa akon nga inyo Dios.”
13Ang Dios amo ang naghimo sang mga bukid kag nagtuga sang hangin,4:13 hangin: ukon, espiritu sang tawo. kag siya man ang nagabaylo sang kaagahon sa kagab-ihon. Ginapahayag niya sa tawo ang iya mga plano, kag siya ang nagagahom sa bug-os nga kalibutan. Ang iya ngalan amo ang Ginoong Dios nga Makagagahom.
1Escuchen esta palabra, vacas de Basán,
que viven en el monte de Samaria,
que oprimen a los desvalidos y maltratan a los necesitados,
que dicen a sus esposos:
«¡Tráigannos de beber!».
2El Señor y Dios ha jurado por su santidad:
«Vendrán días en que hasta la última de ustedes
será arreada con ganchos y anzuelos.
3Una tras otra saldrán por las brechas del muro,
y hacia Harmón serán expulsadas»,
afirma el Señor.
4«Vayan a Betel y pequen;
vayan a Guilgal y pequen mucho más.
Ofrezcan sus sacrificios por la mañana,
y al tercer día4:4 día. Alt. año; véase Dt 14:28. sus diezmos.
5Quemen pan leudado como ofrenda de gratitud
y proclamen ofrendas voluntarias.
Háganlo saber a todos, israelitas;
¡eso es lo que a ustedes les encanta!»,
afirma el Señor y Dios.
Dureza de Israel
6«Yo les hice pasar hambre en todas sus ciudades
y los privé de pan en todos sus poblados.
Con todo, ustedes no se volvieron a mí»,
afirma el Señor.
7«Yo les retuve la lluvia
cuando aún faltaban tres meses para la cosecha.
En una ciudad hacía llover,
pero en otra no;
una parcela recibía lluvia,
mientras que otra no y se secó.
8Vagando de ciudad en ciudad,
iba la gente en busca de agua,
pero no calmaba su sed.
Con todo, ustedes no se volvieron a mí»,
afirma el Señor.
9«Castigué sus campos con plagas y pestes;
la langosta devoró sus huertos y viñedos,
sus higueras y olivares.
Con todo, ustedes no se volvieron a mí»,
afirma el Señor.
10«Les mandé plagas
como lo hice en Egipto.
Maté a sus mejores jóvenes por la espada,
junto con los caballos capturados.
Hice que llegara hasta sus propias narices
el hedor de los campamentos.
Con todo, ustedes no se volvieron a mí»,
afirma el Señor.
11«Envié una destrucción
como la de Sodoma y Gomorra;
eran como brazas,
tizones rescatados del fuego.
Con todo, ustedes no se volvieron a mí»,
afirma el Señor.
12«Por eso, Israel, voy a actuar contra ti;
y como voy a hacerlo,
¡prepárate, Israel, para encontrarte con tu Dios!».
13He aquí el que forma las montañas,
el que crea el viento,
el que revela al ser humano sus pensamientos,
el que convierte la aurora en tinieblas,
el que marcha sobre las alturas de la tierra:
su nombre es el Señor Dios de los Ejércitos.
