Amos 4 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

Amos 4:1-13

1Kamo nga mga dungganon nga mga babayi sang Samaria, pareho kamo sa mga baka sa Bashan nga ginasagod sing maayo. Ginapigos ninyo kag ginapintasan ang mga imol, kag ginasugo pa ninyo ang inyo mga bana nga dal-an kamo sang ilimnon. Gani pamatii ninyo ining 2ginasiling sang Ginoong Dios: “Sa akon nga pagkabalaan, nagapanumpa ako nga maabot gid ang adlaw nga bihagon kamo sang inyo mga kaaway pareho sang pagbunit sang isda.4:2 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa ulihi nga bahin sang sini nga bersikulo. 3Paguwaon nila kamo sa inyo siyudad paagi sa mga buho sang mga pader nga nagkalaguba, kag dal-on nila kamo sa lugar sang Harmon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

4“Kamo nga mga Israelinhon, lakat kamo sa ginasimbahan ninyo sa Betel kag sa Gilgal kag magpakasala pa gid kamo. Magdala kamo sang inyo mga halad kada aga kag magdala kamo sang inyo ikanapulo kada tatlo ka adlaw. 5Magsunog kamo sang tinapay nga may inugpahabok bilang halad sa pagpasalamat sa akon. Sige, ipahambog ninyo ina pati ang inyo mga halad nga kinabubut-on, kay amo man bala ina ang gusto ninyo. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.

6“Ako ang nagpadala sa inyo sang gutom sa tanan ninyo nga mga banwa, pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

7“Ako ang nagpugong sang ulan tatlo ka bulan antes mag-abot ang tig-alani. Ginapaulanan ko ang iban nga mga banwa pero ang iban iya wala. Ginapaulanan ko ang iban nga mga talamnan pero ang iban iya nagakamalhan. 8Tungod sa kaluya nagaduling-duling kamo sa pagpangita sang tubig halin sa isa ka banwa pakadto sa isa ka banwa, pero indi bastante ang inyo makuha. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

9“Madamo na nga beses nga ginpierdi ko ang inyo mga talamnan paagi sa mainit nga hangin kag mga peste. Ginsalakay sang mga apan ang inyo mga kahoy nga higera kag olibo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

10“Ginpadal-an ko kamo sang mga kalalat-an pareho sang ginpadala ko sadto sa Egipto. Ginpapatay ko ang inyo mga pamatan-on nga mga lalaki sa inaway kag ginpabihag ko ang inyo mga kabayo. Kag ginpaantos ko kamo sa baho sang mga patay sa inyo mga kampo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

11“Ginlaglag ko ang iban sa inyo pareho sa ginhimo ko sa Sodom kag Gomora. Kag ang iban sa inyo nga nakaluwas daw pareho sa kahoy nga ginsabnit sa kalayo. Pero wala gihapon kamo magbalik sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

12“Gani himuon ko pa gid ini nga mga silot sa inyo nga mga taga-Israel. Kag tungod nga himuon ko ini, magpreparar kamo sa pag-atubang sa akon nga inyo Dios.”

13Ang Dios amo ang naghimo sang mga bukid kag nagtuga sang hangin,4:13 hangin: ukon, espiritu sang tawo. kag siya man ang nagabaylo sang kaagahon sa kagab-ihon. Ginapahayag niya sa tawo ang iya mga plano, kag siya ang nagagahom sa bug-os nga kalibutan. Ang iya ngalan amo ang Ginoong Dios nga Makagagahom.

Nova Versão Internacional

Amós 4:1-13

Israel Manteve-se Rebelde

1Ouçam esta palavra, vocês, vacas de Basã que estão

no monte de Samaria,

vocês que oprimem os pobres

e esmagam os necessitados

e dizem aos senhores deles:

“Tragam bebidas e vamos beber!”

2O Senhor, o Soberano, jurou pela sua santidade:

“Certamente chegará o tempo

em que vocês serão levados com ganchos,

e os últimos de vocês com anzóis.

3Cada um de vocês sairá

pelas brechas do muro,

e serão atirados na direção do Harmom4.3 Ou atirados, ó montanha de opressão”,

declara o Senhor.

4“Vão a Betel e ponham-se a pecar;

vão a Gilgal e pequem ainda mais.

Ofereçam os seus sacrifícios cada manhã,

os seus dízimos no terceiro dia4.4 Ou a cada três anos.

5Queimem pão fermentado

como oferta de gratidão

e proclamem em toda parte

suas ofertas voluntárias;

anunciem-nas, israelitas,

pois é isso que vocês gostam de fazer”,

declara o Senhor, o Soberano.

6“Fui eu mesmo que dei a vocês

estômagos vazios4.6 Hebraico: dentes limpos. em cada cidade

e falta de alimentos em todo lugar,

e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,

declara o Senhor.

7“Também fui eu que retive a chuva

quando ainda faltavam

três meses para a colheita.

Mandei chuva a uma cidade,

mas não a outra.

Uma plantação teve chuva;

outra não teve e secou.

8Gente de duas ou três cidades

ia cambaleando de uma cidade a outra

em busca de água, sem matar a sede,

e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,

declara o Senhor.

9“Muitas vezes castiguei os seus jardins e as suas vinhas,

castiguei-os com pragas e ferrugem.

Gafanhotos devoraram as suas figueiras e as suas oliveiras,

e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,

declara o Senhor.

10“Enviei pragas contra vocês

como fiz com o Egito.

Matei os seus jovens à espada,

deixei que capturassem os seus cavalos.

Enchi os seus narizes

com o mau cheiro dos mortos

em seus acampamentos,

e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,

declara o Senhor.

11“Destruí algumas de suas cidades,

como destruí4.11 Hebraico: como Deus destruiu. Sodoma e Gomorra.

Ficaram como um tição tirado do fogo,

e mesmo assim vocês não se voltaram para mim”,

declara o Senhor.

12“Por isso, ainda o castigarei, ó Israel,

e, porque eu farei isto com você,

prepare-se para encontrar-se

com o seu Deus, ó Israel.”

13Aquele que forma os montes,

cria o vento e revela os seus pensamentos ao homem,

aquele que transforma a alvorada em trevas,

e pisa as montanhas da terra;

Senhor, Deus dos Exércitos, é o seu nome.